Vísir - 05.07.1922, Blaðsíða 3

enpi MðnilL — lepile ®r ilfpaii.
kynst hafa starfi hennar hér í
Reykjavík, í hug a'ð efast um, að
hún muni rétta bágstöddum sjúk-
lingum þá hjálp, sem góðviljaðir
borgarar bæjarins létu í té með
því að kaupa merkin.
Galli má það heita frá minni
hálfu, að hafa ekki látið meðmæli
með eiginhandar undirskrift fylgja
spjaldasölunni, og bið eg afsök-
unar á því.
Að endingu vil eg fvrir hönd
stúlknanna þakka þeim mörgu, er
keypt hafa spjaldið -og þar með
rétt efnalitlum unglingum hjálpar-
hönd til að ná því takmarki í lífi
sinu, sem getur leitt aðstoð af sér
hinu þjakaða mannkyni til bless-
unar.
Virðingarfylst.
Reykjavík, 4. júlí.
O. J. Olsen.
Dánarfregn.
Síra Magnús Þorsteinsson, prest-
ur á Mosfelli, andaðist á heimili
sínu í gær, rúmlega fimtugur.
Látinn
er nýlega á Seljalandi í Fljóts-
hverfi Páll bóndi Bjaruason, bóndá
í Hörgsdal og Helgu Pálsdóttur,
prófasts i Hörgsdal Pálssonar. —•
Hann var á fimtugsaldri og kvænt-
ur Málfriði Þórarinsdóttur áSelja-
landi, Þórarinssonar; áttu mörg
börn. Banamein hans var lungna-
bólga.
Veðrið í niorgun.
Iiiti í Reykjavík 9 st., Vestm.-
cyjum 10, Stykkishólmi 8, ísafirði í Goðafoss kom til Khafnar 4.
6, Akureyri 7, Grímsstöðum 9, i'júlí; fer þaðan aftur 11. júlí.
Raufarhöfn 6, Seyðisfirði 9, Hól- Lagarfoss fór frá Leith 3. júli
um 8, Þórshöfn 9, Jan Mayen 7 st. j að kvöldi, áleiðis til Reykjavíkur.
Loítvog lægst fyrir sunnan land. ; Villemoes er í Leith; fer þaðan
Iiæg norðaustlæg átt. — Horfur: ! nálægt 12. júlí.
Hæg norðaustlæg átt. i Borg er á leið frá Aalborg..
Skemtiskipið Osterley
frá New York kemur hingað
siðdegis á morgun og verður hér
til föstudagskvölds.
Skipafregnir.
Gullfoss er í Khöfn; fer þaðan
7. júlí.
B. S. FL
Heldur uppi hentugum ferð-
um austur yfir Hellisheiði.
Á mánudögum, miðviku-
dögum ög laugardögum til
Ölfusár, Eyrarbakka og
Stokkseyrar. Þessar ferðir
hefjast frá Reykjavík kl. 10
f. m., til baka frá Eyrarbakka
daginn eftir. Bifreiðarstjóri í
þessar ferðir er Steingrímur
Gunnarsson frá Eyrarbakka.
Á þiðjudögum og föstudög-
um austur að Húsatóftum á ||
Skeiðum. — Bifreiðarstjóri: §|
Kristinn Guðnason.
Á mánudögum og fimtu- |í
dögum að Ölfusá, Þjórsárbrú, s
Ægissíðu, Garðsauka og ||
'Hvoli. - Bifreiðarstjóri: Guð- H
mundur Guðjónsson.
IÁbyggilegust afgreiðsla, best- n
ar bifreiðar og ódýrusti
fargjöld hjá
BiffeislBsyiíjatiir.l
Símar: 716 — 880 — 970. H
Skjöldur
j kom frá Borgarnesi í gær. —
. Meðal farþega var Páll. skólastjóri
j Halldórsson. Hann kom norðan úr
5 Hrútafirði. Segir þar kuldatíð.
Islands Falk
j kom frá Danmörku í morgun.
Tekur við strandvörnum af Fvllu,
sem fara mun héðan á föstudag á-
leiðis til Grænlands.
F,.s. Fagerborg
kom frá Skotlandi í gær með
kolafarm til Nathan & Olsen.
