Vísir - 20.08.1917, Page 2
V í r ? R
Til miitsii.
BjrgMStjðí£íkrif8íof*a kl. 10—18 of
1—S
B»jMfðg8tBBkrIfiteía» kl. 10—12 ag 1—{
Bæjargjalðk»sáskiiíatc'i«f kJ. 10—18 t £
, 1—fe
ÍBlandsliRBki ki. 10—4,
K. F. U. St. A)a. s»*fe Éreanuá. 8'/,
■»«,
L. F. K. R. Bðkaútlán mánndaga kl. 6—8.
LaBdskotsspit. HeiaKéknKrtiiKÍ kl. 11—1
Lanássaskias kL 10—8.
Landsbðkssafe 12—8 og 8—8. Ui!6s
1—8
Landssjáfar, afgr. 10—2 eg 4—5.
Lanðssiwi&e, r.d. 8—10. Eelgn d»f
10—18 ag 4—7
Náttúnigrlpnsafii 1 */»—aV»-
PðítbftBÍS S—7, antiEad. 8—1,
SamáfcyseSia 1—6.
StjðrnarráSaskeífitofarnar opnar 10—6.
Vififisteiabsflii : heitjaðkaís 12—L
DjððaeBjas&MS, opið daglega 18—2
Dr. P. J. Olafson
tannlækni
er fyr&t um sian &ð bitta í
Kvennaskólanani við Fríkirkjaveg
ki. 10—11 og 2—3
á virknm dögam.
Krone Lageröl er best
VMMM* i »»»» -mIh
¥ Jií
I
•| Afgraiisla biaSsiiut fi Hðísi ^
£ Ssland er opia frá &L 8—8 á
A h?*rjnra dugt.
|j| ImtgaHgnr frá VaUstretræti,
® Skrifitofa 6 sam stei, itmg.
* &4 Alalstr. — Bifatjðríisö fcil
Íviítelf fr& kl 8—6,
8ími400. P.O. BssSíSF.
ÍPrenfcsJtaiðjan á Langa
m *. símí is».
,f AnglýsÍBgnM reltfc raðtt&ka
i LaitSestJSinrasKl ri'tte kl. 8
* i M-atgssfpi
1 ð kvöidin.
f
** <S
að árangnrinn af fnndarhaidins
mnni fara mikið eftir því, hver
afstaða enskra og franskra jaín-
aðarmanna verði.
1 útl. blöðum er geit ráð fyrir
því að rússneski jaínaðarmftðurinn
Tscheidze verði fnndsrstjðri.
B«itt ai@a að blrfast i VfSI, verðnr aö afbenða i síðasta
lagi fci. 9 1. h. átfeomn-ðaglnn.
Frá ófriðnum.
Orusturuar í Flandern.
Þær ern sagðar hinar segileg-
ustu, sem sögur fara af. Bretar
hófa sóknina fyrir eitthvftð þrem
vikum síðan á litlu svæði, og
•egja Þjóðverjar að takmark Breta
sé að ónýta kafbátastöðvtr við
strendHr Belgín, einkum í Zee-
brúgge. Ög einmitt þess vegna
eru orustnrntr vafalaust enn
grimmari af Þjóðverja hálf*.
1 þýdkum fregnnm &f þessnm
orustum fyrstu dagtna er látið
mikið «f þvi, hve ofsafengin áhlaup
bándamaDna hafl verið, en ekki
siður af hreysti Þjóðverja. 0g
alveg viðbúnir virðast Þjóðverjftr
hafa verið, því að fyrsta dag fót-
gönguUðsorustannft tóku Bretar
að eins 5000 fanga og eíðan vlrð-
ast þeir hafa unnið lítið á og loka
varð algert hlé á sókninni. að þvi
er Bretar sögðu vegna rigninga.
Þ&ð virðiet vera áreiðanlegt, að
stórskotátæki Brata séu miklu
fillkomnftri en Þjóðverja, enda
aegir svo í þýskri tilkynningn
einni, að eftir hinar ógn-Iegu að-
gerðir atórskotaliðains sé „nú aftar
barist við lifandi verui“,og þykir
þeim það »ýnu betra. Bu þegar
fótgönguliðsáhlaupin byrjuðu stóðu
þýsku her«veitirnar sem múrvagg-
ur, og aegir í tilkynningunni, að
hverjum einstökum hermanni hiefí
fundist hsnn vera að verja kaf-
bátana. 0g svo lauk þeim oruat-
um að Bretar komust að eins í
fremstu skotgrafirnar og Þjóð-
verjar náðu brátt aítur ýmsum
utöðum, aem þeir höfðu mst.jfe-
En nú munu Bretar vera byrjaðir
á nýjan leik.
Herforingjakiftin íRússlandi.
