Vísir - 29.05.1917, Blaðsíða 3

VIFÍR
Jón Halldórsson & Go
Skólavörðustíg 6
hefir fengið birkistólana
marg þráðu.
Uppboð.
Að Ne«i á Sðltjarnarneai verðar 30. maí þ. árs, kl. 11 f. hád.,
aeldir eftirtaldir fjármnnir:
5 kýr, 1 nant og kálfnr, taða, skæðaskinn, brækar,
hestvagn, handvagn, aktýgi og ýmislegt fleira.
Binnig sængurfatnaðnr og ýmsir innanstokksmanir.
Öiguröur Ólafsson.
Lvoff fnrsti sagði líka nýlega við blaðamann einn, að aðgerða- leysið sem nú ríkti á rússnesku vígstöðvannm og gæfi þýska kansl- aranum átyllu til að tala amsér- frið við Rússa, yrði að taka enda. Þjóðin yrði að gefa hernnm skip- mn nm að halda áfram að berjast. — Lík mmmæli erm höfð eftir Eerensky. Frh. Vfsir er bezta anglýsingablaðið.
Erl@»d myat.
Kbh. iS/5 Bank. Póefch.
Sterl. pd. Fra. Doli. 16,55 61,50 3,50 16.75 63,00 3,60 16,70 62,00 8,60

SPIL
Enn þá get eg útvegað, íyrir síidartím«
ann, hin viðurkendu 1 og 2 tonna mótor-
báta akkeris og ,lossespil‘frá verksmiðjunni
,MjölnirS
Af spilnm þeim hefl eg þegar selt eftirtöldum herrum:
H. P. Daus, á katterana....................9 stk.
Loftur Loftsson ................■ ... 2 —
Haraldnr Böðvarsson .........................,1 —
Hall ór Jónsson, Akranesi ...... 1 —
Binár Sveinbjarnarson & Co. Sandgerði . . 1 —
Jón Grimsson, Súgandafirði —
Þorsteinn Byfirðingar, m./b. „Garðar“ . . 1 —
P. J. Thorsteinsson, kútter „Esther“ ... 1 —
Páll Matthíasson, skipstjóri ...... 1 —
Af hinum ágætu tegundum lóða og netja*
spila P. J. Tentjords hefi eg þegar selt
40 stk.
Ef óskað er, er hægt að afgreiða spllin beint frá
verksmiðjunm til skipasmiðastöðva erlendis.
ATHS. Snnrpinótspil, 40 stk., á eg von á með Flórn næsL
sem eiga að birtast i VtSI, verður að alhenða í siðasta-
lagl kl. 9 í. h. átkomnðaginn.
*
Istir og miliönir
eftir
gharles £§arvice.
172 Frb.
— Og hvers vegna getam við
ekki farið? spurði hann algerlega
afskiftalaas af öllam þeim laan*
jráðum og bollaleggingnm, sem
gerðust í kringam hann.
— Það verður nú rétt bráðum,
sagði hún hlæjandi. — Sir Stefán
þarfnast nauðsynlega einhverrar
breytingar; hann er farinn að
lýjast og---------
— Það era engin nndar! sagði
Stafford. — Mér sýnist faðir minn
ekki nnna sér neinnar hvildar,
hvorki nótt né dag-------
— Jæja, þetta er nú bráðum á
enda alt saman og það ef til vill
áður en þig eða nokknrn annan
grunar, sagði hún og brosti íbyggi-
lega. — Þoi þei! Þarna kemur
hann! Þú hefír aflagað á mér hárið
hrekkjalómarinn þinn, og eg varð
nú að hlaupa harta og koma þvi
í lag aftar.
Sir Stefán kom inn rétt áeftir
að hún var gengin út. Hann var
hálf þreytulegur þetta kvöld, eins
og hún hafði gefið í skyn, enþað
Iétti yfir honum þegar hann kom
anga á Stafíord.
— Jæja, ert þú þarna, kæri
drengnrinn minn! sagði hann.tók
í hönd Staffords og virti hann fyr-
ir sér svolitla stund með venja-
legri aðdáan og innilegleik. —
Hér verðar mikið um dýrðir í
kvöid — langstærata sámkvæmið
sem hér hefir verið haldið. —
Var það ekki Maade, aem eg
heyrði til rétt í þeaða?
Staffiord sagði, að hún væri ný-
gengin út, en faðir hans kinkaði
kolli og leit á hið föla og alvar-
Iega andlit Staffords.
— Eg vonaaðallurþessiganra-
gangar *é nú bráðum á enda,
sagði hann, — og við getum svo
farið að flytja okkur app í sveit
aftur. Hvert vildir þú helst fara?
Stc fford ypti öxlum, en SirStefán
horfði á hann ábyggjafullar. Hon-
mm kom þetta ainnaleysi Staffords
kynlega fyrir.
— Br þér sama hvert fariðer?
Hvað segirðu þá um BraeWood?
Stafford kafroðnaði.
— Æ—-nei, ekki þangað! Ætli
að hitinn yrði ekk æði tilfinnan-
legnr i Brandsmýri? En því get-
nm við ekki farið til Skotlands.
— Jæja þáþað! Viðgetamfar-
ið hvert sem þú vilt og það er þá
best að við förnm þangað. — En
meðal snnara orða, Stafford, hags-
arðn nokkarn tima eftir því að eg
er f rinn að eldast?
Stafford fór að hlæja ogleithið
íriða andlit íöðar síns með þeirri
aðdáan og virðingn, sem hver son-
ar lítur á ttgnarlegan og höfðing-
legan föður.
— Já, eg gæti hugsað, að þú
værir eitthvað kringum þrítagt.
Sir Stefán hló og tók þessu
gamni vel.
— Nei, i aSvöra að tala, Staff,
þá er eg eldri en þú ímyndar
þér og — hvað eg vildi segja —
nú jæja, allir dagar eiga kvöld
og eitt sinn skal hver deyja!
Heldarðn að þú gætlr gerfc mér
dálítinn greiða —---
Hann þagnaði en Stafford leifc
á hann brosandi.
— Það er enga likara, en að
þú ætlaðir að fara að biðja mig
að iána þér peninga! sagði hann.
Nú jæja. Gefci eg nokknð gerfc,
þá--------
— Ónei! Bkki þarfnast eg pen-
inga, sagði Sir Stefán hlæjandi
— en mig vantar tengdadóttnr
og barnabörn fcil að hossa á hnján-
nm á mér. Hann hló enn á ný
eins og^hann væri hálffeiminn af
þessari tilfinningasemi. — En svo
að eg spyrji þig í alvörn, Staff
minn góðar — er nokkar ásfcæða
til þess að vera að draga þefcfca leng-
ur? Bg veit vel, áð tilhagalífið hef-
ir ekki staðið nema atatta stand,
en hvers vegna ætti ykknr Maude
«jkki að farnast vel saman? Bg
get búið alt í haginn fyrir ykk-<
mr, hélt hann áfr&m með ákefð-
— Þið götið tekið Brae Wooi
— eg skal afsala ykkur þvi.
Alt af snerist talið að Brat
Wood! Stafford varð hljóður og
hngsandi. — Eða þá jarðeigniu,-
sem eg keypti þarna í Warwick-
shire! En biðam nú við! Má ske
þið viljið helst velja ykkur bú-