Vísir - 04.10.1917, Blaðsíða 3

. iSIR
Auka-aðalfundur
verðar haldinn í lilxxtafélagimi „Borg“ fimtadaginn ll. okt.
kl. 5 síðdegis 1 Goodtemplarahúsina uppi.
D a g s k r á : Stjörnarbreyting,
Reykjavík 3 okt. 1917.
STJÓRNIN.
Trésmiðir.
Tilboð ðskast am að smíða pakkhús 10 X 12 álnir með porti.
Finnið I
H. A. Féldstéd,
Bakka við Bakkastíg.
Þrítngsafmæli
Goodtemplarahússins var hald-
ið hátiðlegt með veglegn samsæti
í fyrrakvöld. Sátn það um 60
mtnns, templarar og gestir þeirra,
ráðherrarnir báðir, sem heima ern,
borgarstjóii, bæjarfógeti og nokkr-
ir fleirl. Var fyrst komið samsn
í G. T.-húsion og síðan etinn
kvöldyerðar í íðnð sm kl, 8.
Undir borðnm var mælt fyrir
minni lcndsHtjðrn&rinnar (E. H K.),
Reykjavikur (Þ. J. ThoroddseD)
og „snn&ra helðursgesta" (Þórðnr
Bjarnason) Síðan var drukkið
kaffi í G.-T bú inu og þar flutti
Indiiði Einarssoa aðalræðma fyr-
ir minDÍ húsins, kvæði vor» snng-
in eftir sira Friðrik F/iðrikssoa
og Guðmund Magnússon og marg-
ar ræðnr flattar. Ráðherrarnir
töluði báðir. Samsætina k&k
um kl. 1 eítir miðnætti.
Ingólfsstræti 21 Simi 544*
opin hvern virkan dag kl. 4—7 e.h.
Allir þeir, sem vilja kom«
áfengismálinu i viðunandi horf,
án þess að hnekkjá persðnnfrelsi
manna og almennnm m&nnréttind-
um, ern beðnir að snúa sér þangað.
Útsvar landsverslnnarinnar.
Ankaniðurjöfnnnarskrá var lögð
fr&m á bæjarþingstofunni í morg-
nn. Niðurjöfnun þessi nemur alls
nm 23 þús. kr. og í þelrri »pp-
haeð er 20 þús. króna útsvar, sem
lagt hefir verið á landsverslanina.
Er það að visu allhátt útavar,
þegar miðað er við það, sð Stein-
olíufélaginu v*r gert að greiða
að eins 6000 krónur þetta árið,
og þó eíst of hátt.
Ofsarok
Fálkinn
Afmaeli á morgun.
Vigdís Pétnrsdóttir, ekkja.
Kristln VÍEfúsdótfir, hús/rú.
Eiríkur Jóssson, járn-miðnr.
Þórðnr Signvðsson, prentar.
Davið Scheving, lækpir.
Þðrunn Schðving, húsfrð.
Jón E. Jónsson, pTectari.
Ólafur Briem, prestur.
Kveikingartíml
á Ijóskerum bifreiða og reið-
hjóla or kl. 7 */2 á kvöldÍD.
K&rtöílasvikin.
Sðm dæmi þesi, hve ófeimair
sumir kartöfluframieiðeudurnir á
Akranesi hafa verið við það að
bregðast gömlum viðskiftavinum
sÍBum hér í bænsm, má geta
þes=!, að einn hátt ssttur embætt-
ismaður mér í bænum hafði ferg-
ið f kriflegt loforð um kartöflur frá
gömlsm viðukiftamanni sln»m þar
efra síðast í ágústmánnði, og
komri seljendi svo að orði i bréfl
til hans, að sér væri „ánægja að
því“ og að hann hefði enga löng-
nn lil að skifta um viðskiftavini,
en þegar til átti að tik#, voru
kartöflurnar íeldar öðrum. —
Nærri má geta, hverBÍg munnleg
loforð hafa verið haldin við smá-
msnnin.
hefir verið undanfarna daga
um la&d alt og tjón nokkurt i
hlotist &t, eins og skýit er frá
annarsstaðar i bi&ðiau.
Hátnarksverð á kartöflnm.
Þau tíðindi gerðust í gær að
verðlagsnefndin aetti hámarks-
verð á íslenskar kartöflar. Verðið
er ákveðið 30 kr. á tunnanai og
35 a. fyrir kilóið í smásöla.
SmjörbámarksTerðið er nú nsm-
ið úr gildi.
Hjóskapnr.
I
Ásgeir Ásgeirsson eand. thcol.
og ungfrú Dóra Þórhallsdóttir
(biskap-) voru gefin sam&n í
hjónabind í gær.
kom til Færeyja i gærmorgnn.
Bæjarstjórnarfnndur
verður haldinn í kvöld á venja-
legum stað og stundu.
Erlend mynt.
