Vísir - 16.05.1922, Blaðsíða 3

Vísir - 16.05.1922, Blaðsíða 3
£|«IH Kventöskur Nýk.omaar :ódýrar farfavorur ár egta sbiBBi,] iðeiss 7 kr. íMokkur huudruð úrfestar á 30 aur. 1 kr. og 2 kr, stk, Peningaveski úr leðri 4 kr. stk. EEö,rtou.rst ar 73 aura BCArareiöur l Hr CíaarettuvesH.1 23 aura MauoHettulm appar &o aura BLAlslestar 23 aura VasaUutfar 23 aura Tœltiíœriaverð. Bankastrœti 11. MlbLll sala Xjil'tll álagnin* svo sem: Zinkhvlta, kem, hrein. Blýhvlta — — Hvitt Japanlakk, Lagaður farfí. ýmiir litir, Fernisolía, l|ós, Tórrel3e, Terpentína, Kristallakk, Kopallakk, Kvistalakk. Eikarlakk, Brcneetinotur, Lðkk mislit, Kitti, Menja, Farfaduft, |allsk.*litir . Gólflakk o.",m. m. II. A, i«0 mun öllum hafa þótt mikiö til þess koma. Frúin talar í dómkirkjunni i kvöld, svo sem skýrt var frá í ■blaöinu í gær. Svanurinn fór vestur til hafna á Snæfells- wesi í gær, síöd. Meðal farþega voru : Síra Kjartan Kjartansson og fólk hans, Stefania og María Ás- •mundsdætur frá Krossum, ólafur Túbals málari o. fl. Haukur kom tíl Ibiza, heiiu og höldnu, síöastliöinn laugardag. Tekur þar srattfartn. Bók sú, sem mest umtal hefir vakiö af dxtkum þeim, er út hafa komið á þessu ári, er Trúmálavika Stú- dentafélagsins; fæst hjá öllum bóksölum, lcostar heft kr. 6.00, í«nb. kr. 8.75. Bending. Góð nýbreýtni var það, sem Steingrimur kennari Arason kom til leiðar hér í fyrravor þar sem var sumarskóli bama innan skóla- skyldualdurs. Einmitt um þetta leyti vors er börnum mest þörf á handleiðslu góðra manna, því að fæst komast þau til sumardvalar i sveit fyrr en lengra er liðið á . vorið, og götusollurinn og rykið j tr bömunum hvorugt holt. -— Nú | er skólinn að hefjast ab nýju, og ! kenslan fer fram undir eftirliti j Steingríms. Foreldrar ættu, bama ! sinna vegna, ekki að sleppa þessu | góða tækifæri. t | Sorphreinsaramir. Á laugardaginn. var mér gengiö upp Laugaveginn, og var það um kl. 12. Gangstéttirnar mjóar, svo menn þurfa að ganga út á göt- unni, en þá tók ekki betra viö, því V eidarfæraverslun SiprjónsPétiirssonar, & Co. Hafnaratræti 18. gatan var spert af vögnum, sem sorphreinsararnir höfðu og vom að láta sorpið þar í. Væri nú ekki hægt að koma þvi svo fyrir, um kl. 12, þegar fólk fér heim til sín að borða, að hreinsararriir væru þá ckki meS vagnana á miðjum göt- unum, heldur að aka þeim þá eitt- hvað í burtu. — Reykjavík fer nú óðum að stækka, og þarf hún, sem borg, að reyna ef unt er, að iáta alt líta svo snyrtilega út sem íramast er hægt. Borgari. Es. Tordenskjold fór frá Bergen í gærkveldi kl. 6, áleiðis til Fáskrúðsfjarðar. Fer þaðan norður um land, hingað. Hítt ogjetta. Dr. Frank L. Brown, aðalfulltrúí alþjóðasambands sunnudagaskói- anna, er nýlega látinn. Hann var lengi bankamaður í New-York, ea síðustu árin starfaði hann ein- göngu að sunnudagaskólamáluim og fór margoft í þeim erindum um- hverfis jörðina. Dr. F. Rittelmeyer, prestur við Nýkirkju i Berlín, góðkunnur mörgum yngri prestum vomm fyr- ir ræður sinar, gerðist fyrir nokkr- um ámm áhangandi guðspekinnar þýsku, sem dr. Steiner fékk til aö slíta sambandi við indversku guð- spekina, og nú er oftast nefnt ef- lendis „Antroposofi" eða „tnann- speki“. Rittelmeyer hefir sagt af sér prestsembættinu, frá næstu hvítasunnu, svo að hann þurfi ekki annað að gera en útbreiða þessa. „mannspeki“. Em þeir þá báöir hættir prestsskap, Ragaz og Ritt- clmeyer, sem margir nýguðfræð- ingar töldu fremstu fyrirmyndir sínar. „Kolumbusar-riddaramir" heit- ir öflugt kaþólkst ungra manna félag í N.-Ameríku. Hefir það ný- lega samþykt að safna 1 miljón dollara til eflingar og mannúðar- starfi í ítalíu, er gæti orðið til að ' hnekkja störfum prótestanta þar í landi, og þá einkum K. F. U. M. og Metódista í Rómaborg. — Á hinn bóginn eru bæði kaþólskar stúlkur og mótmælendatrúar í Systurlegri einingu í K. F. U. K. i París. llttB anní homun. 65 skki svo? Hefndin kemur óþægilegum spyrjanda oftaít í koIl?“ Hann hló. „Ó, þér eruS í ætt vi3 hann; er ekki svo, lafSi ' Ethel?“ „Einhvei-sstaSar langt fram í eettir," sagði hún glaðlega. „Eg var aS hugsa um vesalings hertoga- lrúna.“ „Ó-já, vesalings hertogafrúin. Vesalings Clyde!