Vísir - 30.11.1920, Side 2

Höfum ennþá ágætt úrval af
Iadverskum viudlum
Það besta er ekki
ofgott
KLau.piö b.audsá,pur 1
I^JifigRevliavlknr IpéSeki.
Myndirnar cru láar og engar
fetórar og eru efnin tekin hingað
og þangað frá eyjunum, og skortir
þar ekki fögur efni og tíguleg,
hárbeitta snaga og foratSs kletta.
fögur sævarsund og hnakkakertar
eyjar. Er af þeim sökum gaman
:tf> skoSa þær og eiga. En á hinn
bóginn munu þær naumast geta
talist til verulegra listaverka, og
er þó alls ekki þar me'S sagt. a'ð
]jær séu sneyddar öllu gildi í þá
átt. T. d. er „Disin“ (dysin ?) mjög
lagleg, litil mynd, me'ð töluveiföum
þrótti i nærsýn og stemningu 5
íjarsýn og all föst í línum og lit-
um — vel eiguleg mynd. „ÞýSa“
tþíða?) að vetrarlagi“ (Hryggur
milli Heyvíkur og Hvítanes(s) ),
er og rnáluð með talsverðri leikni
að því er kemur til nærsýnarinnar,
en sjór og íjarsýn er „dauð“ og
spillir áhrifunum. lYfirleitt eru
ýmsir „dauðir" fletir i myndunum
og sýna, að listamaðurínn er ekki
nógu glöggur, og verulega sam-
stillingú lita finnur maður ekki.
Þetta eykst .ernnig við það, að
rnyndirnar eru mjög þornaðar og
skorpnar, og hefði verið nauðsyn
að fernisbera þær vandlega áður
en þær voru sýndar. En innan um
eru kaflar i myndunum, sem eru
Ösvikin færeysk náttúra, svo sem
„Sauðgerðisvík“ (bakkinn) og
.,1'röl1konufingurinn“, ]>áð er að
seg-ja kletturinn sjálfur.
Myndir þessar eru ti! sölu. að
]jví er ráða má af verðskýrslunum.
sem eru við hverja mynd. Verðið
er mjög lágt. og vist alveg óhætt
rð kaupa þær upp á það, að þær
standa fyrir því verði. og margt
miklu lakara hengja, jafnvel „fín-
ir“ tnenn her á veggi sína oft og
einatt.
M.
Lxnðarvestaiihafs.
Að kvöldi hins 11. okt. vildi það
hörmulega slys til nálægt Glen-
boro, Man.» að bændafrömuSurinn
Stephan Chrístie var traðkaSur til
dauSs af hestum sínum. Vildi slys-
iS til á þann hátt. aS Stephan var
nýkominn heim til sín með vagn
og hesta, og var aS taka þá frá
vagninum, en hann hafði gleymt að
afkrækja einni dragólinni, og er
hann tók beislin út úr hestunum og
ætlaði að reka þá inn í hesthúsiS,
fældust þeir, og varð Stephan und-
ir vagninum og hryggbrotnaði. Fám
mínútum seinna fanst hann meðvit-
undarlaus og var borinn inn í hús
og læknir sóttur; en læknishjálpín
kom að engu liði ,og rúmum tveim
tímum síðar var hann andaður. —
Stephan heitinn var 55 ára gamall,
og hafði verið bóndi í Argyli bygð
í 35 ár. En hingað vestur kom
hann með móður sinni 1876. Með
dugnaði og atorku vann hann sér
álit og auð og þótti í hvívetna hinn
merkasti og besti maður. Hann
eftirskilur ekkju og 10 börn.
Hjálmar A. Bergmann lögmað-
ur er orðinn K. C., eða fullu nafni
Kings Counsel, og gefur sú út-
nefning honum rétt til áð flytja
mál við leyndarráð Breta. Berg-
mann er fyrsti íslenski lögmaður-
inn, sem þannig hefir verið framað-
ur, en þó mun Hon. TTros. H. John-
son dómsmálaráðgjafa sjálfgefin
þessi heiðursnafnbót; fylgir hún em-
bættinu, að því er oss skilsl, og heid-
ur sér við manninn eftir að hann hef-
ir látið af þ ví.
12. okt. voru gefin saman í
hjónaband í Árborg, af síra Jó-
hanni Bjarnasyni, þau Árni lög-
fræðisnemi Eggertssson og ungfrú
Maja Laxdal. Brúðguminn er son-
ur Árna Eggertssonar fasteignasala>
en brúðurin er dóttir Gríms kaup-
manns Laxdal og konu hans.
Bjarni Björnsson, ieikari, fór
suður í bygðir íslendinga í Norður-
Dakota í fyrra mánuði og lék þar
á nokkrum stöðum. Aðsókn .var al-
staðar mikil.
