Vísir - 22.01.1921, Blaðsíða 3

V t s I R
3
'■1* »0* «1* *L» *i* fcl*
jl Bæjarfréttir. J|
•Goodiemplaraklúbburinn
Sjá augl. hans í blaSinu í dag
Annie,
hiS enska skip suSurheimskauts-
'faranna, fór héSan í gær, áleiSis til
Bíldudals, meS einhverjar vörur;
lekur þar fisk og fer héSan til
Stykkishóims og tekur þar fisk til
utflutnings.
M.sl(. Njáll
fór til Stykkishólms í gær. \
E.s. Pór,
björgunarskip Vestmannaeyinga,
fer héSan í dag, áleiSis til Eyja.
Lagarfoss^
kom til New York í gær.
Messur á morgun.
í dómkirkjunni kl. 11 síra Jóh.
J?orkelsson; kl. 5 síra Bj.' Jónsson.
í fríkirkjunni hér kl. 2 síra Ólafur
Ólafsson; kl. 5 prófessor Haraldur
Níelsson.
E.s. ísland
mun fara frá < Kaupmannahöfn
á morgun.
E.s. Mogens Koch
kom frá PatreksfirSi í morgun
meS 6 farþega.
Saga Borgcrrœttarinnar.
Fyrri kafli.hennar var sýndur í
.síSasta sinn í gær, en í kvöid verS-
xir síSari kaflinn sýndur í fyrsta
.sinn.
LeikhúsiS.
„Heimkoman" eftir Hermann
Sudermann verSur leikin í ISnaS-
armannahúsinu kl. 8 annaS kvöld.
Samsífota er leitaö
fyrir veika stúlku, sem lengi hef-
ir legiS á sjúkrahúsi, en á engan
aS, sem getur hjálpaS henni til aS
kljúfa legukostnaSinn. A samskota-
listanum, sem borinn er um bæinn,
fyrir hana, er vottorS frá síra Ólafi
Ólafssyni fríkirkjupresti um ástæS-
ur hennar, og má einnig senda gjaf-
ir til hennar á afgr. þessa blaSs.
Bio-sýningu,
eina enn („bfandaSa") ætlar
A-listinn aS halda á morgun. —
Halda þeir emi uppteknum hætti,
aS loka sig inni á fundum sínum
og hleypa engum keppinautanna
aS! Eru margir orSnir leiðir á þess-
ari aSferS, og bráSlega mun verSa
boSaSur almennur kjósendafundur,
svo aS kostur gefist á aS heyra mál-
svara allra flokka, ,og reynt aS fá
hæfilega stórt húsnæSi.
Alveg tilhœfulaust
er þaS, sem AlþýSublaSiS sagSi
í gær um þá bæjarfulltrúana Jón
Ólafsson og pórS Bjarnason, aS
þeir vildu ekki láta þá kjósendur,
sem vantar á aSal- eSa auka-kjör-
skrá, fá aS njóta réttar sín's. AS
þeir ekki greiddu atkvæSi meS til-
lögu þeirri, sem samþykt var á
bæjarstjórnarfundinum í fyrradag,
stafaSi eingöngu af því, aS þeir
j vildu fara aSra leiS til þess að koma
j þessum mönnum á kjörskrá, sem sé
j að setja þá á sérstaka viðaukakjör-
skrá. Fyrir þessu gerði pórður
i Bjarnason fulla grein á fundinum,
og Alþbl. er það vafalaust kunnugt
F1 ó n e 1.
Vér höfum á boðstáium fjðlda margar teguudir af flóuelum
sem "eld eru með lágu verði. —
Kanpfélag Beykvikinga
Laugaveg 22. Sími 7 2 8.
Hitt og þetta.
Óeirðiraar í Flensborg.
Þess var nýlegá getið í skeyti
frá Kaupmannahöfn, að fjöldi
manns lieffii safnast saman utan
viö hermannaskálana í Flensborg,
„eftir jarSarför kommúnistafor-
ingjans“ og heföi þá her-
menhirnir ráöist út og skotið á
lýöinn og' drepið 15 manns. Petta
var ekki nánara skýrt í skeytinu,
enda mun eitthva'S hafa falli'S úr
i því. E11 i ensku hlaSi, dagsettu 5.
j þ. m., er þess getiS, aS lögreglan
I í Flensborg hafi drepið kommún-
j istaforingjann.Hoffmann, er hann
j gerSi tilraun til aS strjúka úr fang-
j elsi.
HerbúnaÖur Japansmanan.
pessa árs fjárlagafrumvarp Jap-
ans var birt fyrir jólin og þar ráð-
j gert að verja 35'/2 miljón sterlings-
punda til landhersins, en 67J/2
j miljón st.pd. til flotans, en það er
rúmlega þrjátíu og þrem miljónum
meira en síðastliSiS ár. Bretum og
Bandaríkjamönnum stendur stugg-
j ur af þessari ráðagerS og er nú ver-
ið að reyna að koma á samkomu-
lagi milli þessara þriggja landa,
um aS auka ekki herbúnað á þessu
ári og má vera. aS það takist.
Leifur Sigurðsson
endnrskoöari
Hverfisgötu 94
Til viðtals 5—7 slðd.
Caruso,
hinn frægi söngvari, veiktist af
brjósthimnubólgu skömmu fyrir jól
og var þá staddur í New York.
pess er getið, að 5 læknar og tv«r
hjúkrunarkonur hafi stundaS iiann
og var hann þó ekki talinn haettu-
lega veikur. púsund lollurum tapar
hann á dag viS þessi veikindfi, svo
mikiS er dagkaup hans; enginn
söngvari í heimi hefir slíkar tekjur.
