Vísir - 03.03.1919, Blaðsíða 2
D Hhtmmi & Olsew ((
Álager:
Borðsalt
Capers
Agúrkur
Súpateningar D. K.
'ÍV \\ '%‘S Ý i & ÍV 0 /$
\ l & V IÍÁ
LEREFT
bleikjað
mm verð:
pn t«o Pr-mtr-
P- ^ Smjörlér. 0,50 mtr.'
jft Egill Jacobsen
r Áfír~fi‘r"~l£íf "\U*—’/iCr
5 |f $ n
C:J tw tíh K'l utx m
svi'Si. Taumlaust ráöríki hafi ortr
iö stjórninni, aö falli og verði eng-
um öSrum um kent en henni sjálfri,
en kjóséndurnir muni bráðlega fá
tækifæri til þess a‘S kveSa upp
sinn dóm.
Khöfn 2. mars.
í gær ráftgaðist kommgurinn um
við foringja flokkanna. — íhalds-
menn leggja það til, að skipað verði
,^framkvæmda“-ráðimeyti. Ekki er
búist við, að það takist að sMpa
nýju stjómina næstu daga.
1
Peningamarkaðurinn.
ioo kr. sænskar .... kr. 108.10
IOQ kr. norskar..... — 104.40
100 dollarar . .0.... — 384.00
Sterlingspund ...... — 18.27
Framfarir.
„Framfarimar" eru með ýmsu
móti, og allir hafa hið mesta dá-
læti á framförum, og allir vilja
vera framfaramenn. Framfarir em
„standandi númer“ á stefnuskrám
allra stjórfimálaflokka ^um víða
veröld. — En svo er nú að athuga,
að mönnum kemur ekki eins illa
saman um neitt eins og það, hvað
séu framfarir.
Ekkert blað hér á landi talar
eins mikið um framfarir og „Tím-
inn“. Og auðvitað einkennir hann
sina „stefnu“ sem framfarastefnu.
En það er hætt við þvi, að hann
reki sig á það með tímanum, að
skoðanir manna verði ærið skiftar
um það, hve mikil framför mundi
verða að sumum tillögunum, sem
frá honum koma.
Eftirtektarverð mun mönnum
finnast tillaga „FinnsFinnssonar",
um endurbæturnar á löggjafar-
starfinu, sem fyrir skemstu birtist
í „Tímanum". Það er alkunnugt,
að „Tíminn“ þykist hafa sterkan
flokk að baki sér í landinu. Og
ekki fara þeir dult með það, for-
kólfar þessa flokks, að þeir mun>
bráðlega komast í álitlegan meiri-
hluta á þingi. En það hefir víst
orðið Finni alvarlegt íhugunar-
efni, þvi að hann mun þykjast sjá
fram á það, að bæði þing og stjórn
verði brátt eða sé þegar orðin, al-
gerlega óstarfhæf, svo að fela
verði öðrum mönnum, sem ekki
mega á þing koma eða í stjórn
sitja, að „samræma" löggjöfina,
eins og hann orðar það.
Tillaga Finns er sem sé sú. að
skipuö verði sérstök „vinnunefnd"
utan þingsins, til þess að hafa'
hönd í bagga með löggjöf lands-
ins. Hann gerir hreinskilnislega
ráð fyrir því, að kjósendur muni
ekki telja sér skylt að kjósa
þipgmenn, sem séu starfínu vaxri-
ir. Og ef til vill er það vantraust
hans á kjósendum sprottið af ein-
liverri efasemd um það, að hinn
nýi og voldugi flokkur „Timans“
eigi tnörgum slikum mönnum á að
skipa. En maðurinn er þó svo
skynugur, að hann sér fratn á. að
það væri ekki efnilegt til fram-
búðar, ef eintómir liðléttingar yrðu
kosnir á þing. Þess vegna -rill
hann láta koma þessari „vinnu-
nefnd“ utanþingsmanná á fót, óg
hann velur henni nafn í mótsetn-
ingu við þingnefndirnar. sem ekki
verður ætluð nein v i n n a.
En hér er ekki að eins gert ráð
fyrir óstarffæru þingi, heldur
einnig óstarffærri stjórn. Því að
auðvitað er það verkefni stjórnar-
innar og stjórnarráðsins, að' búa
málfn undir þing og „samræma"
löggjöfina. Stjórnarráðið á einmitt
að vinna það verk, senr „Tíminn“
ætlar vinnunefndinni. Ef stjórn-
arráðið verður þannig skipað, að
það geti léyst þau störf af hendi,
sem það á að vinna, þá er vinnu-
Dansleikur
Iþrótiaiélags Reykjaríkar
veröur haldinn í Iðnó, laugardaginn áttunda þessa mánaðar
Klukkan hálf-niu.
