Vísir - 06.10.1917, Side 2

viesE
I"niaa' OSTUR
Irá ostagereinni í Ólafsdal
fæst nú og; framvegis í
Hatarverslnn Túmasar Jónssonar
Langaveg 2.
Tilkynning.
Hér með fymbjóðHra við undirskrifaðir öllam að skjóta í og hjá
Klepps- og Lingarneslandi. — Þeir er ekkl sinna þessH, verða taf-
arlaast kærðir.
Lingarneei 4. oktðber 1917.
Þórðnr Sveinsson. Þorgrímnr Jónsson.
Seglskip,
sem hleðnr nm 100 tons,
fæst til flntnmga nn þegar.
\
Menn snúi eér til
Ólafs Davíðssonar í Hafnarfirði.
Hestur tapaður,
jarpar að íit, svart fax og tagl, nýíega jafnað. M»rk: heílrifað vinstra?
og ef til vill mark á hægra eyra. Við herðakambinn viustra megin
hvitur blettur. Hesturinn er lítið eitt etyggur, töltnri og vakur.
Finnandi geri aðvnrt í Tjarnargötu 35 (aólheimam). Sími 421.
1 Bankastræti 11
er mikið úrval af:
Veti-ix'ír-öliliULin hlýjum og góðum.
U.egr»íröliliixm. þykkum og þnnnnm.
Kai-lxnanuaíatnaði ódýrnm.
Jtliiíiim ótal tegundum.
JN æi’íötiixn karlmanna.
IVI txn cliettHkyi'tuni hvítim og mislitam.
Plibbum. Brjóstixxxi. JVIaneliettiim.
Slaufum. Hnöppum. -íVxIiiIíöíicIiiiii.
Sokkaböndum. Kx-mal»öridLiim.
Og mörgu fleiru.
Vörnr og verð stenst alla samkepni!
Jón Hallgrímsson.
Til jdqSmbiíib.
BorgarstjóraBkrifstoían kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfógetaskrifstofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1-5
Í3landsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnnd. 8 ,
síðd.
L. F. K. R. Útl. m&nnd., mvd„ fstd. kl. 6-3.
Landakotsspít. Heimsðknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landssjóðar, afgr. 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
Náttúrugripasafn sunnud. V/s—2V2-
Pósthúsið 9—7, Sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1,
Þjóðmenjasafnið, sd. jid. fmd. 12—2.
Verðlagsnefndin.
í>*ð er óhætt að segjft það, að
það hefir vakið almenna nndrun
og h n e y x 1 i, hvernig stjórnin
valdi mann [í verðiagsnefndlna í
stað þsirra Árna Eiríkssonar og
Þorsteins Þorsteinssonar.
Af. þeim orsöknm sem áðnr hef-
ir veiið ekýrt frá, eru kringHm-
stæðurnar orðnar þær, að vart get-
ur komið til kasta Befndarinn-
ar að loggja verð á aðrar vörur
en innlendar, nema þá örfáar teg-
nndir, sem tiltölulegft lítið er keypfc
af og aem nefndin hefir aldrei
skift sér af.
Nú ev svo sérstaklega áatatti
að Slátnrfélagið selar kjöt hér í
Eeykjavík fyrir 20 auram hærra
verð ea fmö getnr fengið ftnnars-
staðar, já alt að 20 anrnm hærra
verð ,en uokknr von hefir verið
nm að geta fengið ánarsstaðar.
Þetta hefir valdið megnri óánægjn
og menn hafa helst viljftð kalla
það m a t væla-okur Enstjórn-
in tekur þannig í þær umkvart-
»nir, að hún skipir eign af stjórn-
arnefndarmönnnm Slátnrfélagsins
i verðlagsnefndina. Stjórnin sjálf
heldar þannig verndarhendi yiir
þessu kjötfargani, með því aðskipa
rerðlagsnefndina þannig, að kjöt-
írtmleiðendar eiga ákveðinn meiri-
hluta hennar með húð og hári.
Vigfús GnðmHndsson, stjórnsnda
Slátnrfélagsins, Benedikt Svelns-
son, sem slkHnnugt er að fylgt
hefir fram hsgamBnnm bænda á
þingi ísvo að mönnurn hefir þótt
lítíls hófs gætt, Einsr Helgason,
sem skipaður var í nefndina beint
•em fulltrúi landbænda. Og ank
þess munu bændnr eiga eigi Iítil
itök i hinum nefndarmönnnnnm
biðnm, að minsta kosti Iýstl Guðm.