Botnia
er í Leith. Fer þaðan líklega í
dag. Búist við henni um helgi.
Kosningaskrifstofa
E-listans er í Bárubúð. Opin all-
an daginn.
Gamla Bíó
sýnir þessi kvöldin ágæta mynd
sem heitir ,,Æran eða lífið.“ —
Myndin er leikin af Japönum.
Hýja Bíó
sýnir í fyrsta sinn í kvöld mynd
'sem heitir „Hjúskaparslit“.
Lúðrafélag Reykjavíkur
30 manna sveitin, spilar á Aust-
urvelli í kvöld kl. 9 undir stjórn
* Otto Böttchers.
íslandsmótið.
Annar kappleikur þess-var i gær
á milli K. R. og Vikings og lauk
svo, að jafnteíli var (1:1). —-
Veðrið var afbragðs gott, hvorki
sól né vjindur, er hindrað gæti
L í F S TYKKJABÚÐIN
Kirkjustræti 4.
Bestu lífstykki landsins. Ávalt
f jölbreytt ÚTwal. Lífstvkki saum-
uð eftir máli. Allar viðgerðir og
breytingar fljótt og vel af hendi
leystar. Eina sérverslun landsins
Tryggið
hjá einasta íslenska félaginu,
H.f. Sjóvátryggingarfél. íslanda.
sem tryggir Kaskó, vörur, far-
þegaflutning o. fl., fyrir sjó-
og stríðshættu.
Hvergi betri og áreiðanlegri
-----viðskifti.--------
Skrifstofa í húsi Eimskipafé-
lagsins, 2. hæð. Afgreiðslutími
kl. 10—4 e. m. Laugardaga kl.
10—2 e. m. Símar: Skrifstofan
542. Framkvæmdarstjórinn 309.
Pósthólf: 574 og 417.
Símnefni: Insurance.
leikinn, eins og svo oft vill verða.
Á fimtudagskvöldið keppa Fram
og K. R.
Álafosshlaupið.
Eins og kunnugt er, var búiö að
auglýsa, að hlaup þetta ætti fram
að fara 9. júlí, en af því að íþrótta-
félag Reykjavíkur bjóst ekki við
að geta haldið sitt iþróttamót nema
að fá þennan dag, gaf Ármann
daginn eftir. — Allir okkar bestu
hlauparar ætla að taka þátt í
hlaupinu, og má jwí búast við, að
samkepnin verði hörð. Handhafi
Ádafossbikarsins er Þorkell Sig-
urðsson úr glímufélaginu Ármann
Á meðan hlaupið fei' fram, verða
sýndar íþróttir á íjiróttavellinum
og Iiklegast kept að minsta kosti
í grísk-rómverskri glímu.
\
uani honum. 83
að líka. pað getur verið, að við förumst á mis.
Og ef svo skyldi fara, þá skuluð þér segja henni
að senda mér skeyti. Hér er utanáskriftin.“ Hann
lét hana hafa þá að Grafton-stræti. „Gerið svo
vel og segið henni að síma undir eins, og aetlið
okkur íbúðina." Hann greiddi henni mánaðarleigu.
„Látið alt Vera eins og j?að er. Og“ — sagði hann
í dyrunum — „berið engar áhyggjur. pað er alt
í góðu lagi nú. Eg var hálfforviða í fyrstu, eins
og þér getið skilið. Munið það, að húsfrú Brand
á að síma undir eins, og að þér megið búast við
henni — okkur — á hverju augnabliki.“
Hann fór út og þegar hann kom undir bert loft,
varð honum við eins og manni, sern drukkið hefir
fast í þungu andrúmslofti. Honum fanst alt hring-
snúast fyrir augum sér og hann reikaði. En með
wiiklum erfiðismunum tókst honum að jafna sig
®g komast á stöðina.
