Vísir - 08.10.1921, Blaðsíða 2

fffsi*
Með Gullfosa fáum við:
„OMA“-Bmjörliki,
„Kokkepige" plöutufeiti,
Libby’a mjólk — 16 oz. dósir,
„Tower Brand“' mjóik.
Sveskjur,
Apricots — þurkaðar —
Epli — þurkuð —,
Syltetoj,
Baunir */» og */*>
Kr/stalsápu,
Þakpappa, og fieira.
YerMækKun Landsverslunar.
Grein meS þessari fyrirsögn
birtist í Alþbl. í fyrradag, og var
þar sveigt lítils háttar aö Vísi, gef-
ið í skyn, aS honum væri ekki um
verölækkanir landsverslunarinnar
gefiö! Þessu til sönnunar, var vitn-
aö í grein, sem nýlega heföi birst
hér í blaðinu, „vafalaust undan
rifjum einhvers heildsalans,“ en
þess látið ógetið, hvaöa dag sú
grein heföi birst, og var það
hyggilegt.
Það má gera ráð fyrir því, að
leseridum Vísis komi kynlega fyrir
sjónir, ásakanir í hans garö, fyrir
að amast viö verðlækkun. En „al-
þýöu-leiötogarnir“ munu treysta
því, að „sauðsvartur almúginn“
t r ú i þeim, hvað sem þeir nú
kunna að segja, jafnvel þó að þeir
segi að hvítt sé svart. Hugsast gæti
þó, að átrúnaðurinn á þá þyldi ekki
til lengdar slíka umhverfingu á
sannleikanum.
Landsverslunin hefir lækkað
verð á ýmsum vörutegundum und-
anfarið, og er það góðra gjalda
vert. En því fer þó fjarri, að hún
hafi í því fylgst með verðfalli á
erlendum markaði. Á það hefir
Vísir þráfaldlega bent, hann hefir
einmitt sí og æ verið að ala á því,
að verðlækkunin ætti að vera meiri
og örari, bæði hjá landsverslun og
öðrum. en verið hefir.
A Alþbl. er svo að skilja, að
Vísir hafi fundið að því, h v e
m i k i ð hveitiverðið var lækkað á
dögunum. — Allir, sem lesið hafa
Vísi. vita, að þctta er þveröfugt.
Að hinu var fundið, að verðlækk-
unin hefði lcomið seinna en átt
hefði að vera, og að e n n væri
verðið of hátt, því að hveitiverð
heildsala væri lægra. — Þá er olíu-
verðið. I.andsverslunin hefir nú
tvívegis lækkað það, og þó er verð-
ið talsvert hærra enn, en það þyrfti
að vera. Það er nú um 80 kr. á
tunnu, en samkvæmt tilboðum
Jónatans Þorsteinssonar þyrfti það
ekki að vera hærra en 65—70 kr.
Vísir getur látið sér það í léttu
rúmi liggja, þó að Alþbl. saki hann
tm að reka erindi heildsalanna!
<Það hlýtur að minsta kosti að vera
öllum ljóst, að hann gerir það ekki
með því að vinna á móti verðlækk-
un á nauðsynjavörum. En hins veg-
ar getur hann með engu móti feng-
ið sig til þess, að syngja lands-
versluninni „lof í háum tórium,“
þó að hún seint og síðar lækki verð
á vörum sínum, löngu eftir að til-
svarandi verðlækkun er orðin er-
lendis, eiris og t. d. á hveitinu, og
beinlínis aðþrengd af samkepni
kaupmanna. En allra síst er ástæða
til að löfa hana svo mjög fyrir síð-
ustu verðlækkunina, því áð vitan-
legt er að landsstjórnin hefir líka
gengið ríkt eftir þeirri verðlækkun
af alveg sérstökum ástæðum.
Prettir.
Einkennileg saga hefir flogið
hér um bæinn undanfarna daga og
þótti hún svo lýgileg, að fæstir
lögðu trúnað á hana, en mun þó
sönn vera.
