Vísir - 09.12.1917, Blaðsíða 3

Vi SIR
ávalt í'yrirligrjjuidi. — Sími 214.
Hið íslenska steinoifuhlutafélag.
Löð við Vonarstræti,
stærð ca. 2670 (erálnir (Uggir mllli nr. 8 oej 12 við Vooarstræti),
vil eg selja með ssnngjörnu verði. Væntanlegir kaupendnr finni mig
að máli fyrir 10. þ. m.
C3r. Eiiríls.ss.
Grixll- og silíurstáss, svo sem:
Hringir, Skdíhólkar, Slifsisnælnr. Kapsel, Tóbaksdósir,
Manschettnhnappar og margt fleira.
Jón (Hermannsson
Hverfisgöti 32.
tims, sem Monbrrg befir ábyrgð
á verkinn um eitt ár eða fleiri.
Monberg fær gieitt það sem
j&rnveggtrinn verður dýrari vegna
hækkunar á verði á járni, flitn-
ingsgjöldum o. þ. h„ samtsls kr.
II 826,62, samkv. sutdurliðiðum
reikningi.
Viðgerð á Etferseyjargarðinum
og Bittaríisgarðinim er áætluð
10 þós. krónur. Sparnaður Mon-
fcergg við að sleppa uppmokstri
mndan þesnum görðum 23 þósund
krónur.
Monberg gerir kröfm um kr.
52.739,00 fyrir aukauppmokstur,
endurgrBÍðsIu vörntolls kr. 19.932,-
82, samtals kr. 72 671,82.
Mismnnur á krötum hafnarnefnd-
ar ok kröfum Monbergs verður þá
kr. 39.671 82. Samþykt að jafaa
þennan mismun með því að greidd-
ar verði 30 þós. kr. og fær Mon-
berg ask þess helming þeas sem
hafaarnefnd kann að fá endnr-
greitt frá landasjóði af vörntolli.
Er þar með Jokið kröfam aðilja
á hvorn annan ót af þessum á-
greiningaatriðum, og öll ágreinings-
atriði ót af hafnargerðinni ótkljáð,
og tók hafnarnefnd þannig við
höfninni frá 10. nóvcmber, en
samkvæmt byggingarsamningnum
mm höfnina ber Monberg ábyrgð
á verkinu til 16. nóv 1918.
Erlend inyitt.
Kb. s/12 Bsnk. PéBtb
Sterl.pd. 14,95 15,50 15,50
Frc. 56 25 ,59,00 58 00
ÐoII. 3,20 3,40 3,40
Northcliffe.
Nortbcliffe lávarður, blnðakoug-
irinn breskl, hefir dvalið í Ame-
ríkm stðan í vor. Hefir hann ný-
lega skrifað grein i eitt biað sitt
um vígbónað Btindaríkjanna og
finst mjög mikið til um allan þann
viðbónáð og dugnað Ameríku-
manna.
Segir hnnn að þar hafi verið
settar herbóöir á fimt&n stöðam,
á þann hátt, að faeilar borgir ern
bygðar, með öilnm þægindnm og
eru þar l*/a miljðn manna við
heræfittgar.
PS lfkftr honnm það vel við
Bandaríkjastjórnina, að hón lætur
ekki friðarvinina vaða nppi. Þeir
„troðau engir upp nema eins
sinni.
Það var talið verk Northcliffes
aðallega, að stjórnarskiftin nrðn i
Bretlandi er Lloyd George varð
for»ætisráðherra, og studdu blöð
hana L G. mjög eindregið í fyrstu.
Ea eú er sagt að Northcliffe eé
orðirm hoaum fráhverfnr og blöð
hans sum feíin að snóast gegn
stjórninni. Bætir það þó ef til
vill j okknð úr skák, að bróöir
Nortfcliffes er orðinn lofthersað-
srráðherra. Ets það er sagt, »ð
honnm sjálfum hafi fyrst verið
boðið það embætti, en hann ekki
viljað þiggja.
Til minnis.
Baðhfisið: Mvd. og ld. kl. 9—9.
Bamalesstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjóraskrifst.: kl. 10—12 og 1—5»
Bæjarfögetaskrifstofan: kl. 10—12ogl—6>
Bæjargjaldkeraskrifst. kl 10—12ogl—5
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstud. kl 6 sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. snnnud. 8 sd.
L. F. K. R. Útl. md„ mvd., fstd. kIJ 6—8.
LandakotBBpít. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landsbankinu kl. 10—8.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
Lándssjðður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn snnnnd. I1/,—21/,.
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Sam&byrgðin 1—5.
Stjðmarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjððmenjasafnið, snnnnd. 121/,—1 */,.
Afmæli í dag:
Sigutðnr Hanne son, sjóm.
Slgríður Pálsdóttir, hósfró.
Valdiinar Hansen, gjalikeri.
Magnós S&æbjörnsson, læknir.
Carl G. A. lyfsali, á ísnfirði.
Stefán B. Kristinssoa, prestur.
Afmæli á morgun:
Guðmundur Gnðjóaeson sjóm'.
