Vísir - 27.07.1922, Side 4

yfsiR
4
Æ

Sfani 876. Sími 876,

1 t«M* |
Ný bifreiöastöð Terður opriuð á Laugaveg 48. par verða fólks- og vöruflutn- inga-bifreiðar til leigu í lengri og skemri ferðir. Áætlunarferðir austur yfir Hellisheiði livern þriðj udag og föstudag’ Id. 8 f. Ii., bæði fyrir farþega og’ flutning. , Stöðin opiu frá kl. 8 f. h. til 11 e. h. Ábyggilegar ferðir. Ódýr flutningsgjöld. Sími 876. Sími 876. Stúlka óskast hálfan eöa allan daginn. Guöm. Thoroddsen, lækn- ir. (528
Kaupama'ður óskast í vist. Upþl. á Stýrimannastíg 7, uppi. (525
Kvenkápur érú saumaöar, einn- ig allskonar fötum vent. A. v. á. (524
Dugleg kaupakona óskast upp 1 Borgarfjörö nú þegár. Guöm. Kr. Guömundsson, Njálsgötu 15. (523
-
E.s. Goðafoss 2 g’ó'öir sláttumenn óskast. —- Uppl. á Laugaveg 46 'B. (522
í«r héðan vestar og norður um land til Kaupm,- Jntainar samkv. áætlun, laugardag 29. júlí kl 2 sd. Flbsaö í silki og ull á Laugaveg 49, 3. hæö. (520
Atvinna óskast af manni, sem
r