XXXIII. KAFLI.
pegar Clyde kom heim til sín í Grafton stræti,
varð Stevens svo forviða að sjá yfirbragð hans,
að hann gleymdi venjulegri hæversku sinni, en
sagði: „Hamingjan góða, lávarður minn! Eruð
þér veikur? — Hvað er um að vera?“
„Eg er hálf þreyttur, Stevens,“ sagði hann, en
leit ekki í augu þjóns síns, eins og hann var vanur,
heldur horfði utan við sig út í bláinn, svo að Stev-
ens varð hálfhræddur. „Við hörfum verið á stans-
laúsu ferðalagi síðastliðaa viku, og —“
,,Eg skal hafa baðið til rétt strax, lávarður
minn,“ sagði Stevens, sem aldrei hafði séð hús-
bónda sinn svo á sig kominn; ekki einu sinni
þegar hann var rétt að fram kominn við bjarn-
dýraveiðar í Bæheimi. Jafnframí því bað hann
um mat og hjálpaði Clyde, með kvíðablandinni
forvitni, til að hafa fataskifti. Clyde hrestist dá-
lítið við boðið, og fyrir því að hann vissi að hann
þurfti á öllu sínu þreki að halda, borðaði hann
ofurlítinn steikarbita og súpudisk. Síðan kveikti
hann í vindli, kallaði í Stevens og bað hann um
að rétta ser hatt smn og yfirhöfn.' En Stevens
dirfðist að hreyfa mótmælum á ofur kurteislegan
hátt.
„Bið yður að afsaka, lávarður minn,“ stam-
aði hann, „en eg held að þér ættuð ekki að fara
út núna, eg held vissulega ekki. pér eruð dauð-
uppgcfinn að sjá og eitthvað undarlegur á svip-
inn. Og ef það er eklti of mikil dirfska, þá ætla
eg að leyfa mér að segja það, af því eg hefi ver-
ið svo lengi í þjónustu yðar, lávarður minn, að
þév ættuð að hvíla yður rækilega — og fara í
rúmið “
„Já, eg veit það,“ svaraði Clyde „Eg er þreytt-
ur, Stevens: en eg verð að fara út og eg mundi
enga hvíld fá innan veggja. pað hefir komið
nokkuð fyrir —hann þagnaði og horfði út í
bláinn.
„Ef það er eittlivað viðkomandi jarlinum. lá-
varðu) minn, gerið þér honum engan greiða með
þessu yfirbragði; það mun miklu fremur auka
honum ótta.“
„pað kemur jarlinum ekkert við “ sagði Clyde.
„Berið engar áhyggjur mín vegna. Eg er vei fiísk-
--------------------------------------.-t—...—
ur. Eg kem rétt strax aftur. Og, Stevens, ef ein-
hver kemur og spyr eftir mér, einhver, mumð þér
eftir því, þá haldið honum — eða henni, með
valdi, ef með þarf, þangað til eg kem aftur.“
Síðan fór hann út, og hafði ekki meiri hug-
mynd um hvert halda skyldi, en þó að hann væri í
blindingsleik. Honum óaði við að fsra til Scotlandl
Yard og fela málið í hendur íögreglunni. því að
þá yrði úr því opinbert hneykslismál. En hvert átti
hann að fara? pað gat verið, að einhver ætt-
ingi Bessie hefði kcmist á snoðir um hana og
talið hana á að lcoma til sín; en hann hnfði enga
hugmynd um neina ættingja hennar, og hafði í
rauninni aldei heyrt hana minnast á, að hún ætti
ættingja á lífi Alt í einu flaug honum í hug, aS
vera kynni, að hann frétti eitthvað um hana þar
sem hún átti heima áður, og hann var forviða á,
að honum skyldi ekki hafa komið það til hugar tyr.
Harm fekk sér leiguvagn og ók í skyndi íll Bel-
wood-strætis. par hitti hann stúlku, sem hann hafði
aldrei séð þar áður.
„Er ungfrú Harewood heima?“ spurði hann
með áköfum hjartslætti.
Stúikan starði forviða á hann.
„pað á engin heima hér með því nafni,“ sagði
hún. „pér eigið kannske við stúlkuna, sem bjó
hér áður en eg kom hingað. Nei, hún er hér ekki
núna; herbergin bíða hennar, en hún er farin í
burtu og hefir ekki komið aftur.“
„Eg — eg er vinur ungfrá Harewood. „Viljið
þér lofa mér að sjá herbergin?"
Stúlkan leit á hann grunsemdaraugum og hikaði
við augnablik.
„Jæja, eg veit það ekki,“ sagði hún. „Eg býst