Vísir - 28.02.1921, Page 3

&ISI1KÍ
ekkert gert, og þati er óliætt a'ð j
íullyr'ða, a'ð vanræksla sú er óaf-
sakanleg. Oft eru þeir, sem blind-
ir fæöast eða missa sjónina ungir
ágætum gáfum gæddir og mætti
margt kenna þeim, sem bæði gæti
orðið þeirfl til ánægju og gagns
<og kastað Ijósi á þeirra dimmu
lífsbraut, og auk þess gætu þeir
þó blindir séu, ef þeim væri sýnd
full rækt í uppvextinum, unnið
þjóðfélagi sínu gagn.
Samkvæmt skýrslum frá 1918
-eru um 250 af meðlimum þjóðfé-
Hagsins, sem bera blinda krossinn. !
Fyrir þessa meðlimi sína gerir
þjóðfélagið e k k e r t. — Allar
mentaþjóðir heimsins sjá sinn
sóma í því, að hlynna sem best
að þessum aumingjum, sem jeg
hjer hefi minst á. Bræður vorir
Danir, eiga ágæta skóla fyrir
daufa, mállausa, málhalta og
Winda, og liæli fytir fábjána. —
Alt til þessa tíma, er vér fengum
ríkis-viðurkenninguna, mun hafa
verið litið svo á, að þessar stofn-
anir væru jafnt fyrir oss sem Dani.
en nú mun ekki litið þann veg á
málið. Danir munu nú líta svo á
að hið fullvalda ísl. ríki verði sjálft
að sjá fyrir slíkum stofnunum fyr-
ir sig.
Mér er því spurn ? Höfum vér
keypt sjálfstæði vort fyrir þessi
réttindi smælingjanna ? Eg fæ ekki
betur séð, en að -vér getum ekki
svarað þessum spurningum alveg
neitandi. En ef vér höfum á ein-
hvern hátt rýrt rétt þeirra. megum
vér síst standa, í skuld við j>á; ]rá
skuld verðum vér að greiða tafar-
'laust.
Margur mun segja, að þetta sé
alt gott, og sjálfsagt sé að hafa
þaö í huga, að ráða bót á þessu
þegar tímar líði fram, en annað
verði að sitja í fyrirrúmi. En eg
mótmæli ])ví, að það sé vansóma-
laust að slá þessu máli á frest.
Eftir ítrustu getu þarf að ráða
bót á þessu hið allra bráðasta.
Þar sem aðrar þjóðir hafa sér-
stakar stofnanir fyrir hverja teg-
und þessara aumingja, hefir mér
komið til hugar, að hér mætti
spara mikið með því að hafa hér
eina stofnun fyrir þá alla saman,
en þá þyrfti hún að vera i afmörk-
uðum deildum.
Mín tillaga verður því sú, að
hér verði bygt allsherjarhæli fyrir
málleysingja, málhalta, blinda og
fábjána. Að hafa alla þessa aum-
ingja á einu hæli, mundi mjög
spara kostnaðinn, og vel mæitti
nota sömu kenslukrafta við dauf-
duinbra- og blindra-iskólann, <0g
auk þess ætti við ])á stofnun að
vera námsskeið til að laga málfæri
barna er stama. Það er afar-auð-
l
velt, ef kennarar, sem því eru van-
ir. fá stamandi börnin nógu ung
til kenslu.
Eg vona, að flestir verði mér
samdóma um, að hér er um alvöru-
mál að ræða, og að sæmd vor ligg-
ur við, að eitthvað sé aðhafst í
þessu máli. Eg vona, að fleiri góð-
ir menn og konur riti um þetta
mál, og komi með góðar bcndingar
málinu til stuðnings, og að hið háa
Alþingi, sem nú situr á rökstólum
geri tafarlaust nauðsynlegar ráð-
stafanir til að undirbúa málið.
Reykjavík, 24. febr. 1921.
Margrét Th. Rasmus
(forst.k. Daufdumbraskólans).
Vandamðnnum og vinum tilbynnist, að sonur okkar Gunn-
ar Jakob andaOist laugardaginn 26. þ. m. á heimili okkar,
Bjargarstfg 2. JarOarför veröur ákveöin siöar.
Kristín & Jón Jacobaon.
nokkrar tunnnr fást ennþá i íshúsinu i „Keflavik". fitim 1
nr. S3. Verslunarstj. Ólafur Þorsteinssou.
.%U O* U*
4'
Bæjarfréttir.
Kóræfing í kvöld M. 9 D.
Sopran og Alt.
Gullfoss
fór frárn hjá Lindesnæs í gær-
kvöldi, og er værftanlegur til
Kaupmannahafnar seinni partinn í
dag- jji
Nýja skipið
Eimskipafélagsins mun væntan-
lega hlaupa af stokkunum 15.
mars næstk.
Guðmundur skáld Friðjónsson
talar í Iðnaðarmannahúsinu ann-
að kvöld kl. 8% „um mennina og
konurnar, sem verða úti — and-
lega.“ Vísir hefir fyrir satt, að
höf. háfi mjög vandað til þessa
erindis, jafnt að efni sem orðfæri.
Aðgöngumiðar fást í dag og á
morgun í Bókav. Sigfúsar * Ey-
mundssonar.
Misprentast
hefir nafn í trúlofunarfrétt í
blaðinu í fyrradag, Herdís í stað
Herborg.
Veðrið í morgun.
