Vísir - 19.10.1917, Qupperneq 2

VISIR
Tll miKSMis.
Baðhúaið: Mvd. og ld. kl. 8-8.
Barnaleastofan: Md., mvd., töd. kl. 4—6.
Borgarstjóraakrifstofan kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfógetaakrifstofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifatofan kl. 10—12 og
1—5
Húsaleiguuefnd: Þriðjud., föstud. kl. 6 sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. F. TJ. M. Alm. samk, sunnnd. 8
síðd.
L. F. K. K. Útl. mánud., mvd„ fatd. kl. 8-8,
Landakotsapít. Heimsóknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landabókasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landsajóðnr, afgr. 10—2 og 4—5.
Landsaiminn, v. d. 8—ÍO. Helga daga
10—8.
Náttúrugripasafn sunnud. I1/,—21/*.
Pósthúsið 9—7, Sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Vifilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1,
Þjóðmenjasafnið, sd. j)d. fmd. 12—2.
Farþegarnir á „Trausta<s.
Vísir heflr nú sannfrétt það,
*ð með vélbátnnm Trausts, sem
víst er talið að (arist hafi á Húna-
flóa þ. 1. þ. m., hafi verið tveir
farþegar, er ætlnða að fara með
Mtnnm hingað til Reykjaviknr.
Þessir /arþegar vorn:
Þorvaldn? Einarsaon frá Blöndn-
ósi, sem ætlaði hingað á stýri-
maonaskólann og
Sigmrlang B.'ering, ang stúlka
héðan úr bænnm, sem verið hafði
nm tima á Blöndaósi hjá Edvald
Sæmandsen verslanarstjórð.
Auk þeirrá ætluða þær mæðg-
ar, frú Björg Einaradóttir frá
Undornfelli og Gnðlaag H. Kvar-
an dóttir hennar snðnr með bátn-
nm, en á siðastn standa var
þeim neitað am far. Hafði frú
Björg dvalið fyrir norðaa tvö
siðastn árin, en ætlaði nú að
flytja aftar hingað til bæjarins.
Sendi hún allar eigar sínar með
bátnnm og sömaleiðis farangnr
Guðlaagar. Ennfremnr átti Sig-
urrós Þórðardóttir, forstöðakona
kvennaskólans á Blöndnósi allar
«ínsr eignr, húsgögn og föt, með
bátnam. Hún dvelnr hér i bæn-
am 1 vetar til lækninga.
Er þetta eignatjóa tilfinnan-
legt þeim sem fyrir því fcafa orð-
ið, því alt var óvátrygt, þó að
smáræði sé í samanburði við
manntjónið, sem orðið heflr af
þessu slysi, er svo margir mann-
vænlegir menn létu lífið.
Um Þorvald Einarsson, sem
var farþegi á bátnnm, er þess
getið, að hana var mjög mann-
mannvænlegir maðir, stoð og
stytta fátækragforeldra sem bæði
ern hnigin að aldri.
Landssjóðskolin.
Á bæjarstjórnarfandi sem hald
in* vsr þ. 4. þ. m. man það hafa
verið samþykt fyrir luktnm dyr-
am í fandarlokin, að láta f&ra
fram „talning" eldaeytisbirgða bæj-
arbúa áður en byrjað yrði á út-
hlatnn landasjóðskolanna, þessara
8em bærinn fær fyrir 125 krónur
amálestina. — Uppástnnga þessi,
sem komið mun hafa frá dýrtíð-
arnefnd, mætti nokkurri mótspyrnu
á fundinum, að þvi er Yísir hefir
heyrt, vegna þe3S að það mundi
valda óþarfri töf eí slík talning
yrði látin fara fram.
Það er nú komið á d*ginn, að
sú töf hefir orðlð öllu meiri en
nokkur maður hefir búist við. Á
þeim hálfum mánuði, sem liðinn
er siðan þessi samþykt var gerð,
hefir ekki annað gerat i mðlinu
en það, að samin hefir verið reglu-
gerð um þessa „talningu", sem
svo verður að fá staðíesta af stjórn-
arráðinu áður en talningin getur
farið fram. Má þá óhætt gera
ráð fyrir því að annar hálfur mán-
uðnr fari í það að fá reglagerðina
staðfesta og sá þriðji í að fram-
kvæma talninguna, með þvi Iíka
að matvæktalning á að farafram
nm leið.
