Vísir - 21.10.1918, Blaðsíða 2

VÍSIR
j T»' r (lítiö brúkað) fæst keypt með tækifærisverði
nHíPlí I lflílfl samr® er a^ur en ®otn,a ^er-
11U.UU ijijóðfœraJbnísið gefur upplýsingar.
Tau-skör
mjög hentugir inniskór, seljast með
allar stærðir kjá
Jes Zimsen.
Litla búðin
kími 529
— er nógu stór íyrir alla —
Cigarettur, 40 tegundir
— Enskar
— Amerískar
— Tyrkneskar
— Egypskar
Vindlar,
danskir, 30 tegundir, gamlar og yelþektar
Chokoladé,
Danskt
Amerikanskt
Munntóbak (B. B.)
Confelít 30 tegundir, ótiýrar.
Dökkjarpur hestur
vel stór, 6 vetra, (óvíst um mark)
i góðum holdum, fax- og tagl-
prúður, gamaljárnaður, klárgeng-
ur, tapaðist nýlega úr Lauga-
landi. Finnandi beðinn skila 1
Laugaland eða gera undirrituð-
um aðvart.
Páll Ólafsson, Crettisgötu 2.
Eldsvoði i Víðinesi.
Eldur kom upp í Víðinesi, hér
inni i vogunum, fyrir helgina,
og brann þar eldhús og fjós til
kaldra kola. Tvær kýr köfnuðu
í fjósinu og allur vetrarforði
bóndans af eldiviði hafði brunnið.
Bóndinn á Víðinesi heitir Sig-
urður Einarsson,
Mótekja bæjarins
nú og í fyrra.
Mikiö hefir veriö talaö og skrif-
aö um mótekju bæjarins í fyrra,
og meginiö af því af litlu viti eöa
sanngirni, og enn viröist fólkiö
ekki hafa fengið nóg af að ausa
úr sér fávisku og gífuryrðum þar
að lútandi.
Eg hefi nú látið mér alt þetta
umtal í léttu rúmi liggja og ekki
virt það svars, en nú fyrir stuttu
voru á bæjarstjórnarfundi viðhöfö
um þaö svo óviðurkvæmileg orð,
sérsaklega af einum bæjarfulltrúa,
að í þetta skifti ætla eg að láta
til mín heyra, meðal annars af
því, aö ummæli þau, er þar voru
viö höfð, snertu fleiri en mig
einan.
Af því að þaö, sem sagt hefix
verið um mótekju bæjarins i sum-
ar, hefir stutt mjög aö því aö
kasta skugga á sömu starfsemi í
fyrra, ætla eg aö leyfa mér aö
gera dálítinn samanburö á fyrir-
komulagi og aöstööu og lofa svo
sanngjörnum mönnum meö heil-
brigöri skynsemi að dæma um mis-
muninn og hvort óeðlilegt sé, þótt
annar hafi nú orðið árangurinn,
og hvort það sé nokkurt dásam-
legt kraftaverk, sem nota beri til
aö ausa saklausa menn auri.
í fyrravot í maí var byrjað aö
vinna inni í Kringlumýri, þá var
mýrin eitt forarfen, maöur óö leir-
inn og vatnið upp undir hné, mýr-
in öll þýfö, enginn fráræsluskurð-
ur klaki í jöröu. Þaö var byrjað á
því að taka einn stórann og djúp-
ann fráræsluskurð, og held eg aö
öllum, er*á staðinn komu, hafi þá
þegar verið ljóst, aö afar-miklu fé
yröi aö verja til undirbúnings; en
tíminn var naumur, og þvi urðu
framkvæmdir á mótekju fyrir bæ-
inn að gerast samhliða undirbún-
ingi verksins, samkvæmt ákvörö-
un bæjarstjórnar, um aö taka þá
þegar upp svo mikið af mó, án
tillits til örðugleikanna, sem öll-
um var ljóst, aö voru miklir og
margir.
