Vísir - 29.10.1921, Síða 3

VlSlR
Mjólk og köKur
daglega frá kl. 8 á morgnaiina.
SKJALDBÉEIÐ
og best verkaða, en þó ócíýrasta, fæst í
;B Wmtmm Ókf-aeisr,
G-rettisgötu 1,
Simi 87
K. F. U.
SunnudagftskólÍDn k*. 10.
V.-H> kl. 2
a-r>. — 4
Almenn samkoma kl 8* i * 1/*
A.l)ir velbomnir.
vestlæg átt. Horfur: V estlæg og
sufivestlæg átt.
Útlán bóka
úr bókasafni vélstjóratélagsins
byrjar í dag (sjá augi.).
fliiteleikar
fyrir börn og æskulýð í Hjélp-
ræðishernum á morgun kl, 5.
Ný börn verða skrifuð inn í
sunmidftgaskóiaEn,
Munið efiir að blóðmeðalið
Fersól
er öllum ómissandi.
pið, sem eruð föl og aumingja-
Ieg, notið blóðmeðalið
— Fersól. —
íyrir templara heldur st. Mínerva annað kvöld kl. 8 í Good-Templ-
arahúsinu.
Til skemtunar verSur:
SJÓNLEIKUR: UPP TIL SELJA.
EINSÖNGUR.
UPPLESTUR.
ÁSgöngumiSar á 2 kr. seldir á morgun kl. 10—6 í Good-Templ-
arahúsinu. ...

„SANITAS“
sætsoflir eru gerðar úr berj-
um og sylcri eins og b e s tu
úllendar saftir. — Þær eru
Ijúffengar, þykkar og lila vel.
Sími 190.
HáskólafræÖsla.
Kl. 6/4— 7 í kvöld, Dr. Páll Jf.
Ólason: ögmundur biskup Páls -
son.
Messur á morgun.
í dómkirkjunni kl. ] i. síra Bjarni
Jónsson (ferming) ; kl. 5. sífa Jóh
Þorkélsson.
\. fríkirkimmi hé.r kh -. sira Ólaf
ur Ólafsson; kl. 5, síra Haraldur
prófessor Níelsson.
Verið í morgun.
i liti í Rvík 2 st.. X'estmanuaeyi'
um 3. Grindavik i, Stykkishólmi
r, ísafirtsi 2. Akureyri r, Cirims-
stöfiúm : 4, Raul'ai'liöfn r.
Sey'öisfirbi i, llólum I Hornaf. 2.
Þórshöín i Færevjuin 5 st. l„oft-
vog lægst fyrir austan Færeyjar.
stígandi eöa stööug. Hæg norö-
Skipafregnir.
E.s. ísland kemur til Vest-
mannaeyja í dag og hingaö á
morgun. Meó’al farþega eru danski
sendiherrann og kaupm, Nie.
Bjarnason og kona hans.
E.s. Roma fer til Vestmanna-
eyja í dag.
E.s. Enigheden fér til Keflavík-
itr i dag' og þaöan lil Vestfjarða.
E.s. Bana fer.til útlanda í dag,
hlaöin fiski.
Sk. Elisabeth fer héöan i.dag.
áleiðis lil Spánar, með fiskfarm
— Skipi þessu ná'ði „Geir" á flot
í sumar og hefir það síðan legið
hér i aðgerS.
Gengi erl. myntat’.
Khöfn 29. okt.
Storliögspund . . . kv. 20.65
Dollar — 5 27
100 mörk, þýsk . . — 3.10
100 mörk finsk . . — 8,50
100 kr. BíBRskar . . — 120.75
100 kr. norskftr . . — 70 00
100 frankar, franskir — 38.10
100 frapkar, belg. — 37,40
100 frankar, svissn, , — 97 25
100 llrnr, ftftl, , . , __ 20.90
100 pesetar, spánv. . — 70,00
100 gyllini, holl. . . — 179.50
í>ið, sem finuið til þreytu og
máttleysis, notið blóðmeSalið
— Feesói. —
pið, sem fáið svima og yfirlið,
notið blóðnie'ðalið
— Fersól. —
Pið, sem eruð lystarlítil, notið
blóðineðalið
-- Fersðl. —
Pið, sem eruð taugaveikluð,
notið blóðineðaliS
— Fersöl. —
Blóðnieðalið
-- Fersól —
fæst í Laugavegs-Apóteki og
flestum öðrum apotekum hér á
iandi. (Að eins FERSÓL egta).
