Vísir - 13.12.1921, Blaðsíða 2
VÍSIR
1 MafmM
Með „Íílandi" væntanlegar
Eldspýtur
Hrismjöl
Hrísgrjón
Haframjöl
Sagogrjón
Kartöflumjöl
Kartöflur
Kaffi
Exportkaffi
Uppkveikja
Apx-icots, þurkaðar
Epli, þurkuð
Sveskjur
Rúsínur
Bakara-rúsínur
Heill kanel
Blegsóda
Sóda
Baunir
Vindlar
kertL Olinfatnaðnr.
Sfmskeyt;
Khöfn 12. des.
Tollstríð milli Spánverja og
Prakka.
Frá Paris er símað, að versl-
unarsamningum Frakka og
Spánverja, sem hafa staðið yfir
ail-lengi, hafi nú loks verið sht-
ið, og tollstríð hafið milh land-
anna. — 1 framkvæmdinni má
heita að innflutningur spænskra
# vara sé algerlega bannaður i
Frakklandi.
}7jóðverjum synjað um lán.
Frá London er símað, að
Englandsbanki hafi synjað J>jóð-
verjum um miljardalán, sem
þeir höfðu beðið um, en ráðlagt
þeim að taka minna lán til
styttri tíma.
Anatole France f er hörðum orð-
um um friðarsamningana.
Frá Stokkhólmi er símað, að
franska skáldið Anatole France
hafi í Nobel-samsætinu ráðist
mjög á Versala-samningana og
sagt, að þeir væru framhald ó-
friðarins.
Hlutlaus rannsókn á upptökum
ófriðarins.
Frá Kristjaníu er símað, að
vísindamenn meðal ófriðarþjóð-
anna hafi skorað á Noreg, Sví-
þjóð, Holland og Sviss að skipa
hlutlausa nefnd til að rannsaka
aðalorsakir ófriðaims. Nefndin
á að koma saman í Kristjaníu
eða Haag i janúarmánuði og
er skipun hennar algert einlca-
mál og stjómmálum óviðkom-
andi.
J. C. Poestion Yeikur-
Með „íslandi“ kom sú sox’g-
arfregn frá Vín, að Islands
göfgi vinur, Hofrat Dr. Poestion,
hafi fyrir rúmum mánuði feng-
ið talsvert alvarlega aðkenningu
af slagi, þar serú hann sat við
skrifborð sitt og var að vinna
að isl. fræðum. Hann liggur síð-
an á spítala, þar sem hann verð-
ur að borga með sér 3000 kr.
á dag, og er á batavegi og tal-
in von um sæmilegan bata með
tímanum. Hann er þó máttfar-
inn í vinstri handlegg og fæti.
Læknarnir telja sj úkdóminn af-
leiðing af ofmikihi andlegri á-
reynslu síðustu mánuðina. Er
su orsök mjög skiljanleg þeim
sem vita, með hve miklu kappi
hann vann, sérstaklega að þýð-
ingu ísl. bóka. Er það til dæmis
urn, hve miklu hann gat afkast-
að, að hann þýddi og bjó undir
prentun Frumnorræna mál-
fræði Dr. Alexander Jóhannes-
sonar í hjáverkum á 3 vikum í
sumar, og fór þó um leið í gegn
um öll heimildarrit hans, og það
sem út hafði komið á þýsku í
sömu fræðigrein, eftir að mál-
fræði Dr. A. J. lcom út. I vor
sem leið lét Poestion af forstöðu
bólcasafnsins, sem hann hefir
gegnt um langt skeið. — Hefir
lxann síðan helgað starf sitt ein-
göngu íslandi og isl. bókment-
um. —
Egiftaland.
Samningum slitið milli Breta og
Egifta.
Fyrir nokkru sendu Egiftar
„millilandanefnd" til Lundúna til
þess að semja viS bresku stjórn-
ina um framtíðarsamband Bret-
lands og Egiftalands og var Adlv
pasha formaður sendinefndarinn-
ar. Hann er foringi hinna kröfu-
deigari þjóðernissinna, en Zaghlud
pasha er foringi hinna kröfuharð-
ari og sat hann heima. Curzon lá-
varður, utanríkisráðherra, samdi
fyrir hönd stjórnarinnar. — Þess-
um samningum lauk svo, að full-
trúar Egifta höfnuðu síðasta til-
boði bresku stjórnarinnar, seint í
fyrra mánuði og héldu lieimleiðis.
Tilboð þetta og svör sendinefnd-
arinnar verða birt, þegar nefndin
er komin heim. Sagt er að samn-
ingarnir hafi einkanlega strandað
Goodyear
bifreiðadekk liiifnm við fyriíliggjandi af þessnm
stærðnm:
30 X 31/*
31 X
33 X 4L
82 X
84 x
33 X 3
Aðalumboð lyrir:
Tite IStteiyear Tire & Rtsbler Gsspaay.
