Vísir - 18.03.1921, Page 3

•IIII"7
Símskeytí
frá fréttaritara Vísis.
Khöfn. 18. ínars.
Uppreisnin í Rússlandi.
Símaö er frá Helsingfors, a'5
foolshvíkingar hafi kínvérskar her-
sveitir reiSubúnar til aS ráðast á
•Kronstadt.
I"J Vmski pa^ . I
ÍV^a/I
E.s. „STERLING"
fer héðan suöur og au*tur nm
land í strandferð þriOndaginn
22. marz kl. 10 árd. Tekiö
veröur viö vörum þannig:
Viðskiftasamningar Breta og
Rússa.
Sítnað er frá London, aö viö-
'ukiftasamningar Rússa og Breta
foafi verið undirskrifaðir í gær.
Báðir aðiljar lofa að hætta undir-
róðri. Leninstjórnin hefir ekki vi'S-
nrkent skuldir gömlu rússnesku
stjórnarinnar enn. Ensk blöð finna
samningunum margt til foráttu.
- *Ur iát.. fcU.. Wr idt r *U ■
1
Bæjarfréttir.
I. O. O. F. 1023188 /2. — K.-e.
Kóræfing:
Sópran og Alt kl. 8. — Tenor
og Báss kl. 8V2.
Sjötugsafmæli
á i dag húsfrú Katrin Eyjólfs-
dóttir, Vesturgötu 59.
Veðrið í morgun.
Hiti í Reykjavík‘0,6 st., Stykk-
ishólmi frost 1, ísafirði 1,3, Akur-
eyri 0,5, Grímsstööum 4, Raufar-
höfn 1,8, Seyöisfirði hiti 0,3. Fær-
eyjum 5.6 st. (Frá Vestmannaeyj-
um berast engin veðurskeyti, með
því að síminn er slitinn). — Loft-
vog lægst fyrir sunnan land, stíg-
í dag föstod. 18. marz:
Til ísafjaróar, Hóimavíkur,
Bitrufjarðar, Boröeyrar, Hvamms-
tanga, Blönduós*, Skagastrand-
ar, Káifshamarsvikur, Sauðár-
króks, Hofsóss, Akureyrar, Húsa-
víkur, Kópaskers og Raufar-
hafnar.
A morgoo, langard. 19. mars:
Til Bakkafjaröar, Vopnafjarö-
ar, Borgarfjarðar, Seyðisljaröar,
Mjóafj&röar, Norðfjarðar, Reyðar
fjarðar, Fáskrdðsfjarðar, Djixpa-
vogs og Vestmannaeyja.
andi. Byrjandi norðlæg átt. Horf-
ur: Norðlæg átt.
Samverjinn.
Borðgestunum fer daglega fjölg-
andi og hefir talan smábækkað úr
150—160 upp í rúm 200.
Rauðmagar
voru seidir hér í bænum í gær, í
fyrsta sinni á vetrinum.
Baðhúsið
er opið alla virka daga frá kl.
8 árd. til kl. 8 síðd.
Kvöldskemtun
verður haldin annað kvöld í
Verðlækkun.,
Verðið á ísl. Smjörllkinu hefir lækkað þannig, að vér seljum
það nú fyrir 1,45 pakkann.
Athugið þetta þogar þér þurfið að kaupa þessa vöru.
Kanpfélag Beykvikiaga
Laugaveg 22. Simi 7 2 8.
Nýkomið
meö e.». Islandi
fjölbreytt úrval at fcttctolia.'Ll.iaa.
Verð lægra en þekst hefnr áður. "
Vöruhúsið.
Iðnaðarmannahúsinu kl. 8% og á-
góðanum varið til styrktar 5s-'
lenskri stúlku, sem verið hefir á
heilsuhæli í Damnörku nokkuð á
annað ár og eytt til þess aleigu
sinni. Stúlka þessi er frábærlega
vel gefin, að kunnugra dómi, en
misti heilsuna upp úr inflúensunni
1918—19. Þess má geta, að sótt
var um leyfi til að styrkja hana
meö því að' stofna til happdi’ættis
um niuni, sem voru hér um bil
1000 króna virði, en leyfiö fékst
ekki. Því er treyst, að fyrmefnd
skemtun veiði svo vel sótt, að
stúlkunni verði verulegur styrkur
nð ]vvi sem innheimtist íyrir að-
göngumiða.
Ungmennafélagsfundur
verður í Þingholtsstræti 28. kl.
9 í kvöld.
E.s. Sirius
bergenska farþegaskipið, fer frá
Kristjaníu 29. apríl, en ekki 2*4,
eins og misprentast hafði í augl.
í hlaðinu í gær.
Kvöldskemtun.
í kvöld heldur ,.Minerva“ íjöl-
breytta skemtun, sem vel cr til
vandað, og veröur ágóðattuin var-
ið til heilsuhælis norðanlands.
Vonandi vantar ekki marga þeirra
Norðlendinga sem hér eru, i Iðnó
í kvöld, því að þar gefst kostur á
að styrkja göfugt fyrirtæki og um
leiö njóta ágætrar skemtunar. Og
allir sem kunna að meta þennafl
góða tilgang „Minervu", og sjá
þörfina á að styi'kja heilsuhælið
nórðánlanas, koma i Iðnó i kvöld.
A.