Kh. Vi„ B.iflk. Pósth
Sfcerl.pd. 15,24 15,80 16,00
Ftc. 55 75 60,00 59,00
Doll. 3,23 3,52 3,60
- 144 -
„3?ú heldur þó vænti eg ekki, að mér
só nokkur gróðavon í þessu kúlnaspili?"
sagði Kitti.
„Að minsta kosti eins mikil von og
hinum bjánunum“.
„En ekki samt eins mikil og bank-
anum“.
„Ja, biddu nú bara!“ sagði Shorty á-
fjáður. „Svona, hananú!“
Kúlnavörðurinn var nýbúinn að henda
fílabeinskúlpnni á kúlnaborðið með öllum
holunum, en það snerist { kring á fieygi-
ferð. Kitti stóð við neðri endann á borðinu,
laut yfir spilamennina sem sátu við það
og fleygði dollar sínum í blindni á græna
klæðið. Hann lenti mitt í nr. 34.
Kúlan stöðvaðist og kúlnavörðurinn
hrópaði: „Þriátíu og fjögur vinnur!“ sóp-
aði þvi næst gróðanum til sín og fékk
Kitta dollar sinn aftur og þrjátíu og flmm
dollara í viðbót. Kitti stakk peningunum
í vasann og Shorty klappaði á herðarnar á
honum.
„Gættu nu að, Stormur sæll!“ sagði
hann. „Þetta var þó sannarlega hugboð,
sem borgaði sig. Hvers vegna mig grun-
aði þetta? Ja, það get eg nú eiginlega
ekki sagt um, en eg var bara sannfærður
um, að þú mundir vinna. Og vertu viss!
Þó að þessi dollar, sem þú fleygðir, hefði
lent á einhverju öðru númeri, þá hefði það
Jack London: Gull-æ8iÖ.
- 145 -
númer unnið. Þegar um verulegt hugboð
er að ræða, þá kemst maður blátt áfram
ekki hjá því að vinna“.
„Setjum nú svo, að kálan hefði stöðv-
ast á tvöföldu- núlli“, sagði Kitti þegar
þeir voru að ganga að skeinkiborðinu.
„Þá hefði dollarinn þinn lent á tveim •
ur núllum“, svaraði Shorty. „Það bregst
aldrei og hugboð er hugboð hvað sem þú
s'vo segir. En við skulum nú koma að
borðinu aftur. Eg hefi líka eitthvert hug-
boð um, að eg geti sjálfur bitt á einhver
góð númer fyrst að eg er búinn að koma
þór í vinninginn11.
„Spilarðu kannske eftir einhverjum föst-
um reglum?“ spurði Kitti þegar liðnar
voru tíu mínútur og félagi hans var búinn
að tapa hundrað dollurum.
Shorty hristi höfuðið ilskulega og lét
spilamerki sín á nr. 3, nr. 11 og nr. 17.
Hafði hann þá eitt merki afgangs og henti
því á „jafna tölu“.
„Eg er viss um, að í Víti er krökt af
fábjánum, sem hafa spilað eftir tostum
reglum“, sagði hann þegar kúlnavörður-
inn sópaði gróðanum-til sin.
Kitti hafði í fyrstunni horft kæruleysis-
lega á þessar aðfarir eða ófarir félaga síns,
en smámsaman varð hann heillaður af
spilamenskunni og veitti nákæma eftirtekt
bæði kúlunni, sem hringsnerist á borðinu
- 146 -
og veðmálunum, sem menn gerðu sín á
milli, en sjálfur tók hann engan þátt í
spilinu og lét sér næpja að vera áhorf-
andi. Samt var hann svo niðursokkinn í
þetta, að þegar Shorty sagðist nú vera
búinn að fá nóg af svo góðu, varð hann
að draga Kitta frá borðinu með valdi.
Kúlnavörðurinn skilaði Shorty aftur
pokanum með gullduftinu, sem hann hafði
orSið að afhenda honum til þéss að fá leyíi
til að taka þátt í spilinu og jafnframt fókk
hann honum miða, sem skrifað var á:
„Tapað 350 dollurum11. Shorty hélt á
pokauum og miðanum til veitingamanns-
ins, sem sat fyrir aftan stóra gullvog í
hinum enda salsins Kann tók gullduft,
sem nam 350 dollurum úr pokanum og
steypti þvi í fjárhirzlu spilahússins.
„Þetta hugboð þitt var annars góð
sönnun fyrir spilareglum mínum“, sagði
Kitti til að stríða félaga sínum.
„Já, eg var neyddur til að haldaáfram.
að spila til þess að geta séð hvernig í
þessu lægi, eða fanst þér það ekki?“ mælti
Shorty. „En auðvitað fór þetta ekki öðru-
vísi en eg mátti búast við og átti skilið,
vegna þess að eg ætlaði að reyna að ganga
úr skugga um það, að hugboð mitt væri
ekki tóm markleysa11.
„Og kærðu þig kollóttan!“ sagði Kitti
hlæjandi. „Nú hefi eg sjálfur hugboð um“.