Vísir - 09.05.1918, Blaðsíða 2
VÍSIR
Til mimús.
Silkisvnntnefni Irá kr. 10,45. Silkiiangsjöl frá kr, 5,45.
Misl. Sumarhanskar frá kr. 1.95. Hvitt og misl. Gardinntan frá kr. 0 65 m.
Flanel misl. 2,95 m. Kjólatan nllar 5,85 m. Kvenna og barna Stráhattar nýk.
Fiðnrhelt Léreft 1,48 pr. m. Dnnléreft 100 cm. br., 1,65 m.
Kven-bómnilarsokkar 0,98. Sokkabandateygja frá 0.32 m. Brédergarn hv. 0.15.
Misl. flanels Molskinn 5,95 m. BI. Léreft 36 teg. frá 0,68 m.
Tvibr. Lakaléreft frá 2,35 m.
Sanmavélar með hraðhljóli 58,00.
Þribr. Lakaléreft frá 1,98 m.
íslensk flögg, allar stærðir.
ES CSrl
JACOBSEN.
Tegna verdhækkunar
á erlendum blööum og margfaldlega aukins kostnaöar viö útvegun á þeim
sjá undirritaöar bókaverslanir sjer ekki fært að selja neöannefnd blöð
þetta ár (1918) undir því verði, er hjer segir:
Familie Journal kr. 10.00, Nordisk Mönstertidende kr-. 4.50, Hjemmet kr.
10.00, Hus og Hjem kr. 9.00, Iiver 8de Dag kr. 15.00, Illustreret Tidende
kr. 18.00, Verden og Vi kr. 18.00, Vore Damer kr. 15.00, Vore Herrer
kr. 15.00.
Önnur blöð og tímarit veröa seld viö lilutfallslega hækkuðu verði.
Fjórðigsiii
nngmennafélaganna í Snnn-
lendingafjórðnngi
verður haldið í leastofu Lestrar-
félags kvenna,
Reykjavík 7- maí 1918.
Bókaverslun ísafoldar. Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
Bókaverslun Guðmundar Bergssonar,
ísafíröi.
Aðalstræti 3,
og byrjar á morgun (föstud.)
kl. 10 árd.
Lannakjðr kennara
„Og holtið er grátí og kvölin söm,
naha, naha, naha!“
J. H.
Stjórnvitringar vorir vega ment
og mat. Mentin er létt, matur-
inn þungur. Og ekki er óþarft
að minna á orð forstöðumanns
Kennaraskóla vors í nýfluttu er-
indi um uppeldismál, sem Þjóð-
ólfur birtir. Þau eru þessi:
„En eftirtektarvert kann ykk-
ur að þykja það, að í aprílmán-
uði í fyrra fór enska stjórnin
fram á 70 miijóna króna fjár-
veitingu á þinginu til iauna-
hækkunar barnakennara í land-
inu og fylgdu ummæli á þessa
leið: „Nýliðarnir, sem teknii
hafa verið í her og á flotann,
hafa sýnt, hve ómetanlegt gagn
-er i mentuninni*.
Hinir siðferðislegu yfirBurðir,
sem við miklumst af með réttu,
eru mest að þakka barnaskólum
vorum og kennurum þeirra. —
Þeir eiga gott skiliö af þjóð-
inni.
Skólastjórinn bætir við: „Skrít-
in dýrtíðarráðstöfun hefði þetta
þótt hérna“.
Ó-já, ekki er það ofmælt.
Mentamálanefnd neðri deildar al-
þingis vors hugsar ekki eius og
Englendingurinn. Öðruvísi myndi
hún hugsa og álykta, ef hún
hefði notið þýskrar eða enskrar
mentunar. —- En vór höfum alið
hara upp. Sjá nú margir, að
betur þarf að vanda til uppeld-
isius hjá oss. Bjarni fór úr nefnd-
inni, og var það skaði, því að
hann er vitur maður og við-
sýnn.
Landsstjórnin lagði, í byrjxm
þings, fram frumvarp til laga
um skipun og laun barnakenn-
ara. Gerði hún það eftir tillögu
fræðslumálastjóra. Reit hann
langt mál með frumvarpinu. Er
margt af því af viti mælt og til
leiðbeiningar þingi og stjórn.
Stjórnin ritar einpig nokkrar
athugasemdir með frumvarpinu.
