Vísir - 10.12.1918, Blaðsíða 3

VÍSIR
Jarðarför mi’ns kæra bróður. Guðmundar sál. Frimannsson-
ar frá Hvammi í Langadal, er lést að Vífilstöðum 30. f. m.,
fer fram að Görðum fimtudaginn 12. þ. m. kl. 12 á hád.
Björn Frímannsson.
Mb. LEÓ
fer til &i5tgand.a.íjarða.v og tsaíjarðar seinni partinn
i dag. Tekur farþega og póst.
Afgreiðsla Hafnarstræti 17. Sími 744.
G, Kr. Guömundsson <3c Go.
Frímerki og ritíöng
selur Söluturninn. Sími 628.
aðdróttun er væri ósvinna að
gera að vinveittu, erlendu ríki.
Hugsanlegt væri vitanlega lika,
að breska stjórnin hetði lagt fyr-
ir ræðismanninn að gera umrædda
kröfu á venjulegan hátt hjá rótt-
um aðiljum, en hann einhverra
orsaka vegna brugðið út ogjaf til
þess að eæist ekki vegsummerki,
neitað að láta borgarstjóra kröf-
una ekriílega í té, en þetta er
ekki eennilegt, þvi áliættan fyrir
liann er niikil, ef upp kemst.
Enn væri það ti!, að ræðism&ður-
inn hefði tekið það algjörlega
upp hjá sjálfum sór að reyna að
koma Borkenh&gen frá, af ein-
hverjum ókunnum ástæðum og
fyrir þá sök gengið bæði ranga
leið og neit&ð að gera kröfu sina
skriflega af því að með því móti
væri ósenniiegra að húsb. hans
fengi þetta að vita. Þetta er
"vitanlega beldur ekki líklegt, því
Keyrsla á Laugaþvotti.
verður tekin nú daglega frá kl.
11—12 á Vesturgötu 39.
áhættan þarna er sýnu meiri.
En önnur hvor þessara 'síðari
ástæðna hlýtur þó að vera hin
rétta. Sé það ósk bresku stjórn-
arinnar, sem hann flytur á svona
óheppilegan hátt, þá er sú ósk
vitanlega sprottin af tillögu hans
en sé síðari ástæðan hin rótta þá
liefir hann haft eitthvað að yfir-
varpi til að teggja það til við
ensku stjórnina að kolaskipi bæj-
arins yrði ekki slept frá Eng-
landi fyrst um sinn. Að ræðis-
manninum hafi orðið einhver
óheppileg skyssa á sýnist hafið
yfir allan efa, en hver hún er,
er aftur á móti ekki fulljóst og
virðist nauðsynlegt að komast
fyrir endann á því.
Það, sem bresku stjórninni ætti
að ganga til að gera framan-
greinda kröfú, er eftirfarandi:
Fyrir svona 2 árum síðan
reyndust ofnar gasstöðvarinnar
bvo slitnir, að þeir þurftu endur-
bætingar með, meðal annsrsþurfti
að múra í þá nýja steina. Þar
eð ofnarnir eru sérstaklega pat-
enteruð smíð Carls Francke í
.Brimum er gasstöðina bygði átti
bærinn ekbi teikningar af stein-
unum, en eins og á stóð ógern-
ingur að fá þá frá Þjóðverjalandi.
Með fullri vitund borgarstjóra
setti Borkenhagen sig í samband
við Frncke til þess að fá liann
til að láta af hendi teikningar
af steinunum svo hægt væri að
smíða þá annarsstaðar. Francke
sendi teibningarnar og kostnað-
aráætlanir um byggingu þeirra
og tilboð frá verksmiðju nokk-
urri í Höganes í Svíþjóð um út-
vegun á þeim. Urðu nokkur
skrif fram og aftur um þetta og
var firma eitt í Kaupmannahöfn
(A. T. Möller & Co.) milligöngu-
maður með skrifin. Borgarstjóri
gekk fyrir hönd bæjarins að kaup-
unum og komu steinarnir hing-
að með fullu leyfi breska konsúls-
ins í Kaupmannahöfn, vöruskír-
teiui o. s. frv. árituð og stimpl-
uð af konum.
Það sem hér á að vera ábóta-
vant að dómi konsúlsins er það,
að A. T. Möiler & Co. só á svo-
nefndum svartalista og að Franc-
ke sé Þjóðyerji.
Hvað viðvíkur því, að A. T.
Möller sé á svonefndum svarta
lista, þá sýnist það ósaknæmt þó
hans hjálp hafi verið notuð þar
sem ekki er vitanlegt að Ijann
liafi liaft neinn fjárhagslegan
hagnað af þessu, því svo hefir
verið álitið að óhætt væri að
rueinalau$.u að i>afa öll önnur
mök við svartalistamenn enn
vexslunarviðskitti ein. Eins er
Viðarkol
um 300 kg. til sölu.
Sími 426. Túngötu 20.
Skógræktarstjórinn.
Fóðnrkökar
til sölu hjá
E. Morthens
Hafnarfirði.
Verslnn
sem opnuð verður um 14. þ. m.
