Vísir - 19.01.1921, Blaðsíða 3

nrfsii
Aðalumboð
Sig. Signrz & Co.
Kosníngaskrífstota
stjörnarandstæðinga (C-listinn)
©r í Kirkjustræti 8 (Skjaldbreið)
mmmm Simar = 80 og 590 mmmm
Opin klukkan 10 árdegis til kl. 11 síðdegis,
Gróö Sttxl I3L.GL
óskast í vist. Upplýsingar hjá
Halldðrn Audersen Frakkastig 12 (nppi).
skola henni í burtu úr valdasessin-
um.
Hvers vegna er nú þessi óvild til
stjórnarinnar svona mögnuð? —
Hvers vegna treystist enginn til að
mæla henni bót? pessu hafa hinir
háttvirtu frambjóðendur verið að
svara okkur kjósendum undanfarna
daga, og hefir ]?að verið æðimargt,
sem ]?eir hafa fundið henni til for-
áttu. peir hafa meðal annars talað
um, hve frámunalega úrræðalaus
hún hafi verið, í J?ví að bæta úr
fjárhagsástandi landsins. Hve höft
j?au, sem hún væri búinn að færa
viðskiftin í, og sumpart stæðu í
sambandi við hina illræmdu fast-
heldni hennar við landsverslunina,
væru nú orðið eingöngu til' þess, að
balda við dýrtíðinni, í staðinn fyrir
að nú ættu íslendingar eins og aðr-
ar þjóðir, að opna allar leiðir fyrír
fxjálsri samkepni, sem mundi reyn-
ast besta ineðalið til }?ess að rétta
sig úr kútnum aftur.
Hvernig er nú afstaða aðstand-
enda B-listans til þessara mála, og
)?á um ieið til þeirrar stjórnar, sem
við nú höfum? peir hafa sína á-
kveðnu stefnuskrá. eins og ]?eir
segja sjálfir. En hver er sú stefnu-
skrá? Já, hún er nú því miður í
eðli sínu einmitt ]?að, sem allir eru
að fordæma núna. J?eir vilja ríkis-
einokun á sem flestum vörirtvgund'
um. |?eir vilja útiloka frjálsa sam-
kepni. peir eru eiginfega alveg
sama sinnis og stjórnin, sem ]?eir
J?ó ekki J?ora að mæla bót. peir
vita, hve andstætt ]?etta er skoðun
Jpeirrí, sem nú er ríkjandi hjá al-
menningi hér, og er eðlileg afleið-
íng af ]?ví, að menn eru nú dag-
íega að súpa seyðið af óhappa-ráð-
stöíunum stjórnarinnar.
Eg vil ekki stuðla að ]?ví, að sá
einokunar- og ófrjálsræðisandi, sem
hin núverandi stjórn virðist leiðast
af, fái yfirtökin í íslensku J?jóðlífi.
Eg vil ekki leggja J?eim mönnum
lið með atkvæði mínu. sem hafa
]?etta á sinni stefnuskrá. Eln geri
]?að sem eg get til J?ess, að ]?eir, af
hinum háttv. frambjóðendum. kom -
ist inn í ]?ingið, sem andvígastir eru
slíkri stjórn, og vilja vinna að ]?ví,
að J>jóð vor á eðlilegan og heil-
brigðan hátt nái aftur jafnvægi J?ví,
sem ófriðurinn hefir raskað. v
Nöfn J?eirra manna eru á C-
listanum.
17. jan. 1921. Ó.
Hitt oq þetta.
—o—
Gjaldþrol.
Enskur banki í Lundúnum, kall-
aður Farrows-banki, varð gjald-
]?rota laust fyrir jól. Ekki var hann
mjög stór, en átti ]?ó útibú víðsveg-
ar um Stórbretaland, samtals 75.
Margir smáeignamenn áttu spavifé
í bankanum, og er búist við, að ]?eir
tapi miklu áf }?ví. Gjald]?rot bank-
ans orsakaðist bæði af miklu tapi
undanfarin ár og vegna sviksemi
]?eirra, sem stjórnuðu honum. Voru
J?rír J?eirra settir í gæsluvarðhald,
]?egar bankanum var lokað- —
Barcelona-bankinn hætti útborgun-
um í árslokin. Miklum óhug sló á
borgarbúa, er ]?að spurðist, og J?utu
]?eir til og tóku innstæðufé sitt út
úr öðrum bönkum. Kom ]?á J?egar
til mála, að spánverskir bankar
gerðu samtök með sér, til að bjarga
Barcelona-bankanum frá gjald-
]?roti, og mun ]?að hafa tekist
Jarðsþjálfti í Kína.
16. f.m. sýndu jarðskjálftamælar
hér í álfu að mikill jarðskjálfti hefði
orðið, og kom J?að i ljós meir en
viku síðar, að hann hefði verið í
Kansu-héraðinu í Kína, J?ar sem
hungursneyðin hefir verið sem mest,„
undanfarnar vikur. Margar borgir
og ]?orp skemdust ákaflega og tvær
þúsundir manna létu lífið.
