Vísir - 08.08.1921, Qupperneq 3

VISIR
ieildsala -"-Imboðsvepslufl
PFrirllKgJancaLl»
TVIÍí>lliu.rbr-á.8a,i? galv. 15 & 20 lítra (nýkomnir).
Aluminium vör ur allsk. (ódýrastar á þasan landi).
Vntnsíötur 28 — 30 — 82 cm.
Iðtanileraðar vörur allsk. sérlega ódýrar.
Járnvörur, aðrar, i miklu áirvali.
Stgiis BlðHdakl & Co.
'31 m l 7 2 0. Lækfargötn 6 B.
Tilkynningar
frá sendiherra Dana.
—o—
Dansk-íslenski sambandssjó ðurinn.
■ Sem stendur eru til umráSa 20
þús.- kr. af dansk-íslenska sam-
bandssjóönum. sem stofnaður er
samkv. logum 30. nóv. 1918, sbr.
skíptilagsskrá frá 15. mars 1920.
og verbur þeirri upphæð variö sam-
kvæmt tilgangi sjóðsins, se.m sé
1) til efl ingar andlegs sambands
milli Danmerkur og Islands.
2) til efling'ar íslenskra vísinda
og vísindarannsókna, og
3) til styrkveitinga- íslenskum
námsmönnum til handa.
Umsóknir um styrk úr sjóðnum,
ásamt nákvæmum ög fullkomnum
upplýsingutn. ber að sénda hið
bráðasta og ekki siðar en fyrir 1.
septeniher n. k. til stjórnar sjóðsins,
Hohuens Kanal 15. Köbenhavn K.
Bannið og Spánarsamningarnir. —
Viðtal við Svein Björnsson
sendiherra.
Danska hlaðið ,,Köloenhavn“
birtir viðtal við ísl. sendiherrann
i tilefni af ]iví, að norska blaðið
„Tidens Tegn“ flytur þá símfregn
frá fréttarritara sínum í Reykjavík.
að fyrir Al])ingi verði lagt frum-
varp um afnám innflutningsbánnsá
vínum innan 21. sept. n. k. Sendi-
herrann segir. að máli þessu verði
ráðið til lykta einhverntíma i mars-
mánuði. er reglulegt Alþingi er
spá nokkru um það fyrir fram.
hver endirinn verði. Einnig i flokkí
hannmanna séu ýmsir þeirrar
skoðunar, að þessu verði að fórna,
én það séu þó einkum þeir bann-
mennirnir. sem sjálfir séu við fisk-
útflutning riðnir. ..Skoðanirnar eru
þannig skiftar. en eg hvgg, að
fneirihlutinn sé í hjarta sínu fylg'j-
andi því, að halda bannlögunum
óbreyttum, svo framarlega sem
menn neyðast ekki til að láta und-
an. Ef til vill ræður það endanleg-
un/ úrslitum málsins, hvort fjár-
hagur landsins þolir með nokkru
móti að missa fiskimarkaðinn
sænska.“
Bananar
ágœtir fást i
versl. Vísir
S í m i 5 5 5.
Bæjarfréttir.
Sjúkrahlájp.
G. P. 10 kr.. Helgi Ófeigs 5 kr.
Sterling
kom frá Leith í gærkveldi. Meðal
farþegar var Helgi Zoega, kaup-
i maðnr.
I
j Knattspyrnu
i þreyttu þeir á íþróttavellinum
j í gær „Þrándur" og hermenn af
i varðskipinu Fylla. „Þrándur“ hef-
! ir ekki kept opinberlega áður, og
: hinir eru ,ítt æfðir. Þó skemtu á-
\
j horfendur sér vel. Leikslok urðu
i þau, að ,,Þrándur“ sigraði með
4:1. — Dómari var Axel Andrés-
son.