Það var ákveðið aö nota afar-
rnargt fólk og að leyfa fólki að
borga mó meö vinnu barna og
gamalmenna, sem annara, fólkinu
leyft að vinna hálfa daga eða jafn-
vel stund úr degi. Þegar svo til
vinnunnar kom, með afar-margt
yg misjafnt fólk, reyndist öll að-
staöa enn öröugri en maöur hafði
búist viö. T. d. í fráræsluskurðin-
utn, sem mest af mónum var tekið
upp úr í fyrra, af skiljanlegum á-
stæðum, varð fólkið aö standa í
vatni upp fyrir hné og veiða mó-
inn þar upp úr. 1
Vélar voru keyptar og með þeirn
unnið, og í tilefni af því að einn
bæjarfulltrúi lét þess getið á um-
ræddum bæjarstjórnarfundi, að í
fyrra hefði fólkið ekki komist á
lag með aö nota þær, þá verð eg
aö lýsa því yfir, aö þetta er alveg
rangt. Vélarnar voru notaðar af
fylsta viti, því að meö þeim var
framleitt eins mikið af mó og þeim
er ætlað aö gera,*og frekari árang-
urs er mér ekki kunnugt um, aö
venjulega sé krafist. Þess má líka
geta, að notkun þeirra í fyrra var
erfið, sökum vatns o. fl. En þó'að
svona vel gengi aö nota þær, og þó
að sá mór, er í gegnum þær gekk,
reyndist vel eftir atvikum, þá er
mér sagt, að þær hafi ekki verið
notaðar í sumar, sennilega af því
aö þær eru dýrar í notkun og
mannfrekar, þó að inórinn sé líka
miklu betri. Er það mjög mikið
álitamál, hvort ekki hefði mjög
vel borgað sig að nota þær aftur
í sumar, og hefði verið höfð hugs-
un á aö bæta nauðsynlegum vélum
við, þá orkar það ekki tvímælis.
Þá kem eg aö því atriði, er í
fyrra var aðalkjarni aöfinslunnar
og sem hafði viö nokkur rök að
styðjast. Þaö er, aö mórinn var
ekki góöur; þ. e. a. s. nokkur hluti
hans. En var það þeim er að verk-
inu unnu eöa verkinu stjórnuöu
að kenna? Því svara eg hiklaust
neitandi, og það af þeirri einföldu
ástæðu, að það er auðvelt að sanna,
aö einu rnátti gilda hver eöa hverj-
: ir stjórnuðu verkinu, það var ekki
hægt að fá betri mó úr Kringlu-
mýri í þvi ástandi, sem hún þá
var; hitt má deila um, hvort ekki
hefði verið réttara að flokka mó-
inn eftir gæðum, og að það ekki
var gert, var ekki mín sök, né
annara, er aö verkinu unnu. Og
þrátt fyrir alt reyndist mikið af
mónum vel, svo vel, að sumir þeir
: borgarar, er ekki áttu nógu sterk
orö í fyrstu til. aö útmála, hve
vondur hann væri og afsögðu pant-
anir sínar, þeir hinrr sömu gatu
helst ekki fengið nóg af honum,
þegar þeir höföu reynt hann; svo
j vel félst þeim á hann, og voru það
þó engir fjárhagslegir aumingjar,
, er afarkostum yröu að sæta, eOa
þektir væru að því að kaupa sér i
óhag.
Eftir sumarið í fyrra var mýrin
vel framræst með skurði, svo að
segja í gegn um hana; auk þess
út frá þéim aðalskurði teknir fjór-
ir stórir skurðir, auk afarmargra
smáskuröa, er teknir voru til yfir-
j borðsþurkunar, og mýrin því nær
j öll sléttuð. Svo, í vetur sem leið,
lét þáverandi bæjarverkfræðingur
nokkra flokka af þeim mönnum,
er dýrtíðarvinnu höfðu hjá bæn-
um, gera mikinn undirbúning í
mýrinni, meðal annars dýpka aðal-
skurðinn, svo aö frárensli fengist
neöan við mólagið, og víkka og
laga skurði; sem sagt fullgera
VÍ81B,
Aígraiásla ■ i
14, opln ir& kl, 8—8 & hvefjnm d»gf,
Skriístoía & sam*. stsJ.