Fyrir nokkrum dögum kom
maður í Landsbankann, sem Þór-
arinn heitir Þorvarðsson, ættaður
úr Dalasýslu, en nýlega komin frá
Vesturheimi. Hann kom inn til
bankastjórnarinnar og spurði,
hvort þar væri Magnús Sigurðs-
sori, og var því játað. Þegar Magn-
ús gaf sig fram, tók maðurinn sig
á og sagðist hafa ætlað að hitta
Magnús bankastjóra. Honum var
sagt, að alt væri sami maðurinn.
Þótti Þórarni það undarlegt, sagð-
ist hafa talað við annan mann, sem
hefði sagst vera Magnús banka-
stjóri, — og þóttist illa gabbaður.
Fór hann síðan til lögfræðings hér
í bænum og sagði honum sínar far-
ir ekki sléttar.
Til hans höfðu komið tveir
menn í sumar. Var annar þeirra
Guðmundúr Þorláksson á Korp-
ólfsstöðum (sem hann þekti), en
hinn kvaðst vera Magnús Sigurðs-
son bankastjóri. Erindið var að
fala lán af Þórarni. Hann hafði
dregið saman eitthvað um 9000
krónur, en Guðmundur þurfti á fé
að halda í svip, en „bankastjór-
inn" vottaði, að óhætt væri að lána
Guðmundi. Hann hefði loforð fyr-
ir láni í Landsbankanum, en banlc-
inn væri félítill í svip, en úr þvi
1 mundi rætast innan skams. Fór þá
svo, að Þórarinn lánaði Guðmundi
8300 krónur um tiltekinn tíma, og
átti að fá góða þóknun fyrir. Leið
riú að gjalddaga, en ekki greiddi
Guðmundur lánið, en „Magnús
bankastjóri,“ er sig kallaði svo,
símaði þá til Þórarins og sagði
honum, að enn væri liagnr bank-
ans svo þröngur, aö Guðmundur
gæti ekki fengið lánið fyrr en rík-
islánið væri fengið, en þó væri öllu
óhætt, og lét Þórarinn sér það vel
líka í svip. Loks fór honutn þó að
lengja eftír borguninni og fer þá
að hitta Magnús Sigurðsson,
bankastjóra, sem fyrr segir,
Þórarinn hafði i höndum ein-
hvers konar tryggingarskjal frá
Guðmundi fyrir skuldirini, og
sýndi það lögfræðingi þeim, sem
hann leitaði ráða til. En þegar lög-
fræðingurinn hafði lesið það, sagðí
hann það eiriskisnýta vitleysu frá
upphafi til enda. Furðaði Þórarinn
mjög á þvi, sagði að Stefán
Loðmfjörð hefði samið það, en
Guðmundur hefði sagt hann lög-
fróðan.
Málið var kært í gær til sýslu-
mannsins í Hafnarfirði.
Uppskeran.
paS var ágætt og vel tíl falliS, aS*
þér, herra ritstjóri, skylduS birta í
heiSruSu blaSi ySar, útdrátt úr
skýrslu landssímans, áriS sem leiS.
pví aS þar sannast þaS, sem haldiS
var fram, aS okurgjöld símans hlytu
aS leiSa afturför yfir þetta land.
A3 vísu hefir tekist aS „skrapa“
saman aukiS fé handa stjórninni til
aS „valsa“ meS, en þaS eru blóS-
peningar atvinnuvega íslendinga.
Símskeytin innanlands hafa fækk-
að. Símanum var komiS á til efling-
ar atvinnuvegunum. Nú er síminn
notaSur sem teI?justofn ríkissjóSs.
Hvorki litiS til hægri né vinstri. AS
eins hugsaS um aS ná sem mestum
sköttum af þeim mönnum, sem reyna
aS gera eitthvaS til viSreisnar í
landinu, því aS þaS eru þeir, sem
verSa fyrir álögunum.