Jón J. Kaldal
hlaupari, er á Ieið hingað á es,
Botniu. Æskilegt væri. að íþrótta-
menn efndu til léikmófcs meðán
hánn dvelst hér, svo að mönnum
gefist kostur á að sjá íþrótt hans.
sem mjög er löftið í erlendum blöð-
um.
i Hey
i liefir fokið undanfarna daga hér
j i nærsveitum. t. d. á Kjalarnesi
j hafa sumir bændur mist megnið af
* heyjum sínum.
Muið eftir
regnkápu-átsölnnni í Thomsens-
sundi.
OdLýrir t
má það ná kallast að ferðast,
ef þér notið bifreiðina R. E. 216.
Hringið i sima 728 eða komið á
Laugaveg 22 A.
ungur og áhugasamur, sem starf-
að hefir í mörg ár við ýmsar a?
helstu verslunum bæjarins, óskar
eftir atvinnu ná þegar. Tilboð
merkt „Ver»lunarmaður“, leggist
inn á afgr. Visis fyrir 10. þ. m.
Skýrsla
Fiskifélags Islands 1919—1920
og Fiskiþingsins 1921 er nýkom-
in út og hefir verið send Vísi.
Mikilsverður fróðleikur er þar utn
starfsemi félagsins og ítarleg
skýrsla um seinasta fiskiþing. Síð-
ast er fjárhagsáætlun félagsins
árið 1922. Eru tekjurnar áætlaðar
kr,- 67300.00.
Gengi erl. myntar.
Sterlingspund....... kr. 23.53
Dollar ...................— 6.53
100 mörk, þýsk .......... — 8.10
100 kr. sænskar.......— L34-25
100 kr. norskar .......-—• 83.65
100 frankar svissn....— 108.75
100 frankar franskir .. — 50.75
100 lírur, ital......•.. — 28.25
100 pesetar spánv. . ... — 84 .00
100 gyllini holl......— 200.50
(Frá Verslunarráðinu).
STELLA 7f>
var alvarlegur og vottaði fyrir roða í kinnunum.
,,Ley,“ sagði hann, lágum rómi, „hún er of góð,
alt of góð.“
„Ef eg aetti við nokkurn annan en þig, Charlie,
sagði Leycester, og horfðist í augu við hann, „þá
mundi eg taka þetta óstint upp. Eg segi þér satt,
þú misskilur mig og — gerir mér rangt til.
„pá,“ sagði Grayford lávarður, „er eitthvað
enn verra á seyði. Ley, hvað ætlast þú fyrir ?
„Eg ætla að gera það, sem enginn lifandi maður
getur varnið mér að gera,“ sagði Leycester rólega,
en augun voru tindrandi. „Jafnvel ekki þu, Char-
lie.“
„Fáðu mér bréfið,“ sagði Grayford lávarður ró-
lega. „Hvað sem öðru líður, veit eg að allar for-
tölur eru gagnslausar. Nokkuð fleira? A eg að
útvega spennitreyju? petta er óðs manns æði ar
þcr, Ley!“
„pað er viturlegasta ráðagerð mín, og vandlega
ihuguð,“ svaraði Levcester. „Nei, hað er eklcert
fleira. scm gera þarf, Charlie. Eg kann að síma
eftir þér á morgun. pú kemur, ef eg geri það?"
„ já, eg skal koma,“ svaraði Grayford lávarður.
Oliver barði að dyrum. „Léttivagninn bíður, lá-
varður, og það er að eins nægur tími til að kom-
ast í tæka tíð.“
Leycesier og Grayford lávarður gengu út of ofan
stigann. Omur söngs og hlátra barst út úr gesta-
salnum.
„Hvað á eg að segja þeim?“ spurði Grayford
lávarður og kinkaði kolli til dyranna á salnum.
„Segðu þeim,“ svaraði Leycestét, „að eg hafi ’
farið til Londonar í starfsmálaerindum.“ í sömu
«vifum nam hann staðar, eins og honum hefði flogið
eitthvað í hug, og leit á klukkuna. „Bíddu við,“
sagði hann og hljóp léttilega upp stigann að her-
bergi systur sinnar. perna mætti honum við dyrnar.
