Vísir - 09.12.1921, Side 3

NtfHRB'
ieildsala-Imboðsveislui
Fyrirliggjaudi:
S ALERNAP APPÍR,
RITVÉLAPAPPÍR.
Samkepni ómöguleg.
Sigfús
Sfní 720.
Blöndahl <L Co.
LækfargStn 6]B
fjölgaS i Danmörku um 3300 síð-
ustu viku, og eru þar nú 67.283
menn atvinnulausir.
Prófessor August Kragh, sem
á'Sur hefir hlotið Nobels-verölaun
fyrir vísindastarfsemi sína, hefir
nú veriö geröur heiöursdoktor í
Jögum viö Edinborgar-háskóla.
5
Skipafregnir.
Gullfoss kom til Kaupmanna-
liafnar í gærmorgun (7. des.). Fer
þaöan aftur á sunnudag, 11. des.
GoSafoss fór frá Leith 7. des.
til Austur- og Noröurlands og
Reykjavíkur.
Villemoes kom til Sunderland
á Englandi í gær.
Sterling kom til Leith í gær.
Borg er aö veröa feröbúin frá
Austfjöröum. Kemur hingaö.
„SANITAS“
sætsaftir eru gerdar úr berj-
mn og sykri eins og b esta
útlendar saftir. — Þær eru
Ijúffengar, þgkkar og lita vel.
Sími 190.
Þróttur
kemur út á morgun. Drengir,
sem vilja selja hann, komi til af-
greiöslumannsins kl. 2—3.
Matgjafir í Barnaskólanum.
Undanfarin ár liafa fátæk börn
fengi'ö eina aukamáltíö í barna-
skólanum, en nú veröur þeim
framvegis veitt fullkomin máltíð
um hádegisbilið. Vegna þessarar
breytingar þarf fleira frammi-
stööufólk en áöur, og er þaö vin-
samleg bei'öni skólanefndar, aö
konur eða stúlkur vildu gefa sig
fram til að vinna kauplaust aö
þessu verki, kl. n—1 á daginn.
Ungfrú Helga Jónsdóttir, Hverf-,
isgötu 44, veitir matreiðslunni for-
stööu og þær, sem vildu hjálpa,
eru beðnar að snúa sér til hennar
eða einhvers skólanefndarmanns.
— Þess skal getiö, aö undanfarin
ár hafa sjálfboðakonur unnið að
matreiðslunni kauplaust.
Málaflutningsmannafélag
Islands á 10 ára afmæli á sunnu-
daginn og ætla félagar að minnast
þess meö samsæti.
Thorvaldsensfélagið
heldur kvöldskemtun meö hluta-
veltu á sunnudagskvöldið kl. 6, í
Bárunni.
I------------------------------------
stftkan ElrHngln nr, 14
heldur
ÍYoldskemiun og hlutaYeltu
I augardagskvöldið
KI. 8 Hiðdegis «r húsið opnað
Félagssystur beðnar að aðstoða við afgreiðslu munanna og
meðlimir ámintir um að koma með drætti eða gera aðvart
um þá fyrir kl. 2 á laugardaginn.
Til skemtunar verður ýmislegt, þar á meðal s u n g n a r
gamanvísur, h’Ijóðfærasiáttur o. fl.
Brunabótatr yggingar
, , . >
á hásum (einuig hásum i smíöum) innauhissmuuum, verslunarvör-
um og allskouar lausafé annast Sighvatur Bjarnasou,
baukastjóri' Amtmannsst 2. Skrifstofutími kl. 10—12 og 1—6.
VeðriS í morgun.
Hiti í Reykjavík 2 st., Vest-
mannaeyjum 5, Grindavik 3,
Stykkishólmi 3, ísafiröi 2, Akur-
eyri 3, Grímsstööum -4- 2, Raufar-
höfn -f- 1, Seyðisfirði 2, Hólum í
Hornafirði 3, Þórshöfn, Færeyj-
um 7, Jan Mayen o st. Loftvog
mjög lág fyrir suðvestan land, fall-
andi, einkum á Suðvesturlandi.
Suðaustlæg átt. Horfur: Hvöss
suðlæg átt. Mjög óstöðugt veöur.
Lagarfoss
fer héðan til Vesturheims á
sunnudagsmorgun kl. 10 áfdegis,
Hafið þér lesið ,Jólagjöfina‘?
Skallagrimur
kom af veiðum í gærkveldi, með
180 tunnur lifrar. Hann hefir veitt
í salt eins og öll botnvörpuskip
hf. Kveldúlfs, og hafa þau öll afl-
aö vel, að því er frést hefir.
ísfiskssala.
Þessi botnvörpungar hafa selt
ísfisk sinn síðustu daga: Vínland
á £ 749, Geir £ 786, Kári £ 900,
Walpole £ 630, og Belgaum £ 1130.
Frá Englandi
kom Leifur heppni í gær, en
Mai og Skúli fógeti í morgun. Þeir
munu nú allir fara að veiða í salt,
af þvi að ísfiskssalan hefir brugð-
ist tilfinnanlega.
Rammainir. 42
þeirra var laus. Hann losaði hana betur með hand-
fanginu á keyri sínu. SíSan leiddi hann hestinn
nokkur skref og sá, aS hann stakk viS og virtist
bonum líka þaS vel. Gekk hann svo áfram, teymdi
bestinn á eftir sér og leit á klukkuna. Hann sá
meS naumindum aS hún var nærri sex.
pá var vinnu lokið í steypusmiðjunum. peim
liafði verið lokað klukkan fimm. Úr fjarlaegS barst
honum til eyrna hávaSinn af götuumferS borgar-
rinar, lágur, óslitinn niður, eins og brim væri að
gpiauða á malarkömbum í miklum fjarska.
