Vísir - 24.06.1920, Qupperneq 3

ll»á»

laiipmenn og kaupfélög
ðá bestan og ódýrastan brjóstsykur frá hinni al-
þektu íslensku verksmiðju
Magn. Blöndahl Lækjargötn 6 B, Reykjavik
Sími 31. Símneíni „Candy“
ífssoii I ikúlason
Bankastræti 11
Yörur væntanlegar með e.s. „Botníu" og „ísland":
Rúgmjöl, jarðepli, smjörliki og rúsínnr
Gra mmof onplötur
Fjölbreyttasta og besta úrvalið í
Arnarstapa
Laugaveg 14. Sími B-999.
Túnbletti
er fariö aö slá hér í bænum á
stöku staö.
i>essir botnvörpungar
ætla aö fara að veiða í ís: Skúli
fógeti, Ethel, Draupnir, Austri og
Jón forseti. ilfUj
Helgi Sveinsson,
bankastjóri á ísafiröi, er nýkom-
inn hingaö til aö sitja á stórstúku-
þingi, sem hefst hér í bænum upp
úr næstu helgi.
Björgunarskipið Geir
fór héöan í gær vestur til Dýra-
fjarðar til að gera við enskan botn-
vörpung, sem siglt hafði á grunn
3>ar vestra og laskast eitthvað.
Kora
fór frá Bergen i gær — á áætl-
unardegi — áleiðis hinga'ð.
Sigurður I.
fer til Borgarness á þriðjudag-
inn kemur.
Ný siuustoia
Spítalastíg 9 (búðin)
kjólar, dragtir og kápur saum-
aðar. Nýjastu móðar.
GÓÐ STÚLKA
óskast í sumar.
Upplýsingar í síma 883.
Búð til leigu.
Upplýsingar gefur Guðmundur
Jóhannsson, Vesturgötu 12, kl.
11—12 og 7—8 e. h. Sími 931.
Laxveiði
hefir verið heldur treg í Elliða-
ánum það sem af er. Þó er sagð-
ur nógur lax í ánum.
ísland
á að fara frá Kaupmannahöfn á
morgun.
Tekið á móti pöntunum í sima 465.
Aðkomumenn.
Höfum stórt úrval af alskonar fataefnum sérlega ódýrum svo
sem: ferðafataefni 12,75-14,75 pr. mtr., reiðjakkaefni 21,50 pr.
meter, mjög gott. Stormtau 3,90 pr. meter, Molskinn 6,75 pr. mtr.
Blátt Cheviót mjög ódýrt o. fl. o. fl.
Komið fyrst i Vðrohúsið.
2 herpinætup af besfu fegund
60 síldarnet með cabel og öllu tilheyrandi, lítið notað, fœst keypt
með tœkifærisverði. Upplýsingar gefur
Signrjón Pétnrsson,
Hafnarstræti 18.
M.b. Sigurður I.
fer til Borgarness þriðjudaginn 29. þ. m. kl. 9 árd. Vörur tilkynn
ist sem fyrst.
Nic. Bjarnason. *
80
ur, sem hefir slíkt nafn og þér, skuli hafa
sokkið svo djúpt.
Hún hafði aldrei á æfi sinni talað svo við
nokkurn mann. Ekki einu sinni við þjónustu-
stúlku sína, sem á góöu tímunum haföi greitt
hár hennar og burstað skó. Hún var hissa á
sjálfri sér. Og hún var hreykin yfir því að
finna mátt sinn og þor i þessari erfi'ðu klípu.
Franklin sat grafkyr. Honum féll illa að
þessi aldurhnigna gómakona skyldi vera svo
algerlega á bandi Beatrix, að hún hleypti sér
út í þessar torfærur. Hann hlaut a'ð virða ]iað,
að hún vildi gera alt húsmóður sinni til bjarg-
ar. Og henni varð ekki um kent, þó að illa
færi.
