Vísir - 08.08.1922, Blaðsíða 4

VlSIR
Odýrar ierðatðskur
komnar aítor í
VötnhúsiB
Skemtifundar
St. Verðandi nr. 9, er i kvöld.,
Eldri og yngri félagar beðnir
að mæta. Gjöfin afhend. Söng-
ur, — Eftir fnnd: Dans.
Brunatryggingar allsk.
Nordisk Brandforsikring
og Baltica.
Líftryggingar:
„Thule".
Hvergi ódýrari tryggingar né
ábyggilegri viSskifti.
A. V. TULINIUS
Hús Eimskipafélags Islands
(2. hæð). Talsími 254.
Skrifstofutími kl. 10—6.
Frain II. fi
Æfing' í kvöld kl. 9%.
Mæfið stundvíslega.
fer bifreið á morgim
iððsi M
r
LElSi
1
Nýir hjólhestar leigðir í lengri
og skemri ferðir. — Verð eftir
samkomulagi. Sigurþór Jóns-
son, úrsmiður, Aðalstræti 9. —
, (550
Fataþoki hefir tapast á leið-
inrii frá Reykjavík að Kolvið-
arliól. Skilist á Bifreiðastöð
Revkjavíkur. (90
Brjóstnál með hrúnúm steini
hefir tapast. - Finnaridi skili
henni á afgr. Yisis gegn fund-
'arlaunum. (78
r
KBMSLá
KENSLA. — Duglegur stúd-
ent og veJ að sér, vill gerast
húskennari á góðu heimili hér
í borginni á vetri komanda. —
Uppl. gefur Bogi Ólafsson, sími
975. ' ' (/0.
1—2 lierhergi og eldhús ósk-
ast til leigu fyrir hjón með 1
barn, nú þegar eða 1. okt. A.v.á.
(85
Góð stofa fyrir 1 eða 2 reglu-
sama karlmenn til leigu. Uppl.
Laugaveg -10 kl. 7—8 siðd. (88
Réglusamur piltur óskar eft-
eða
(87
ir lierhergi helst í vestur- eðá
miðbænum. A. v. á.
Ibúð 2—3 herbergi og eldhús
óskast til leigu 1. okt. Góð um-
gcngni og- áreiðanleg borgun.
A. v. á. (84
Verulega gott herhergi er til
leigu á Grundarstíg 11. Uppl.
í búðinni. S. S. (83
Húsnæði í austurhænum ósk-
ast til leigu, eða káup á húsi,
ef um semur. A. v. á. (81
Stór stofa o.ða 2 litil herbergi
og eldhús óskast á leigu fra 1.
okt. Uppl. í síma 111. (79
Lítil húð, með hakherberg'i-
óskast lil leigu, Jielst við Lauga-
veg eða miðbæinn. Tilboð um
leigu, auðkent „5“, sendist Visi.
___________________________(75
þeir, sem kynnu að geta Ieigt
Ríkliarði Jónssyni mynhöggv-
ara góða íhúð I. október, snúi
sér til IL Stelansson & Bjarnar,
Laugayeg 17, skóverslunin. (71
Besti og ódýrasti skófatnaöur-
inn í Kirkjustræti 2 (Herkastaian-
um). (245
Ágætur barnavagn til sölu.
Uppl. Grettisgötu 34. (86
Dívan til sölu með tækifæris-
verði. Uppl. i Austurstræti 7
(efstu lia'ð), milli 6—8 i kvöld.
, (82
Eir-hengilampi, með 20 lína
brennara, til sölu með tækifær-
isverði. Vesturgötu 51 B. (88.
Til sölú eldavél með tækifær-
isverði. Steingrimur Guð-
mundsson, Amtmannsstíg 1.(76
Ruggustóll, myndastoð ——
stativ —, málverk af Viðey og;
barnavagn til sölu. Tækifæris-
verð. Ffakkastíg 11. (74
þvottapottar til sölu á Spítala
stig 4.
(73-.
Iliisið Baldursgötu 26 er íií
sölu. Uppl, á sama slað. (72.
ftUá
Undirrifuð tekur að sér að
prjóna allskonar prjóiiafatnað
mjög ódýrt. Malin A. Hjartár—
dóttir, Laugaveg 20 B, miðhæð-
in.. (77
Telpa óskast til hjálþar í
lnisi mi þegai’. A. v. á. (69-
Félagsprentsmiöjan.
Tián unnl bonum 108
„Hvernig vitið þér? Hvernig dirfist þér?
Agatha Rode horfSi fast á hana og illúðleg
igurgleði leiftraði í dökkum augum hennar.
„Eg sá giftingarskírteinið, daginn sem eg fylgdi i
vður til Lendale, lafði mín,“ sagði hún með $t- j
andi virðingu.
Lafði Ethel hvítnaði í framan og hrökk aftur í i
bak, en áttaði sig skjótt.
„Farið héðan út!“ sagði hún drembilega.
„Kyrrar!“ sagði hertogafrúin. „Hvað voruð þé; I
að segja. „Hvert fóruð þér?“
„Til Lendalé, þar sem lafði Leyiori bjó, yðar I
tign,“ sagði Agatha Rode.
„Með hverjum fóruð þér?“ spurði hertogafrúin. j
„Með lafði Ethel,“ svaraði Agatha róiega og I
horfði á húsmóður sína náföla,
„Dorchester hersir hafði sagt húsmóður minni,
að lafði Leyton — þau vissu ekki, að hún var
eiginkona Clyde lávarðar, yðar tign — mundi
verða ein heima og við fórum þangað til þess að
stía þeim í sundur."