Segir svo í athugasemdunum:
„Ein breyting er sú, sem al-
ment virðist álitið að ekki megi
draga, og kemur það mjög greini-
lega fram í þingsályktuninm *)
sú nefnilega, að bæta kjör bari a
kennara11.
Forsætisráðherra talaði vel fyi r
frumvarpinu, er hann lagði þ »ð
*) Alkunn þingsályktun, snerti
fræðslumál, skýrlega orðnð; sn
þykt í neðri deild alþingis 19 7.
fram í þinginu, en „öxin, sem
viðar í mat“, var reidd í móti.
Frumvarpinu var vísað til
mentamálanefndar. Hún hefir nú
lagt það til hliðar og ber fram
frumvarpsnefnu — með greinar-
gerð.
Er harla undarlegt, að ekki
skuli gæta meira skólamannsins
í nefndinni en raun er á orðin.
Hann h 1 a u t að fallast á orð
stjórnarinnar í athugasemdunum
við frumvarpið, að kröfur þær,
sem fólgnar eru í frumvarpinu
um launakjör kennara, séu mjög
hóflegar.
Greinargerð nefndarinuar er
dásamleg! —
Kostnaðurinn vex nefndinni
ekki svo mjög í augum, segir
hún sjálf. Er það glæðing mann-
vitsins, sem henni vex í aug-
um? -—
Nefndin hyggur að kennurum
vseri enginn .greiði ger, væri
þeim nú ákveðin laun til fram-
búðar.
0'Íæj&, en að bæta þá fyrir
ógreiðann eftir 1. júlí 1921!
„Hinsvegar er nefndinni ljóst“
segir í greinargerðinni, „að ein-
hverjar bætur verður nú þegar
að gera á kjörum alþýðukennara,
e£ ekki eiga að missast allir
bestu kenslukraftarnir“.
Það eru ekki ólíkindalæti,
Baðhúeið: Mvd. og ld. ki. 8—8.
Barnalesstofan: Md., mvd., föd. ki, 4—8.
Borgaretjóraskrifsí.: kl. 10—12 og 1—8.
Bæjarfógetaakrifstofan: kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraakrifst. kl 10—12 og 1—5
Húsaleigunefad: briðjad., íöatud. kl 6 *d,
felánðBbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. aamk. aunnnd, 8 sd.
L F. K. R. Útl. md., mvd., fatd. kl. 6—8.
Landakotsepit. HeimsðkEart. ki. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
Lándssjóður, 10—2 og 4—8.
Laadssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn sunnnd. ll/t—2l/«-
Póstfiúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, snnnnd. 121/,—l1/,.
ööir ^
8 Kven
&
svartir, 0.98.
EgiliJacohsenj
þetta! Hvar kemur í ljós, að
nefndin láti sér ant um „bestu
kenslukraftaua ?
Nefndinni finst að frumvarps-
qefna sú geti bætt úr „ókjörum
þeim, sem alþýðukennarastóttin
á við að búa“.
Þá gerir nefndin ráð fyrir, „að
lítið verði um fræðslustarfsemi í
landinu uns ófriðnum lýkur“.
Þroskuðum mönnum er vitan-
legt, að vér m e g u m ekki gera
ráð fyrir því að hætta að eta —
og ekki heldur að ala upp æ3ku-
lýðinn. Það má brenna surtar-
brandi, mó, hrísi o. fl., eldneytis-
barlómurinn er grýla.
Frumvarp stjórnarinnar bætti
að mun úr ýmsum „ókjörum“,
sem alþýðukennarar búa við. Og'
sóma síns vegna mátti nefndin
ekki láta sórvaxa í augum 47000
kr. gjaldalið í viðbót, sem fara
átti til barnafræðslu. Það fann
hún lika sjálf. Og vegna þess
ber bún af sér kostnaðaróttann,
En sjá, þá er hún nakin!
Frumvarp stjórnarinnar fer
fram á minstu kröfur, sem hægt
var að fara fram á. Og vansa-
laust getur þingið ekki drepið
frumvarpið.
í nefndri þingsáiyktun neðri
deildar frá í fyrra er skorað á
.stjórnina að rannsaka einkum,
bvern veg megi komast hjá að
láta kennara sæta misk-
unnarlausri meðfei’ð.
Stjórnin hefir svarað með þvi
að leggja frumvarp sitt fyrir
þingið.
Neðri deild alþingis kveður nú
bráðum upp dóminn yfir sjalfri
sér.
H, J.