Hann tók eftir því, að augu mótktöðú-
manns síns glömpuðu kátlega. Beatrix skemti
$ér sýnilega ágætlega yfir framkomu Vin-
konu sinnar.
Franklin svaraði engu, en ypti öxlum. En
það var meira blóð í kúnni, og mrs. Keene
hélt áfram:
— Það þarf ekki ntikla skarpskygni til
þess að Sjá hvert áform yðar er. Þér ætlið
að notfæra yður það, að þessi unga stúlka
hefir sett sig í klípu. Eg á ekki orð í eigu
niinni til-------Hún gat ekki komist lengra
fyrir æsingi.
Beeatrix klappaöi á herðar henni.
— Taktu þér þetta ekki svona nærri, kæra
81
# \
Brownie. Það er ekki eins ógurlegt eins og
þú heldur. Eg hefi skemt mér mjög vel síð-
asta hálftímann. Og þegar Mr. Franklin hefir
áttað sig, mun hann komast að raun um, að
við lifum á tuttugustu öldinni, og að önnur
aðferð sé honurn betur sæmandi, til þess'að
ná sér niðri á mér.
— Já, vonandi. En ]iví fyr sem hann áttar
sig, því betra fyrir hann. Þú ættir nú að
vera háttuö og sofnuð, barnið mitt. Og af
því, að eg er enn þá veil fyrir, vegna síð-
ustu veikinda, íinst mér enginn hafa rétt til
]>ess að halda mér svo lengi á fótum.
Franklin stóð á fætur og bauð henni íylgd
sína. *
I , »
—; Mér ])ykir þetta leitt. Lofiö mér að hafa
þá ánægju, að fylgja yður, sagði hann.
— Og ætlið þér svo að fara til herbergja
yðar ?
Beatrix stóð á öndinni. A svari hans valt alt.
— Þetta eru herbergi min, svaraði Franklín.
Þegar Mrs. Keene vildi ekki þiggja fylgd
hans, gekk hann aftur fyrir stól bennar, tók
gætilega yfir unt liana, lyfti henni upp eins
og fisi, og fór meö hana i fnngi sínu inn í
herbergi þjónustustúlkunriar, og læsti því
svo vandlcga á eftir sér. — Hann vissi.
að Mrs. Keene myndi ekki þora að gera nokk-
urn hávaða, og gekk því rólegur inn i her-
82
bergi Beatrix, með sigurbrosi á vörum, og
sagði:
— Nú duga engin undanbrögð lengur.
— Hraustlega af sér vikið, sag'öi Beatrix
hri fin. ,
*
Klukka, sem liékk á einum herbergisveggn-
um sló tólf. Inn um opna gluggana blés sval-
ur og hressandi náttblærinn. Kyrð og friður
sveitarinnar ríkti yfir öllu.
Hani nokkur í miðjunt garðinum rauf næt-
urkyrðina með livellu gali. Einhversstaðar í
nágrenninu var tekið undir í sama tón. Frá
stjörnukrýndum himninum varpaði má'ninn
fölleitum géisíum yfir iðgrænan vorskruðann.
Beatrix stundi lítið eitt. Hún tók að þreyt-
ast. Orustuþrótturinn var að hverfa, en svefn-
inn að korna í lians stað. En það leit ekki út
fyrir, að Franklin væri þreyttur. Iiún varð að
breyta um orustuaðferð og reyna hvað bænir
fengju orkaö.
— Eg vona að ])ér farið nú á braut. sagði
hún rólega og vingjarnlega.
Franklin hristi höfuðið.
— Ekki þaö ? Finst yður ckki timi til
kominn? Þér þurfið ekki að sýna yfirburði
yðar betur. Þér hafið algerlega sannfært mig
um, að menning öll og viðteknir siðir verða
að lúta í lægra lialdi fyrir hefnigirninni. Eg
er sannfærð uni það. að þér kunnið nð signi'.