Vísir - 01.12.1922, Blaðsíða 3

VlSIR
J Bnnar til úr besta
♦ tyrkneskn tóliaki
t m* m
l- Yerö tr. 1,00
^ pakkÍHD, 10 stjkkja.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
*
♦
♦
♦
♦
♦
HÁRGREIÐSLUSTOFAN Laugaveg 23; sími 895;
verður opin desembermánuð til kl. 8 e. h., jafnt í'yr-
ir dömur sem herra. — Á sunnudögum eftir umtali.
I. O. O. F. 1041218y2.
Á^eSrið í morgun.
Hiti í Reykjavik 4 st., Vest-
mannaeyjum 4, Isafirði 1, Ak-
ureyri 1, Seyðisfirði 2, Stykkis-
hólmi 4, Grímsstöðum 0, Rauf-
-arhöfn 2, Hólum í Hornafirði 2,
pórshöfn i Færeyjum 7, Kaup-
Tmannaliöfn 4, Rjörgvin 7, Tyne-
moutli 8, Leirvík 7, Jan Mayen
~~ 5, Grænlandi -4- 26 Loftvog
lægst fyrir suðvestan land. Suð-
austlæg átt. Horfur: Sama vind-
.•'Staða. Óstöðugt veður.
Samkoma
verður haldin i Nýja Bíó kl. 3
á sunnudaginn kemur, til styrkt-
ar mætum og kunnum manni,
sem er að missa heilsuna og þarf
að leita sér lækninga. par verð-
ur skemt með hljóðfæraslætti
og söng, en ræður flytja próf.
Sigurður Nordal og frú Aðal-
björg Sigurðardóttir. Frúin ætl-
ar að segja frá islenskri skáld-
konu, sem fáir þekkja, en er
nú að láta prenta skáldrit sín,
sem mikið er af látið. Nánara
verður getið um þessa skemtun
á morgun
2000 kr. gefins.
Nafn Landstjörnunnar féll úr
auglýsingu undir þessari fyrir-
Jólagjöfin verslanir.
er nú komin i allar bóka-
í þetta sinn er meira
Tandað t.il úfcgéfunnar en nokkru sÍHni áöur. ’Verð kr. 4.80, —
Eítthvað er til enn af Jólegjðfinni frá fyrri árum.
Krullupinnar
þeir allra beetu i borginni, fást £
Versl. GULLFOSS, Aasturstræti,
Fri degiMin i dag til )él*
verða áteiknaðir púðar og skammel í boy og filt seldir fyrig
að eins kr. 4,50 stk.
UNNUR ÓLAFSDÓTTIR.
33'j20[0 alsláittur
verðúr gefinn til nýárs af allskonar
eldLlitLs^liOldLum.
sögn í blaðinu í gær. Eru skífta-
vinir beðnir að athuga þetta,
Magnús Magnússon,
múrari, Frakkastíg 20, er 51
árs i dag.
Botnía
fór til Vestfjarða i morgun.
Meðal farþega var Ól. Proppé,
alþm.
Suðurland
fór póstferð til Borgarness í
morgun.
Til Englands
fóru í gær: Jón forseti, Hilm-
ir og Draupnir.
Gjöf
til rússnesku bamanna: kr.
150,00 frá X.
Maí
kom af veiðum í morgun.
■ndl eftir
að hvergi em ódýrari Gardinu-
tau í borginni. Mikill afsláttur
af allri Álnavöra til jóla.
Verslun Gunnþórunnar & Co.
(Eimskipaf élagshúsinu).
VERSLUNIN „ÓÐINN^
Óðinsgötu 1,
selur allar nauðsynjavörur
ódýrt, — t. d.:
Molasykur % kg. 57 aura
Steyttan sykur % kg. 50 aura.
Skemtanir
Stúdentafélagsins verða í dag
parf ekld að efa, að þær veiði
f jölsóttar
um hlutverk. 61
Hijarta sitt seinna. petta er langbesta lausnin á
'jnálinu, fyrst þér þurfiS endilega aS giftast, eins
>og þér sögSuS mér. paS er náttúrlega hægur vandi
iaS kenna heilræSin, en eg er viss um þaS, að
þetta er ágætt heilræði. pér getið ekki fundið upp
-á neinu betra.
Yðar Vivie.“
Eg gat ekki sagt eitt einasta orð, en horfði
.agndofa á bréfið. Ekki svo að skilja, að eg tryði
henni ekki til að skrifa þannig. pað var alveg
«ftir henni. En mig furðaði á því, að hann skyldi
biðja mig um að lesa þetta.
