Vísir - 27.05.1918, Blaðsíða 2

V iSlR
Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 8—8.
BorgarstjóraskrífBt.: kl. 10—12 og 1—8.
Bæjorfógetaskrifstofan: kl. 10—12 og 1—6
Bæjargjaldkeraskriftt. kl 10—12 og 1—6
Húsaleigtmefnd: þriðjad., föstad. ki 8 nd.
íslandshanki kl. 10—4.
E. F. U. M. Alm. samk. aannnd. 8 sd.
L F. K. R. Útl. md. kl. fi—8.
Landakotsepít. Heimsóknart. ki. 11—1.
LandsbaDkinn kl. 10—3.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
Lándssjóður, 10—2 og 4—6.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8,
Náttörngripasafn snnnnd. ll/,—2'/t.
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar 10—4.
Yifilsstaðahælið: Heimaóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, snnnnd. 121/,—l1/,.
Þeim óar við --
Það er, eins og eitt stjórnar-
blaðið sagði, fyrirfram ákyeðið
á flokksfundum stjórnarsinna á
þingi, að vandræðastjórnin skuli
flitja. En einhver hrollur er
kominn í þá, stjórnarliðana suma,
og þess vegna eru þeir famir
að kalla flokksböndin k 1 a k a-
bönd flokksfylgisins. Og jafnvel
Bjarna frá Vogi óar við öllum
þessum ræðuböldum um ávirð-
ingar stjórnarinnar. Hann hefir
ekki hingað til kveinkað sér við
því, að lengja þingtíðindin um
eina eða tvær blaðsíður. En í
fyrstu briðinni, sem gerð var að
Btjórninni á þessu þingi, hélt
hann sparnaðarræðu yfir séra
Sigurði Stefánssyni og áminti
hann um að auka ekki prent-
unarkostnað þingtíðindanna um-
fram það allra nauðsynlegasta
og reiknaði það út, með etjórn-
arreikningsaðferðinni, sem kunn
«r orðin bæði af kolaræðu for-
sætisráðherrans og sykurverðs-
hækkunin, að ræður Vigur-klerks
myndu kosta landssjóðinn 4000
kr. Bó ekki vegna þess að ræðu-
höld þau myndu lengja þing-
tímann. eða auka nokkurn ann-
an kostnað við þinghaldið en
prentunarkostnaðinn, því að
Bjami vill, eins og kunnugt er,
láta þingið sitja á rökstólum
þangað tiL í október, eða lengur.
En ekki hefir etjórnin enn lagt
svo mörg eða mikilvæg viðfangs-
©fni fyrir þingmenn, að þeir á
þeim tíma geti ekki komist yfir
það að segja stjórninni dálítið
til syndanna í bjáverkum.
Nei, þeim óar við því, fylgi-
iiskum stjórnarinnar, að þurfa
að hlusta á þessar rökstuddu
ræður um afglapa- og axarskafta-
feril stjórnarinnar, sem þeir hafa
©rðið að sitja undir og „láta eins
og vind um eyrun þjóta“ eins
og þeir sjálfir segja. I>að hefir
sem só verið á k v e ð i ð, að þær
skuli „látnar inn um annað eyr-
að og út um hitt“; en það er
svo bætt við því að menn fái
hlustarverk af þeirri umferð,
Kartöfíur
komu aftur með' e.s. Lagarfossi. Fást í smærri og stærri kaupum.
Áreiðanlega ódýrastar í
Matarverslnn Tómasar Jónssonar.
Laugavegi 2.
Sigurður I.
íer til Borgarness á morgnn,
þriðjadaginn 28. þ. m.
kl. 6 árdegis.
Nic. Bjarnason.
Símanúmer
íshússins „Heröubreið“
við Frikirkjuveg er
nr. 678.
einkum viðvaningarnir. Og þess
vegna greiddi Bjarni frá Vogi
lika atkvæði með því á dögun-
um, að umræður skyldu skoraar
niður um Tjörneshneyxlið. Slíku
ófrjálslyndi hafa menn ekki átt
að venjast af Bjarna. Og hann
átti þó eftir seinni ræðuna. En
ekki þýðir honum neitt að reyna
að telja mönnum trú um að
honum hafi gengið sparnaður til.
Nei, Bjarna óaði við fram-
haldinu, þó að Gísli væri stein-
dauður. Honum óaði við því að
þurfa að halda seinni ræðuna,
þó að hann til málamynda beiddi
um i orðið, vel vitandi að hann
mundi ekki fá það. Og nú er
verðlagsnefndarformanninum far-
ið að óalikaí Hann hugsar með
skelfingu til sykursins. Hann ©r
líka farinn að reikna, og ©r
kominn að þeirri niðurstöðu, að
kostnaðurinn við verðlagsnefnd-
ina sé ekkert hjá þessum gífur-
lega prentkostnaði á þingtiðind-
unum. Og sá var munurinn, að
verðlagenefndin hafði aldrei
svona hátt um sig, Hún hefir
aldrei verið með neina óþarfa
sýtingssemi, að minsta kosti
ekki við stjórnina. — Að maður
nú ekki tali um fossanefndina,
sem frá upphafi hefir haft eins
hljótt um sig og barn á brjósti.