Oaniniannv. D>
„Eg kom svo fljótt, sern eg fékk við komið,
sagði Cartoner, og í sama vetfangi sló klukkan.
Prinsessan brosti, þegar hún tók í hönd hon-
um, en fann þá, að hún hafði ekki. ætlað að sýna
á sér gleðibragð. Cartoner liafði sagt þetta alveg
tilgerðarlaust og í lágum rómi. Henm fanst harin
einkennilegur og leit á hann út undan sér. Hún
roðnaði ofurlítið við, þegar hun gekk ab stolnum.
Hann var miög alvarlegur og einlægur.
„pað var vel gert,“ sagði hún á ensku; mátti
ekki heyra erlendan hreim í rómnum, því að hún
hafði notið tilsagnar enskrar kehslukonu frá barn-
æsku. „Faðir minn mun skilja það svo, sem yður
hafi verið ljúft að kcma, en séuð ekki að eins að
aumkast yfir einmana útlending. Hann kemur
að vörmu spori. ]7að var verið að kalla a hann
rétt í þessu.“
„Hann var hugulsamur, að bjóða mér að koma,“
svaraSi Cartoner.
Elann var svo einlægur í tali og framkomu, að
Wanda átti ekki slíku að venjast. Hún hafði kynst
fáum Englendingum og landar hennar flestir
sömdu sig að siðum Frakka. Henni lék forvitm
á aS vita, til hvers hann hefði komiS. Hún flýtti
sér ekki nð hefja samræSur, og þó var þögnin
ekki óþægileg. Hann var farinn að hærast í vöng-
um. Hún sá það, þegar hann settist við glugg-
ann. Hann var að líkindum tíu árum eldri en
hún, og virtist veraldarvanur og margfróður. Hann
hafði farið svo mjög einförum, að honum var ekki
full-ljóst, hvoit það væri ómaksins vert að segja
það, sem honurn flaug í hug, en slíkt er ekki
vænlegt til borgaralegs frama.
„Monsieur Deulin sat að kveldverði með okk-
ur í gærkve!di,“ sagði prinsessan. „Hann talaði
margt um yður.“
„Ó, Deulin er stjórnspekingur. Hann talar
ofmargt."
„Hann sakar yður um, að þér segið offátt.“
,,j7ér sjáið, prinsessa, að ekki eru nema tvö
ráð til I ?ess að láta eitthvað ósagt.“
„Og er það stjórnspeki ? “ spurði hún.
„pað q- stjórnspeki.“
„|7á hugsa eg, að þið séuð báðir mestu snill-
ingar,“ sagði hún hlæjandi og í sama bili var
hurðinni lokið upp og faðr hennar kom inn.
„Eg kem að eins til að spyrja yður spurningar
um orð,“ sagði iirinsinn. „Hamingjan* góða!
; Undarlegt mál þessi enska ykkar! pað er maður
niðri í viðskiftaerindum - og talar furðuleg-
ustu ensku, sem ég hefi hcyrt. Nú, hvað merkir
orðið „jettison“?“
Cartoner sagði honum franska orðið.
„Ó! kallaði hann upp yfir sig og fórna'ði báð-
um hcndum. „Auðvitað! Flón var eg að geta
mér þess ekki til. Eg kern að vörmu spori. —- pér
ætlið ao bíða, er ekki svo? Wanda er vís til að
gefa yður té.“ ^
Og hann flýlti sér út úr herberginu og lét Car-
loner brjóta heilann um. Iivað prinsinn varðaði um
orðið „jettison (vörur, sem fleygt er fyrir borð),
— hann, sem hafinn var hátt yfir verslun og við-
skifti.
I alið barst auðvitað aftur að Déulin. ' Fólki
varð mjög tíðrætt um hann og hafði lengi orðið.
Mátti segja, að tvær kynslóðir hefðu haft hann
að umtalsefni, án þess að verða mikiu fióðari um
hann. Ef hann hefði verið sagnahöfundur eða söng-
maður, þá mundi honum hafa orðið vel til fjár.
Hann hefði ekki þurft að hugsa fyrir auglýsing-
um um sig, aðrir hefðu séð fyrir þeim. pað var
eitthvaS dularfult í fari hans, sem öllum fanst stór-
mikið til koma.
„Mig langar til að þér segið mér alt, sem þév
vitið um hann,“ sagði prinsessan hispurslaust.
„Hann er eini maður, aldurhninginn, sem eg veit ti!
að hafi ekki elst í anda. Og auðvlað furða eg mg
á, hvernig því geti verið varið. Hann er einn þeina
manna, sem trua ma til að gera, hvað serti vera