Vísir - 30.11.1920, Side 3

Auglýsing.
Samkvæmt lögum nr. 4, 18. maí 1920. íer fram almennt
manntal hér í bænum 1. des. n. k. og eru allir skyldir að gefa
teljurum nauðsynlegar upplýsingar og þeir, sem verða fjarverandi
frá heimilum Jsínum þennan dag, ámintir um að skilja teljurum
sftir heima allar nauðsynlegar upplýsingar, að viðlögðum sektum
-ef útaf er brugðið’.
Mtntaisskrifstoíu.
4 drengir
trúir og siðlegir, óskast til að bera út Vísi til kaupenda.
Þeir,
sem vilja fá saumuð föt sin fyrir jólin, geri svo vel og komi með
pantanir sinar sem fyrst. 8auma Herra Jakkaföt, Jacket, Kjólföt
og Frakka. Dömu kápur og dragtir. Fyrsta flokksvinna. Sann-
gjarnt verð.
Einnig hef eg mjög ódyrt og gott Blátt Cheviot, Frakka- og
.Stykkápuefni.
Jóo BjörDSSon, klæðskeri
Lahfásveg 4.
snnanhúss, sem hafa það eitt fyrir
stafni að búa til te handa gestum
húsbóndans. í Fez og fleiri borg-
ajm er ambáttunum kent aS dansa.
Segja þeir, sem séð hafa, að þeir
dansar minni menn á sögur úr 1001
oiótt.
Eins og áður er sagt, hafa
Frakkar bannað þrælasölu í Waz-
zan, og búast þeir við, áð hún
leggist niður að miklu leyti, því að
hvergi var hún rekin nema þar,
svo að kunnugt væri
KART0FLUR
Agætar kartöflar nýkonmar
KAVPFÉLA Q RE YK V/jKj/A GA
Langaveg 22 A. Sími 728.
Besta tækifærisverðið í borgiDDi
er nú að fá á:
Kvenn-vetrarkápum og Rykkápum
Karlmannafrökknm og tötnuðnm
Unglingafötnnðnm, karlmannspeysum
og nærfatnaði karlmanna
í verslnninni
<
Cc
<n
0
<
®
i-s
OX
i „BJ0RG”,
p? Bjargarstíg 16.
5
® Hvergi lægra verð. Sérstakt tækifæri
6 Tilboðið stendur aðeius uæstu daga.
Skemtun .hlutaveltu
hefir stúkan Verðandi nr. 9 ákyeðið að halda sunnudaginn 5. des.
kl. 5 sxðdegia.
Fjöldi ágætra mnna. Fá núll. Aðeins fyrir templara.
TombðlnDefadÍD.
Einþykka stúlkan. 34
’þeirra. til þess afl vita, hvafi væri
,á seiði.
„Hver? Laföi Bellairs?“ sagSi
Philippa ine'B venjulegri alvöru.
.Óefað! Nafnspjöldin eru til yðar
•og yð.ur eru þær að heimsækja,
Neville lávarSur."
NÍUND.I KAPÍTULI.
„Segið frúnni, að eg sé ekki viö
"tátinn, Yates,“ sagði Neville lá-
var'Öur stillilega. „Þér eigið að
leika, vmgfrú Harrington.“
„Já, en,“ sagði Philippa hikandi,
„láti'ð þér ekki laf'ði BeUairs fara.
‘Neville lávarður. Þa'ö skiftir engu
um leikinn.“
„Alls engu!“ sag'ði Carrie.
„Ekki viðlátinn,“ endurtók Ne-
ville lávaröur við Yates, sem enn
neið á bá'ðum áttum.
Carrie horfði tindrandi augum
"fil systur sinnar, sigri hrósandi.
Ef Carrie var illa við nokkra konu
í vcröldinni. þá var þaS lafSi Bel-
laires, sem jafnan hafði gengSS
fram hjá henni, eins og hún væri
svo litilmótleg, að ekki væri við
henni lítandi, og gekk svo snúð-
ugt inn í kirkju á sunnudögum, að
■svo virtist, sétn henni þætti kirkj-
au til orSin handa sér einni.
„GeriS þaS fyrir mig, aS halda
áfram,“ sagði Neviile lávarSur.
En Philippa var enn aS doka
við. „Eg er hrædd um aö frúin
telji sér afskaplega misbo'ðiS, Ne-
ville lávarSur,“ sagöi hún.