Er það ekkí von, að brjóst-
milkinga stjórnarinnar ói við
öllum þessum óróa?
Str.
Stjórnin
og fánamálið.
Af fregnum frá Banmörku
hafa menn nú séð það, að fána-
málið er komið i það borf, að
taka á upp samninga um alt
sambandsmálið á ný. Það er
óneitanlega dálítið einkennilegt,
að þessi fregn skuli koma þessa
Ieið, því að þess hefði átt að
mega vænta af þeim mönnum,
sem styðja stjórn vora öflugast,
að þeir væru ekki í p u k r i að
undirbúa nýja sambandssamninga
við Dani á bak við þjóðina. Og
liggur það þó í augum uppi, að
það pukur er ekki að eins frá
því í þingbyrjun, heldur alla leið
frá því að forsætisráðherrann
kom af konungsfundi í vetur. —
En, svo sem kunnugt er, þá hafa
þessir máttarviðir óstjórnarinnar
í landi voru ekki staðist reiðari
hér fyr meir, en ef leynt hefir
verið farið með eitthvað í stjórn
landsins, jafnvel þó að svo hlyti
að vera, eins og t. d. er bresku
samningarnir voru á döfinni
1916. — Nú gera þeir ekki bresku
samningana að blaðamáli, þó að
allir viti, að þeir eru nú, i bönd-
um óstjórnarinnar, orðnir landinu-
æði mikið þungbærari en áður.
0g jafnvel eftir að það hafði
vitnast, að taka átti upp sam-
bandssamninga á ný í bambandi
við fánamálið, var í sumum
stjórnarblöðunum látið svo sem
fánamálið væri að minsta kosti
algerlega óháð þeim samningum,
t. d. láti í Ijós undrun yfir því,
bve lengi þingið hefði verið að-
gerðalaust í fánamálinu, smárek-
ið á eftir háttvirtum þingmönn-
um, að fara nú að hreyfa því o.
s. fry.
VISIR.
Aígrailila blaðeist i Aðalitnil
14, opin it& kí. 8—8 á hverjnm dsgi.
Skrifstoía & eama stal.
Sími 400. P. O. Bos 887.
Ritstjórinn til viðt&li frfi kl. 2—3.
P r o n t s m i fi j a u. & Langavag 4
BÍmi 188.
AuglýaiBgn* veitt möttaka i Landí
BtjörnnBBÍ cftir ki. 8 & kvöláin.
Angiýsingaverð: 50 snr. hver c®
dáiks i itssni augl, 5 anra orí’, í
eMfitnglýBÍngom jaeí óbreyttn letri.
Oóölr
svartir, 0.98,
ÍEgillJacobsen
En til hvers var þetta geit?
Tilgangurinn gat ekki verið
annar en sá, að blekkja þjóðina.
Hefði verið miklu betra að þegja
algerlega um mábð, úr því að
ekki þótti við eiga þegar í þing-
byrjun að skýra frá því opinber-
lega, að fánamálinu ætti ekki að
hreyfa fyrst um sinn, fyr en séð
væri hvort samkomulag gæti ekki
náðst um alt sambandsmálið, eam-
kvæmt ósk Dana. Ekkert var-
þó eðlilegra en að slík tilraun
yrði gerð, ef Danir leituðu þess,
og engin ástæða til að að fara
leynt með þá ráðagerð. Hitt er
annað mál, bverja trú menn hafa
á því að þeir samningar geti.
tekist.
í>að er nú sagt, að hr. Ólafur
Friðriksson hafi farið utan í
samráði við stjórnina, eða að
minsta kosti einn ráðherrann,
til þess að reyna að fá danska
jafnaðarmenn til þess að styðja
fánakröfu vora. — Hvað sem.
því líðu, hvert traust menn
bera tii þessa síðasta „sendi-
herra“ laudsins, þá verður þvi
ekki neitað, að aðferð sú, sem
hann hefir tekið upp, að hlaupa
þegar í dönsk blöð, hefir reynsfc
mjög óheppileg. Af þeirri sendi-
för hefir því miður ekki enn
sóst annar árangur en sá, að það
sem leynt alti að fara er opin-
bert orðið, og að íslandsféndur
meðal Dana hafa þess vegna
fengið ráðrúm til þess að spilla
fyrir því, að árangur gseti orðið
af þessum samningaumleitunum.
Hafa Berlinsliðar nú farið ham-
förum í dönskum blöðum áður
en þingmenn höfðu fengið næði
til að átta sig á málinu, og,
eggjað þá lögeggjan um að halda
sem fastast fyrir okkur rétti vor-
um, og má búast við að þ®r
hamfarir beri nokkurn áraugur.
í>á verður heldur ekki betur
sóð, en að umrædd stjórnarblöð,
beint af ásettu ráði, séu að egna