Og hvernig verður svo þes»i
talning látin fara' fram? Æt'i
fyrirkomulagið rerði ekki þaðaama
og í fyrra, að láta menn gefa
skýrslu að viðlögðum drengskap?
— Og bvo verða þeir þá væntan-
lega Iátnir bera meat úr býtum,
sem minst meta drengskapinn,
Eða á að láta skoða eldsneytis-
birgðir manna og leggja allan þann
kostnað sem af því myndi leiða
á kolin, eins og heyrst hefir?
Það verður nú væntanlega tal-
ið litilsvert aukaatriði, að það væri
algerlega ólöglegt að leggja koitn-
aðinn á kolaverðið, því það er skýrt
tekið fram í lögnnum, að bæjar-
og sveitastjórni? megi ekkertleggja
á verð kolanna annað en kostnað
við afhendingu og heimflitning.
Fjárhagur Austurríkis.
Útgjöld Austurríkis árin 1917
— 18 eru áætluð 22169 miljónir
áuaturriskra króna, en tekjur að
eins 2890 milj., og hefir stjórnin
fengið Ieyfi þingsins til að tnka
18000 milj. króna lán til að jafna
reikninginn.
Öll útgjöld ríkisim fyrstu þrjú
ófriðarárin námu 27893 miljónum
króna. Útgjöld fjórða ársins eru
áætluð 12000 milj.
Frá
Bsðjarstjórnarfuiidi
18. þ. m
Mjólkurmálið.
Borgarstjóri skýrði frá þvi, að
hann hefði leit*ð samkomnlags við
formann Mjólkurfélagsins um eöla
á mjólk eftir seðlum, en vegna
þess að ýmsir meðlimir félagsins
væru bundnir við gamla samninga
nm sölu á mjólk, sem ekki væri
hægt að rifta, þá hefði mjólkur-
msgnið, sem komið hefði til út-
hlutanar eftir eeðlum, orðið svo
lítið, að ekki hefði verið hægtað
tryggja nægilega mjólk handa
börmm á 1. og 2. ári. En ef
farið yrði að gefa út, mjólkur-
seðla, yrði þó að vera trygt að
sú mjólk væri fáanleg, sem seðlar
væru gefnir út íyrir. Hofði því
ekki þótt gerlegt að koma seðla-
fyriikomulaginu á fyr en mjólkur-
sölulögin væru gengin í gildi og
hægt yrði að ná allri mjólk undir
það.
Enntremur skýrði borgarstjóri
frá því, aS hann hefði samið frv.
til reglugerðar um söla á mjölk,
sem æskilegt væri að bæjarstjórn
kysi nefnd til að athuga, ivo að
ekki stæði á þvi þegar lögin loks
værm gengin í gildi. í þá nefnd
Voru kosnir:
Sigurðnr Jónsson,
Jón Þorlákseon,
Briet Bjarnhéðinsdóttir.
Umræður urðu talsverðar um
málið. Þorv. Þorv. t*ldi það nú
komið fram, sem hann o. fl. hefðu
spáð um það, að ekki væri tryggi
Iegt að varpa allri sinni áhyggju
upp á Mjólkurfélagið, og mundi
hafa verið heppilegra að fara að
ráðum nDjóifcurnefndar í vor og
búa, svo um að bærinn gæti haft
ábrif á mjólhurfranjleið.-dana og
sölnna. Borgarstjóri og Jón Þor-
láksson héldu þvi aftur á mótl
fram, sð ástandið hefði ekkert
batnað við það að Briems-fjósið
hefði verið keypt. Það væri nú
fult af kúm og mjólk myndi vera
engn minni, ef ekki meiri, i bæn-
um nú en áðnr á sama tíma árs.
Fiskmálið.