Sími 400. P. 0. Box 8«7.
Ritatj6rínm til vi9t»s lrft kl. £—8.
Aagiýgisgnm vaitt möttaka i Luida-
stjöruuMai Bítúr kl. 8 ft kvðldin.
AngiýBiagavert: 70 »nr. hvwi em
441k* istísitii aagi. 7 nnra oro
lotárngljssngQBi »el öbseyttn letri.
það, er ekki varö gert í fyrra fyrir
vatni og af fleirum ástæöum.
Nú hefi eg nokkurn veginn sýnt,
hvernig aðstaðan og fyrirkomu-
lagiö var í fyrra og hverjar um-
bætur höföu verið geröar, þegar
byrjað var í vor. í vor var mýrin
öll sígin og það geisi-mikiö meö-
fram skurðunum, svo að ekki ætti
að þurfa neina afburða skynsemi
til að skilja, að mólagið hafi þétst
og úr því hafi pressast töluveiá af
leir og öðrum efnum, sem ofmikið
bar á, að annað er að byrja aö taka
upp, þegar standa má þur neðst í
gröfum á sauðskinsskóm með
slétta og þura mýrina í kringum
sig tilbúna fyrir þurkvöll; að mun-
ur er á að í sumar má verkstjórinn
velja úr fólki og þarf ekki að taka
nema ákveðinn fjölda, og rnátti
hafa sama fólkið allan tímann, en
í fyrra varö aö sæta því, aö taka
alt það fólk, sem fengið hafði lof-
orð fyrir mó gegn vinnu, og það
stund og stund úr degi, og vita
því aldrei að kvöldi, hvað margt
fólk yrði að morgni og verða dag-
lega að fylla upp hvern flokk, og
aö vera skyldaður til að hafa alt
að því helmingi fleira fólk með
margfalt verri kringumstæðum.
Hér er þessi samanburður eklci
sýndur til að draga úr þeirri dýrð,
er Ijórnað hefir unx nxótekjuna í
sumar. Mér er ánægja að því, að
það er eg sagöi í fyrra, um framtíö
mótekjunnar, hefir að mörgu leyti
rætst. Og eg þykist þess fullviss,
að einmitt þeir, sem í sumar hafa
unnið að verkinu, muni öðrum
fremur skilja mismuninn, að
minsta kosti þeir, sem verið hafa
þar bæði sumrin.
Þá kem eg Ioks að þeim ósann-
gjörnu og ósönnu árásurn, er verk-
ið í fyrra sætti, sem auðvitað mjög
mikið snerta mig. Eg get orðið
stuttorður um þær; sumpart af
þvi aö þær eru ekki svara veröar,
svo illkvitnis- og aulalega eru þær
fram bornar, og sýna hve megn
öfundin er yfir því hnossi, sem
einstaka hræöa hefir haldið |að
hlyti að vera i því, að fá að leggja
sig í líma og reyna að gera skyldu
sínna og fá að launum aurkast og
bakbit fólksins. Og svo milrils
hefir þvi þótt viö þurfa, að ein-
staka göfugmenni, af álika hröt-
um og eg hefi greint, hafa þurft
að ryðja sínum kristilegu vand-
lætingunx alla leið í borgarstjórann
og aöra valdhafa bæjarins, til að
firra þeim vandræöum að eg hefði
hér atvinnu hjá bænum, og virðist
það hafa borið tilætlaðan árang-
ur, þótt ekki hafi þeir áorkað því,
að það yröi mér að því fótakefli,
er til var stofnað, og skal ekki far-
ið frekar út i það nú; má vera
að til þess fái eg tækifæri síðar,
í sambandi við störf min fyrir
bæinn.
En furðulegast er, aö það sk'uli
henda bæjarfulltrúa, að nota stöðu