Vísir - 23.03.1919, Page 2

~ * Í
Skemdirnar i
kornvörubirgðunum.
Mér hefir t.jáfS ritstjóri Vísis,
að til lians hafi komið þrír
menn, sem unnið hafa i vöru-
jgéymsluhúsum landsverslunar-
innar undanfarið ár, og beðið
hann ásjár út af því að þeir
væru sakaðir um það af yfir-
boðurum sínum, að hafa „borið
út“ óhróður uut þá og lands-
verslunina, t. d. að „síðast inn-
komnar“ vörur verslunarinnar
væru látnar úti fyrst ot> þær
g'ömlu látnar skemmast. Eða
með öðrum orðum, að þessum
mönnum sé gefin sök á því, að
sá óhróður um skemdir í korn-
vörubirgðum landsverslunarinn-
ar, sem eg dráp á i grein minni
Vísi á dögunum, er til orðinn.
Og þeir virðast ekki vera ó-
kvíðnir um, að þeir muni verða
látnir gjalda þess á einhvern
hált.
Eg get nú þvi miður ekki lið-
sint mönnum þessum með öðru
en að lýsa þvi yfir, að þeir hafi
ekki sagt mér neitt lun þelta.
En mér er alveg ókuunugt um,
á hvaða hátt þessi orðrómur er
til orðinn. En ef hann er svo
gersamlega tilhæfulaus, sem
vöruumsjónarmcnnirnir láta i
vottorðum sinum í Vísi á dög-
unum, þá virðist mér næst ó-
sennilegt, að hann sé einmitl
kominn frá þessum nákunnugu
mönnum. Eða hvers vegna ætla
vöruumsjónarmennirnir þess-
um starfsmönnuni sinum það,
að þeir háfi getað fengið sig til
að ljúga slíkum sögum upp frá
rótum?
Úr því að eg er nú farin að
skrifa tun þetta aftur, þá skal
eg taka það fram, að eg finn
ekki ástæðu til, að rengja vott-
orð og yfirlýsingar vöruumsjón-
armannanna,og adla engragagn-
vottoúða að leita. Og það gleður
mig mjög, að vörur landsygrst-
unarinnar hafa geymst svo vel,
sem þeir segja, svo yfimáttúr-
lega vel, liggtir mér við að segja,
því að það gengur kraftaverki
iiæst, ef ekki hafa fundist í öll-
um birgðunum nema e. f. v. 1
2 pokar með myglublettum, við
nákvæma könnun, um síðustu
áramót og auðvitað ekkert telj-
andi áður.
f grein minni i Visi þ. 12. þ.
m., sem aðallega var um „seðla-
farganið“, gat eg um þennan
orðróm um skemdir i kornvöru-
birgðum landsverslunarinnar,
sem hugsanlega skýringu á þvi,
livers vegna væri ekki enn hætt
að „skamta“ kornvöritr. En auð-
vitað er nú engin ástæða til að
skamta, ef um engar teljandi
skemdir á birgðunum ér að
ræða, þvi að þá hljóta birgðim-
ar að fara sivaxandi vegna þess
að skamtarnir eru ekki notaðir
i
nema að hálfu eða svo.
En um það. hvernig þessi orð-
rómur um skemdimar i vöru-
birgðunum er til orðinn, veit eg
ekki annað en það, sem hvert
mannsbarn veit, að minsta kosti
i
hér i Reykjavík, að hann hefir
verið á hvers manns vörum sið-
ustu mánuðina, eins og það hef-
ir lika verið allalað i Hafnar-
firði, að vörur hafi skemst þar
lítilsháttar, bæði hveiti og sykur.
Eg hefi ekki farið nákvæm-
lega rétt með það, sem sagan
segir um hveitisöluna til hr. Aug.
Flygenring. En til þess að sá
kvittur verði einnig kveðinn svo
rækilega niður sem verða má,
þá virðist rétt að segja hann oins
og hann er.
pað hefir verið sagt, og mér
hafa sagt það tveir mætir menn
úr Hafnarfirði, að Flygenring
eða sonur hans i Hafnarfirði,
sem rekur þar brauðgerð, hafi
keypl talsvert mikið af skemdu
hveiti af birgðum landsvershm-
arinnar þar á staðnum. það
fylgdi sögu’nni, að hveitið hefði
verið lítið skenit, að eins lítils-
háttar raki í þvi, og að það hefði
verið notað til venjulegrar
hrauðgerðar. Ennfremur sögðu
þeir, að sykur hefði verið seldur
í pakkhústun Flygenrings í
Hafnarfirði með nokkru lægra
verði en i búðum, og skildist
mér það, að Flygenring myndi
hafa keypt þann sykur af lands-
versluninni vegna einhverra lit-
ilsháttar skemda.
Eg skýri frá þessu hér, og bið
Vísir að birta það, vegna þess,
að vottorðin, sem birt voru í
blaðinu á dögunum, geta vel
staðist, þó að þessi saga væri
sönn. „Skrifstofustjórinn“ gef-
ur að eins vottorð um að Aug.
Flygenring hafi ekki fengið
kevpt af birgðum landsverslun-
arinnar neitt skemt hveiti; bæj-
arfógetinn í Háfnarfirði vottar
auðvitað að eins um þær vörur.
sehi hann hefir „ávisað“.
Eg geri ráð fyrir því, að þessi
Hafnarfjarðar-kvittur sje á lík-
an hátt til orðinn, eins og orð-
rómurinn um skemdirnar í
kornvörubirgðum landsverslun-
arinnar hjer i bænmn. En þá er
líka rétl að kveða hann niður,
sem rækilegast og það sem fyrst.