Björnson því yfir á þingi, að nefnd-
in hefði í hyggju að undan-
skilja íalenskar afurð-
ir hámarksverði.
Og væntanlega á það þó ekki
að vera hlutverk verðLðsnefndar-
innar framvegis að varna þvi að
að hámarksverð verði lagt á inn-
Icndar afarðir. Til þess er óþarít
að skipa sérstaka nofnd; slíkt
„gerir sig ekki sjilft“.
Það befði sánnarlega ekki ver-
ið vftnþörf á því, að ekerpafrem-
ur en veikja tilhneigingu nefndar-
innar til að hafa heuil á gróða-
fíkn innlenda framleiðondanna,.
Stjórnin hefir með bssmáþreif-
anlega sýnt það, &ð hún skoðar
sigeingöngu eemfulitrúa bænda.
Og í öðram efnum hefir stjórnin
sýnt sig í slíkri ásælni í garð
Reykvíkinga sérstaklega, að fyrn-
um sætir, og verður væntanlega
tækifæri til að minnast sérstak-
lega á það innan skamms.
V í SIR er eísta eg besta
dagblað landsins.
Ráðlegging
til venslafólks örykkjumanna
Þær sögur ganga hér ®m bæ-
inn, að áfengi sé selt, vitanlega
með okurveiði, á eifcthvað 6 stöð-
um. „Stúdentnr og slæpingar“
fá þ&ð helst í miðbænum. „Stór-
höfðingjar og dónar" fá það fyrir
vestsn bæ. Bifreiðamenn uppi í
Bergstaðastræti. Sjómenn lengst
lengst inni á Hverfisgötu, og þeir
allra aumnstu úr iðnuðarmanna-
stéttinni sætta sig við illa hreine-
eð „politur“ og „koges“ nppi á
Skólftvörðustíg og inni á Grettis-
götn. Yerðið kvað fara vaxandi
eftir því aem vitið fer þverrandi,
byrjar á 7 krónum flaskan fyrir
þetta „hreinsaða" og 15 kr. flaskan
fyrir hitt, sém k a II a ð er
ómengað. Vel má vera að eitt-
hvað sé ýkt af þsssum sögum, en
of mikið mui þó satfc í þeim, og
í ö'lu falli er það.satt, að við og
við koma til aumra templara
áskoranir, stöku sinnum munnlega
en oftaet í nafnlausum bréfum,
frá nánast* venslafólki veslings
drykkjumsnnaana, sem Ieut hnfa
í klónum á þessum ósvifnu áfeng-
isokrurum og Iögbrjótum. Ánkor-
anirnar eru allar á samt. veg:
Blessftðir reynið þið að koma í
veg fyrir þessa bölvun.
En þesbi aðforð er uiloftast al-
veg árangarslaus. Við tempi-
ar»r höfum ekkert lögreglavald,
og ailra sist getur nokkur gjört
húsrannsókn eftir nafnlausum npp-
lýsingum, hve greinilegar »em
þær kunna að vera, því hver
ábyrgist að þær eéu réttar?
Mér vitanlega hafa heldur ekki
slíkar nafnlsusar áskoranir borið
annan árangur en þann, að auku
vonleysi, þeim sem skrifnða, þeir
hafa h»Idið að enginn vildi hjálpa
þeim og vandamönnum þeirra. —
Hitfc er rétta leiðin, íyrir sorg-
mædda aðstándendur, að « :úa sér
ævinloga beint til bæjarfógetans
sjálfs. Þeir munu ekki þurfa að
óttast þ»ð að þeir þurfi að bera
vitni i móti vandamönnum sínum
fyrir það, enda er það ekki t&lið
Iftgabrofc að kanpa flöskuna, held-
ur að selja hana. Eg þekki þess
dæmi hér á iandi, að kona hefir
skýrfc lögreglmtjóra írá hvar mað-
ur hennar eyddi bæði viti sínu og
fjármunum; — maðurinn veit það
ajálfsagt ekki enn í d«g, en leyni-
knæpunni þðirri rar Iokað sama
daginn og kvartað var, og óún
hefir ’ekki riaið úr rústunmm
ennþá.
Hjalfci.