Cartoner leiddi hestinn aS háu hliði meS tveimur
jámgrindum. Hann sneri hestinum viS, svo aS hann
stóð fast við þá grindina, sem fyrr yrSi Iokið upp.
SíSan tók hann í klukkustreng og hringdi. Klukkan
tjall við inni í auSum verksmiðjugarðinum og eftir
stutta stund heyrSist fótatak og ryðguðum lokum
var gætilega sprett frá grindunum. í sama vetfangi
HakaSi Gartoner við klámum, svo að hann gekk
á grindina og ýtti henni upp, þó aS dyravörðurinn
streittist í móti. Hann varð að láta undan og hrökl-
.aðist inn í dimman garðinn.
Cartonei- horfði gætilega kring um sig. Allstaðar
var dimt, nema í einni dyragætt. paðan féll geisli
út í garðinn og bar daufa birtu á trönur, vagna og
járnhauga. Dyravörðurinn flýtti sér að skjóta lok-
unni fyrir grihdurnar, en Cartoner teymdi hestinn
áleiðis að opnu dyrunum, en áður en hann komst
alla leið, hlupu nokkrir menn í móti honum og réð-
ust á hann ,eins og hundar á óargadýr. Hann slepti
hestinum, hörfaði undan og sló þann, sem fyrstur
fór, fyrir brjóstið. Hann vatt sér að öðrum og sló
hann til jarðar, en hörfaði undan þeim þriðja og
skaut sér skyndilega undan til hliðar.
„Bukaty!“, kallaði hann, „þekkið þér mig
ekki?“
„pér, Cartoner!“, svaraði Martin. Hann bréiddi
út faðminn og félagar hans rákust á handleggi hans.
Hann sneri sér við og sagði eitthvað við þá á
pólsku, sem Cartoner skildist ekki. „pér hér!“, sagði
hann, og í röddinni var glaðlegur ómur, sem Eng-
lendingurinn hafði heyrt í öðrum málrómi og vissi,
hvað hann táknaði.
„pað er ofmikil áhætta," sagði maður á pólsku
rétt við eyrað á Martin, en Cartoner heyrði það.
„Við verðum að drepa hann og losna við hann.“
J?að varð einkennileg þögn í svip og ekkert heyrð-
ist, nema fótatakið í dyraverðinum, sem var nú kom-
inn til hinna frá hliðinu. pá tók Cartoner til máls.
gætilega og rólega. Hann var svo rólegur, að hann
hafði gefið sér tóm til að athuga, hvaða tungumál
hann ætti að tala. pau voru öll varhugaverð að
einhverju leyti, en þögn táknaði bráðan bana.
„Skeifan þarna á hægia framfætinum er nærri
losnuð undan,“ sagði hann á frönsku og sneri sér
að hestinum. „Hún hefirverið laus alla leið frá
Wilanow. petta er smiðja, er ekki svo? pað hlýtur
að vera hér til hamar og einhverir naglar.“
pungum steini var létt af Martin. Honum hafði
í svip flogið í hug, að hér væri ekkert undanfæri.
Cartoner leit til dyranna og birtan skein beint í
augu honum. Hann var þolinmóður á svip og hugs-
andi. Andlitin á þeim, sem stóðu í hálfhring frammt
fyrir honum, voru öll hjúpuð skugga.
„Gott! Hann er saklaus,” hvíslaði maðurinn ,sem
talað hafði í eyra Martin. ]?að var Kosmaroff og
hann hörfaði um skref aftur á bak.
„Já,“ sagði Martin hvatlega, „þetta ei- smiðja
Eg get útvegað yður hamar.“
Hann ýmist krepti eða rétti hnefann á haegrr
hendi. Cartoner varð litið á það cg Martin bar
höndina aftur fyrir bakið. Hann var enn höggdofa
og óskaði þess í gremju sinni, að hann væri eins
rólegur eins og Englendingurinn.
„pér gætuð sagt þessum mönnum,“ sagði Ceu--
toner á frönsku, „frá óhappi mínu. Ef til vill getur
einhver þeirra gert við þetta fyrir mig, svo að eg
geti haldið af stað heim. Eg hefi verið %vo lengi
á Ieiðinni, að eg er orðinn glorhungraður.“
Hann hafði þegar orðið þess var, að Kosmaroff
skildi bæði ensku og frönsku og það var hann, sem
Martin óttaðist. Hann talaði hægt, til þess að gefa
Martin tóm til að átta sig.
Kosmaroff gekk að hesíinum til að athuga skeif-
una. Hún var nærri dottin undan.
Martin sneri sér við og skýrði fyrir þeim á pólsku.
að maðurinn hefði komið til þess áð fá hamar og
einhverjar fjaðrir, — skeifan var nærri dottin undari
einum fæti á hesti hans- Cartoner hafði hreint og
beint neytt hann til bandalags við sig og hafði jafn-
vel gefið honum í skyn, hvernig hann ætti að haga
orðum.
„Náið þið í hamar, — einhver ykkar,“ sagði
Ko'iv.aroff um öxl, en Martin beit á vörina; hann