Vísir - 01.05.1917, Blaðsíða 3

r ■» *
keroat borgarbyggingRmeistari
Sverre Peterfen í „Boligssk i By og
Bygd“. Honum telst til að 2ja
herbergja íbúð í stðrnm leignhús-
ím í Kristjaníu kosti 5119 kr.,
©n í amáhýsnm 5542, eða með
öðrnm orðum hvorttveggja verða
málega jafndýrar. Eg fæ þvi ðigi
betur séð, en að það sé afturför
fyrir Evík að 'taka nú upp stór
margbýiis'nús, byggíngarhátt, sem
íyrirmyndarbæir forðast í lengstu
lög, sem hækkar Ióðaverð að 6-
þörfu og gerir híbýli manna öð
mörgu leyti lakari en i einbýlis-
Msam. Veröhækkun Ióðanna rétt- ,
lætir þetta tæplega. Hún er að
miklu leyti sprottin sf því að leyft
er að byggja marglyft, eða með
öðrnm orðum bæjarstjórn eykar
hana stórlega með ákvæðum bygg-
ingasamþykta.
Einar Jónsson
og
Þorfmuur karlseíni.
Fyrir nobkra síðan var sagt
frá því, að Einar Jónsson mynd-
höggvari hefði fengið símskeyti
frá Ameríku um að koma þangað
veatur til skrafs og ráðagerðaum
mynd Porfinns Karlsefnis og’ Iíkur
taldar til þess að Einari myndi
verða falin amýðin.
Einar símaði þegar vestur, að
hann gæti ekki farið að svo stöddu,
vegna þess að engin ferð íéll
það leyti. Og nú er þeirri för
frestað fyrst um sian.
Nú nýlega hefir Einari borist
bréf að vestan, frá dr. Leach. Seg-
ir dr. Leach að nmodeI“ Einars
af Þorfinni Karlsefni hafi verið
á sýningu i Philadelphin og vak-
ið almenna athygli og aðdánn.
Ennfremur getur hann þess
að talað hafi verið um að bjóða
Einari vestur til að kynna sér
málavöxtn, en vegna ástandsins í
heiminum þyki það ekki ráðlegt
nú, einkam vegna þess að dóm-
nefndin hafi ákveðið að taka ekki
fullnaðarákvörðun um myndina á
þessu vori.
Má þó af þessu sjá, að horfurnar
muni vera góðar fyrir Einari.
Verzlunarskólinn.
Honum var sagt upp í gær að
afloknu prófi. Þessir luku burt-
fararprófi:
Árni B. Bjarnason,
Ásgeir Ásgeirsson,
Björgvin B, Jónsson,
Eiríkur Gnðmundsson,
Jón Gunnars8on,,
Jón Ólaíssoo,
Jón Sigurjónsson,
Kjartan Magnússon,
Kristinn Kristjánsson,
Magnús Helgason,
Sígurður Iugimundarson,
Sigurður Fr. Sigurðsson,
Sigurjón Jónasson,
Þorvaldur S. S. Thoroddsen,
Úpp úr miðdeild skólan" stóð-
ust 31 nemandi próf.
Inntökupróf stóðust 21 nem-
andi.
jrfa tk tlt tl* tlt th ílt tltjlttt
Basjftrfréttir.

Afmæli á morgun:
Anna C. Zimsen, ekkjufrú.
Guðm. H. Jakobsion. verkam.
Lára Magnúsdóttir, ungfrú.
Kristjana Pétursdóttir, ekkja.
Marin Jónsdóttir, húsfrú.
Astrid B. Kaabar, húsfrú.
Valborg I. E. Sigfússon, húsfr,
Paul Smith, símaverkfræðingur.
Magnús Sæmundsson, klæðskeri.
iímielis- Fermingar- og Snmar-
k • r t meS fjölbreyttum íslensk-
erlndum fást hjá Helga Árná-
»yni i Safnahúsins.
Gasið.
Nú er ákveðið að loka fyrir
gasið kl. 7 á kvöldin. Hefir sparn-
aður orðið lítiil að því að loka kl.
9, eins og vænta mátti, og víð-
búið að lítið muni um þessa tvo
tíma.
Crullíoss
kom að norðan og vestan í gær.
Meðal farþega voru: Sigfús Dan-
íelsson verzlunarstjóri á ísafirði,
Lúðv, Möllerkaupm. á Hjalteyriog
Steindór Gunnlaugsson, bæjarfó-
getafulltrúi á Aknreyri, auk þeirra
sem héðan fórn norður með skip-
inu og aftur ætlnðu að koma. —
Fyrir VestfjörSum hitti Gullfoss
enskt herskip, sem hafði nákvæm-.
ar fréttir af honum um ferðir
hans. Sögðust skipverjar her-
skipsins hafa séð ísspöng mikla
30 mílnr norðar af Horni og 25
mílur avstur.
r
síir og milionÍF
eftir
gharles gjgamce.
147 Frh.
frá kirkjnrústunnm. Þá hélt hún
til hesthúasins til þess að kveðja
Márinn sinn, en hann hneggjaði
við henni er hann heyrði fótatak-
ið og stakk mjúkri snoppunni
nndir vanga hennar. Veitti henni
þá erfitt að verjast táram og faldi
nndlitið við höfuð hestsins, en
greip báðum höndum um báls
hans og hvíslaði að honum kveðjm
sinni.
