Vísir - 26.08.1922, Blaðsíða 4

RllIR
É
Til borgara bæjarins.
Sjómanna- og gestaheimili Hjálpræðishersins í Hafnarfirði.
(í þessu húsi eru auk þess sjúkrastoi'ur, svo við liöfuni
rúm fyrir 7 sjúklinga í einu).
2. september selur Hjálpræð-
isherinn, um alt Island, lítið
celloluid-blóm til ágóða fyrir
starfsemi liersins hér á landi.
Við leyfum okkur nú að hiðja
«arini vora hér í bænum, um
lijálp þein’a og aðstoð, með fyr-
irfram að panta nokkur blóm
á 25 aura, eða að aðstoða okk-
ur við söluna. þar sem leyfið,
til að selja blómin, gildir að eins
einn dag, þá getum við ekki
náð að selja um allan bæinn,
án hjálpar vina okkar.
Verið svo vinsamleg og’ hring-
ið upp í síma 203, ef þið viljið
hjálpa olckur, nokkra tíma, með
söluna. Sömuleiðis gerðuð þér
okkur stóran greiða með því
að panta nokkur blóm til sölu
eða útbýtingar. — Lúðrasveit
Reykjavikur hefir vinsamlegast
lofað áð spila á Aus'turvelli um
kvöldið, blómadaginn, lil þess
5 á þann hátt að styðja þá starf-
semi, sem imifec^Fnunin er til
ágóða fyrir. Ef það væri einn
eður annar, sem viidi aðstoða
okkur með hljómleikum, söng,
upplestri, fyrirlestri eða þvil.,
þá veriö svo vinsamleg og lát-
ið okkur vita um það, eins
fljótt og þér gctið.
pað er von vor, að liinn tím-
anlegi árangur dagsins megi
verða mikill, og við erum þess
fullviss, að vinir oklcar hérna í
bænum vilji gera sitt til að svo
megi verða.
Hugsið uin það, sem áður er
sagt, og takið ákvörðun um, á
hvern hátt þér getið styrkt þetta
þjóðnýta fyrirtæki, sem nýtur
styrktar af ágóða dagsins.
Með mikilli virðingu.
Kristian Johnsen.
Flokkstjóri i Reykjavik.
liim kimÍBA
Viötalstimi bl. 2—3 e. h.
þrir menn geta fengið vinnu
3 Vikna til mánaðartíma. Uppl.
gefur Skarph. Olafsson, áhalda-
húsi ríkisins, sími 253. (303
Grátt kápubelti hefir tapast.
Skilist í Traðarkotssund 3, niðri
(302
I
Herbergi fyrir einhleypa karl-
menn til leigu. Upplýsingar kl. 5,
—6 hjá Jóni Sigurpálssyni, af-
gr. Vísis. (294
Stúlka óskar eftir lierbergi
frá 1. okt. Uppí. í sima 227. (293
3—4 herbergja íbúð óskast L
okt. Uppl. i sima 141, fráíft—-12..
(297
Reglusöm stúlka óskar eftir
herbergi lijá góðu fólki, frá 1.
sept. Áreiðanleg greiðsla. A.v.á.
(305
3 herbergi og cldhús (sér í-
búð) óskast 1 október. Fyrir-
fram greiðsla getur komið til
greina. Tilboð auðk. „1. októ-
ber“, sendist afgr. Vísis. (300
Tvö herbergi ásamt eldliúsi
(eða aðgang að eklhúsi) óska
friðsöm hjón að fá á Icigu frá
1. okt. n. k. A. v. á. (301
2 herbergi óskar einhleypur
maður að fá á leigu 1. okt. Til-
boð auðkend „1001“ sendist af-
gr. Visis.- (287
Danskt og enskt veggfóöur ný—
komiö. Ódýrt eftir gæýúm. - Mat5-
ur til aö líma upp, ef óskast. Aöal-
stræti 6. (257"
Ljómandi fallegt mahogni-
skatthol til sölu. Verð 11111 2000>
kr. A. v. á. (299
.Ilafragras af dagsláttu til sölu!.
Agúst Ármann, sími 649. Heimæ
frá 12—1 og eftir 8. (298-
Tvöfalt hús, nálægt miðbæn-
um með lausum íbúðum 1. okt.
lil sölu með tækifærisverði, ef
samið er nú þegar. A. v. á.
Úrvals grammófónjilötur tib
sölu ódýrt. A. v. á. (304
F élagsprentamiö j an.
««114 uui hlutrerk. >1
koma híngað til mín svo að eg geti séð framan
í yður?
Eg skal viðurkenna það, að eg var í æstu
skapi og það hefir eflaust sést á mér. Og í saman-
burði við þessa fölu og rólegu stúlku, hefi eg
sjálfsagt verið eins og bálreið telpa. En eg ætlaði
nú samt að koma flatt upp á hana.