Hásetafélagið hafði sent bæjar-
stjórn áskornn um að Ieigja bið
allra fyrsta botnvörpung tll að
afla fiskjar i soðið fyrir bæjarbúa.
Dýrtiðarnefnd réði bæjarstjórninni
frá þvi að verða við þessari áskor-
un, vegna þesi hve útgerðarkoitn-
aðmr væri orðinn gifurlega.
Þorv. Þorv. spurðist fyrir um
það, hvort dýrtiðarnefndin hefði
athugað þessa eða aðrar Ieiðir fcil
að afla bæntm fiskjar, þvi þáð
væii nauðsynleg dýrtíðarráðstöf
un. —
BorgarBtj. sagði að tveir botn
vörpungar hefðu gert tilraun með
að fiska handa bænum og hefði
það borgað sig meðan þeir höfði
ódýrari kol en annars eru fáan-
leg nú, en þegar þau voru búin,
hættu þeir. Kvaðst hafa farið
I
VI3XR
Afgreiðslablaðginsá Hótel £
Island er opin frá kl. 8—8 á
£ bveqnm degi. *
j| Inngangur frá Vallaratræti. i
g Skrifstofa á sama Btað, inug. t.
a frá Aðalstr. — Ritstjórinn til *
i| viðtalg frá kl. 3—4.
| Sími 400. P. 0. Box 367.
Prentsmiðjan á Lauga-
ft
|í veg 4, Simi 133.
a Anglýgingnm veitt móttaka
í Landgstjörnunni eftir kl. 8
á kvöldin.
ik

fram á það við stjórnina að hún
Iéti þá fá kolin með svo lágu veiðf
að útgerðin. gæti borgað sig, en
þvi hefði verið neitað. Þá kvaðat
haun hafa stungið upp á því, að
hámtrksverð á fiski yrði hækkað,
en útgerðarmenn treyitxst ekki tii
að gera út togarana, þó það yrði
gert. Loka kvað borgarstjóri það
geta komið til máls, að bærinn
reyndi að gera út mótorbát, ef
ekki bærist nógu mikið að af
fiski.
Hannes Hifiiðason sagði að
ódýrasti botnvörpungnrinn * (Rán)
mnndi þurfa að fá 1550 kr. á dag
(1050 kr. til kol») til þessaðeig-
endur yrðu skaðlausir. Af þelrri
reynslu sem fengist hefði af„M»rsa-
útgerðinni væri það sýnt, að slík
útgerð gæti alls ekki borið sig,
vegna þess að tll þess þyrfti að
aíLst og seljast miklu meira ea
bærinn hefði þörf fyrir. Hann
áleit þó að bæjarstjórnin ætti að
gðra sitt ýtraBta til þess að afla
bænnm fiskjar, og jafnvei að gera
út bótorbát í því skyni, því að
sínu áliti væri figkurinn ódýrasta
fæðan, hvað sem öllum töflum og
rannsóknum íiði. Komið gæti lika
til mála að ieigja móto bát til að
flytja fisk til bæjarins eunnan
með sjó.
Þorv. Þorvarðsson tók aftur til
máls og var nú allharðorður í
garð þinge og gtjórnar. Kvaðst
hafa heyrt það fuliyrt í sambandi
við togarasölnna, að hún ætti
meðal annarsað verða til þess að
kol ættu að fá&t svo ódýr, að
hægt yrði að gora út hina togar-
ana, sem eftir yrðu. En nú værl
því einu svarað til af stjórnar-
innar hálfu, er til hennar væri
leitað, að ástæða væri til að halda
fund likan þeim, sem haidinn
hefði verið um akóltmáiið; bæjar-
búar yrðu að mótmæla því að
þing og stjórn legðust á eitt með
það að plna út úr Reykvíkingum
þeirra siðasta blóðdropa.
Að lokum var gengið til at-
kvæða og féist bæjarstjórnin á
tillögu dýrtíðarnefndar.
Tveir borgarstjórar.
Tillaga lá fyrir fundinum itk
dýrtlðarnefnd, um að heimila
borgarstjóra að ráða sér, á kostn-