Vísir - 30.06.1921, Side 3

VISIR
leildsaia — imboðsveFSlm
Py r irllíK8jand.i i j
i.-ierr-a.tíijjd.i feikna -áryal
V asakiútar
'SiJliiböKiti do. allar stærðir.
Herrasolilxar
Leggingar allsk.
Smádákar alisk. ' '
ICvöJil3:rffj.gar hvítir, otórt úrval.
ðdýjrari vörttr iAst ekki á laBliai.
Tilboð óskast á ísl. afnrðum fob., eiakum fiski ullgog lýsi.
SifiAs Elsudahl & Co.
Si m 1 7 2 0. Lækjargötn 6 B,
Sektír.
Botnvörputigarnir, sem Beskyt-
teren kom meS í fyrradag, voru
sektaðir um io þúsund krcnur
hvor. Afli og veiöarfæri upptækt.
„HerfangiS" verSur selt í dag.
Berg
fór frá Hafnarfiröi í dag, áleiöis
til Englands. Farþegar voru: Har-
aldur prófessor Níelsson og kona
hans og ungfrú Sigríður Gunnars-
son. Prófessor H. N. býst við að
dveljast erlendis fram á haust.
Enskt skemtiskip
kemur hingað næstk. sunnudag
með 500 farþega. Stendur við einn
dag.
M.k. Njáll
kom hingað frá Hafnarfirði i
•gær og er nú að taka fiskfarm hjá
'Duus.
Belgaum
kom frá Englandi í gær.
Búnaðar-kvikmyndirnar
voru sýndar í gærkveldi í Nýja
Bíó kl. 7. Voru myndir þessar
Iróðlegar og fallegar í alla staði.
Verða, ]Vsér sýndar aftur í kvöld.
Stúlka óskast í vist nú þegar.
Aðalbjörg Albertsdóttir. Klappar-
stíg 6. Sími 238. (633
Nýja Bíó
sýnir þessi kvöldin Fiskiþorpið,
ljórnandi fallega og vel leikna
mynd.
Gamla Bíó
sýnir í síðasta sinni í kvöld hina
góðu mynd „Kraftaverkin“ og
aukamynd af brottför H. H. kon-
ungsins og drotningarinnar frá
Kaupmannahöfn.
Apaskapnr.
Mannhætta hefur mér þótt aS
fara suður á Iþróttavöll, undan-
farin kvöid, vegna sífeldra bifreið-
aferða suður þangaS, en sennilega
er þaS ekki annaS en hugarburður
minn, því aS ekkert slys hefir af
þeim hlotist. En afkáralegar eru
þær i meira lagi, þessar bifreiða-
ferðir og undarlegt, að blöðin
skuli ekki hafa átalið þær fyrir
löngu. Þó komst apaskapurinn i
algleyming á laugardagskvöldiS,
ikil verðlækkun
Sápuhúsið Austurstræti 17. Sími 155
Sápubúðin Laugaveg 40. Sími 131.
Egta brystalsápa pr. Va feg- 0,60 Kínósólsápa 0,80
Sódi „ V. - 0,14 Lessive Lútduít 0,60
Marseillesápa „ */* - 0,52 Ágætt þvottaduft 7i pk. 0,48
Perlu Marseille- do do Va 0,80
sápa „ Va - 1,60 Sódaduft pr. V, pk. 0,46
Christians feiti- do - V* ■ 0,27
aápa , V* - 1,40 Þvottaduft 0,27
Eemmy stífelsi „ */» - 1,60 Toilet pappír 0,70
Sápuspænir „ V2 •• 1,66 Ágætis burstar frá 0,66
A.B.C. sápa pr. Stk. 0,62 „ gólfburstar 0,96
Sápuspænir í pökbum 0,90 Fægilögurinn „GJulI“ frá 0,40
Jurtar aápa stórt stk. 0,40 Gerduft pr. bréf 0,12
Standarð sápa pr. stk. 0,40 Skósverta (stór dó») 0,60
Agrœtis þvottasápa í stóru úrvali. Á að gíska
SOOO kg. hvlt blaut sápa selat fyrir 89 aura 7* *g-
4000 kg. úrgangsþvottasápa seld fyrir 1 kr. pr.
V. kg- °g 2500 JVlarseiIle tirgaiagíöþvotta-
sápa selst fyrir 62 aura x/2 kg. stœrstu birgðir af:
Allskonar burstuzn og kústum. — Skinn og hreinlætisvörum
— Kömbum, Hár — og Pataburstum. — Matardropum og Krydd-
vörum.
Afaratárt úml af Svðmpsm.
þegar svo mikið þótti við liggja
að greiða fyrir samgöngunum, að
flutningabifreið var tekin og út-
búin nieð sætum handa ferðafólk-
inu. Hvar er nú öll dýrtíðin.
Óg hvar er árangur iþróttanna,
þegar þjóðin er orðin svo fótfúin,
að hún kemst ekki fótgangandi
úr bænum suður á íþróttavöll til
að horfa á kapphlaupin ? Finst
mönnum þetta bifreiðaflakk ekki
ærið hlægilegt og óviðeigandi á
þessum stað og hvað ætli útlendu
gestirnir hugsi, sem neyðast til að
horfa á þenna hlægilega skrípa-
leik.
