Vísir - 10.10.1917, Qupperneq 2

Til raiiatós.
BorgarstjóraBkrifstoían kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfógetaskrifstofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—5
íslandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnnd. 8
siðd.
L. F. K. R. Úti. m&end.,mvd., fstd. kl. 8-8.
LandakotsBpít. Heimsóknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landssjóðnr, afgr. 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
NáttörugripaBafn Bunnud. IV*—2V2-
PóBthúaið 9—7, Sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Vífilsstaðabælið: Heimsóknir 12—1,
Þjóðmenjasafnið, sd. þd. fmd. 12—2. ,
Dr. Páll J. Olafson
tannlæknir
hefir læbnÍBgnstofa sfn» framvegis
i húsi Nathan & Olsens. Inn-
gangnr frá Póathússtrati (upp 3
stiga — 1. harð til hægri).
Viðtalstimi bl. 10—11 og 2—3;
á öðrnm timnm dngs eítir nmtali.
— Sími 501 —
Dýrtíðarhjálpin
eða
atvinnnbætornar.
Það v&r bent á það hér í blað-
inn á dögnmim, ttð lögia um al-
menna dýrtíðarhjélp gerð* réð
fyrir þvi, að sveitar- og bæjar-
atjórnir önnnðnst nm dýrtíðarhjálp
og fttvinnnbætar. hver í sínn hér-
aði. Af því ieiöir, eins og þá var
sagt, að ekipan íatvinnnbótanefnd-
ar er fyrst og fremst als ebki
timnbær. Fyrst verðnr hvert sveit-
*r- sýsin- eða bæjarfélag &ð raun-
saba ástæður hjá sér — efni
mannft og íástæður og fyrst og
fremet lwe margir menn muni
verða. atvinnulausir.
Að fangnam Bkýrslnm nm það
hve margir menn muni verða
vinnuþurfandi t. d. hér í Reykja-
vík í vetnv, mundi hæjarstjórnin
fcaka til yfirvfgunar, hver nauð-
synjaverb lægi bér næ-it fyrir hendi
að vinna og hún mundi taka og á
að taba ákyörðan mn það upp á
sína ábyrgð. Fé til framkvæmd-
anna á landsijóöar að leggja fram
sem 1 á n, "sem bæjarsjóður á að
endargreiöa á sínum t m#. Það
liggnrþví í asgum uppi, að bær-
inn á að hafa öll ráð am það, hvað
mnnið er.
Þsttii er tilgangnr laganna, nm
það veröar ekki deilfc.
En til vara heimila lögic gtjórn-
inni að verja fé beint úr lands-
sjóði til áð nndirbúa eð& byggja
ýms mannvirki, til matjurtarækt-
ar, námngraftir o. fi, En það ligg-
r í hlntarins eðli, að það bemar
CAILLl PlBVlCTIOI-XOTjDB
)ykir besti og hentagasti I*man- og ataahorðsiuótor fyi-ir smá-
iskibáta og skemtibáta, cr sýair það besfc hversu vel hann Ifkar, *ð
þegar hafa verið seldir til íslands 48.
Simnefni: Eilingsen, Reykjavik.
Mest er mótor þessl notaðsr
á Amstmrl&ndii, og þar er hann
tekinn fram yfir alla aðra mótora,
enda hefi eg á '•-íðasta missiri aelt
þangað 15 mótora.
Pantið i tíma, svo mó^oraralr
geti komið hingað með íslensku
guímsMpunmm frá Ámeríkn í vor.
Skrifið eftir verðlista og frekari
npplýsingum til umboðsmatma
minna úti um knd eða til
0. Ellingsen.
Aðalnmboðsmaður á ísiandi.
Símar: 605 og 597.
Attva. Nokkrir mótorsr fyrlrliggjandi, nýkomnir, bæðí
ntan- og innanhorðs.
þá fyrst til greina, þegar sveita-
stjórnirnar hafa ge?t sínar ráð-
stafanir og ef þær gefca ekki aéÖ
öliam fyrir atviana. Lögin virð-
asfc ætlast tii þess að stjórnin og
Iftndssjóðar taki við, þegar sveit-
irnar treysta fcér ekki til &ð gera
meir».
Hér í Reykjavik eru ýma stðr-
virki, sem vinnu mæfcti að, t. d.
uppfylíingar í höfnina, vegagerðir
o. fl. Ennfremar gæfci bomið til
mála, að bæjarstjórn Rvíkmr hefði
eamlög mm það við kndHajóð og
Hafnarfjörð, að leggja „púkb“-
lagðan veg milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur. Gara þyrfti veginm
þannig úr garði, að sporbMt
mætti ieggja í hasn, þsgar færfc
verðsr eða samtímis. Er þetta
hið meeta naaðeynjafyiirtæki, og
þann mikla kost hefir það, að
byrja má að vinna að því nú
þegar í haust og vetur. Það
kæmi vitanlsga til kasta lands-
stjórn»rinHar að taka ákvörðmn
bth Hafnarfj&rðarveginn fyrir sitt
leyti, ea virðiet varla geta komið
tii mák sð hún verði þar tíl
hindrunar, ef kaupstaðirnir báðir
vilja leggja út i það verk ».ð sín-
nm hluta.