Georg steig öðrum fæti upp á bekkbrúnina,
studdi olnboga á kné sér og horfði á mig um
hríð.
Til þess að láta sem mist á því bera, að þetta
lcom flatt upp á mig, rak eg upp hæðnishlátur og
mælti: — pað er undarlegt, hvað henni getur
■dottið í hug.
— petta er ekkert undarlegt, mælti hann al-
varlega. petta, sem hún skrifar, er alt hverju orði
sannara. petta er langbesta ráðið.
— Hvað — hvað segið þér, stamaði eg.
— Eg á við það, að langbest er fyrir mig að
Tara að ráðum hennar, mælti hann með hægð.
Og nú verðið þér að segja, hvort þér fallist á
það.
Eg skildi ekki hvað hann var að fara.
— Fallast á hvað? spurði eg alveg rugluð.
— Að giftast mér.
pað varð löng þögn þangað til eg svaraði.
petta var þá bónorð. Erindi það, sem hann
átti við mig,‘ var að biðja mín. Og er jeg að
lokum skildi það, hvað hann var að fara, varð
eg fokreið. Eg snerist að honum eins fólslega og
eg hafði séð hænuunga heima á Bryn snúast gegn
hundinum hans, honum Straf, og hrópaði eldrauð
af bræði:
— Hvernig haldið þér að eg sé innrætt?
— Hvað eigið þér við? spurði hann.
— Eruð þér svo skini skroppinn að halda það,
að þér getið beðið heiðvirðrar stúlku á þriðja
degi eftir að þér hafið séð hana í fyrsta skifti.
— petta hafa ekki verið neinir algengir þrír
dagar, sagði hann.
Eg lét sem eg heyrði það ekki: — pér viljið
víst giftast mér vegna þess að það er langbesta
lausnin á málinu, enis og hún segir sjálf í bréfinu.
Eg veit að þér kvæntust henni án þess að þekkja
hana hið allra minsta, að eins vegna þess að önn-
ur kona hafði hryggbrotið yður. pér eruð — þér
eruð alveg samviskulaus gegnvart kvenfólki. pér
látið yður á sama standa um það, hve mjög þér
særið tilfinningar kvenna. Framkoma yðar gagn-
vart mér hefir verið óþolandi ..........
Hann ætlaði að grípa fram í fyrir mér, en eg
bandaði honum frá mér með hendinni og mælíi
enn fremur:
— Fyrsta kvöldið kölluðuð þér mig ævintýra-
drós. Jæja, þér sögðuð það ekki með beinum orð-
um. En það breytti engu, því að þér fóruð með
mig sem svikakvendi.
— Já, en seinna ....
— Seinna neydduð þér mig til þess að veiSa.
svikakvendi. í þrjá daga samfleytt neydduð þót
mig til þess að leika á foreldra yðar og látið sera.
eg hefði nú aftur fengið minnið, og vissi það, aS
eg var frá George. pað hefir verið mér viður-
styggilegt frá upphafi.
— Eg efast ekki um það, mælti hann.
— pér vitið alls ekki um það, hreytti eg &
úr mér.
— Ef þér ætlið að þetta hafi fallið mér létt,
þá skjöplast yður stórkostlega, mælti hann. Mér
hefir áreiðanlega liðið hundrað sinnum ver helcL
ur en yður, ungfrú góð. pér megið reiða yðœr á
það.
— Hvernig ættuð þér að geta dæmt um það,
svaraði eg. Og ekki hafi þér einu sinni Iátið svo
lítið að þakka mér fyrir alt, sem eg hefi gert fyrrc
yður. pegar foreldrar yðar fóru —— við skul-
um annars sleppa því. En nú, þegar öllu er lokiS.
þá dirfist þér að spyrja mig hvort eg vilji t altíans,
vera frú George, og þér eruð sannfærður um, að
eg muni taka því með þökkum.
— Nei, sagði hann, svo djarfur hefi eg aldrei
verið í ágiskunum mínum að ætla, að þér taekjwð
því með þökkum. Eg vonaði að eins að þér muncl-
uð láta til Ieiðast.
— pér eruð ósvífinn! hrópaði eg í bræði. paS
er þýðingarlaust fyrir yður að neita þessu, því
að þér vitið vel, að eg hefi rétt að mæla. }7ér
segist hafa „vonað“ þetta, en það er alveg sama,
vegna þess, að þér vitið, að eg ætlaði í vist þá ar