Einþylíka stúlkan. 114
ast þar. í þessu bréfi eru pening-
ar, sem eg ætla aS þú teldir ekkert
smáræSi. 7"aktu viS þeim og eyddu
þeim og e'g skal senda þér meira,
þegar þeir eru þrotnir, og síSan
hverja sending af annari, aS því til-
skildu, aS þú leitir aldrei á Cecil
Neville lávarS eSa — konu hans.“
Hún hrökk viS, leit á bréfiS og
tók HS því. pví næst leit hún á
hann og sagSi: „Ætlar — þú —
aS fara í sjóferS, Gerald?“
„Já,“ svaraði hann stuttlega.
Hún brosti — og brosiS var
þrungið kætisku og illvilja. „Mér
þykir vænl um. paS kemur mér
einmitt vel, Gerald. Eg ætla meS
þe r.
Hann hrökk við og hristi höfuSið.
Hún hló. „Fyrirgefðu, herra.
Eiginmaður má ekki yfirgefa konu
sína að ástæðulausu. Eg hefSi get-
að gefiS þér mavgt og mikið, en
þú tálmaðir mér, flóhið þitt! Ef
þú hefSir haldið þér saman, þá
hefSi eg enn getað koniið mínu
fram og þú hefðir mátt fara hvert
þú vild’r, einn eða með hverri, sem
þú vildir. En úr því að þú tókst
þenna' kost, þá verður við það að
sitja. Eg er eiginkona þín. pú hefir
sjálfur gert tilkall til mín. Gott og
vel, eg ætla að fara með þér!
Hvort sem það verður til ills eða
góðs, kæri Gerald, þá lafi eg enn
a þer.
Hann varð alvarlegur. „Ert þú
staðráðin í því?“ spurði hann.
„Fyllilega," svaraði hún og
brosti hæðilega.
Hann hneigði sig. „Vertu hjá
höfninni að klukkustund liðinni. Eg
ætla að bíða þín þar.“
prítugasti og annar kapíiuíí.
Gerald Moore stóð á haínar-
bakkanum, niðurlútur með kross-
lagðar hendúr. Zenóhía hefði ekki
getað kosið sér grimmilegri hefnd
en þá, sem hún ætlaði nú að koma
frám. Návist hennar hlaut að verða
honum óbærileg kvöl. Hann hataði
hana af heilum hug. Hann hafði
íyrir löngu séð, hvað bjó undir feg-
urð 'hennar, fundið, að hún var
grimmlynd, hjartalaus og ágjöru í
eðli sínu, og honum fanst nálega ó ■
bærilegt að vita af henni nálægt
Hann þurfti ekki lengi að bíða.
Hún kom gangandi með sjávar-
ströndinni, alein, hjúpuð svörtum
kufli; ekki fór hún óðslega, ekki
vottaði fyrir blygðun í svip hennav
Hún gekk hægum, mjúkum skref-
um. Hann hafði fyrrum dáðst að því
fasi hennar, nú vakti það hatur í
brjósti hans. pegar hún kom auga
á hann, ýtti hún hettunni aftur af
höfðinu og hann sá, að hún var föl
og tekin í andliti. þó að hún brosti,
svo að skein í hvítar tennurnar.
Hann las háð og íllvílja í því brosi.
,,Eg kem seint," sagði hún og
röddin var óþýð, eins og henni væri
chægt. um mál. „Eg býst við, að þú
hafir verið úrkula vonav um, að eg
kæmi? Gerald minn góður! pú
]ækkir mig illa enn!“
„E^vonaði, a,ð þú hefðir séð þig
um hönd, Zenóbía,** sagði hann
alvarlega.
Hún hló við. „Hvers vegna
skyldi. eg gera það? Hvað hefir þú
eftirskilið mér, nema þetta eina
undanfærj? j?ú hefir steypt mér í
fullkcmna glötun og vitanlega flý
eg þangað, sem allar konur verða
að flýja til þess að leita sér trausts
sér, sjá hana ævinlega hjá sér, vita
hana fjötraða sér alla ævi.
og halds. — eg flý til mannsins
míns.“
Hann stóð enn grafkyr og virti
hana fyrir sér. „Gæti eg sagt nokk-
uð, Zenóbía, sem talið gæti þig af
þessari fyrirætlan?" spurði hanu
rólega, nálega dapurlega. „Hugs-
aðu þig vel um áður en þú stað-
ræður þessa hætiulegu fyrirætlan,
því að hún er háskaieg. Hvað get-
ur af henni leitt nema þungbærasta
böl? Hugsaðu þig vel um. Eg ætla
til ystu endimarká jarðarinnar.
langt frá Englandi og allri siðmenn-
ing. Eg kem aldrei aftur — aldrei!
Ert þú við því búin, að eiga slíka
ævi fyrir hcndum, — ævi, sem
verður þér hverjum deginum þung-
bærari. Hugsaðu um það. Zenóbía!
Eg skal gefa þér meira en nógan
lífeyri. Eg er auðugur maður, en
eg skal gefa . þér helming eigna
minna, - eg skal gefa þér meira,
ef [?ú vilt yfirgefa mig og lpfa mér
að fara í friði. Eg beiðist einkis
annars. J?ú hugsar þér að kvelja
mig, en ínunt þú ekki þjást líka ?
Verður ekki kvöl þín meiri en
1 •»«» » *
imn?