Þá hefir það heyrst, að sveitnr-
félög hafi farið íram á lán til
salt- og olíukvups, tfl að etyðja
útgerðina. Slíkar lánveiting*r ern
vitaulega sjélföggðar, og hefðu
verið, hvoít sem þessi Iög nm &1-
meana dýrtiðarhjélp hsíða verið
oamþykt eða ekki. Ea þð ættu
ekki sömn reglmr að gilda mm
þær lántöknr og aðrar, því von-
andi er að slik lán geti greiðst
að fnlln, þegar fisknrinn kemst á
markaðinn.
Á Akmreyri hefir það verið til
umræðu í bæjarstjórniani, að bær-
ina léðist í ýms stórvirki, t. d.
oppfylling&r á höfninni, í því
skyni að veita bæjarmönnmm at-
vinnu.
Ea íyrst og fremst bar auð-
vitað að etyðja að því, að roenn
geti stnadað söma afcvinan og þeir
hafa áður gert, því að allmibið
tjón mætti verða á sjávarútvegin-
mm til þess, að betur borgaði oig
að ráðsst í að gera hin og þessi
mannvirki á landi, sem vel geta
beðið, og láta óvana menn viima
að þeim. Það er í ajálfö. sér
örþnf&ráð.
Frá Vestljörðum.
Dráttarbraut á Ísaíirðí.
ísfirðÍKgar era að boma aér spp
dráttarbrant á Torfuneiiii u ianan-
vert við eyrina, sem bæriim stend-
ur á. Þ&ð er félag átgerðar-
manna þar í bænnm, s?m scendur
að því fyrirtæbi ;
Kolanáman jj Botai.
Vestri segir sð mnnið hafi
verið í kolanámunni i Botui þar
vestra etöðugt siðan i byrjmn
túnasláttar, ea að eins hirt það
besta úr kolalöganum og nú upp
teknar »m 80 smál. af góðum
kolum. Komið er um 20 metra
inn í kolalögia og virðant þnu alt
af fara hatnandi; þekkjast varla
frá útldndnm kokm, segir blaðið.
Járnnáma við Önnndaríjörð.
í Vostra er sagt frá þvi, að í
fyrra hafi verið sont til rannsókn-
ar til útíanda sýnisborn af járn-
veru, er menn fundm í fjallin®
fyrir ofan Fiateyri vi5 Önundar-
fjörð, og hafi rannsókiún leitfc !
Ijós, að 40—70% iuf járni hefi
verið í því sem sent var. Land
eigandi er Kristján Torfason á
Sólbakka, og ætlar hann að sögn
að láta vinna „náman&“ eftir
föngum í haust.
t ‘^7’XJESXm f
‘Á A
& AfgreiðslablaðsÍES á Hótei *
Island er opin frá kl. 8—8 á
& ■ *
& hverjnm degi. ^
Inngangur frá VallarBtræti. *
Skrifstofa á sama Btað, inng.
&
*
f frá Aðalstr.
& viðtala frá kl. 3—4
Ritstjðrinn til
Sími 40Ö. P. 0. Box 367. |
Prentsmiðjan á Lauga-
V
veg 4;, Sími 133.
Auglýsingum veitt mðttaka |í
í Landsstjörnunni eftir kl. 8 %
á kvöldin. «
V
ágæt hagaganga
fyrir hesta.
Uppl. 1 Ingólfssfcr. 4 (effcir kl. 4).
¥ í SIH er eista og besta
dagbiad landslns.
Hríssalan á „PIastsí!u“.
í sumar í ágústmánuði keypti
®g 3 bagga af hrífci af Ágústí
nobkrum Magnússyui, sem þá
verslaði með þá vötu bér. Bagg-
arnir vorn þetta frá 30—35 kiló
hver að þyngd, og bostaði hver
b*,ggi kr. 1,40.
í morgwn ías eg auglýsingn í
Morganbláðijm um það, að á boð-
f-tólum væri bris í dsg fy.dr kr.
2,80 bagginn og að geljandinn væri
„Eldsneytísskíifstofan". Hugði eg
nú, að þessir baggnr hlytn að
vers meira m helmÍBgi stærri en
baggar þeir, er eg bafði keypt af
Ágústi í samay. Eg taldi það
sem sé vísí, að Ágúsfc, kaup-
msnns hætti, hefði grætt sæmi-
lega á sölnnni, sem fram fór um
hábjargræðihtímaim. Eu á hinn
bóginn þótfciat eg vit», að „Elds-
neyti»skrifstofftnu vssri stofnnð
í því skyni, að hjájpa bæjarbúum
í hinni afarerfiðn lífsbaróttn, og
að hún þess vagna ekki mandl
ætlast til Eeins grcða af verslnn
ainni.
En þegar ég kom niður á „plan-
ið“ og ®tín að fara að kaupa
þessa »stórn“ hrísbaggs, eem eg
hafði verið svo barnalegar a5 bú-
asfc við að fá, þá rekur mig í
rogasttns, því að npp úr kafinn
kemnr, að baggar „Eldsneytisskrif-
>itoíunnar“ eru heldur m i n n i en
baggar Ágústs Magnússouar voru,
aem þó vora helmingi ódýrari.
Þakklátur væri eg þeimmauni,
sem gæti skýrt þettft „dalarfnlla
fyrirbrigði" fyrir mér.
5 október 1917.
B. Þ. G r ö n d a I.