“ sagSi hann og dró við sig orðin. „j?að er eitthvað verra en verið hefir,“ sagði hún orosandi. Eji hann fann að hjartsláttur hennar var itíðari en dansinn krafðist. „Eg sé það á yður, Dor- chester hersir, að yður dauðlangar til að segja mér '3rá leyndarmálinu." ..Allir mundu telja sér happ að því, að geta akemt lafði Ethel,“ svaraði hann kurteislega. Vals- iinn var nú á enda og hann bauð henni arminn. „Lofið mér að leiða yður þangað sem er svolítdð svalara,“ og hann leiddi hana til sætís í einu hliðar- herberginu og fór að tala um gestina og horfur félagslífsins, en mintist ekki einu orði á það, sem ’þau höfðu verið að ræða um. Og lafði Ethel ræddi við hann ein' og ekkert hefði í skorist, en gat þó ekld dulið fyrir honum óþreyjusvip, sem brá fyrir rí augum hennnr og smádrætti, kringum munninn, sem hurfu jafnskjótt sem þeir birtust. En þegar næsti dansmaður hennar kom og sótti hana, spurði here- ' irinn: „Viljið þér gera svo vel að segja mér hver < ar næsti dans okkar, lafði Ethel?“ Hún lét enga undrim í ljósi, þó að hún vissi að ;Jh6* hefði ekki lofað honum neinum, en leit snögg- vast fast í hálflokuð augu hans og sagði um leið og hún fór: „Hinn níundi.“ Hersirinn brá sér inn í veitingaherbergið, bað um glas af kampavíni og sötraði það í hægðum sínum. „Eg þykist sjá að ekki þurfi að dorga lengi við hana,“ sagði hann við sjálfan sig. „Ug eg skal ekki eyða tíma í það. Mig hálflangar nú til að láta piltinn eiga sig, og þegja um þessa sönghallar- stúlku, sem hann er svona blíður við; en ef eg sé mér —Hann kom sér ekki einu sinni að því að tauta alla setninguna við sjálfan sig, — „leik á borði um peninga“. Svo að hann þagnaði og báð aftur um í glasið sitt. Síðan hélt hann aftur inn í danssalinn, en hafði enga löngun tíl að dansa meira fyr en kæmi að hinum níunda, en studdist upp við vegginn og horfði á. Dansinn var í algleymingi. Ysinn og þysinn, sem alt í einu kom á, gaf greinilega til kynna, að prins- inn væri á ferðum. Og hann ruddi sér braut til lafði Ethel og bað hana um dans. Hún lofaði honum danánum þeim, sem hún hafði áður lofað hersinum, sem vitaskuld varð að víkja. En þó að hún, dansaði í faðmi konungmennisins og fyndi öf- undaraugu ótal fríðra kvenna hvfla á sér, gat hún ekki stilt sig um að líta öðru hvoru til hersisins, þar sem hann stóð hreyfingarlaus og beið. pegar prins- inn að lokum slepti henni, hneig hún niður við hlið hertogafrúarinnar. Hereirinn kom til hennar og mælti: „Vesalings dansinn minn! Eg er fæddur undir óhamingjustjömu.“ „Eg vildi gjama segja, að mér þætti þetta leiðin- legt; en þér munduð vita, að það væri ekki satt,“ sagði hún glaðlega. „Eg held það,“ sagði hann. „Eg veit ekki hverja þið konurnar vilduð ekki sleppa fyrir að dansa vals við konurigborinn prins." „Elg veit ekki,“ sagði hún í sama tón. „En eg veit það, að mér er mjög heitt, og að eg er þyrst.** „pað vom einu sinni svalir út af einhverju her- berginu hérna,“ sagði hann og leit í kring um ág. „pað er héma til vinstri handar," sagði hun. Hann greip stórt sjal, — sem einhver átti, — og sveipaði um hana, þegar kom út á svalimar. „Viljið þér nú fela yður augnablik, meðan eg næ yður í vínglas —.“ „Nei, vatn,“ sagði hún. .Afsakið; en vín er betra; vatn er hættulegt í hita.“ i Hún beygði sig yfir handriðið og horfði niður f garðinn. Blævængurinn sveiflaðist ótt og títt og varirncir voru klemdar saman. Eji þegar hersirinn kom aftur, sneri hún sér að honum með gleðisvip og brosti blíðlega, og höndin, sem tpk við glasinu. var fullkomlega stöðug. -Eg er oft að furða mig á, hve mörgum þyHr gaman að dansskemturium,“ sagði hún. „Og þar er þó ávalt hiti og háreysti, og dauðþreyta næsta dag.“ „pér hafið rétt fyrir yður,“ mælti hann. „Og eg var éinmitt að hugsa um það, að Clyde væri nú best kominn af okkur öllum sem hér erum.“ „Ó, Clyde lávarður," sagði hún. „Eg var búia að steingleymri honum. pér höfðuð í hyggju aS segja mér eitthvað um hann, Dorchester hersir?“ Hersirinn studdist upp við grindverkið. „Á eg að segja yður eitt, lafði Ethel? Eg er kominn í óþægilega klípa" ,A“

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.