Félagar vitji aðgöngumiða i lí:I:xið;xl>iið A.Tjaa. «& 13j arna
fyrir fímtudagsköld
og sýnl félagsskirteini sína um leið.
Skemtineíndin,
nefndin algerlega óþörf og henni
ofaukið. — En hitt er vitanlegt,
að ef ekki verður vandað betur
til starfskrafta stjórnarinnar fram-
vegis, en gert hefir verið síðustu
árin, og þó einkum ef „Tíma“-
klíkan verður alveg einráð um það,
þá mun ekki vanþörf á slíkri
„vinnunefnd". En rekur þá ekki
að því fyr eða síðar, að flokks-
nauðsyn krefji, að hún verði skip-
uð á sama hátt og þingið og stjórn-
in?
Það er kunnugt, að aðalstefna
„Tímans“ hefir verið það, að
sparka 5 ýmsa helstu afburðamenn
þjóðarinnar, að reyna að bola þeim
frá ölllum áhrifum á stjórn lands-
ins, en setja liðléttinga og ónytj-
I unga í þeirra stað. En nú eru þá
augu þeirra „Tíma“-manna að opn-
ast fyrir því, að þetta sé ekki sem
I vænlegast til þjóðþrifa, og er það
vissulega nokkur f r a m f ö r. En
meiri framför væri það þó, ef
! „Tíminn“ vildi hvetja kjósendur
| til þess, að vanda val þingmann-
i anna sem best, og þingið til að
! skipa stjómina hæfurn mönnum,
svo að hver geti unnið það sem
honum er ætlað.
Vatnið er best.
pað er oft svo, að menn sjú
siðast það sem næst þeini er.
Menn leita oft að þvi, sem þeir
hafa i höndunum og sækja um
langan veg það, sem heima ligg-
ur. pað sem helst ætti að liggja
i augum uppi, verður mörgum
torskildast. Menn hafa litla trú
á þvi, sem einfalt er og auðvelt,
að eins af þvi, að það er einfalf
og auðvelt,
Frá alda öðli hafa ýmsir hinir
bestu menn reynt að fá fólkið til
að skilja, að vatnið er það besta
sem það hefir. Vatnið er eitt af
þeim Iðunnar-eplum, sem menn-
irnir hafa leitað að og leita að
enn í dag. Menn halda að þeir
þurfi til einhveri-a furðustrandar
til þess að finna eplin, sem gefa
þeim eilífa æsku og ótæmandi
j þrek. peir trúa því ekki, að eitt
af þvi, sem þeir hafa verið að
leita að í mörg þúsund ár, sé
vatnið, sem þeir hafa daglega
um hönd og geta veitt sér eftir
eigin vilja. Vatnið er sú heilsu-
lind, sem allir hafa leitað að en
fáir fundið, sökum þess að það
hefir verið of nálægt þeim. En
nú virðist vera kominn tími til
að menn liti sér nokkru nær, en
þeir hafa gert. Menn þurfa. að
læra að nota valnið. Menn þurfa
að læra að nota það meira en
þeir hafa gert hingað til. Ekki
einungis að nota það til hrein-
lætis, heldur einnig sem meðal
iil þess að halda góðri heilsu og
sneiða hjá ýmsum kvillúrh. Og
ráðið er að drekka vatnið heitt
og soðið. pað finst ef til vill
mörgum brosleg aðferð, er litt
sje til uppbyggingar. En áður en
menn dæma þetta ættu þeir að
ganga úr skugga um, hverju þeir
kasta frá sér eða livað þeir ætla
að fordæma.
Margir halda, að það sé hið
mesta þrekvirki að drekka heitt
vatn, án þess að hafa nokkuð
saman við það. En slíkt er hinn
mesti misskilningur. pað er ekki
að eins að menn venjist því og
þyki það ekki vont, heldur þykir
mönnum það verulega gott, eftir
að þeir hafa drukkið það nokkr-
um sinnum. Og þvi mun engi
neita, að soðið vatn er heilnæm-
ur drykkur, hollari en kaffi eða
te, hollari en súkkulaði.
Mönnum sem neyta mikils af
þungum mat, svo sem kjöti og
fiski, þeim er beinlínis nauðsyn-
legt að/drekka vatn til þess að
greiða fyrir upplausn fæðunnaJ'
og koma i burtu óhollum efnum*
sem mikil eru til dæmis i kjöív
Heilbrigður maður, þótt ekk
kenni sér neins meins, hefir got*
af að drekka svo sem 5—6 bolÞ
af soðnu heitu vatni á dag.
af ætti hann að drekka svo scfl1
2 bolla áður en hann fer að soP
á kveldin.
Vatnið losar likamann við ýF5
úrgangsefni, er ella myndu setí
ast að hingað og þangað um
I
amann. pað hreinsar og bæ
lif
meltinguna. Vatnið er ekki ef
I