Framtíð Austurríkis.
Afskaplegar hörmungarfregnir
ílytja ensk blöð frá Austurríki, og
þó einkanlega frá Vínarborg. Börn
svelta þar þúsundum saman, og öll
farigelsi eru troðíull. Mikið af
föngunum eru konur, sem stolið
hafa matvælum handa hungruöum
börnum sínum. Mataja, foringi
„kristinna jafnaöarmanna“ í Vín-
arborg, sagöi svo nýlega í ræðu,
að ef landiriu kæmi ekki mjög
Karlmanna 1 alsLlaLSl^ór ódýrif' hjá ®t©íá,ni Ounnarssyni-
Einþykka stúlkan. 65
sem var að koma ofan stigann meS
svartan silkislóða í eftirdragi. —
„Svona er kvenfólkiS! Nú höfum
við öll beðiS eftir henni í fimm mín-
útur.“
Cecil var í búningi franskra mit-
aldaskálda og fór hann honum á-
gætlega. pað var Carrie, sem hafði
fyrst dottiS í hug að láta hann vera
í því gerfi, og þegar hún stóð viS
hliS honum, þá snart hún einn
streng í gítarnum, sem hann bar á
bakinu í gullfesti.
Konurnar voru allar í hjúpi yfir
veisluklæðunum, en ekki í grímu-
danskjólum,
pó að fordyriS væri nokkurn-
vegin fullskipað af þessum flokki,
þá A^ar þar enginn troðningur eSa
asi á neinum.
Kenworth lávarður var kominn
þangað; hafði komið á aukalest frá
Londcn til þess að vera á dans-
•leiknum og nú var skipast í vagn-
sætin og hestarnir þutu af stað.
pessar tólf mílur vóru fljótfarnar
-og það leið ekki á löngu áður en
þau voru komin að dyrunum í
Ferndale. „En hvaS hér er fallegt! “
varð Carrie aS orSi og augu benn-
ar leiftruðu af eftirvæntingu.
„petta er eitthvert elsta og feg-
ursta höfðingjasetur í öllu landinu,“
svaraSi Cecil, „og Ferndake-ættin
er einhver ágætasta ætt, sem eg
þekki. pér mun brátt geðjast á-
gætlega að þeim, einkum lafði
Ferndale. Hún var einu sinni falleg
og er ekkert nema gæðin.“
Carrie kinkaSi kolli og andvarp-
aði ofurlítiS. „Mér finst í kvöld eins
og eg gæti elskaS nornirnar þrjár
í Macbeth."
„Að ógleymdri prinsessunni,“
skaut Philippa inn í.
Cecil Hló. „Eg hafði nærri gleymt
henni, þessari leyndardómsfullu
prinsessu."
„En ekki eg,“ sagðiCarrie. „Mér
leikur mesta forvitni á að sjá hana-
Mér þætti gaman að vita, hvort
hún er eins fögur eins og Kenworth
lávarður lætur. Við fáum nú að
• / (t
sja.
„paS fáum við ekki!“ svaraði
Cecil. „pú gleymir því, lambið mitt
litla, að við eigum öll að hafa
grímur.“
„Já, eg steingleymdi því.“
„Ykkur er best að láta á ykkur
grímurnar,“ sagSi Cecil þegar
þjónninn lauk upp vagninum, og
tók því næst ofurlitla silkipjötlu og
lét fyrir andlitiS.
pau stigu því næst út úr vagn-
inum og gengu inn í forstofuna. Alt
hjálpaðist að því að gera Carrie
utan viS sig fyrst í stað: — Ljós-
in, hljóðfærasláturrinn, sem barst í
móti þeim úr danssalnum og fjöldi
þjóna, er gengu aftur og fram í
viðhafnarbúningum, — „En hvað
þetta er alt furðulegt, Cfcil! pað
er eins og ævintýraland, eins og all-
ar hetjur heimsins séu hér saman
komnar sem í draumi, eins og sögu-
staSir og löngu liðnar aldir komi
hér fram á sjónarsviSiS. Hvert eig-
um viS nú að fara?“ spurði hún..
því að hann var að leiða hana að
dyrum, sem lágu inn úr forstofunm
og streymdu gestirnir þar út og inn.
„ViS verSum aS fara og heilsa
lafði Ferndale,“ svaraði hann, og
gekk áleiðis inn í biðsalinn, þar sem
Carrie sá konu í venjulegum veislu-
klæðum, grímulausa, en gestírnir
höfðu safnast umhverfis bana. pað
var Iafði Ferndale, en Neville lá-
varður gekk til hennar og leiddi
Carrie við hlið sér. Hún rétti fram
höndina og sagði einkennilega fögr-
um málrómi: „paS gleður mig
mjög mikiS, að sjá ySur kæra. pér
verðið að koma seinna og lofa mér
að sjá hana, lávarSur. . . E.n
þá mintist hún þess, að ekki mátti
nefna nöfn og hætti brosandi í miðri
setningu, en nýja gesti bar að, og
þckuðust þau fyrir þeiiri inn eftir
biSsalnum.
paðan hé'du þau inn danssalinn,
mikilfenglegan sal, sem enn virtist
fáskipaður og rúmgóður, þó að þar
væri fyrir á að giska tvö hundruð
gesta.
Aldrei gleymdi Carrie þeirri sjón.
sem þá blasti við augum hennar;
oft átti sú sjón að elta hana á ó-
komnur árum eins og martröð, bæði
í svefni og vöku, því aS innan þess-
ara veggja átti að gerast sárasú
þáttur í ævi hennar. En engum
skugga brá enn á gleði hennar, þar