Hún þagnaði og á meðan læddist hersirinn út
„Jæja,“ sagði hertogafrúin og benti hinum að
þegja.
vHúsmóðir mín talaði við lafði Leyion' —
aftur lagði hún áherslu á orðin — „og kallaði
svo á mig. Lafði Ethel hafði fallið í öngvit og
cg hjálpaði til að bera hana inn í svefnherbergi
hennar.“
„]7að er ósatt!" pessi kona er sakamaður!“
hvæsti lafði Ethel.
Agatha Rode starði dálitla stund þegjandi á
hana, en tók svo upp blýantshulstur úr gulli.
„Eg fann þetta í svefnherbergi lávarðsins þann
sama dag. Ef til vi!l kannast hann við það.“
Clyde tók víð því og lagði það frá sér þegj-
»ndi; en þogn hans var auðskiíin.
pegar við (órum, var lávarðsfrúin miklu nær
dauða en lífi, þó að mér tækist að vekja hana
sii meðvitundar, og meðan eg var að því, fann
eg giftingarskírteinið í barmi hennar. Eg býst við,
að það sé þar enn,“ bætti hún við og benti á
Bessie. „Hún geymir það á sama stað og hús-
móðir mín geymir vasaklútinn, sem hún neyddi
mig til að stela frá Clyde lávarði, kvöldið sem hann
kom til Northfield." Að svo mæltu þagnaði hún
og gekk til dyranna; þeir sem næstir stóðu dyr-
unum, viku úr vegi; hún hvarf út og sást ekki
aftur.
Enn varð hertogafrúin fyrst.til að ná jafnvægi
„Er þetta satt, Clyde?“ spurði hún.
„Eg veit það ekki,“ svaraði hánn. ,,Hið eina
sem eg veit er það, að þetta er elsku hjartans
eiginkonan mín, nýheimt úr helju. Bessie, talaðu
við mig.“
Bessie hallaði höfðinu að brjósti hans þegjandi.
„Sönghallarle;kkona!“ stundi jarlsfrúin.
Clyde sneri sér við og roðnaði.
,,Já, mamma; en ef hún vissi —“
,,Hættu!“ sagði hertogafrúin. — „Segðu ekki
meira sem stendur. ]?að er best fyrir þig, að fara
upp til þín, Ethel.“ Hún sneri sér að hopnum í
dyruiium. „pið megið fara!“ Hópurinn fór út, en
ekki lengra en í ganginn. ,,]7ér er best að fara,
Ethel,“ sagði hún. .
Lafði Ethel rétti sig upp.
„Eg þarf að spyrja Clyde einnar spurningar
fyrst,“ sagði hún. „Eg vil fá að vita, hvernig á
því stendur — ef hún er kona hans í raun og veru
-— að hann duldi þetta fyrir mér, og ætlaði þó
að kvænast mér á morgun.“
Bessie rak upp lágt hljóð og leit á þau til skiftis.
„Kvænast — á morgun!“ sagði hún með and-
köfum.
„Efist þér um, að hún sé konan mín?“ sagði
Clyde og hélt Bessie fastri, eins og hann væri
hræddur um, að hann mundi missa af henni, ef
hann slepti henni.
,,]?að var rétt, sem Agatha Rode sagði. Við
vorum gefin saman í þeirri kirkju. Bessie, þú ert
með skírteinið?"
Bessie stakk hendinní í barm sér.
„Og þér leynduð þessu,“ sagði Ethel næst-
um því náhvít.
„Eg hefi margsinnis reynt að segja 'yður það,*'
sagði hann; ,,en þér vilduð elcki hlusta á mig.
Síðast í gær — en eg skil; nú er það mitt, ail'
spyrja spurninga. Er það satt, sem stúlkan sagðu
að þið hefðuð farið til Lendale?"
Lafði Ethel rhoifði í augu hans, en leit undan.
,,pað er satt,“ sagði hún í lágum róm. ,,E<4
eg hélt '— hvað átti eg að hugsa annað? Mét
gat vissulega ekki komið til hugar, að þér væruð
kvæntur, IfOæntw þessu kvendi."
„pér læddust þangað þegar egVar eigi heima.
og neydduð hana til að yfirgefa mig! Eg skil nú
alt samsærið, því að það var samsæri. Hvar er-
glæpafélagi yðar?“ Og hann leit rrieð ygldum svip
þangað sem hersirinn hafði staðið.
„Eg gerði skyldu mína,“ sagði Iafði Ethel
kuldalega og drembilega. ,,Hún sagði mér eítki
frá því, að þið væruð gift, en var mér sammála
um, að best væri, að hún yfirgæfi yður.“
„Vesalings Bessie mín!“ sagði hann. ,,Ó, ást-
in mín! Vesalings ástin mín!“
Hertogafrúin gekk til þeirra og lagði hönd sína
á handlegg Bessie.
„pað er mál til komið, að þér segðuð eittlivaÖ..,
góða mín,“ sagði hún kuldalega. „Uss, Clýde;
eg vil fá að heyra' það af hennár eigin vörum.
Eg vil fá að vita alian sannleikann í þessu máli,
ef það er unt! Hvérs vegna yfirgáfuð þér mann
yðar, Leyton lávarð?“
Augu Bessie fyltust tárum, én hún harkaði ai
sér og horfði djarílega á hertogafrúna.
„Eg vissi ekki, að hann var Leyton lávarður.
Hann hét Brand. Eg unni honum of heitt til þess
að verða þröskuldur á vegi hans, og eg reyndi:
að bjarga honum frá eyðileggingu og þeirri smán,
sem hann hafði orðið fyrir með því að taka niðm
fyrir sig. Lafði Ethel skýrði þetta nákvæmlega
fyrir mér, en það var í rauninni óþarfi, því að