Bestu
egnfrakkaefni
fást i
Vðrnhnsina.
Etnþyítþa stíilþan 62
íiafa breyst svo mjög, að Philippa
?nar bæði glöð og undrandi yfir J?ví.
„Mér finst,“ sagði hún einu sinni
við hana, ,,að / hjónaefni eigi að
þrátta daglega, áður en tilhugalífið
feyrjar, ef ]?au vilja láta sér koma
vel saman. pað hefði víst flestum.
sem til ]?ektu, ]?ótt óhætt að spá
vesalings Cecil erfiðri sambúð ykk-
ar i milli, en nú hefir J?ú breytt
vel og viturlega við hann, svo að
pað er eftirbreytnivert.“
,,pað er ef til vill vegna J?ess.“
svaraði Carrie. ,,að eg er í dæma-
íaust góðu skapi. *— En hver gæti
öðru vísi verið en góður á slíkum
stað?“ bætti hún við og andvarp-
aði. Vissulega mátti hún vera á-
nægð, J?ví að ]?ær sálu í dúnmjúk-
um halla í ítalska kastalagarðin-
um og var þaðan víðsýnt og fagprl
"iim að litast.
,,petta er dásamlegur staður,“
sagði Philippa samsinnandi. Um
íeið og hún sagði ]?etta, bar J?ar
að jarlsfrúna og Cecil og einn eða
í-vo gesti.
Carrie stóð á fætur, af með-
fæddri kurteisi, en jarlsfrúin tók um
handlegg henni og lét hana*með
gætni setjast í stólinn, og settist J?ví
næst hjá henni. Cecil gekk bak við
stól Carrie og hallaðist fram yfir
hana, til }?ess að geta tekið um
hönd henni án J>ess að aðrir sæi.
„Við bjuggumst við }?ví að
hitta ykkur hérna, góða mín,“ sagði
jarlsfrúin. „Við erum komin í sér-
stökum erindagerðum.“
„Já,“ sagði Cecil, „við komum
svo að segja til að leggja forlög
okkar í ]?ínar hendur.“
„Mínar hendur?“ spurði Carrie
brosandi og fort’itin. „Hvað hefir
nú skeð?“
„Ekkert. pað er um óorðna hluti
að ræða,“ svaraði Cecil og brosti.
„Móðir mín hefir fengiðheimboð frá
vinkonu sinni, sem býr skamt héð-
an. Eg man ekki, hvort eg hefi sagt
]?ér frá henni. J?að er lafði Fern-
dale.“
„Nei,“ svaraði Carrie.
„Hún býr í Ferndale, ]?að er
um 12 mílur héðan. Hún ællar að
halda grímudansleik áður en hún
fer úr borginni og hefir boðið okk-
ur að koma.“
Augu Carrie tindruðu. „Grímu-
dansleik! Eg hefi aldrei komið á
grímudans,“ og hún gat ekki leynt
fögnuði sínum. „Méf er ekkert
kappsmál að fara. Eg er svo ham-
ingjusöm hérna. En J?að er ekki
mitt að ráða ]>ví,“ sagði hún frem-
ur kvíðin.
. Jarlsfrúin brosti. „Góða mín-
Boðið er stílað til yðar og mín,
einkanlega, og ]?að er á yðar valdi,
eins og vera ber, hvort við förum
eða ekki-“
„pá fer J?ú,“ sagði Cecil biðj-
andi. pau litu öll á Carrie, eins
og hún 'væri einvöld, og hamingja
]?eirra öll og forlög væri á henn-
ar valdi, og roðinn hljóp fram í
kinnar henni, eins og oft vildi
verða.
„Mér ]?ætti gaman að fara,“
sagði hún, ]?egar hún hafði litið til
]?eirra allra. „En — grímudans,
rögðuð ]>ér, lafði FitzHarwood?
Eg hefi ekkert til ]>ess að vera í!“
Cecil hló. „Ó, ]?að er vanda-
lítið; þú J?arft ekki annað en
domino utan yfir kjólinn J>inn.“
„Hvað er ]?að?“ spurði Carrie
í fáfræði sinni.
,,’Domino' er stór hjúpur, góða,
sem ]?ú getur hulið ]?ig alla í.“
„Og svo er gríma, Cecil, ]>ú
gleymir }?ví.
„Já, gríma, auðvitað,“ sagðí
Cecil. „Ekkert er hægara. Eða ef
J?ú vilt heldur grímudanskjól, J?á er
enn hægra að útvega hann frá
London. páð er vika til stefnu-
enn.“
„Fyrir alla muni, segið að J?ér
ætlið að fara, ungfrú Harrington,“
sagði ungur aðstoðarmaður úr
sendihérrasveitinni, sem J>af var
staddur.
Carrie kinkaði kolli. „Mér ]?ætlí
gaman að fara,“ svaraði hún, „ef
. . . . . Hún leit efablandin tM
jarlsfrúarinnar.
Jarlsfrúin hneigði höfuðið til
sam]?ykkis. „J?ér farið, kæra mín-
Ef } ?ér hafið aldiei verið á grímu-
dansi áður, ]?á hafið J?ér skemtun