— Hjúkrunarkona, mælti eg hægt en með á-
herslu, eg skal nú segja yður sögu. pér megið
hvorki kalla mig frú Meredith né frú George. pér
saegið aldrei gera það.
Henni brá ekki hið allra minsta.
— Nei, eg skal ekki gera það, fyrst yður er
það á móti skapi, mælti hún vingjarnlega. Eg
veit, að margar leikkonur vilja fremur láta kalla
sig því nafni, sem þær ganga undir á leiksviðinu.
Eg hefi hjúkrað mörgum leikendum. Nú — eg
■á þá að kalla yður ungfrú Veru Vayne.
— Nei, alls ekki. Eg heiti ekki heldur því
aafni. Eg heiti Rósa Whitelands — og eg lagði
áherslu á hvert orð.
— Jæja, ungfrú Whitelands, það skal eg muna,
maelti hún og lét eins og ekkert væri. En væri
ekki best fyrir yður að sofná ofurlítið núna?
*— Nei, eg sofna ekki fyr en eg hefi sagt
yður það, sem mér býr í brjósti.
Hún svaraði með sömu róseminni: -— pér skul-
»ðf ekki ergja sjálfa yður á því.
— Ergja mig. Hvað þýðir það að tala þannig
'við mig, mælti eg æst. Eins og eg geri nokkuð
annað en ergja sjálfa mig, eins og þér komist
að orði.
— Jæja, þá verð eg að fara -—■ — ■—
— pað er að eins til að gera ilt verra, mælti
eg kjökrandi. Eg afber það ekki að vera hér ein
og hugsa um þetta fram og aftur. Eg verð brjál-
uð. pað er illa gert af yður að vilja ekki hlusta
á mig. Og fyrst eg fæ ckki að tala við lafði Mere-
dith, þá verð eg ^ð fá að tala við yður.
— Eg hlusta ekki á það, sem þér ætlið að
segja, ef það setur yður í geðshræringu, mælti hún
og hristi höfuðið. pér vitið vel sjálfar, að lafði
Meredith kemur eigi til yðar vegna þess, að hún
heldur að þér munið ofreyna yður á því að tala.
— Eg skal tala ósköp rólega, sagði eg með skjálf-,
andi röddu. pað er þá fyrst að segja —- —
í þessu var barið að dyrum. Hjúkrunarkonan
flýtti sér að opna.
— pað var bara vinnukonan, sagði hún. Hún
kom með þetta bréfspjald til yðar.
—- Til mín? mælti eg undrandi. pað getur
ekki verið. Enginn veit að eg er hér nema ------
Hjúkrunarkonan rétti mér bréfspjaldið. A því
stóð með stórum dráttmiklum stöfum: Frú George
Meredith.
Eg sneri spjaldinu við. Hinu megin var mynd j
af stóru Atlantshafsskipi á siglingu og þvert yfir
myndina var skrifað með sömu hönd:
— Hvernig líður yður, hfóið mitt? Eg er í ess-
inu mínu. Komin út á hafið. Yðar einlæg. Prins-
essa Meta.
Eg vissi því miður vel, hver hafði skrifað þetta. I
Bréfspjaldið var stimplað í Liverpool. Hafði Vera.
Vayne nú hrist ryk Enlands af hinum háu stíg-
vélum sínum fyrir fult og alt?
í bræði minni böglaði eg bréfspjaldið saman.
og fleygði því í arineldinn. Kviknaði óðar á þvi.
og brann það upp til ösku. ?
— /E, hvers vegna gerði eg þetta, hrópaði eg.
samstundis. Eg hefði átt að geyma þetta bréf-
spjald sem sönnunargagn. Hjúkrunarkona, þetta
bréfspjald var einmitt frá hirmi réttu frú George.
— Jæja, sagði hún ósköp rólega. Var það frá.
henni.
Eg náði í svuntuhorn hennar og hélt þar dauða-
haldi.
— Nú skal ég segja yður upp alla sögu ....
Eg stóð á öndinni af ákefð. Og svo byrjaði eg.
auðvitað á öfugum enda á sögunni: — Hún get-
ur verið gagnleg bending um að giftast aldrei á
laun.
— pað getur nú margt komið íyrir, jafnveí
bestu menn, mælti hún gletnislega. Eg ímynda mér
að okkur mundi stórfurða, ef við fengjum að gægj-
ast bak við tjöldin hjá ýmsum fjölskyldum, sem.
við þykjumst þó jafnvel þekkja best. Eg hjúkraði
einu sinni konu, sem ....
— Já, já, greip eg fram í. (Eg þekti þessar
óendanlegu hjúkrunarkvennasögur, sem allar byrja
þannig). En hlustið þér nú á mig. Lafði Meredith
vill ekki gera það. Hún hefir eflaust orðið mjög
hrygg þegar hún frétti það að sonur hennar vai
giftur stúlku, sem hún þekti ekki neitt. Haldið þér
ekki að svo hafi verið.