Ágóst Guðmsndsson vélstjóri.
Otto Arnar nímritari.
óskar Borgþórsflon stúdent.
•íóla- og nýárskort
mjög falleg, bæði íslensk og
ótlend, fást keypt bjá Helga,
Árnasyni í Safnahósinu.
Mjólbarvagnarnir
fara venjnlega anstsr í Ölfus
annanhvorn dag.
- 98 -
aö vera eins konar fagnaðarhátíð til merk-
is um hve öllum framkvæmdum hans og
ráðstöfunum væri dásamlega fyrir komið
og til þess að gera þessa hátíð aem veg-
legasta hafði hann fengið leyfi ríkisstjórans
fyrir Palas líoyal með öllum sölum þess og
aldingörðum, enda var mönnum boðið til
veislunnar í nafni ríkisstjórans. Allur þessi
fagnaður átti að tákna sigurhrós banka-
seðlanna og lánsstofnananna yfir gulli og
silfri.
Ríkisstjóriim hafði áætlað tölu gestanna
þrjú þúsund.
Gonzagua fanst þó ekki, eins og áður
©r sagt, neitt tiltökumál þó að þeir, sem
yfir aðgöngumiðunum hefðu að ráða, létu
þá ganga kauDum og sölum, en þrátt fyrir
það tók hann svo til orða:
„Mig minnir að Peyrolles segði að tvö
eða þrjú þúsund gulldalir væru boðnir í
aðgöngnmiðana, sem hinn tigni frændi
minn sendi mér, en auðvitað hefi eg geymt
þá alla handa vinum mínum“.
Þessum boðskap var tekið með miklum
fögnuði. Raunar höfðu margir þegar feng-
ið aðgöngumiða, en það spilti engu til að
fá þá fieiri fyrst að kostur var á því.
Gonzagna opnaði stórt skjalaveski, tók
úr þvi stóran pinkil af fagurrauðum að-
göngumiðum og henti þeim á borðið. Tók
nú hver handa sjálfum sér og sínum kunn-
Paul Feval: Kroppinbakur.
- 99 -
ingjum nema Chaverny greifi, sem taldi
sér ósamboðið að okra á miðum þessum.
Hinir grömsuðu í þeim eins og htafnar í
hross-skrokk og troðfyltu margir vasa sína.
Gonzagua varð litið á greifann og fóru
þeir háðir að hlæja.
„Þið verðið þó alla daga að skilja eftir
tvo miða handá Faenza og Sandagne®,
sagði hann. „Eg er annars alveg hissa á
því, að hvorugur þeirra skuli vera hér
staddur“.
JÞað voru líka sannarleg undur og býsn
að hvorugur hinna gömlu skilmingamanna
skyldi láta sjá sig við svona tækifæri.
Samræðurnar tókust nú aftur, en duttu
svo niður alt í einu og lótu allir undrun
sína í 1 jósi, því að hurðinni á svefnherbergi
Gonzagua var hrundið upp og í dyrunum
sást óvenjulega fögur stúlka.
Hún hafði auðsjáanlega ekki átt von á
slíku margmenni og þegar hún kom auga
á kunningja Gonzagua lét hún andlitsblæj-
una falla og stóð þar hreyfmgarlaus eius
og myndastytta.
Chaverny greifi glápti á hana eins og
tröll á lieiðríkju og allir át.tu bágt með að
lialda forvitni sinni í skefjum. Gonzagua
stóð upp og gekk beint til hennar, tók
hönd hennar og bar hana að vörum sér
með öllu meiri virðingu en kurteisislát-
- 100 -
bragði, eu stúlkan mælti ekki orð frá
munni
Allir voru sem agndofa af undrun og
aðdáun yfir friðleika meyjarinnar.
. „Þetta er fanginn frá Sankt-Magloire,
hin friða spánska mær, sem furstinn hefir
í haldi“, hvíslaði einn hinna viðstöddu.
Stúlkan var klædd smekklegum en lát-
lausum búningi og bar það með sór, að
hún var í heldri kvenna röð.
„Herrar góðir!“ sagði Gonzagua. „Eg
skal seinna í dag skýra ykkur frá, hver
þessi unga stúlka er. Enn er ekki tími
komimi til þess og eg bið ykkur að bíða
mín hór litla stund“.
Hann tók stúlkuna við hönd sér og
Jeiddi hana aftur inn í svefnlierbergið og
læsti hurðinni.
Allir horfðu undrandi á eftir þeim, en
einkum virtist Chaverný hafa orðið um
þetta.
„Mikil dæmalaus fegurð!“ sagði hann
eins og í leiðslu.
Jafnskjott sem Gonzagua kvarf út nm
dyrnar byrjaði skrafið á ný og voru það
ekki tóm lofsyrði, sem lokið var á hann.
„Þekkja menn annars nokkuð til henn-
ar?“ spurði einn.
„Ekki nokkur maður“, svaraði annar.
„Peyrolles er sá eini, sem nokkuð veit um
hana, en hann lætur það ekki uppskátt.