á ágætum stað í bænum, vill
taba til umboðssölu, ef um verð
semur: Vindla, Cigarettur og
annað tóbab. A. v. á.
f il lífilstaða
fer bíll alla sunnudaga kl. 11.
Sími 128.
Hsalldór Eiarsson.
það með öllu ósannað að Borken-
liagen hafi nokkuð til þess þekt
að Möller væri á þessari skrá,
og enda ósannanlegt. Þeim sem
á listanum eru, er oft full erfitt
að vita það að þeir séu þar, a£
því að þeim er ekki birt það,
geta þeir ekki fundið það á öðru
en viðmóti breskra stjórnarvalda
við þá. Því erfiðara er vitan-
lega öðrum að vita það.
(Niðurl.)
246
leynir scr ekki, aö hún hefir vonda sam-
visku.“
„Dodd hefir náttúrlega mútað henni,“
sagði Polly. „Hún hlerar við dyrnar og er
jsínjósnandi.“
„Nci — ekki vil eg trúa þvi, að liún hafi
látið múta sér,“ sagði gamli maðurinn og
hristi höfuðið. „Hitt þykir mér líldegra,
að hann hafi haft einhver önnur áhrif á
hana - með fortölum eða þessháttar, og
helst hugsa eg, að liann hafí heitið hemii
eiginorði."
„Já, það væri rétt eftir honum,“ sagði
Polly. „Hann er óspar á hiðlingarnar og
fagurgalann, maður sá.“
„Við skulum gera tilraun,“ sagði amt-
maður og hringdi.
„Nú höfum við fengið simsketi frá New
York,“ sagði hann þegar ráðskonan kom
inn, „og skeytið er frá herra Dodd — þcss-
um sama Dodd, sem kom hingað fyrir
nokkrum vikum. Hann er að sima trúlof-
un sína og biður kærlega að heilsa yður,
ungfrú Zippel.“
Marta Zippel hrá sér hvergi og þóttist
vita, að það væri ekki annað cn vitleysa
og misskilningur, að Bobby Dodd væri
kominn til New York. — Ja-nei-nei! Hann
var auðvitað kyr í „Gylla krossinum“ í
Stríenau, og hafði aulc þess komið í eld-
247
húsið til hennar kvöldið áður, mcðan lms-
bændurnir voru á söngskemtun. Hún
þakkaði liæversklega kveðjuna og gekk
lit í cldlnisið aftur, en hins vegar var það
áreiðanlegt, að eitthvert símskeyti liafði
komið og í það varð hún að ná handa
Dodd, en hún gat ekki skygnst um í rusla-
körfunni fyr en morguninn eftir.
„petta er hara yfirdrepsskapur hjá kcdl-
ingunni," sagði amtmaður og brendi sím-
skeytið, „en hún skal nú saml sem áður
ekki komast að því, hvert þii ætlar að
fara.“
En jungfrú Zippcl grunaði að eitthvað
væri á seiði. Ruslakarfan var tóm þegar
liún ætlaði að fara að aðgæta hana og leýf-
ar af brendum pappír á skrifborðinu. Hún
gekk út sér lil hressingar sqpnia um dag-
inn, cins og Inin var altaf vön að gera á
sunnudögum og lagði þá leið sína um
„Gylta krossinn“.
Bobby Dodd lá cndilangur á legubekkn-
um og liamaðist við rússnesku málfræð-
ina. Ilann var farinn að sofna út frá rúss-
neskum sagnorðum á kvöldin og var að
tauta riissneskar setningar þagar hann
vaknaði á morgnana, en þegar hann lieyrði
jómfrú Zijipel lcnýja á dyr, fleygði hann
hókinni frá sér og spratt á fætur.
248
„Er simskeytið komið — hafið þér það
á yður?“ spurði liann.
„Hann brendi það,“ hvíslaði lmn, „en
hún er farin-að láta ofan í koffortin.“
„Og þér vitið ekki hvert liún ætlar að
fara — fjandans vandræði! Flýtið þér yð-
ur nii liei^i aftur svo að hún gangi ckkí
úr greipum okkar, en eg ætla ekki að víkja
frá simanum i dag.“
Ivellsa liljóji af stað eins og fætur log-
uðu og varð nú elcki meira af sunnudags-
skemtuninni í þctta sinn. — Amtmaður
lileypti brúnum þegar hann sá hana koma
skáhnandi.
„Nú býr eitthvað undir,“ sagði hann við
Polly, sem var að ganga frá ferðakoffort-
lun sinum. „Eg hefi aldrei séð kerlingar-
varginn í öðrum eins ham.“ ,
Seinna um kvöldið sagði hann við ráðs-
konuna:
„Frænka min ætlar að ferðast lil Ham-
borgar annað kvöld og skuluð þér biðja
nm vagn hingað klukkan sjö.“
Jómfrú Zijipel heyrði gegnum svefnimi
að verið var að ganga um húsið um nött-
ina, en henni varð hugliægra þegar hún
sá morguninn eftir að ferðakoffortin varn
öhreyfð. Hiin lét dyravörðinn i „Gylta
krossimun“ hafa fyrir að útvega vagninn,
en Dodd liafði vakað alla nóttina og spurði