Vísir - 26.01.1921, Qupperneq 2

NffiMM'
flöfum fyrirliggjandi:
Lagerolíu - Engine Oíie -
Damp-Cylínders -
Bíack-Varnis
, Fiskbursta.
Ei&kasalar á Isla&di fyrir
biíreiðar
Jöh. Olafsson & Co.
S.mar 684 & 884.
Reykjavik.
Simnefni „Juw*l“
Morgunbiaðð ,uíðið‘.
Ofí hefir „Morgunblaöinu" tek-
ist vel að vera „seinheppilegt“ i
skrifum sínum. En því er alt af að
íara fram i því. Því „hríð-fer
fram“ i því, eins og það mundi
sjálft komast að orði. Kveðjan til
„Vísis“, í blaðinu í gær, væri verð-
launa verð, ef það væri siður að
verðlauna slíkt. Þessi kveðja byrj-
ar svo:
„Sú er jafnan venja þeirra
manna, sem ekkert hafa fram að
færa til gildis málstað sínum. að
ráðast að mótstöðumönnum sínum
og niða þá.“ Siðan hrúgar blað-
58 saman níði og fúkyrðum um
„Vísi“ ag ritstjóra hans, rétt eins
cg það væri að keppa við fornvin
sinn, „Alþýðu-Mogga“. — Það er
svo sem auðséð, að blaðið telur
þessa „venju þeirra manna, sem
ekkert hafa fram að færa“ — ekki
dæmi til að varast, heldur til eftir-
breytni! En væntanlega á blaðið
þó ekki beinlínis við sjálft sig, meö
þessum ummælum. Það má það
þó vita, ab fólsku-yrði þess lirýna
á engnm öðrum en því sjálfu, hvort
sem það er nú einhver úr „rit-
stjórn" þess eða einhver framhjóð-
andinn, sem veltir þessu úr sér.
Blaðið virðist engan greinarmun
geta gert á orðunum n í ð a og
r. i ð r a. Það segir, að Vísi se
„kært verk, að niðra frambjóðend-
um A-listans“. „Og her það vott
um hræðslu", bætir ]jað við, „ann-
ars mundi Vísir láta þá í friði“H
Það er nú svo seni auðvitað, að
læssir frambjóðendur kysu helst
að vera látnir „í friði“. En er það
ekki til helst til of mikils mælst
af andstæðingum þeirra, að þeir
láti þá alveg i friði? — Auðvitað
hefir „Morgunblaðið“ aldrei feng-
ist mikið við „pólitik“, en svo
mikla „nasasjón“ ætti það þó að
hafa fengið af henni um dagana,
að það rámaði eitthvað i ]jað, að
það er nú ekki ven j a, að láta
pólitíska andstæðinga sina „í friði“
svona rétt undir kosningar! Það
er iafnvel ekki vei nægt að komast
hjá þvi að niðra þeim eitthvaÖ
svoHtið! — Ert svo er það alt ann- j
að, að n i ð r a en að n í ð a. I
Það er nú ekki ósennilegt, að j
margir, sem iesið hafa þessa orö- j
sending Mbl. til Vísis, hafi búist i
við því, er þeir höfðu lesið inn-
gangsorðin: „Sú <*r jafnan venja
þeirra tnanna o. s. frv.“ að á
eftir mundi fara einhver feikna oí-
anaf-fletting, og „níð“ Vísis verða
rækilega rakið sundur og rekið
aftur. — En hvað er þá þetta níð,
sem blaðið ámælir Vísi svo ntjög'
fyrir.r‘ — Við skulum nú athuga
það!
Blaðið segir, að „Vísir“ liafi
sagt, að „ræður frambjóðenda A-
listans væru vegnar og léttvægar
fundnar“. Og svo bætir blaðið' þvi
við frá eigin hrjósti, að s a n n-
a n a þurfi Vísir ekki með fyrir
c-rðum þessum. Það er nú auðvitað
alveg rétt! Vísir þarf engra sann-
ana með, því að ræður þessar hafa
verið hirtar i Mbl., og eru þar til
sýnis.
En er þetta nokkurt níð? Niðr-
andi er það ef til vill, en Vísir
getur ekki við því gert.
En bíðum nú við! Nú kemur
niðið ! Mbl. heldur þannig áfram :
„í næstu málsgrein .... fullyrð-
ir blaðið (þ. e. ,,Visir“), aö grein
(í Mbl.), sem það þykist vera að
kryfja til mergjar, sé eftir einn
frambjóðenda A-listans.“ — Þetta
segir Mbl. að sé „hrein ósannindi“.
Og Vísir verður að viðurkenna
það, að»það liggur nærri, að kal]a
megi það „níð“ um frambjóðend-
urna, að bera ]>að út, aö slíkar rit-
siniðar sem þessi umrædda Morg-
unblaðsgrein, sé eftir þá. En hvers
vegna er þessi mann-aumingi, sem
skrifar „pólitisku" leiðarana í
Mbl„ að stæla rithátt Einars Kvar-
an, ef hann ætlast ekki til þess, að
menn lialdi að hann sé höfundur-
inn? — Það er nú líklega satt, að
Einar Kvaran hafi ekki skrifaö
þessar greinar í Mbl., sem honum
hafa verið eignaðar. Einn fram-
bjóðandinn hefir kvartað yfir því
við ,fVisi“, að hann væri að eigna
þeim (frambjóðendunum) jtessar
greinar í Mbl., „þessa b.... vit-
leysu úr honum.........“, eins og
hann komst að orði. En „Vísir"
vissi, að það var orðin föst venja,
að kenna þessum eina manni alla
vitleysu, sem i blaðinu birtist, og
hvorki trúði né trúði ekki, því að
ritháttur E. K. var á umræddri
grein.
