Vísir - 14.04.1923, Blaðsíða 3

VtSIK
Messur á morgun.
í dómkirkjunni kl. u, síra
Bjarni Jónsson. Ferming. Engin
síödegismessa,
í fríkirkjunni i Reykjavik, kl.
2, síra Árni SiguriSsson. Kl. 5 síiS-
■degis prófessor Haraldur Nielsson.
í fríkirkjunni i HafnarfirSi kl. 2,
sira Ólafur Ólafsson (missiris-
skiftaræöa).
í Landakotskiíkju: Hámessa kl.
9 f. h.; kl. 6 guSsþjónusta me'S
prédikun.
Lúðrasveitin
leikur á Austurvelli kl. 3 á morg-
u». Merki veröa þar seld, til ágó'ða
handa sveitinni. Stúlkur, 15—18,
sem vilja selja merki, eru beðnar
að koma til viðtals í hljómleika-
skálanum kl. 2 á morgun.
'Hermann Jónasson
frá Þingeyrum flytur fyrirlestur
5 Nýja Bió kl. 2y2 á morgun, um
ýms nýmæli og bjargráð. Lands-
stjórn og alþingismönnum veröur
boði'S. Erindi þetta varðar alla
smenn, en ræðumaðurinn þjóðkunn-
ur vitmaður og góðviljaður. Ættu
menn að fjölmenna til að hlýða á
hann.
H/eðrið í morgun.
'Hiti í Reykjavík 4 st., Vest-
mannaeyjum 5, ísafirði 4, Akur-
cyri 4, Seyðisfirði 3, Þórshöfn i
Færeyjum 7, Stykkishólmi 7,
"Grímsstöðum o, Raufarhöfn 2,
Hólum i Hornafirði 5, Björgvin
7, Tynenlouth 6, Leirvík 5, Jan
Mayen -4- 3, Mývogi -4- 18 st. —■
Loftvog lægst yfir Bretlandi.
Austan á Norðurlandi; norðaustan
á Suðurlandi. Horfur: Austlæg átt.
er
= HalIgrimskYer =
i skrantbandi.
Víkingarnir á Hálogalandi
verða leiknir annað kveld.
E.s. ísland
kom i morgun. Meðal farþega
var Davíð Östlund.
Skallagrímur
kom af veiðum í morgun með
106 tunnur lifrar, en Egill Skalla-
grímsson í gær með 96 tn.
Enskur botnvörpungur,
sem hingað kom i gær á flóð-
inu, ætlaði að sigla gegnum skarð-
ið, sem brotnaði í Örfiriseyjar-
garðinn í vetur, — hugði að þar
væri hafnarmynnið. Skip, sem
fyrir lágu, blésu senr ákafast, til
þess aö vara hann við, og tókst á
síðustu stundu að aftra honum frá
voðanum. Tvö skip önnur hafa
ætlað að sigla þarna inn fyrir
nokkru, en sáu að sér i tæka tið.
Siglingamerki hafa verið sett ut-
an við garðinn, til þess að vara
skip við þessum háska.
Á morgun
fara bifreiðar til Vífilsstaða kl.
11 y2 f. h. og kl. 2j4 e. h., og til
ITafnarfjarðar á hverjum klukku-
tíma, frá Bifreiðastöð Steindórs,
Hafnarstræti 2. Sími 581 (2 línur).
Á morgun
til VífilsstaSa kl. nj4 og 2y2
og Hafnarf jarðar á hverjum tima.
Nýja Bifreiðastöðin. Sími 929.
Félag Vestur-íslendinga.
Fundur á mánudagskveld kl. 8ýý
í Bárunni.
íþróttafélagar!
Gönguför i fyrramálið kl. 9, frá
mentaskólanum.
Verslunin Goðafoss,
Sími 436. é-. ; Laugaveg 5.