1
Farseðlar sœkist í dag «ða fyrir hádegi á
œorgun, og vörur afbendist fyrir kl. 2 á morgun.
Ef. Emslipitélag Islands.
Oðýrar íeröatöskur
kemnar aftar í
Vörnhúsið.
Brunatryggingar allsk.
Nordisk Brandforsikring
og Baltica.
Líftryggingar:
„Thule“.
Hvergi ódýrari tryggíngar né
ábyggilegri viöskifti.
A. V. TULINIUS
ITús Eimskipafélags íslands
(2. hæð). Talsími 254.
Skrifstofutími kl. 10—6.
starfað hefir, sem vinnuleiöari, af-
greiöslumaöur, viö verksmiðju-
iönað og vanur er allri fiskverk-
tm. V iökomahdi hefir iönfræöileg'a
þekkingu. — Bréf auðk. ,,Óg. 35“
sendist Vísi.
(514
Herbe'rgi meö húsgögnum ósk-
ast til leigu 2ja til 3ja vikna tíma.
handa gestkomandi útlendingi. —
LTppl. gefur Sveinn M; Sveinsson,
Völundi. Simi 56. (53°
1 herbergi til leigu 1. ágúst, á
Grundarstíg 8. Uppl. á neðstiv hæfö
kl. 6—7 síðd. (527
Góö stoía meö forstofuinngangi
er til leigu á Laugaveg 46 B. (521
Stór sólrík stofa til leigu nú
lægar. Laugaveg 49 (3. hæö).
(519'
Húsnæði. Sá, setn getnr leigt
barnlausri fjölskyldu 2 herbergt
og eldhús, frá 1. okt. n. k., er vin-
samlega beðinn aö senda nafn sitt
og heimilisfang i lokuðu umslagí
tii Vísis fyrir 30. þ. m., auökent:
,,Þrifinn“. (5160
r
umiipvi
r
LEiGA
1
Orgel óskast til leigu. A. v. á.
(5U
Regnkápa hefir tapast. Skilist
Oðinsgötu 1. (513
Fundist hefir: slifsisnæla og
glerattgu. Vitjist á lögreglustöö-
J ina kl. 4—-7 e. h. daglega. (529
Ódýrasta kjötiö er lundinn; fæsfc:
daglega í íshúsinu, Hafnarstræti.'.
23. (486-
20 linna hengilampi til sölu.--
Uppl. kl. 7—8 síöd. Bragag'Oi 23,
(526
Notaöur ofn til sölu meö tæki-
færisveröi á Baldursgötu 22. (51S
Tímabær kýr er til söltt. Uppl,
í síma 954. (515
Félagsprentsmiöjan.
Mén nnni honnm
101
„J?ér verðið aS muna þaS,“ sagði frúin. „Eg
vil ekki sjá hana. Hver sem væri af þjónuir mín
um, hefði getað gert það eins vel.“
Um leið og hún mælti þetta, gekk hún um kring
I búðinni og hana bar þar að, sem Bessie var. —
Hún setti upp gleraugun og horfði á hana með
forvitni, sem brátt breyttist í aðdáun.
„J?etta er mjög vel gert,“ sagði hún leit á sveig-
dttH, sem Bessie hafði búið til úr alla vega litum
tlómum af*hinni me;stu snild.
„Já vissulega mjög vel gert,“ endurtók frúin
rteð áherslu, og sneri sér aftur að herra Barker
„pessi unga stúlka þarna virðist hafa vit á verki
Æinu. Hví getið þér ekki sent hana? Eg er viss
um, að hún gerði það snildarvel. Er hún nvkom-
in? Eg hefi ekki séð hana hér áður.“
„Já, svo að segja,“ sagði manntetrið í vand-
rasðum sínum. „Ójá, frú: alveg nýkomin.“
„Gott og vel; eg vona að þér sendið hana,“
gagði frúin, fór út og ók burtu.
Herra Barker Iétti mjög, þegar hún var farin.
„J7etta er einhver allra vandlátasti viðskifta-
vinur minn,“ sagði hann við Bessie; ,,en alveg vit-
—laus í blóm. Nú ætlar hún að hafa boð inni ann-
-aðkvöld og eg á að skreyta hús hennar í Queen
Annés Gate á morgun.“ Hann þagnaði og leit
spyrjandi á Bessie. „Eg þykist vita, að þéi hafið
Keyrt, hverju eg lofaði, ungfrú?“
„Ójá, eg heyrði það,“ sagði Bessie og roðnaði
og brosti.
„Lítið þér á; liún hélt, að þér væruð ein af
búðarstúlkunum — og eg vildi, að hamingjan
geefi, að þér væruð ein af þeim, því að þé>- virð-
ist vera glöggskygn á þetta starf,“ bætti hann við
®g leit í körfuna, sem Bessie hafði raðað í. „Eg
vona, að þér hafið ekkert á móti því — það er
að segja, jæja, þér heytðuð hvað hún sagði og
hverju eg lofaði.“ Og þegar Bessie hikaði og neit-
aði ekki strax, hélt hann áfram: „pér þurfið ekki
annað en segja fyrir, hvernig koma eigi blómun-j
um fyrir, eg skal senda pilt og stúlku með blóm- |
in, yður til aðstoðar."
Bessie þagði fáein augnablik, en leit svo upp
og mælti:
„Eg — þarf ekki að sjá neinn, eða tala við i
nokkurn?“
„Nei, nei; sei, sei; nei, nei, ungfrú! pér verð-
ið þarna eins og hefðarmær; segið fyrir verkurn
og lítið eftir, að blómunum sé komið snoturlega
fyrir. petta tekur ekki lengri tíma en svo sem tvær i
stundir, og eg skal greiða yður tíu krónur fyrir, j
því aS eg veit, að yður muni farast það vel úr
hendi.“
„Jæja þá,“ sagði Bessie lágt; „eg skal fara.“
pað glaðnáði yfir manninum.
„Ef þér komið hingað eftir hádegi á morgun.
ungfrú, þá skal eg hafa alt tilbúið.“
pó öð Bessie kæmi strax til hugar, þegar hún
heyrði, hve mikið hún átti að fá fyrir þetta, hve
lengi hún mundi verða að vinna sér svo mikið
| inn, að hún kæmist burt úr Lundúnum, og ætli
þá ekki lengur á hættu að hitta Harry, þá var
það ekki kaupið, sem mestu réði um, að hún
tók boðinu, heldur ánægjan sem hún hafði af
blómskrúðinu; það var hin eina ánægja, sem hún
: hafði getað veitt sér frá því hún fór frá Lendale.
Og henni fórst skreytingin svo vel úr hendi dag-
inn eftir, að blöðin, sem gátu um boðið, furidu á-
j stæðu til að minnast á, hve hún hefði verið snild-
arleg.
Verslunarstjórinn varð harðánægður, þegar hann
sá lofið í blöðunum. Og þegar hann sagði Bessie
frá því, — en hún las ekki blöðin, (— stakk hann:’
upp á því, að hún skyldi framvegis hafa þenna
starfa með höndum. Eigandinn sjálfur var því og'
mjög fylgjandi. Bessie tók boðinu, en þó að mjög
væri liðið á yfirstandandi samkvæmistímabil, hafði
hún nóg að gera þrjá eða fjóra daga í viku, og
fékk miklu meira kaup fyrir, en að búa til blóm,
Utivistin hresti hana og umsjónin sveigði huga
hennar frá sorginni og söknuðinum, því að henne
var ómöguiegt að hugsa um liðna tímann, þegac
blómahrúgan lá við fætur hennar og hún varð að
sjá til þess, að þau færu sem prýðilegast.
Kyrseturnar og harmurinn höfðu eytt miklu af
lífsþreki og heilsufari hennar. En við atvinnubreyt-
inguna breyttist yfirbragð hennar og hún yarð
hvatari í spori og fjörlegri.
XXXVIII. KAFLI.
Blöðiti mintust rækilega á trúlofun lafði Ethel
og Leyíons lávarðar, og aliir luku upp einum munni
um það. að það væri hið mesta jafnræði. Fregn-
in hafði og hin ákjósanlegustu áhrif í kauphöllinm
og einkum varð hún þó happasæl fyrir hið mikla.
verslunarhús, scm jarlinn stóð fyrir. pað hafði
verið skrafað um það, að fjárhagur þess mundt
standa á völtum fóturn síðan kreppan dundi yfir.
en nú var það í aímæli, að lafði Ethel mundi
leggja stórfé í fyrirtækið, þegar eftir giftinguna.
Jarlinn hresstist og varð glaður í bragði og fór
að taka þátt í fundarhöldum ýmsra mannúðar
fyrirtækja, sem fundarstjóri, eins og áður. í fám
orðum sagt: allir voru glaðir og ánægðir og árn-
uðu hertogafrúnni allra heilla fyrir það, hve henni