En þetta er þá. eina. „níðið“ um
irambjóðendur A-listans, sem Mhl.
sr.kar \’ís: r.m. Þaá telur alls ekki
fleira íra..:. „Visi“ hykir það :úið-
ur, ef hann hefir haft ]:;i fyrir
rangri sök í þessu efni, og getur
svo vel skilið, að þeim hafi sárnað,
aö þeim skyldu vera eignaðar þess-
ar greinar.
Þaö er auðvitað alveg rakalaus
þvættingur, sem blaðið segir uni
afskifti „Visis“ af undirbúningn-
um undir kosningarnar ; að h a n n
bafi sundrað kjósendum í þrjá
flokka o. s. frv. Það voru einmitt
þeir menn, sem að
standa, sem
stjórn“.
hluta, en vijdu ckki hlita þeim úr-
slitum. Þannig er A-listinn fram
kominn. Og D-listinn á líkan hátt,
Það var einnig minni hluti,
sem að honurn stóð. Um fylgis-
leysi C-listans ætlar Visir ekki að
deila við Mbl. — En hvernig stend-
ur á því. áð þeir menn, sem ætluðu
sjálfir að hafa Jón Ólafsson* hér
í kjöri. bæði í fyrra og einnig nú
(annan rnann með Jóni Þorláks-
syni), örvænta nú svo mjög uni
fylgi hans, eins og Mbl. þykist
gera? Jón Ólafsson studdi að
vísu forsætisráðherrann til kosn-
inga í fyrra, en vildi ekki „hlaða
undir“ fylgismenn hans nú, en það
er vist. að ekki hefir harin misl
fylgi meðal almennings hér í bæn-
um við þá stefnubreytingu, þó að
A-listamönnununi falli hún illa.
Loks er Mbl. að gera einhvern
samanburð á sér og Visi. Það þyk-
ist hafa lagt ýmislegt gott til
margra mála! — Það er nú íróð-
legt að athuga afstöðu þess til
tveggja mála, sem koma til greina
nú í kosninga! 'iráttunni.
Er „Morgunblaðið” ekki á móti
bannlögunum, vill l áta a f-
n e m a þ a u h i ð a 11 r a
fyrsta?.— Hefir Morgunblaðið
ekki fyr meir hallast að „o p i n-
g á 11 a r"-stefnunni i vatnamál-
unum ? —• Það er einkennilegt, að ;
þingjj^mnaefni þau, sem bláðið j
styður nú til kosniuga, afneita ;
, stefnu“ þess í báðum Jiessum stór-
.r.áhini I
l’að er liklega jiess vegna, sem
blaðið er að mælast til þe§s, að
,,Vísir“ fari nú „að gefa lesendum
sínum einhverja hugmynd um,
hvað þeir bera fyrir brjósti, hátt-
virtir frambjóðendur hans“. —
Blaðið heldur auðvitað. að „Visir“
geti, eins og það sjálft, stutt menn
til kosninga, þó að þeir séu and-
stæðingar hans í mikilsverðustu
landsmálum! — En það er einmitt
munurinn á Mbl. og Vísi,—- Stefnu
,.Vr i s i s“, og jafnvel sagt um A-
mennina, og ]iað viðurkent af þeim,
að þeir fylgi s t e f n u „V i s i s“,
þó að þeir afneiti ]>eirri stefnu í
öðru orðinu! - En það talar ekki
nokkur sál um s t e f n u M o r g-
unblaðsins. Öllum almenn-
ingi er algerlega ókunnugt um, að
nokkuð slíkt sé til. Og blaðið sjálft
þegir að minsta kosti vandlega um
stefnu sína, nú urn kosningarnar,
nema þá að því leyti sem það þyk-
ist vera „Vísi“ sámmála.
„Morgunblaðið“ hefir verið
kallað stjórnarblað, og þaö
hefir heldur ekki neitað þvi, að
það væri það. En það mun, eins
og frambjóðendur A-listans, þykj-
ast geta stutt stjórnina, og þó ver-
ið andvígt stefnu hennár í aðalmál-
um. — Blaðið er þannig p ó 1 i-
t í s k t v i Ö r i n i.
„Vísir“ hefir áður gert grein fyr-
ir afstöðu frambjóðenda C-listans
. til ýmsra mikilvægustu landsmála,
og sú afstaða þeirra er í fullu sam-
ræmi við stef nu V í s i s. Og
það vita allir, að hann styddi þá
ekki að öðrum kosti. — Það getur
vel verið, að það eitt nægi ekki,
að Jakob Möller segi: „Þetta er
fylgismaður ntinn. Kjósið hann.“
■ Til þess er heldur ekki ætlast. En
það hefir þó ekki enn verið sagt
um „Vísi“, að betra væri að hafa
hann á móti sér cn með — eins og
þeir fylgismenn A-listans eru nú
farnir að segja um . Morgunblað-
A-listanum
s u n d r u ð tv „Sjál-f-
Þcir uröu þar í minni „Vísis“ í landsmálum þekkja allir.
Þess vegna er talað um s t e f n u