Akron, Ohio U. S. A.
Jöh. Olafssoxa 8c Co.
S mar 584 & 884.
Símnefni „Juwel“
á ágreiningi um setulið Breta í
Egiftalandi. Egiftar vildu að það
hefði ekki annarsstaðar aðsetur en
í nánd við Suez-skurðinn, en
Bretar vildu hafa það í einhverri
borg í landinu og nefndu til Cairo
eða Alexandríu. Sendinefndin
taldi gagnslaust að fá loforð um
sjálfstæði, ef útlent setulið mætti
sitja hvar sem væri í landinu.
Árið 1882 náðu Bretar yfirráð-
um i Egiftalandi með hervaldi.
Þar hafði verið uppreisn, sem þeir,
bældu niður. Ekki slóu þeir þó
eign sinni á landið, heldur laut
það Tyrkjasoldáni, að nafninu til,
þangað til Tyrkir gengu í lið með
Þjóðverjum. Þá tóku Bretar land-
ið í sína vernd, en innlimuðu það
ekki. Egiftar bjuggust við, að sú
ráðstöfun mundi genga úr gildi,
þegar friður væri kominn á. En
svo varð ekki og bandamenn við-
urkendu rétt Breta til að vernda
landið. Það varð upphaf óánægju
og upphlaupa, sem bæld voru nið-
ur með hervaldi og síðan hafa her-
lög verið þar í gildi og landinn
stjórnað með hervaldi. Landsmenn
hafa unað þvi mjög illa og auk
þess hefir margt fleira orðið til
sundurþykkju. Egiftar höfðu haft
tjón af styrjöldinni. Þeir léðu
Bretum fjölda verkamanna til
hjálpar á herferðum þeirra í aust-
urvegi og einnig margt áburðar-
dýra. Margt þeirra manna átti
ekki afturkvæmt og heimtur urðu
hinar verstu á skepnunum.
Egiftar höfðu tekið miklum
framförum undir vernd Breta og
þegar friðarsamningarnir voru
birtir, þótti þeim undarlegt, að
Egiftaland fékk ekki frelsi, en
önnur lönd, er skemra voru á veg
komin og áður höfðu lotið Tyrkja-
soldáni, fengu sjálfstæði, svo sem
Sýrland, Arabía og Mesópótamía.
Þjóðernisandi Egifta var nú orð-
inn meiri en áður og þess vegna
tóku þeir að leita réttar síns af
meira kappi. Bretar tólcu vel í
lcröfur þeirra frá uppbafi og hafa
lengi verið að semja við þá og alt-
af verið góðar horfur um sam
komulag þangað til sendinehnSm
fór heim, sem fyrr segir.
Sumir spá því, að nú vnuni alt
komast i bál og brand þar sy&ra,
en aðrir gera ráð fyrir, að stofnað
verði til nýrra samninga hið brái-
asta.
Leiðrétting
á athugasemdum landsstma-
stjóra í „Vísi“ 9. þ. m.
ÍJt af athxigasemdum lands-
símastjóra við grein í Vísi 5. þ.
m. leyfi eg mér — til þess aS
afstýra öllum misskilningi —■
að gefa eftirfarandi upplýsing-
ar: —
1) Laust fyrir miðjan júlí þ.
á. hitti eg fjármálaráðherra aS
máli út af skaðabótamáli minu.
er lá fyrir síðasta þingi og hana
— að fengnu bréfi minu ttt
stjói’narráðsins, dags. 9. júni þ.
á. — hafði lofað að athuga og
tjáði hann mér þá: „að stjóm-
in liefði komið sér saman trai
að bjóða að borga mér 5000 kr<
með því skilyrði, að eg léti mál-
ið falla niður,“ en við fyrirspurn
mirrni um, hvað í því væri fólg-
ið, að „láta málið falla niður**
svaraði liann mér ótvírætt a$
„eg mætti ekki höfða mál gegn
O. Forberg sem landssíma-
etjóra.“
2) 20. maí síðastl. skrifaSi
landssímastj. mér sem svar viS
munnlegum umsóknum mínum,
að hann sæi sér ekki fært aS
mæla með því við stjórnarráðiS
að mér yrði veitt aftur stöðvar-
stjórastaðan í Vestmannaeyjum,
en atvinnumálaráðherra sagði
mér rétt á eftir að „hann hefði
lagt fast að landssímastjóra a5
gefa mér þessi meðmæli“, eins
og hann (rh.) 'aður hefði tjáð
mér, að hann ællaði að gera,
þar sem „hann áíiti best að
jafna málið á þeitnan hátt.“