J?ví var þegar í öndverSu spáS,
og um þaS ritað' í þetta blaS ,a3
hin gífurlega hækkun símagjalda
innanlands yrSi til þess aS hlaSa
undir verslun útlendinga hér á landi,
því aS gjaldskrá fyrir skeyti milli
íslands og annara landa hækkaSi
ekki. Sú spá hefir líka ræst. prátt
fyrir alla niSurníSslu hafa útlendu
skeytin fjölgaS.
DýrtíSin er nú aS sliga íslend-
inga. En hvaS gerir stjórn ríkisins
til aS létta henní af? Ekkert! paS
inni viS, meSal annars, meS óheyri-
lega háum símagjöldum og póst-
gjöldum, sem stjórnin fann ástæSu
til aS láta hækka á síSasta þingi,
ei-nmitt þegar tók aS bóla á verS-
lækkun yfirleitt og tækifæri var til
aS minka útgjöld póstsjóSs. paS
væri fróSlegt, ef Vísir vildi birta
kafla úr „blómasögu“ póstmálanna
þá er póstlögin nýju hafa reynt sig.
. Kjósandi.
Messur á morgun.
í dómkirkjunni kl. ix, prests-
vígsla.
f fríkirkjunní i Hafnarfirðj kl.
1 e. h. síra Ólafur Ólafsson og £
fríkirkjunní hér kl. 5 síðd. síra
ólafur Ólafsson. (Engiu messa ML
2)-
í Landakotskirkju: Hámessa ld,
9 f. h. og kl. 6 síðd. guðsþjónusta;
með prédikun.
Sterling
kom kl. 5 siðdegis i gær. Far-
þegar voru sagðir um 200.
Grænlandsfarið 1
Godthaab fór héðan i morguri,
áleiðis til Danmerkur. Tók hér
póst.
Veðrið í morgtm.
Hiti hér 3 st., Vestmatmaeyjum
6, Grindavík 5, Stykkishólmi 3,
ísafirði 1, Akureyri ~ 2, Gríms-
stöðum -f- 2, (engin skeyti frá
Raufarhöfn). Seyðisfirði 2, Hól-
um í Homafirði 4, Þórshöfn í Fær-
eyjum 10 st. — Loftvog lægst
fyrir suðvestan land, stöðug eða.
hægt fallandi. Austlæg og suðaust-
læg átt. Horfur: Suðaustlæg og
suðlæg átt.
U nglingastúkumar
Svava, Unriur og Æskan halda
fund á rnorgun, (sjá augl.).
Ný saga
hefst í Visi í ‘ dag. Húri
heitir „Gammarnir“ eftir Henry
Seton Merriman og er hún taliri
einhver allra besta saga þessa á-
gæta höfundar.
E.s. Botnía
fór frá Leith kl. 6 í morgun.
Kemur við í Færeyjum og Vest-
mannaeyjum.
S“öngskemtun
heldur Einar Einarsson, frá
Laugarnesi, í Bárunni aunað kvöld
kl. 6 siðd.
P reství gsluathöfn
verður í dómkirkjunni kl. 11 f.
h. á rnorgun. Vigðir verða kandi-
datarnir Sveinn Ögmundssori, sett-
ur prestur í Kálfholti og Friðrik’
FriSriksson, sem ráðinn er til að
þjóna ísl. söfnuðum í Saskatche-
wan í Canada. —' Docent síra
Magnús Jónsson lýsir vígslu.
Málverkasýning í K. F. U. M.
Magnús Jónsson dósent hefir
sýningu á málverkum eftir sig í
húsi K. F. U. M., eins og auglýs?
er á öðrum stað hér í blaðinu.
Verður hún opnuð á morgun. Þar
eru nokkur málverk úr Vatnsdal í
Flúnavatnssýslu, sem er orðlagður
fyrir náttúrufegurð, ennfremur af
Blöridu, af He!lun\ og Bjamarhöfn
á Snæfellsnesi, Isafirði, Baulu,