Eg get skilið það, að fólk hafi
gaman að „koma upp í bifreið“,
en það ætti að láta aka sér eitt-
hvert annað, t. d. suður undir
Eskihlið eða fram á Nes, en ekki
út á íþróttavöll.
Vitanlega geta verið einstaka
undantekningar, þegar um fatlaða
menn er að ræða, eða því um
líkt, en heilbrigðum mönnum er
vorkunnarlaust að ganga út á völl-
inn, til þess að horfa á aðra
hlaupa.
21. júní 1921.
Göngumaður.
STELLA.
„pakka, þakka ySur kærlega,“ sagSi yfirfor-
inginn í hálfum hljóSum. „Mér datt aldrei í hug,
aS góSur maSur eins- og þér, munduS skorast
undan þessu,, nei, mér kom þaS aldrei til hugar.
„Mér bar ekki aS gera þa3,\ sagSi Jasper og
hristi höfuSiS og.hringdi bjöllunni.
„FæriS þér Murphy þetta bréf, Scrivell, og bíSiS
•eftir svari,“ sag'Si hann.
Scrivell fór hljóðlega út.
„Meðal annara orSa,“ sagði Jasper, „hafið þér
nefnt þelta viS nokkurn, nema mig?“
„Ekki nokkurn lifandi mann,“ svaraði yfirfor-
inginn, ,,og þér getið. því naerri, að eg geri það
vitanlega ekki.“
„Vitaskuld," svaraði Japser brosandi, „þaS
væri ekki ómaksins vert að eyða 150 sterlings-
pundum til að þagga þetta niður og láta það svo
berast út. En ef þér nefnið þetta við nokkurn
liíandi mann — nema mig — þá kemst það í
hámæli. Hvar komust þér að öllum þessum leynd -
armálum?“
„Hjá Bellamy, félaga drengsins,“ svaraði yfir-
foringinn.
„Einmitt það! pér misvirðið ekki, þó að eg
slcrifi eitt eða tvö bréf, vona eg?“
„Öðru nær!“ svaraði yfirforinginn og kveikti í
nýjum vindlingi.
Jasper gekk að skáp og tók úr honum viský-
fiösku og tvö glös.
„Að loknu svona göfugu starfi — sem er í raun
og veru lagalega rangt — veitir ekki af að hressa
sig á einhverju,“ svaraði hann brosandi.
„Ekki vissi eg, að þér hefðuð þetta um hönd
hér,“ sagði yfirforinginn og leit í kring um sig.
„Eg er ekki vanur því,“ svaraði Jasper og
brosti þurlega. „Viljið þér skjóta lokunni þarna
fyrir hurðina?“.
Yfirforinginn gerði eins og fyrir hann var lagt,
himinlifandi, eins og ævinlega, þegar honum bauðst
eitthvað af því tæi, og síðan settust þeir báðir að
glcsunum. Jasper varpaði af sér alvöruhjúp og
annríkisblæ og ræddi um hitt og þetta, þangað til
Scrivell drap á dyr. ]?á lauk hann upp, tók við
bréfinu af Scrivell og gekk með það að skrifi-
borðinu.
„Hvað þá?“ spurði yfirforinginn, fullur eftir-
væntingar.
„Alt í besta lagi,“ svaraði Jasper.
Yfirforinginn andvaraði; það var stórum steini
létt af honum.
„Mér finst eins og eg hafi sjálfur gert þetta,"
sagði hann hlæjandi. „Vesalings strákurinn, hann
verður feginn að frétta, að hann er sloppinn úr
öllum vanda.“
„Já,“ sagði Jasper. „En meðal annara orða!
Væri ekki réttara, að þér senduð honum línu?“
„Jú, einmitt," svaraði yfirforinginn ákafur, „það
er ágæt tillaga. Má eg skrifa hérna?*'
■.Dagsetið þér það ekki hér,“ sagði Jasper og
ýtti til hans nafnlausu bréfsefni með umslagi. —
„Dagsetið það heima hjá yður .pér viljið ekki
láta hann vita, að nokkur annar viti um þetta.“
„Nei, auðvitað ekki! pér eruð nærgætnir. pað
er besti kostur lögfræðings, að missa aldrei stjórn-
ar á tilfinningum sínum.“
Hann gekk að skrifborðinu og ritaði á þessa
leið:
„Kæii herra Etheredge-
— Eg hefi náð — þér vitið hverju! Alt í besta
lagi. V'ið þurfum aldrei á það að minnast oftar.
Verið þér altaf góður drengur.
Yðar einlægur
Harri Haliiday.**
„Má það vera svona?“ spurði hann og rétti
Jasper orðsendinguna.
Jasper leit upp; hann laut yfir skrifborðið -og
var auðsjáanlega að skrifa bréf og var annars
hugar að sjá. ,,Hvað?“ spurði hann. „Æ, já.
petta er gott. Bíðum við, samt, til þess að friða