Vísir - 20.06.1919, Page 3

íXltMft
H.f. Eiraskipafélag Islands
Aðalt'undur Hlutafélagsins Eimskipafélagsíslands verður hald-
inn í Iðnaðarmannahúsinu i Revkjavík laugai’d. 28. júní 1919.
og hefst kl 1 e. h.
• r. Stjórn félagsins skýrir frá liag Jress og framkvæmdum á liönu
starfsári, og fVá starfstilhöguninni á yfirstandandi ári og ástæö-
um fyrir henni, og leggur fram til úrskurðar endurskoða rekst-
usreikninga til 31. desetnber 1918 og efnahagsreikning meö at-
liugasemdum endurskoöenda, svörum stjórnarinnar og tillögum
til úrskurðar frá endurskoðendunum.
2. Tekin ákvörðun um tillögur stjórriarinnar um skiftirigu ársarðs-
ins.
3. Tillögur um lagabreytingar.
4. Kosning 4 manna i stjórn félagsins i staö þeirra, sem úr ganga
samkvæmt félagslögunum.
I
5. Kosinn endurskoðandi í stað þcss er frá fer, og einn varaendur-
skoðandi. '
6. Umræður og atkvæðagreiðsla um fruftRvarp til reglugerðar fyrir
Eftirlaunasjóð hf. Eimskipafélags Islánds.
7. Umræður og atkvæðagveiðsla um önnur mál, sem upp kunna að
verða borin.
I>eir einir geta sótt fundinn, sem hafa aðgöngumiða. Aðgöngu-
miðar að fnndinum verða afhentir hluthöfum og umboðsmönnum
hluthafa í Báruhúsinu, dagana 24., 25. og 26. júní kl. 1 — 5 síðd.
Reykjavífe, 19. júni, 1919.
338
Saumur
Nokkuð af fjórköntuðum slegnum saum er til sölu með góðu verði
G. Ir. Guðmunáss33 & Co.
. 11 1 ■■■■.... m—mmmmmmmmmmmmmmmmm. 1.
Areiðulegu og diglegu ðreeg,
15—1.6 ára. vantar nú þegar til að innheimta reikninga o. fl. A. v. á.
Odýrasti maturiim:
\ ' ■ : 1
Verkaðor nisi vættín kr.: 15,00
lijá
Jes Zimsen.
Kaupmenn
þeir, sem óska aó við útvegum sér vörur til af«
greiðslu með næstu ferðum frá Danmörku og Bret-
landi, geri svo vel að senda pantanir sínar, til skrif-
sfoíunnar hér, næstu dag*.
Rvík 19. 6. ’19.
Virðingarfylst
0. Friðgeirsson & Sknlason.
Mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm1
340
339
cinu sinni, afS eg var elskhugi Juanitu, áð-
nr en hann giftist henni. Eg kyntist hon-
um ekki fyr en eftir að hann giftist íseinna
sinnið. Og eg hefði ekki heldur reynt að
hindra það, að hann giftist aftur, þó að
cg tiefði þekt hann, því að eg hélt líka,
að Juanita væri dáin, þangað lil eg sá
hana kveklið góða í Palace Yard. Eg stóð
fast hjá þér, en ]ni sást mig ekki vegna
mannfjöldans.“
pað var barið að dyrum og Quilton fól’
til dyra. Hann kom þegar aftur; andlit
hans var fölt og augnalokin huldu aug-
un næstum alveg.
„Hún er dáin,“ sagði hann.
XXVII. KAPITULI.
„Eg ætla að giftast þér!“
Kvöld eilt nokkrum mánuðum síðar
kom Clive úl úr þinghúsinu. pegar hann
gekk í gegnum inannþyrpinguna, sem vék
úr vcgi íyrir honiun, störðu menn á hann
forvitnislega, og þeir sem kunnugir voru
í þinginu hvísluðu að hinum, sem eklci
voru svo heppnir: „petta er hr. Clive
Harvey, hans liágöfgi Clive Harvey, for-
seti innanríkismálanefndarinnar!“ Menn
liorfðu á hann þegar hann gekk niður
tröjipurnar, sumir öfunduðu hann vafa-
laust, en sennilega liafa einhverjir. vorkent
honuni, því það var ómögulegt anrjað en
að taka eftir því, að þessi ungi og hepni
stjórnmálamaður var ekki .eins ánægður
á svipinn og búast hefði mátt við af þeim
manni, sem hefði fengið allar hjartans
óskir sínar uppfyltar.
Hann var fölur og magur, gráu augun-
um starði hann beint fram fyrir sig, en
það var enginn fullnægjusvipur i þeim,
ekkert sigurhrós. Hann gekk lieim, en
þreytulega eins og maður, sem einhver sár
og þung byi’ði hvílir á.
Framsóknarflokkurinn var nú í mikl-
um meiri liluta i þinginu. Clive hafði, að
launum.fyrir ötula frammistöðu sina í
þinginu, verið gerður að forseta innanrík-
ismálanefndarinnar, og þessari Útnefningu
hans hafði verið tekið með almennri á-
nægju.
það var altalað, að ef gæfan héldist með
honum áfram eins og liingað til, þá yrði
hann forsætisráðherra áður langt um liði.
En þó svo kunni að hafa verið, að Clive
léti ekki á sér sjá mikinn vott þakklætis
eða ánægju yfir þeim starfa, sem honum
var veittur, þá sýndi lianh það i verkinu,
að b.ann var starfanum vaxinn.
pað mátti svo seg.ja, að hann skifti tima
sinum milli skrifstofu sinnar, þingsins og
Grosvenor Square, þar sem þau ungfrú
Edith og faðir hennar tóku jafnan á móti
honum með fögnuði. pau sáu bæði, aS
hann var þreytulegur; Gheslcrleigh lá-
varður vildi eigna það ofreynslu, en Edith'
gat ekki, þó að hún fegin vildi, látið sér
nægja þessa skýringu- Hún hafði óljósan
grun um, að citthvað alvarlegra gengi að
Clive, en likamleg ofreynsla.
Hann hafði ávalt verið kurleis og nær-
gætinn við hana. En upp á síðkastið hafði
hann sýnt lienni enn meiri mergætni en
áður. En ungfrú Edith var eins og aðrar
konur sem elska. petla fullnægði henni
ekki. Hún þráði ástaratlot hans. Ivonur
af lægri stigum þola högg og barsmíð
þeirra, sem þær elska, með jafnaðargeði,
ef þær að eins eru vissar um, að fantur-
inn sem misþyrmir þeim, elski þær áfram.
Og' í þessum efnum var litill munur á
milli götustelpunnar i Whitechapel og lá-
varðsdótturinnar.
þó að Clive hefði stundum verið óþolin-
móður, frekur og jafnvel ruddalegur,Iiefði
Edith gctað umborið það nieð gleði, hcfði
hún að eins átt það víst að bak við lægi
heit ást til sín. En liann var aldrei óþol-
inmóður, frekur eða ruddalegur, heldur
ætið kurteis og nærgætinn, ávalt reiðubu-