Vísir - 28.04.1917, Blaðsíða 2

VTSIR
Til raiasii.
P*«há*id opi* kl. 8-8, !< .kT. til 101/*.
IforgairstjóraskrifetofeK kl. 10—18 0£
1—6
B®jarfógctt»krif»toiaa kU 10—12 og 1—6
Bæjaií5áaldkora.5krií*tv.<tí ki. 10—18 og
1—S
íri&Ðdsb&aki kí. 10—4.
K. F. U. S£. A!b. sasak sannnd. 81/,
ri««.
Landakotsspit. HeimiékjutrUai kl. 11—1.
Landekasikins kl. 10—S.
Landsbókasafa 12—8 og 5—8. Ollfcs
1—8
Landnjéínr, afgr. 10—9 cg 4—6.
Lanðirisinn, v.d. 8—10. Helga“dage.
10—18 og 4—7.
Nfittámgripasafn l*/«—**/*.
Póithúsii 8—7, auiurad. 8—1.
Samábyssðiis 1—6.
Stjórnarráésikrifitofaniar opnar 10—4.
VifiisataðaHi»lið: heinwókni* 18—1.
ÞjóðanenjasaÍBÍð, «d„ þd., finstd. 18—2
Ófriðurinn.
Allir þrá friðinn, en enginn
eygir enda ófriðarins. Sultur er
farinn að sverfa að þjóðunnm,
eins og sésfc á fregnunnm frá Sví-
þjóð. Fyrir snmar hlatlaasu þjóð-
irnar liggnr við að segja megi að
það sé um líf og dauða að tefla,
að friðnr komisfc bráðlega á.
Þess vegna hafa orð þeirrá
Idoyd Georges og Bonar Laws,
nm að friður væri í nánd, flogið
nfc nm allan heim eins og Ieiftnr.
En á hverju ern þan ummæli
bygð?
Sókn bandamanná á vestnrvig-
stöðvnnum virðist vera otöðvuð.
Og enginn trúir því að banda-
raoan ætli &ð slaka til á kröf-
um sínum og semja friðssmlega
frið við Þjóðrerja, er Bandarikin
ern nýgengin í lið við þá. Og
þess er varla að vænfca, að þýska
stjórnin gangi að skilmálum banda-
manna, meðan Þjóðverjár mega
vopni valda.
En hversig á friðurinn þá að
komast á?
Fáir munu þeir vera, nú orðið,
er ttú hafi á því að Þjóðverjar
geti sigrast á bandámönnnm í
vopnaviðskiftum. Á vesturvíg-
stöðvunum hafa bandamenn yfir-
höndina. Það er auðséð á undan-
haldi Þjóðverjs, þó að viðnáms-
þróttur þeirra sé enn mikiil. En
«f svo er, að sókn bandamanna
þar sé nú Iokið að sinni, þá eru
litjar vonir nm að þeir sigri Þjóð-
verja með vopnum á þessu ári.
En nú, fremnr en nokkru sinni
áðar, er það trú manna, að ef
vopnin eigi að skera úr, þá hljóti
það að verða þar.
Það er áreiðanlegt, hvað sem
sagt er nm fyrirætlanir Þjóðverja
á landi, t. d. að þeir mnni ætla
að hefja sókn á hendur ítölum
með vorinn, þá óttast bandameun
ekki þær fyrirætlanir. Enda
bendir alt til þeas, að þeir hafi
nú öflugii skotfæri en Þjóðverjar
og liðfleiri ern þeir miklu.
En það eina sem bsndamenn
hafa beig af, eru kafbátarnir. —
Tilkynning.
Frá deginum í dag kosta heil rúg-
brauö kr. 1.42 og hálf rúgbrauð 71 eyri.
Bakarafélag Reykjavíkur.
Öll umferð
um Geirstún og biskupstúuið (við Vesturgötn) er hér með
stranglega bönnuð.
Til Vestmannaeyja
íer rric>tx>r-liTitter- SINX>KI snemma i næstu
viku, eí 30—- tO tonna íl utningur íæst tl'u-
Reykjavik eða Haínarfirði.
XJm flutuing óskast samið sem í.yr-st .
Frekari upplýsingar gefur
Helgi Zoéga.
íbúð.
2—5 herbergja ibúð óskast frá 14. maí. Má vera fyrir utan bæinn.
Jörgen Hansen
(hjá Jes Zimsen).
Og þeir ern það sem aðallega
valda sultinnm í heiminum, vegna
þess hvílíkum ógrynnnm m&tvæla
og skipa þeir sökkvá á sjávar-
botn.
Þjóðverjar segjast hafa uökt
nm 1900 þús, emðlesta af skipum
í febrúar og mars. Upp i þaðfá
bandamenn líklega hátt upp i eina
miljón smálesta i þýsknm skipum,
©r fram iíða stnndir. Því allar
Iíkur eru til þess að bæði Spánn
og Saður-Ameríkuríkin skerist í
ófriðinn með bandamönnum og
taki tii notkanar þýsk skip, sem
liggja i höfnnm þeirra. Banda-
ríkin mann Iramvegis Ieggja alt
kapp á skipabyggingar og verja
til þeirra mestum hluta þess fjár
sern þau hafa ákveðið að leggja
til herkostnaðar, eða um 12 milj-
örðnm dollara. Og auk þess Ieggja
Bretar méira og meira af versl-
unarflota hlatlausu þjóðanna undir
sig, eftir því sem kafbáfcarnir
sökkva fleiri skipnm. Til þess
hafa þeir ýms ráð, eins og við
höfum séð.
