Vísir - 02.12.1922, Blaðsíða 3

Vísir - 02.12.1922, Blaðsíða 3
VlSIR 2000 kr. gefins. Tvö þúsund krónur gefa eftirtaldar verslanir viðskifta- rinum sínum í jólagjöf, frá 1. desember: — L.andstjarnan, Austurstræti 10; síjni 389. Lárus G. Lúgvígsson, pingholtsstræti 2; simi 82. E. Jacobsen, Austurstræti 9 (og Hafnarfirði); sími 119. L. H. Múller, Austurstræti 17; sími 620. „Björninn“, Vesturgötu 39; sími 1091. O. Ellingsen, Hafnarstræti 15; sími 605. Vigfús Guðbrandsson, Aðalstræti 8; sími 470. Húsgagnaversl. „Áfram“, Ingólfsstræti 6; sími 919. Jón Sigmundsson, Laugaveg 8; sími 383. Jóhann Ögm. Oddsson, Laugaveg 63; sími 339. Verslun Jóns pórðarsonar, pingholtsstræti 1; sími 62. Bókaverslun ísafoldar, Austurstræti 8; sími 361. Júl. Björnsson, rafmagnsáhaldaversl., Hafnarstr. 15; s. 837. Hattabúðin, Kolasundi; sími 880. GrammorónplQtnr Fale-itnr i afar stóru úrvali, komu með Botniu, nálar, albúm,. fjaðrir og varahlutir. — 2NTES. VarðíO InkkaO, — HljóðfæraMs ReykjaTikor. Sjónleikur Hringsins verður leikinn í kvöld klukkan 8 í síðasta sinn. Aðgöngumiðar seldir í Iðnó í dag frá kl. 1—7 e. h. ----------------------------------T Jónatan Þorsteinsson Sími 464. Nýkomið með Botníu: SAUMUR (danskur), allar teg- undir, SKÓSMIÐASAUMAVÉLARNAR margeftirspurðu. — Látúnsleggingar á stiga og borð og margt fleira. Frá degiitun i dsg til féls verða áteiknaðir púðar og skammel í boy og filt seldir fyrir að eins kr. 4,50 stk. UNNUR ÓLAFSDÓTTIR. lofun sína ungfrú Laufey Jóhanns- dóttir og Jón Jónsson, Lindargötu 19- Stefán Egilsson, múrari, er 77 ára x dag. Karlakór K. F. U. M. syngur í Bárubú'ö annað kvöld kl. 9. Hringurinn leikur nú í síöasta sinni kl. 8 í kvöld. Verkakvennafélagið Framsókn lieldúr hinn árlega afmælisfagn- sö sinn 5. des. í ár. Sjá auglýsingu á öðrum stað í blaðinu í dag. Botnía fer frá Kaupmannahöfn 5. jan- úar 1923 til Reykjavíkur. Kemur við í Leith og Vestmannaeyjui-n. Fyrirlestur. Þorsteinn Björnsson frá Bæ ætl- ar aö halda fyrirlestur í Hafnar- firði á morgun kl. 4 síðd., um út- legð íslendinga; í Ameríku. Irésmillag Reykjauíkur heldar fund í Bárubúð, uppi, sunnad. 3. des. kl. 3 slðd Ef ti vill talar utanfélagsmaðnr á fund- inum f9ti<Ckriaia. ERLEND MYNT. Khöfn 1. des. Steidingspund...........kr. 22.16 Dollar ................— 4-92)4 100 mörk, þýsk .......— 0.07)4 xoo kr. sænskar........—- 132.30 100 kr. norskar .........— 90.90 xoo frankar, franskir .. — 34-50 100 frankar, svissn. ... — 91-85 toó lírur, ítalskar....— 23.70 100 pesetar, spánv.....— 75-5° 100 gylhni, hol!......— 194-65 Reykjavík 2. des. Sterlingspund.......... kr. 25.60 100 kr. danskar.......— 115.75 100 kr. sænskar........— 155-89 100 kr. norskar .......— 102.11 Dollar ................— 5.80 Feitt kjöt af ungum sauð'um og vænum dilkum er góður matur. Bæði hangið, saltað og nýtt (fros- ið) kjöt er altaf best að kaupa í V e r s 1. „V O N“. — Sent heim ef óskað er. — Sími 448. Styðjið innlendan iðnað! Kaupið hin afar sterku hér saumuðu lífstykki; fást að eins í LÍFSTYKKJABÚÐ INNI ReyniO rafurmagnspernrn- ar frá okknr. Þær kosta þrfðjnngf mínna en hjá öðr- nm. Gæði þessarar vörn feggjnm við óhræddir nndfr dóm almennlngs. Látiðreynsi- nna skera úr, því að hún er sannieiknr. Helgi Magnússon & Co. SkWt um hlutverk. 62 eg hitti konu y8ar. — „vitrunina“ á eg við — nei, ‘frú Harrison. Og nú ætlið þér, að vegna þess að eg hefi mist stöðu mína, muni eg vera fús til þess að taka hverjum sem er. Nei, látið ekki eíns og -þetta komi flatt upp á yður, kapteinn, mælti eg enn fremur og stappaði niður fætinum. ]7ér ættuð að skilja, að eg hefi ástæðu til þess að vera reið. Hver ung stúlka mundi telja slíkt bónorð sem þettá hreinustu smán. Eg bjóst við því að hann mundi verða reiður. En hann svaraði í sínum blíðasta málrómi: — Já, já. pér hafið alveg rétt að mæla. Ekkert er jafn særandi eins og þá er