Frost í Reykjavik 3 st., Vest-
mannaeyjum 0,4, Stykkish 4,3,
(engin skeyti frá ísafirði), Akur-
eyri 2,5, Grímsstöðum 7, Raufar-
böfn 7, Seyðisfirði 2.4, Færeyjum
hiti 5 st. — Loftvog lægst fyrir
norðvestan land, og norðaustan,
stöðug eða hægt stígandi. Norð-
vestlæg átt á Austurlandi, suðvest-
læg annarstaðar; víða allhvasst.
Horfur: Vestlæg átt. Óstöðugt
veður.
Glímufélagið Ármann.
Klúbbkvöld í kvöld.
Um Ynglinga
hélt Matthías formenjavöður
fyrirlestur í gær i Nýja Bíó af
hálfu alþýðufræðslu Stúdentafé-
lagsins. Á fimta hundrað manns
sótti fyrirlesturinn, og sýnir það,
að ekki veitir af stóru húsrúmi ef
Kirlmuu ristarskér ár vatasleðri, aýkennir til Stefáas finaaarasaaar
Sögunni verðar lokið hér i blaðinu
i byrjuu mars og þá um leiö upp-
preutuninni. — Verð bókarínnar veröur
6,86 í lau»asftiu en áskrifeudnr fá haua
aöeins kr. 6,50, er greiÖist eigi fyr en
móttöku.
I
eir er óska eftir
W bókiuni útfylli og
’’ ' 'ðan tr blaðinn
reit þaun er hér er fyrir
aft»n og sendi
Afgreiðjtlu VISIS
Atgreiðsla Vísis, Reykjavik
Glerið svo vel að senda tnér
....óint. a? ,Einþykka stdlkan*
Nafn
HeimiU
Einþykka stúlkan. 94.
síðan við skildum. Það er einmitt
úhamingja mín. Ef eg heföi verið
með þér, þá hefði frændi þinn altl-
reí dáið, eða hefði arfleitt einhvern
annan, ef hann hefði dáið. Það
liggur við, að mér ])yki fyrir ]>essu
smáatviki okkar í milli, Gerald;
— já, mér þýkir fyrir því.“
..Hefir þú komiö hingáð lil ])ess
að njóta þessarar ánægju?“ spurði
hann, og levndi reiði sinni. „eða
þarftu nokkuð að se.gja mér? Ef
svo er ekki. þá skulum við tafar-
laust skilja. Ef þú ætlar að dvelj-
ast hér, ætla eg að fara, tafar-
laust."
„F.f satt skal segja, vcit æg þaö
ekki. En svo að eg svari spurning-
nnni, Gerald, þá er eg hér i flokkl
með öðrum og lafði Femdale ræö-
air förinni. Við erum að leita að
stTæði,“ sagði hún hlæjandi, ,,og
hvar getur meira næði cn í Sand-
gate?“
Hann hristi höfuðið. „Er það alt
og sumt? Hvað ætlarðu að segja
fleira ?“
Hún hló. „Þig langar til að vita,
hvaö eg hafi fyrir stafni, —r- hvaða
ráðagerðir eg hafi í huga. Eg
hugsaði, að þér þætti það miklu
skifta, þess vegjia kom eg til að
segja þér frá því.“
„Ef til vill get eg þá getið mér
þess til,“ sagði hann kuldalega.
„Var það ekki Cecil Neville, sem
eg sá með þér?“
„Jú, gamall vinur þinn, eins og
þú manst,“ sagði hún btrosandi.
„Eg vona, að þið verðið góðir vinir
])egar fram líða stundir, Gerald.“
Hann hrökk við, leit til hennar
og hún brosti.
„Kemur þér ])etta í ráuní og
veru á óvart? En hvað þú ert
skilningslaus! Karlmenn hafa
ekki hálft vit á við kvenfólk.
Ef eg hefði sagt einhverri konu,
það sem eg sagði þér, að eg ætlaði
til Englands, þá hefði hún sagt
sér .sjálf, að eg ætlaði að hafa upp
á Neville lávarði, en ])ér kom það
aldrei til hugar.“
Hann lét fallast i sætið, stakk
böndunum í vasana, hnyklaði
brýnnar og beit á vörina. „Eg skil“
fcagði hann fremur við sjálfan sig
en hana.
„Þú sást þér ])á þennan leik á
borði!“
„Eg sá mér þenna leik á borði,
eins og þú orðar það, Gerald. Það
mun gleðja þig, að eg hefi sigrað.
Eg er trúlofuð Cecil Neville lá-
varði og ætla að giftast honum;
með öðrum orðum, eg er tilvonandi
greifynja FitzHarwood, og væri
orðin ])að fyrir löngu, ef ekki hefði
slysakyöldið tafið það forðum.þeg-
ar þú komst til sögunnar og hann
sá alt, sem fram fór af svölunum
utan við guggann.“
„Þú hræðist ekki áhættuna?"
hvísaði liann undurlágt.
„Áhættu?“ spurði hún Míðlega
og horföi á liann ofurlitið undr-
andi.
Honum varð enn órótt.
„Hamingjan góða! Hér er ekki
staður né stund til leikaraskapar,“
sagði hánn æfur. „Veistu, hvað
])að er, senr þú ætlar að gera?
Veistu að þú gerir þig seka um
glæp, ef þú gerir alvöru úr þessu?
Veistu hvaða refsing er lögð við
tvíkvæni?“
„Tvíkvæni? Það er ljótt orð,“
sagðí hún, „og hljómar ver en hvað