Vísir - 03.02.1918, Blaðsíða 2

Vf SIR
Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl, 9—9.
Barnalosstofan: Md., myd., föd. kl. 4—Ö.
Borgarstjóraskrifst.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kl. 10—12og 1—6
Bæjargjaldkoraskrifst. kl 10—12 og 1—5
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstnd. kI6sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. snnnud, 8 sd.
K. F. K. B. Útl. md., mvd., fstd. Kl, 6—8.
Landakotaspit. Heimsóknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
LandBbókasafn Útl. 1—3.
Lándssjóður, 10—2 og 4—5. •/
Landssíminn, v. d. 8—9, holgid. 10—8.
Náttúrngripasafn sunnnd. I1/,—21/.-
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sunnnd. 121/,—l1/,.
Leikhúsið.
Frú Stefania Guðmandsöóttir
25 ára leikari.
Miðvikudagskvöld 30. jaD.
var hátíð í Reykjavík. Þá Voru
liðiu 2^9 ár síðan Stefanía Guð-
mundsdóttir lék í fyrsta sinn og
hlaut þegar í upphafi aðdáun
borgarbúa. Eg var þó eigi ,svo
heppinn að sjá hana í fyrsta
sinn, því að eg var þá erlendis.
En eg sá hana fyrst í Valbæjar-
gæsinni. Mér fór sem öðrum,
að eg dáðist að leik hennar og
var í engum efa um að hér væri
góður leikari á ferðinni. Þá var
og enginn sá hér í bænum, er
taJdi hana eigi langsnjallasta
allra leikanda hér á létt gaman
og kýmni í hlutverkum yngri
kvenna og þarf eigi að minna
á ærsladrósir þær, er hún lék
þá um nokkurra ára skeið.
Einhæfum mönnum þykir oft
ótrúlegt að aðrir sé fjölhæfir, og
bendir til þess, að hér sé mikið
um einhæfni. Víst er það, að
nálega engir trúðu því, að Stef-
aníu væri til nokkurs að reyna
við þung og alvarleg eða sorg-
leg hlutverk. Þess vegna var
spáð heldur illa fyrir því, er
ráðið var að hún skyldi leika
Mögdu í Heimilinu eftir Suder-
mann.
En er leiknum var lokið fyrsta
kvöldið, þá trúðu menn því,
að henni léti eigi miður sú hlið
listar sinnar. Og síðan hafa bæj-
arbúar hirt undrunarlaust þær
perlur, sem hún hefir rétt þeim.
Hún hefir siðan leikið mjög mörg
vandasöm hlutverk, og gert það
prýðilega, konur úr stórborgum
og s'túlkur á sveitabæjum. Nefni
eg auk Mögdu Xamelíufrúna og
Steinunni í Galdra-Lofti, og svo
þessa síðustu jungfrú Heklu Kam-
bönu. Enginn vissi úr hverjum
heimi sú kona var, fyr en Stef-
anía dró hana til jarðarinnar og
blós lifandi anda í þákeipakind,
svo vel að ekki gleymist.
Með aldri og æfing hefirfrúin
lært að beita enn meira afli og
Hásetaféiag Reykjavíkur
heidur fund
sunnuðaginn 3. febrúar kl. 6 síðdegis í Bárubuð.
FjöJmennið félagar! Stjórnin.
Lúörafélagið ,Gígjan‘
spilar í kvöld frá kl. 9—11%.
Virðingarfylst
Kaffi- og mafsölnbnsið Fjallkonan.
mm eiga að birfast i ?ÍSI, verður að afbeuða í siðasta
tacf kl B l h. útkomu-ðaBiBn.
þunga en áður, þótt vel tækist í
fyrsta sinn, og að kafa dýpra í
sitt eigið hugarfar til þess að
safna þeirri glóð, sem fylgja
verður orðum og athöfnum, ef
þær eiga að ná alla leið inn í
hugskot áhorfenda.
Heimilið var leikið ágætlega á
miðvikudaginn. Almælisbamið
lék snildarlega og fekk óspart
klapp, og endurgalt það með þvi,
að koma út tárunum á oss, er á
horfðum. Hitt fólkið lék og alt
prýðilega. Friðfinnur Guðjóns-
son var eiginlega afmælisbarn
líka. Hann lék prestinn ágæt-
lega vel, og hefi eg varla séð hann
leika betur í annan tima. Annars
er hann þess fuUkomJega mak-
legur að hans sé minnst, því
að hann hefir reynst mjög fjöl-
hæfur og góður leikari. Þarf ei
annað en að minna á það, sem
nýjast er, skuldheimtumaðurinn í
Tengdapabba og presturinn í
Heimilinu. Þótt eg nefni ekki
fleiri af hinum eldri leiköndum,
þá er það eigi af þeirri ástæðu,
að þeir léki ver nú en þeir hafa
leikið best áður, heldur sakir
þess, að afmælisbörnin ganga nú
að sjálfsögðu fyrir. Nýir leik-
endur í ritinu voru vinnukonan,
systir húsmóðurinnar og herfylk-
ishöfðinginn. Smágalla á tali
vinnukonunnar þýðír eigi að
nefna, enda vann hún það íylli-
lega, upp. Systír húsfreyju var held-
ur ungleg, en tókst þó allvel að
inna af hendi verk sitt, að leyfa
áhorföndunum að létta sór þung-
ann með brosi. Mörgum mun
hafa leikið grunur á að Heimilið
yrði dauflegt án Árna heitins
Eiríkssonar, en svo vár leikfó-
lagið heppið, að ungur maður
lék það svo ve], að áhorfendur
gátu ímyndað sór að Árni væri
þar sjálfur.