sá, er maður er að reita til reiði, felst alveg á það, sem maður segir. Mér fell því allur ketill í eld og ' stamaði: — Nú, jæja, er svo nokkuð fleira um þetta að ræða? /Etlið þér að segja eitthvað? — Já, 'margt, ef eg fæ leyfi til þess, mælti hann. Má eg setjast hérna hjá yður? Hann settist á bekkinn og talaði við mig. Hann hafði talað lengi áður en eg heyrði hvað hann sagði. En svo heyrði eg alt í einu þessi orð: — aldrei haft tíma til þess að ganga eftir stúlku .... — Nei, það segið þér víst alveg satt, mælti æg. Ekki einu sinni eftir konunni yðar. — Eg viðurkenni það, að eg hagaði mér heimskulega þá. Eg fór að eins og asni. En nú skulum við aftur snúa oklcur að efninu. Eg er nauðbeygður til þess núna að hraða þessu svo mjög. Nú eða aldrei verð eg að fá að vita vissu mína. pað á að senda mig aftur til herstöðv- anna eftir viku. J?ér verðið að hlusta á mig og taka orð mín alvarlega. „ Eftir viku átti hann að fara aftur til vígstöðv- anna. pegar eg heyrði það, rann mér öll reiði. Hann átti þá aftur að ganga í eldhríðina, þar sem óteljandi hættur biðu hans á hverjum degi. Mig hrylti við að j hugsa til þess að fórna svo fallegum manni á blóðvelli. Hann hélt áfram: — Stríðið gerir mann opin- skáan, vegna þess, að það er ekki víst, að mað- ur geti sagt á morgun það, sem manni gefst færi á að segja í dag. pað hafa margir óbeit á þess- um svonefndu „stríðshjónaböndum". Sjálfur var eg þeim einnig andvígur fyrst í stað. En eg hefi kom- ist á aðra skoðun, síðan eg vissi, hvernig stríðið var. Heima á eg mynd. af mér og 32 félögum mínum. Eg var að hugsa um þá í gærkveldi. Við erum nú að eins tveir eftir á lífi. Eg fékk kökk í hálsinn, því að eg mundi vel eftir myndinni af hinum ungu og hraustlegu piltum. — Skiljið þér mig nú---------- — Já — en------------- — En —? Já, eg veit líka hvað þér eigið við. pér eigið við það, að svona bónorð sé — — auðvitað ekki móðgun, heldur miklu fremur viðurkenning, en þó alt of kaldranaleg. pað væri Iíka ákaflega kaldranalegt, ef eg hefði enga ástæðu til þess aðra en þá, sem þér vitið þegar. En svo er ekki. Hann brosti. Eg spurði undrandi: Nú, hvaða ástæðu hafið þór aðra? Er það alvara yðar, að þér breytið ekki þannig, vegna þess, að það sé besta úr- lausnin? • Hann brosti enn og sagði svo að eins tvö orð, til þess að skýra það, við hvað hann átti: —í Elskan mín. Já — þá varð mér auðvitað orðfall aftur. Eg fann að eg eldroðnaði og eg fékk suðu fyrir eyr- un. pannig sat eg steinþegjandi en hann hélt áfram í sama mjúka málrómnum: — Skiljið þér nú, hvað eg átti við, er eg sagði, að mér hefði liðið miklu ver en yður þessa sein- ustu þrjá daga? Aður en eg kom hingað vissi eg, að eg hafði gert óttalegt glappaskot að gift- ast. pó vissi eg ekki til fulls hve mikill glópur eg hafði verið fyr en eg kom hingað og kyntist yður, þegar eg sá yður með foreldrum mínum og þér voruð með þeim sem tengdadóttir. Eg vissi, að þetta hlaut að taka einhvern enda, fyr eða síðar, að við mundum verða að skilja aftur, Rósa. Finst yður nú ekki, að margar ástæður hafi verið til þess, að mér hefir liðið illa? — Meredith kapteinn 1— — — pér kölluðuð mig einu sinni skímarnafni,, mælti hann. Munið þér ekki eftir því? pað var í anddyrinu á gistihúsinu. — Eg trúi því ekki, að yður þyki vænt um mig eftir þenna stutta viðkynningartíma, mælti eg lágt og hjartað barðist hratt í brjósti mér. Hann hló. — Svo að þér trúið því ekki, bláeyga töframærin mín? Eg hefi að eins verið í þeim vanda staddur, að eg hefi aldrei mátt láta yður verða þess vara. Eg þorði iekki einu sinni að~ geyma litlu, hvítu fjóluna, til minningar um þanu skemtilegasta morgun, er eg hefi lifað, þá er við vorum á gangi úti í skóginum. En samt-------------- Hann andvarpaði: — Eg þorði ekki að vera I samvistum við yður lengur, og varð að forðast yð-

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.