Hann brosti. „ViS 'veröum aö
reyna aö afbera reiöi hennar ein-
fivern veginn.“ svaraði hann, eins
og ekkert væri um aS vera.
„Þey! Þarna er hún,“ sagöi
Philippa og í sama bili sást til
þrekinnar konu i viShafnarklæö-
urn. Hún nam staöar augnablik,
en snaraSist ]vvi næst yfir völlinn
til fólksins. ÞaS vottaöi fyrir
fleðubrosi á andliti hennar. en Ne-
ville lávarSur varð rei'ðulegur á
svip. ;
Philipþa og Willie flýðú inn á
sinn reit fyrir göfugri nærveru frú-
arinnar, en Carrie IvreyfSi sig
hvergi og stóö hjá Nfeville lávaröi.
Blíöubrosið á andliti frúarinnar óx
viS hvert skreí, sem hún steig;
hún horfSi stöðugt á Neville 1á-
varð gegnum gullgleraugivn.j eins
.og ekki væri nokkur mannleg vera
önnur í augsýn hennar. Á eftir
henni geklc hávaxin stúlka, senv
líti'ð sá til, fyrir pilsum frúarinn-
ar, — Carrie heföi aS líkindum
kallaö hana renglulega, — hún var
ung, og búin eftir nýjustu tisku;
ung var hún, óneitanlega, en haf'ði
ekkj þegið neltt af forsjóninrii,
nema „lengdina“ og ættar-di’ámb-
ið. Hún haföi ekki augun af Ne-
ville lávarði. fremur en móSir
hennar, eins og hann stæSi þarna
aleinn og hitt fólki'ð væri ekki til.
.,Ó, er það ekki Neville lávarS-
ur!“ sagSi frúin og rétti íravn
liöndina. „KomiS þér sælir. Neville
lávarður, og hvernig líSur henni
móSur yðar blessaSri ?“
Neville lávarður lyfti hattinum
og tók þegjandi i hönd henni.
,,Mér var svo mikið áhugamál
aö sjá ySur 'og heilsa. þegar eg
vissi yöur hér mitt á meðal okkar,,
svo aS segja, aS eg sagði viö Eup-
herníu dóttur mína, — leyfiö mér,
Neville lávarSur. aö gera yöur
kunnúgan dóttur minni. Euphemía
nvín, þetta er Neville lávarður, og
dóttir vnín, Euphemía. — eg hefi
sagl þér, hvaö móöir hans var góS
viö okkur v Baden-Baden —
Ne.ville lávarSur hneigöi sig fvr-
ir hinni vvngvv og háu stúlku.
,,Eg sagði,“ mælti frúin og tók
þar til, sem fyrr var frá horfið,
„viS ver'ðum aS heilsa Neville lá-
varöi strax, — tafarlaust. Og hér
erum viS þá komnar, Neville lá-
varSur. Hvernig lvður blessaðrt
greifynjunni af Fitz-Harwood ?“
„Móðir mín var vel heilbrigð,
þegar eg vissi sí'ðast,“ sagði Ne-
ville lávarSur; liann talaöi svo lágt
aö það stakk mjög í stúf viö gjall-
andann i lafði Bellairs.
„ÞaS er svo. En hvað þaö gleS-
ur mig. Eg sagði viS þig, Euphem-
ía, aö eg vonaSi aS greiíynjan væri
heilbrigS, sag'Si eg það elcki, Eup-
hemía?“
Euphemía muldraSi eitthvaS,
sem enginn skyldi og glápti á
Carrie, eins og hún væri eifthvert
viðundur eöa furöUverk.
„BlessuS greifynjan, móSir yöar,
var góS og dstúðleg viS okkur i
Baden-Baden. Hvernig líSur jarl-
inum?“
„Pööur mínum leið líka vel, þeg-
ar eg vissi s.‘ðast.“ svaraði Neville
lávarSur.
„En hvaS þaö er gie'Öilegt. Bell-
airs lávarður heíSi komi'S með
okkvir núna, Neville lávarður, et
lvann væri ekki ‘veikur. Hann baS
lcærlega aS heilsa.“
Neville lávaröur hneigði sig.
„Er yöur aö batna. ViS lásunv
i vblöSunum, aö þér hef'ðuS verið
hættulega veikur; eg vona yður
sé aS batna.“