„Hún sefur,“ sagði hún.
Leycester hugsaði sig um, en benti henni síðan
að opna og gekk inn. Lafði Lilian lá á legubekkn-
um með lokuð augu, föl á yfirbragð en þjáningar-
svipur á andlitinu. Hann staðnæmdist og horfði á
hana augnablik; síðan laut hann niður að henni
og kysti hana gætilega. „Vertu sæl, Lil,“ mælti
hann fyrir munni sér, „þú munt skilja mig, hvað
rem öðrum líður.“
Að svo mæltu hljóp hann ofan, lét á sig hanska
og hafði stigið öðrum fæti upp í 'Vagninn, þegar
lafði Wyndward kom fram í forstofuna. „Ley-
cester,“ sagði hún, „hvert ertu að fara?“
„Tii Londonar, mamma!“, sagði hann.
..Ti! hvers?“, spurði hún.
Hún var óvön að spyrja hann. grenslaðist sjald-
an eftir fyrirætlunum hans eða ráðagerðum og
honum varð stirt um svar.
..í starfsmálaerindum,” svaraði hann loks.
Hún leit framan í hann, sá roðann í kinnunum
og ddinn, sem brann í augunum; síðan leit hún
til Gvavfords lávarðar. sem hringlaSi peningum í
vasa 'sínum og blístraði fyrir munni sér, eins og
hann væri annars hugar.
..Hvað-er hetta?“, spurði hún og varð óvenju-
lega áhyggjufu!! og kvíðin á r\ip.
„Ekkert, sem þú þarft að setia fyrir þig.
mamma,“ svaraði hann. „Eg kem fliótlega aftur.“
Að svo mæltu laut hann niður að henni og kysti
hana.
„Farðu ekki, Leycester,“ sagði hún lágt og leit
í augu honum.
„Pú veist ekki, hvers þú ert að biðja mig,“ svar-
aði hann og losaði sig úr faðmi hennar. Síða*
mælti hann blíðlega: „Vertu sæl!“, og hljóp upp
í vagninn.
„petta verður ljóta uppþotið,“ mælti Grayfordi
lávarður fyrir munni sér, þegar hann gekk ofan
riðið, er hann hafði sótt hatt sinn og staf. „Fjpl-
skylda hans verður óð og uppvæg og vitanlega
kemst eg ekki hjá ávítum. En eg hirði ekkert um‘
það! Eg hugsa að eins um Ley! Skyldi það alt
ganga að óskum?“
Hann var að brjóta hcilann um þetta, meðan
hann gekk ofan -riðið, áhyggjufullur og vondauf-
‘er, en í því kom hann auga á Lenore, fagra og tígu-
lega. Hún stóð í forstofunni og horfði á hann. Hún
hafði hcrft á Leycester út um gluggann, þegar
hann var að fara; hún vissi, að haijn ætlaði alt
í einu til borgarinnar, vissi að Gráyford lávarð-
ur hafði setið á einmæli við hann og þurfti ekki
c.ema h'ta framan í hann til þess að sannfærast
um, að eitthvað nýstárle^’ hafði að höndum bor-
ið. En ekki mátti sjá þau á svip hennar, er hún
leit brosa-ndi til hans og veifaði gætilega austur-
lenskum blævæng.
Grayford lávarður hrökk við, þegar hann kom
auga á hana. „Hamingjan sanna,“ hugsaði hann
með sér, ,.hvað skyldi hún gera, ef alt er eins og
cg hýst við?“ Ósiálfráður ótti greip hann og hon-
um flaug í hug að .snúa við og ganga upp stigann,
en Lenore varð fyrri til.
„Við höfum verið að leita að vður, Grayford
!ávarður,“ sagði hún. „Einhver fljótfær var aS
ráðgera tennis-leik og okkur langar til að fá yður
til að leika.“
Grayford lávarður varð vandræðalegur. Hor-