Síra Björn B. Jónsson, prestur
fyrsta lútherska safnaðar í Winni-
peg og forseti hins ísl. kirkjuþings,
var sér til heilsubótar 8 vikna tíma
á heilsuhæli í Battle Creek í Michi-
gan í haust, en kom heim laust
fyrir miðjan október og var þá orð-
inn svo heilsuhraustur, að búist var
við, að hann gæti farið að gegna
prestsverkum.
Guðm. Guðmundsson,
afgreioslumaðlur, Smiðj ustíg
11, faðir Gísla gerlafræðings og
þeirra systkina, á sjötugsaf-
mæli í dag. -
Hjúskapur.
Síðastl. laugardagskveld voru
gefin saman af síra Ó1+Ó1. fri-
kirkjupresti ungfrú Rannveig
.lónsdóttir og Helgi ívarsson
fiskimatsmaður.
ftýskur botnvörpungur
kom liingað í morgun.'
Rannsókn
í Leómálinu er lokið. Hinir
ákærðu hafa játað sig seka og
biða dóms i gæsluvarðhaldi.
Botnia
fór frá Færeyjum i gær. —
Kemur að likindum annað
kveld. ,
Draupnir
kom af veiðum í morgun,
með mikinn afla.
Danskt seglskip
kom i nótt með eitthvað lítið
af vörum. Tekur hér saltfisk.
Rottunefndin
hefir heðið Vísi að birta neð-
anskráða tilkynningu:
„Teljarar eiga að spyrja í
hverju húsi, hvorl rotta sé i
húsinu. Er þetta gert til þess að
fá vitneskju um verkanir eitr-
unar þeirrar, sem vfir stendur
og væntir nefndín, sem sér um
eitrunina, að spurningunni
verði samviskusamlega svarað,
enda þótt búast megi við, að
verkanir eitursins séu ekki enn
komnar i ljós fyrir vestan
Lækjargötu."
Leifur heppni
liefir selt afla sinn í Englandi
fyrir 2800 sterlingspund.
Austri
kom af veiðum með mikinn
afla i gærkveldi. Hafði verið að
veiðum úti fyrir Vestfjörðum.
)>ar er ágætur afli, en mjög
umhleypingasamt. Austri fór
til Bretlands i nótt.
Allsherjar manntal
verður tekið hér i bænum, og
um land alt, á morgun. Eru
níenn beðnir að athuga vel aug-
lýsingu þá um manntalið, sem
birl er á öðrum stað i blaðinu.
Verðlækkun
auglýsir í dag: Jámvörudeild
Jes Zimsen (á aluminium vör-
um), og útsala liefsl í versl. í
pingholtsstræti 3.
peir,
sem hafa i hyggju að senda
ættingjum og vinum úti iun
land „Jólagjöfina“ eða „íslensk
ástaljóð“ ættu að athuga, að
norðan og veslanpóstar fai’a á
morgun og austanpóstur siðar
i vikunni. Bækurnar eru send-
ar sem prentað mál; burðargj--
•Tólagjöfin 20 aura, Ástaljóðin
15 aura. Enn þá er timi til að
ná 'i ])óstana.
Jólahlað
félagsins „Stjaman í austri“
er komið út.
Þrælasala.
Frakkar hafa lengi átt í högg>
við Araba í Morokkó, og eiga enn-
Nýlega hafa þeir tekið herskildi
hina heilögu borg þeirra, Wazzan-
Er sú borg einstök í sinni röS, aS
því leyti, að þar hefir opinber
þræiasala verið rekin á hverju ári,
þangað til Frakkar náðu borginni
á sitt vald.
prælarnir eru fluttir til borgar-
innar í stórhópum úr ókunnum hér-
uðum Afríku. Markaðsstefna er
haldin þar einu sinni á ári, þegar
Arabar fara pilagrímsferðir til
borgarinnar, hvaðanæfa úr Morok-
kó. Hafa þeir þá með sér svert-
ingjana, þræla sína, bæði karla og
konur, og tjóðra þá í smáhópum a
markaðsstaðnum.
Kaupendur þyrpast umhverfi3
þá og spyrja margra spurninga, u,n
aldur þrælanna og heilsu. og ef títn
konur er að ræða, þá hvort þ®61"
séu giftar. Seljendur segja konnrn"
ar æfinlega ógiftar, rþví að e,n'
hleypar konur seljast betur. ^ft
verður mikið þjark um verðið, eíok-
anlega þegar þrællinn ber einhver
líkamslýti, sem oft vill verða' ' ’
Kaupendur athuga jafnvel tennur
þrælanna, og þegar um karlmenn
er að ræða, reyna þeir oft afl þeirra
með því að láta þá lyfta þungurn
byrðum.
Sagt er að kjör þessara þrae a
megi heita tiltölulega góð í
okkó. peir þurfa oft ekki anna^
að gera, en fylgja gestum um hin®
fögru garða, umhverfis bústa^
auðmannanna, húsbænda sinn
Sumir eru Iátnir vera á ver 1
gæta garðanna fyrir unarenningu
Sumstaðar eru alt að 15 Prae