Á eftir var klappað fast og
lengi og var frúin kölluð fram
hvað eftir annað og að lokum
var hrópað ferfalt húrra.
Bjarni Jónsson
frá Yogi.
Siðasta óiriðarárið
Þann 12. desember sl. var ár
iiðið síðan Þjóðverjar gerðu
bandamönnum fyrstu „friðarboð-
in“ og í tilefni af því hefir þýska
stjórnin látið ýms blöð flytja
eftirfarandi yíirlit yfir síðasta
ófriðarárið:
Þegar Þjóðverjar fyrir ári
síðan tjáðu sig fúsa til að binda
enda á hinn ægilega heimsófrið,
sem daglega veldur svo marg-
víslegum hörmungum, þá skildu
óvinir Þýskalands það þannig,
að Þjóðverjar væru að þrotum
komnir. Stjórnirnar slógu á þann
streng, til þess að telja kjark í
þjóðirnar, sem þá þegar voru
orðnar langþreyttar á ófriðnum,
að innan mjög skamms tíma
mundu Þjóðverjar verða að gef-
ast upp og þá myndu banda-
menn geta sett þeim þá friðar-
kosti sem þeim sýndist. Að sú
von hefir brugðist þeim heríilega
má sjá á eftirfarandi yfirliti yfir
það sem gerst hefir þetta síðasta
ófriðarár:
Bandamenn hafa á þessu ári
að eins getað talið fram þessa
iandvinninga: 143 ferkílómetra
i Flandern, 100 ferkm. við Aisne,
hingað og þangað, smátt og
smátt 435 ferkm. og er Þjóðverj-
ar hörfuðu undan á vesturvíg-
stöðvunum um vorið 2985 ferkm.,
eða samtals 3600 km.
VISIR.
Aígraiðtla blaðains f 'Aðalgttwtf.
14, opia ftá kl, 8—8 í hverjum degi.
Skrifstofa á saraa stað.
Sírai 400. P. 0. Box 367.
Ritstjórinn tíl viðtaia frá kl. 2—3.
Prentsmiðjan á Langaveg 4,
simi 133.
Anglý«ingum veitt möttaka í Landtt-
stjömnnni oftir kl. 8 & bvöldin.
Anglýsingaverð: 40 aur. hver em.
dftlkt í atærri angl, 4 aura orðið
smáituglýsingain með öbreyttu letri.
400
Axlabönd
seljast fyrir
Ikr. 1,45 stk.
Etfilí Jacobsen
Miðveldin hafa á sama tíma
lagt undir sig: 25850 ferkm. í
Galiciu, 2340 ferkm. við Riga,
470 við Jakobstadt, eyjarnar
Ösel, Dagö og Moon 3890, og í
síðustu sókninni gegn ítölum
14500 ferkm. eða samtals 47050
f$rkm.
Það er einkennilegt við þetta
yfirlit, að þau lönd, sem banda-
nienn hafa tekið af Tyrkjum
þetta ár, eru alls ekki talin með
og auðýitað ekki heldur nýlend-
ur Þjóðverja í Afríku.
Þá er það dálítið skoplegt, að
í samlagningunni á þessum fer-
kílómetrum, sem Þjóðverjar teJja
að bandamenn hafi tekið af þeim
á árinu, sleppa þeir 68 til að
láta standa á hundraði, en þeirra
megin er samlagningin alveg
nákvæm.
Gjafir til Samverjans.
Peningar:
Afmælisgjöf S 25,00
N. N. 5.00
N. N. 2,00
Lítil stúlka 2,00
Agnar 5,00
Þ. Á. B. 10,00
Skipstjórí úr Hafnarfirði 5,00
Hafnfirðingur 2,00
V. B. K. 100,00
Kona 10,00
S. J. 2.00
Gunnar og Ásta Kaaber 15,00
Greitt fyrir mat og kaffi 10,30
Y ör u r :
N. N. 1 vætt kol.
Bestu þakkir!
Reykjavík 2. febr. 1918.
Júl. Árnason
(gjaldkeri).