En hún gat ekki tára bundist
#r að því kom aðkveðj* hin trygg-
lyndu hjú, Jessie og Jason, sem
hún hafði aliet app með frá blautu
harnsbeini og vanist við að skoða
öiiklu fremur sem trúfasta alúðar-
^ini en sem vinnuhjú. Jasoni
féllust algerlega hendur og skund-
^ði hann burtu skjögrandi og rið-
®Ðdi, en Jessie faðmaði hma nngu
húsmóður sína að sér með and-
vörpnnum og grátbændi hana að
taka sig með sér.
Litlu betur gekk að skilja við
hundana, því að þeir viku ekki
eitt fótmál írá henni eins og
þeir vissu það vel, að hún værj
nú að yfirgefa þá. Hún klappaði
þeim og strauk þá og Jason varð,
loksins að slíta þá frá benni og
fara með þá út i fjós og loka þá
þar inni, svo að þeir eltu ekki
vagninn, sem átti að flytja hús-
móður þeirra áleiðis til brautar-
stöðvarinnar.
Sá vagn kom alt of fijótt, enda
þó að herra Jón Heron biði hans
með óþreyjn og héidi altaf á úrinu
i hendinni til þess að vita hvað
tímanum liði, Hann virtist ann-
ars venju fremur ólundarlegar
og ógeðslegur þessa morgunstund.
Gekk hann nnnðraudi kring um
húsið og skók höfaðið er hann
leit yfir hinn forna og fölnaða
Ijóma þess. Það var elns og
honum væri ekepi næst, ef tim-
inn hefði loyft, að halda þrum-
andi ræðu og reiðilestur yfir „sví-
virðing foreyðsIunnar“, sem hefði
lagt þetta höfðingjasetur í rústir
og neytt hann til sð taka að sér
fátækan og mnnaðarlansan ein-
stæðing.
Herra Wordley var þar við
staddur til þess að kveðja ídu og
fylgja henni að vagninum, en
hann tók sér þetta allnærri og
henti það hann nú, sem aldrei
hafði áður komið fyrir hinn mál-
fima lögfræðing, að hann gat engu
orði fyrir sig komið, en hélt þegj-
andi í hendina á ídu með tárvot-
um augum oj hryggur á svip.
Hann hafði ætlat *ér að tala til
hennar hin og þessi hughreyst-
ingarorð, en gat aðeins stunið
upp þessum orðum: „Vertn sæl,
ída mín“, og það svo lágt að
varla heyrðist.
Hún hallaði sér effar á bak í
vagninum um leið og ebið varaf
stað og lokaði augunum til þess
að þurfa ekki að horfa á trjá-
göngin frá húsinu, á skepnurnar
i hagannm, sem hún þekti allar
með nafoi, og á sorgbitin andlitin
á þeim Jessie og Jason, sem stóðu
altaf við húsriðið til að horfa á
eftir henni, og hún leit ekki upp
fyr en hún kom ofan áð vatninu,
þar sem suroarbústaður Sir Ste-
„I)ana“
átti að fara héðan í dag um
hádegið áleiðis til Patreksfjarðar.
Arnárfjarðar og Dýrafjarðar.
«úlyg“
fer norður á Hjalteyri í dag-,
á að taka þar sild.
Kolaskip
er væntanlegt hingað á hverri
stuudu til „Kol og aalt“. Það
hafði lagt af stað frá Bretlandi
á fimtudaginn. Mun eiga að fara
héðan norðar um land.
Silfnrhrúðkaup
eiga hjónin Helga Jóhannes-
dóttir og Jón Árnaaon skipstjóri
frá Heimaskaga í dag.
Síld
hafði Gullfoss meðferðis að
norðan, um 150 tnnnur, sem á að
fara til Ameríku.
Bannvinafélagið,
aem getið var um á döguuum
að stofnaS hefði verið hór i bæn-
nm, hélt íund i gærkvöldi, sam-
þykti lög og kans stjórn. í stjórn-
inni eru: Halldór Jónasson cand.,
Jónas Jónsson, kennari (frá
Hriflu), Jón Rósenkranz, Iæknir,
Sigurður Gunnarsson, præp. hon.,
og Jón Ásbjörnsson, yfirdómslög-
maðnr.
„Alliance“,
seglskipipið danska, sem strand-
aði hér í vor, á að fara héðan
einhvern daginn vestur á ísafjörð.
Þaðan á skipið að fiytja fiskfarm
til Spánar fyrir Ásgeirsverslnn.
fáns Orme blasti við. Þangað
horfði hún og var að bngsa um
hvort það gæti átt sér stað, að
Stafford væri þar enn og hvers
vegna að hann hefði ekki fundið
hana að máli, þrátt fyrir loforð
það, sem hún hafði þröngvað hon-
um til að gefa aér — hugsa um,
hvort hann mundi vita nokkuð
um fráfall föður síns og að hún
stæði nú uppi allslaus.
Hún gat nú ekki grátið lengur,
en varieinhvers konar dvala eða
leiðslu, svo að hún tók ekki eftir
þvi, að þegar á brautarstöðina
kom, tók Jón Heron þegar
að vinna i vingarðinnm, eins og
hann mundi hafa kallað það, með
þvi að útbýta óspart allskonaz
kristilegum smáritum meðal járn-
brautarþjónanna. Förin til Lund-
úna leið eins og i draumi og
soint um kvöldið var hún komin,
dauðþreytt á sál og líkama, inn i
skuggalega stofu heima hjá Jóni
Heron og beið þess þ«r að Herons-
fólkið kæmi að heilsa sér.
Meðan þau óku eftir strætum
Lundúna og út í undirborgina,
þar aom frændi hennar átti heima,
hafði hann frætt hana á því, að