í símskeytam hefir sú fregn
borist hingað, að hinn frægi hors-
höfðingi Rássa Brassilov hafi
verið svift»r herstjórninni og
stefnt fyrir herrétt. Uai orsakír
veit engian enn. Ea eá sem við
tók af honum, Kornilov hershöfð-
ingi, er ákafur ófriðarsinni og
frá honum kom ípphaflega krafan
um að hermemiirnir yrðu vægðar-
kust skotnir, ef þeir neituðu að
hlýð*.
Upplausnin í her Rússa.
í tilkynniagu til bftndamanna
segir utönrJiieráðherra Rássa að
npplausuin i hernum stafi af þvi,
að ábyrgðárlaasir gasprarar sem
gerst hafi verkfæri í höndam Þjóð-
verja hsifi róið þar undir. Þeir
h&fi komið af stað uppreist íRét-
ursborg og santimis hafi herinn í
Gríklisiu, sem einnig hafði orðið
íyrir áhrifum frá þessum mönn-
aro, neittð að góra skylda sína
og með því geit Þjóðvesiaro mögu-
legt tð rjúfs fyikingar RÚ3sa.
Menn þei -, nem fcér cr átt við,
era hinif övoköííuða M:ximalíst-
ar, og þá aðallsga Lenin, sá sem
kom yfir þvert Þýsksland frá
Sviss til R'isslaiids eftir Btjórs-
arbyltinguna, og nánuets fylgis-
menn hsns.
Eftir upprei&tinft aem varð i
Pétarsborg í júli var Lenin og
5 félaga? hsns hneftir í varðhald,
þftr á roeðal Raschal, st-m kom
af stað ^ppreistinni í Kronstad.
Þessir sex menn eru ákærðir
fyrir Iandráð og upproist og það
er talið sannað, að þair, þó rúsa-
neHkir bergarar væra, hafi verið
í bandakgi við erindreka Þjóð-
verja og ásamt þeim unnið að
þvi að eyðileggja agann í hern-
um og koma af stað óeirðum í
iandinu. Til þess að ná þessn
marki notuðu þeir fé, sem þeir
fengu hjá Þjóðverjum. Þeir eru
ennfremur kærðír um að vera
vaídir að msnndrápum og öðrum
ofbeldiaverkum og *ð hafa gert
tiiraun til að tska ráðherrana
höudum. *
Við rannsókn máls þessa hefir
það komið í ljós að Þjóðverjar
bafa sæg af njósnurum í Rússiandi
Ög því er haldið fraro, að Lenin
hafi frá uppfcafi verið erindreki
Þjóðverjs og hafi verið sfndurtil
Rússlands til að vinna að því »ð
Þjóðverjar gætu unnið sigur á
Róssum.-
Stockholmsf anduriun.
Hosum var frestað eftir ósk
franskra fandftrmann*, en ákveðið
að hann «kyldi koma Bftman aftur
9. september.
Segja rússneskir jafnaðarmenn
Verkvísindastofnun
á Isiandi.
Eins og flestir vita, er velmeg-
un og farsæld hverrar þj'óðar kom-
in undir þessa þrennu: Eignum
hennar, þ. e. ágæti kndsins, er
hún byggir, henn&r eigin m&nn*
ko-itum og menningu, og lols
sambandi heanar og viðskiftum
við uðrar þjóðir. Og svo sem
mikið er hæft í máltækinu: „Hver
er sinnar hamiogju smiðui", svo
má og segja um þjóðirnar, að þær
suúi sjálfar örlagaþætti sína. Þar
&f leiðandi ætti hvert þjóðféiag
fyrst og fremst að þekkja sínar
eigin þarfir og augnaœið og eigi
siður takmörk krafta sinna ög
sínar veiku hliðar, svo að hún
færist eigi meirs í fang en hún
fær annað, og hins vegar er einn-
ig nauðsyn á, að hún þekki þrótt
sinn og auðlegð landsina, er hún
byggir, sem allra be»t, svo að
hún gefiat ekki upp þegar i n*uð-
irnar rekur. Að þekkja sjálfan
sig er gömul og góð regla fyrir
einstakliiga og þjóðir, ogsúregla
er einnig góð og gild, þegar land-
ið, sem þjóðin byggir, er innifalið
i hugmyndinni ,.þj >ÖU og þjóðar-
heill.
Allir, sem þekkja auðauppsprett-
ir íslands að mun, vita, áð það
getur, ef það er notað á þann
hátt, sem nútíðartæki leyfa, fætt,
klætt og hýst fyllilega 3—4 milj.
manna (og ef til vill tvöfalt þafi)
eða hér um bil fertugfalt ileirs
fólk en nú byggir í dand, og eins
mörgum er það Ijóst, að til þess
að geta hagnýtt sér þæraaðsupp-