Slikar sögusagnir verða ætíð til
óess að kasía skugga á einstaka
menn, ef þeim er trúað. En þess-
um sögum hefir verið trúað,
jafnvel þó að þeir menn eigi í
lilut, sem hjer er um að ræða.
— Jeg þykisl þvi 'gera þeim
greiða, með þvi að gefa þeim
tækifaH til að ósanna þær opin-
berlegá, og vona að Vísir vilji
hjálpa rnjer til þess.
Borgari.
Frá Þýskalandi.
Nýkomin blöö segja horíurnar i
Þýskalandi mjög ískyggilegar að
mörgu leyti.
Atvinnuleysi, óeiröir og verkföll
eru þó heldur í rénun, og er þaö
einkuni þakkaö dugnaði og harö-
fylgi Noskes, landvarnarráöherra
Honum hefir tekist aö fá rneiri
hluta jafnaöarmanna og' lýövalds-
sinna á sitt band gegn Bolshvík-
ingum.
Þúsundir manna eru iöjulausir
enn í stórborgunum og verð fer
hækkandi á- nauðsynjavörum.
Verkamenn eru ófúsir til vinnu,
sumpart vegna þess, aö þeir tiafa
styrk, þó aö þeir vinni ekki, og
sumpart vegna þess, aö margur
maðurinn er orðinn ófær til allra
starfa vegna veru sinnar í hernum
og af illu viðurværi.
Efnamenn eru ragir að leggja
í iiý fyrirtæki, meöan alt er á
hverfanda hveli. Vinnulaun eru há
og skortur á mörgu efni til iön-
aðar.
Samgöngur eru litlar og slitr-
óttar. Veldur þvi bæði kolaskortur
og ónóg flutningatæki, því aö
bandamenn ljetu Þjóöverja fram-
selja mikiö af járnbrautarvögnum,
þegar vopnaþléÖ komst á, en mikið
skemt og bramlaö af því, seni eft-
ir er.
Vistaskortur er svo mikill, aö
allur fjöldi manna lifir viö sult og
seyru, þó aö ekki niegi kalla hung-
ursneyð. Kemur þetta þyngsl niður
á konum og börnum. Vegna harð-
réttis hafa dauösföll aukist, en
fæöingar fækkaö. Bólaö hefir og á
nýjum sjúkdómum, sem stafa af
bjargarskorti.
Vistum er nokkuð misskift í
landinu, svo að eitt ríkiö býr aö
sumu betur en annaö. Tilfinnanleg-
astur skortur er á feitmeti og kar-
töflum. raliö er, aö kartöflubirgö-
ir veröi vítjfá þrotnar í þessum
mánuði, sumstaöar voru þær jafn-
vel þrotnar í lok febrúar.
Hungursneyö þykir fyrirsjáán-
leg víöa um land, ef Þýskalandi
kemur engin hjálp frá bandamönn-
um. F.n Bretar hafa þegar sent
þangaö allmiklar vistir til aö hæta
úr brýnustu vandræðum.
Mikið er hatur bandamanna úl
Þjóöverja, en vonandi ekki sva
mikið, aö þeir láti þá verða hung-
urmoröa.
Flngfélagið.
Það var stofnað í gær. Stofa-
fundinn sóttu um 30 manns, þar
á meöal voru 2 ráðherrarnir, for-
sætisráðherrann og fjármálaráö-
herrann, en ekki samgöngumála-
ráöherrann.
Á fundinum gerðist eiginlega
ekki annaö en þaö. aö fjelags,-
stofnunin var Samþykt og 'nefnd
kosin til þess aö semja frmnvarp
til laga fyrir fjelagiö. f nefndina
voru kosnir: A. V. Tulinius, Péf-
ur Halldórsson og Sveinn Björns-
son. Undirbúningsnefndinni var
falin stjórn félagsins til næsta
fundar, seni ákveöinn er næstkom-
andi laugardag. í þeirri nefnd
voru: A. V. Tulinius, Halldór
Tónasson. Ólafur Daviösson, Pét-
nr Halldórsson, Pétur A. Ólafs-
son og Sveinn Björnsson. En þeir
voru forgangsmenn félagsstofnun-
arinnar frá upphafi.
Á fundinum var lesið upp til-
hoö R. Zimsens, sem getið hefir
veriö hér í blaðinu, og langl og
fróölegt bréf frá Snorra Einars-
svni, en engin ályktun gerö út af
"því.
Forsætisráöherra skýröi frá þvt,
aö bréf hefði borist fá flugmanni
nokkum, Vedsines að nafni, sem
geröi ráö fvrir því. aö koma bjer
viö á heimsflugi. sem hann ætl-
a'ði aö ráöast í.
Margt var rætt um fyrirhugaða
starfsemi félagsins. en engar á-
kveðnar tillögur komu fram á
fundinum í þá átt, og óákveðiö et
enn, hvort félagiö skuli vera hluta-
félag eða ekki. Nokkurt fé safn-
aöist á fundinuin, svo aö nú er
stofnfé félagsins oröiö 22 þús. kr.
Avarp
til islenskra kvenna.
Siðastliðið vor beindum vjer
þeirri málaleituit til kvenna
viðsvegar uni land, að þær vildtu
vinna að því, að 19. júní yriíi
framvegis hátíðlegur haldinn
sem minningardagur rjettarbóta
vorra og fjársöfnunardagur til
eflingar Landsspítalasjóði ís-
lands. /
Vjer sendunt áskorunina út í
því trausti, að kvenfjelög eða
einstakar konur er velviljaðar
væru sjóðnum, vildu-taka mál-
ið í sinar hendur. Sent svar við
áskpruninni bárust síðar til vor,
úr nokkrtun hjeruðuin, upphæð-
ir, er inn höfðu kotnið fyrir há-
tíðaliöld 19. júni. Kunnuni vjer