Það eru því litlar Iíkur til þess
að kafbátáhernaðurinn ráði úrslit
unnm, áhrif hans koma mest
niður á hlutlausu þjóðunum. Þjóð-
verjar segjast raunar hafa nóga
kafbáta og byggja fleiri en til að
fylla npp í skörðin. En af þvi
sem fram fer í ófriðnum, verður
ekki séð að hernaðarframkvæmdir
bsndamanna hafí beðið hinn minsta
hnekki af völdum kafbátahernað-
arins. Þeir hafa gnægðir skot-
færa, bæði í Fr&kklandi og aust-
ur í Mesopotamiu. Þjóðverjar
hafa ekki getað hindrað flutniúga
þeirra.
Menn verða því að vona aðhið
inora ástand í rikjnnum verfii til
þess að binda enda á ófriðinn, Og
þar eru Þjóðverjar ogbandamenn
þeirra vitanlega veikaBtir fyrir.
Það hafa gengið ýmsar trölla-
•ögur nm ástandið i Þýskalandi.
Menn sem hingað koma frá Dan
mörkn hafa þær fregnir effcir ferða
mönnum, sem dvalið hafa í Þýska-
landi, að hungursneyð sé í land-
inn, uppreistir í ýmsum borgum
o. s. frv. Aftur segja aðrar fregn-
ir að matvælaskortur sé ekki svo
afskaplegnr. T. d. má geta þcss,
a jTvl'i i, t(i jki m iHrf M iW iTmfnr i
►w-í
;;
VXISSXIEL
Afgriiisla biaísiJiB fi H6toi
Island er opia frfi kL 8—8 fi
hvsrjum degi.
|- Inagangur frfi Vallantrafi.
5 Skrifttofa fi Basu atað, inng.
f. fiffi Aíalstr. — Ritatjórinn tii
| viðtala frfi kl. 8—4.
| Sími400. P. O. Box B®7 •
1 Prantsmiðjan fi Langa-
t
* veg 4. Sími 188.
f Anglýsingœm veitt mðttaka
Íi LandBetJSrnuEKÍ eftir kl. 8 x
fi kvðldin. z
V
Tf
að J. Austmann, skotkappinn vest-
uríslenski, sem er herfangií Þýska-
landi, segir i bréfi sem birt er i
Lögbergi í mars, að fangarnir séu
allvel haldnir.
En það er áreiðanlegt, að mikil
breyting hefir orðið í Þýskalandi
síðan ófríðurinn hófst, í hugum
manna. T. d. greiddn allir jafn-
aðarmenn í þinginu atkv. gegn nýj-
nm fjárveitingum til ófriðarins nú í
lok marsmánaðar. Og þeir Iétu
það nm mælt, að þeir gætu ekki
treyst þeirri stjórn, sem væri nú
líka búin að egna Bandaríkin i
Norður-Ameríku til ófriðar. Eu
upphaflega voru allir jafnaðar-
meirair fylgjandi stjórninni, að
Liebknecht emnm nndanteknum.
Það getur ekki hjá því farið,
að friðslit Bandaríkjanna hafi haffc
mikil áhrif á hugi manna í Þýska-
Iandi. Þjóðverjar hafa vafal&us i
lengsfcu lög gert sér von nm að
þam myndu sitja hjá og reyaa að
miðla málum. Vonin urn signr hlýt-
m að hafa dofnað við það, ef hún
er þá ekki álgerlega horfin hjá
ölinm þorra þjóðarinnar. Blöðin
hagga fóíkið með afrekum kafbát-
anna, en ef árangsins verður lítt
vart í hernaðinum, er hætt við
að sú huggun verði ekki endingar-
góð. í síðustu fregnum er sagt
frá verkfölluip og óeirðum í Þýska-
landi og má gera ráð fyrír að það
sé friðarlöngurin ram þar veldur
miklu. — Og hvað verðar ef fleiri
riki b-% r: við í tölu óvinanna?
Spá>.'rerjar hafa nú í hótnnum
við Þjóðverja og segja þeim lik-
lega strið á hendur áður en lýknr.
í sjálfu sér þurfa Þjóðv. ekki að
óttast Spánverjan svo mjög, þó
hann sé talsvert mannmargur,
mergðin ræðnr ekki úrslitum. En
vafaknst er þýskn stjórninni þó
töluvert kappsmál að koma i veg
fyrir friðslit við Spán, Það má
ráða av >ví að þeir ætla að hleypa
hlutlausnm skipum é'veittum frá
Englandi, fyrst um sinn til 1. maí.
Það n" fyrsta íiuuain sem þeir
gera . kafbátahernaðnum. Og
áatæfian getur varla verið önnur
ea sú, að þeir óttist ástandið ínn-
an Iands, ef enn hætist við óvina-
hópinn.