NÝKOMIÐ:
Skaftgreiður, Gummísvampar, Svampar, þvottapokar margar
tegundir, andlits Sápa, Decinfector, Kuhlnervatn 4711, Hæru-
meðalið La Jouventine de Junon, Pelrole Hahn, sem eyðir
flösu og eykur hárvöxt, Andlitscréme og andlitspúðjur, Talc-
um-púður, Púðurkvastar, Brilliantine og ki'ystaliserað í öskj-
úm og túbum. Tannpasta, Tannburstar, Handáburður, Skegg-
sápur, Skegghnífar, Rakvélar, og blöð i þær, Slípvélar, Hárnet
Hámálar, Krulujárn, Krululampar, Svampanet, Gúmmihita-
dúnkar á kr. 8.50, Barnatúttur Makogi á 30 aura, Gluggasteng-
ur úr látúni á kr. 1.50 stk. Kven-silkisportnet o. m. fl. —
Gott er að versla í Goðafoss,
Besta fermingargjöfin
er Hallgrimskver. Fæst í
skrautbandi í bókaverslunum.
Knattspyrnufélagið
Víkingur: Æfing á morgun hjá
I. og II. flokk, kl. ioy2, hjá III.
bg IV. kl. 1 e. h.
Hjálparbeiðni.
Enn hefir Vísir verið beðinn
að leita hjálpar handa bágstödd-
um manni, sem legið liefir sjö
vikur í sjúkrahúsi, en er ný-
kominn heim. Hann var ekki
fyrr heim kominn, en kona hans
veiktist og var flutt i sjúkrahús.
Liggur hún þar enn og eru heim-
ilishagir lijónanna ekki góðir,
því að þau eiga 4 born, en eru
mjög fátæk. J>ó ekki sé vin-
sælt að flytja hverja hjálpar-
beiðnina á fætur annari, þá er
og ilt að láta nauðstadda menn
synjandi frá sér fara, og því
verður tekið á móti gjöfum til
hjóna þessara á afgreiðslu
blaðsins, ef einhverjir vildu láta
eitthvað af liendi rakna. Nánari
upplýsingar á skrifstofu Vísis.
GULLFOSS
fer til Vestf jar?a á mánudag, 16.
apríl, síðdegis.
Vörur afhendist í dag eða fyrír
hádegi á mánudag.
Farseðlar sækist í dag.
Aukahafnir: Sandur og Tálkna-
fjörður.
GOÐAFOSS
er á förum frá Austfjörðum.
LAGARFOSS
fer frá Kaupmannahöfn 18.
apríl til austur- og norðurlandsins.
BORG
fer í dag frá Ibiza til austur og
norðurlandsins.
VILLEMOES
fór 12. apríl frá London til
austur og norðurlandsins.
ESJA
mun fara í dag frá Kaupnianna-
höfn.
í vargaklóm.
Ikarlmanna, og einkum drengja, sem fara gálaus-
lega með eldspýtur. En okkur langar ekki til
þess, að láta brenna kofann ofan af okkur.“
James fór með vagninn að hesthúsinu og Nóra
gekk á eftir.
„Geturðu spent hann frá?“ spurði James.
„Já, já,“ svaraði Nóra.
„Láttu þá sjá og gerðu það,“ sagði James. Að
svo mæitu settist hann á fötu, tók upp gamla krítar-
pípu, furðulega svarta, tróð í hana tóbaki og tók
að reykja.
„Hvað er þetta? ]?ú reykir þá!“ sagði Nóra
ærið undrandi. „Eg hugsaði —“.
„Far þú nú ekki að hugsa!“ sagði James um-
■vandandi. „Drengir hafa enga heimild til þess að
hugsa, og þeir ættu að ganga um kring með lokuð
augu, þangað til þeim leyfist að ljúka þeim upp.
jOTnfrú Deborah veit ekkert um það, sem hún sér
ekki, og hún finnur enga lykt; — en eg fleygi
ekki eldspýtunum út um alt. Eg er nú gamall orð-
inn, og má ekki án pípunnar vera. Eji þú skalt
eiga mig á fæti, ef eg sé þig reykja! — Farðu
nú inn með hann, kembdu honum og gefðu honum.
Körnbyrðan er í hesthúshorninu.”
Hann horfði á, meðan Nóra var að kemba hest-
inum og gefa honum, og smá-rumdi í honum á
meðan, en það var vottur þess, að honum þætti
henni farast verkið vel úr hendi.
„pvcðu þér nú um hendur, |?arna við dæluna
og kcmdu svo inn. Eg æfla að kenna þér að leggja
-á borð. Jómfrú Deborah sagði, að eg ætti að
hafa eitthvert gagn af þér, og ekki ráð, nema í
tíma sé tekið.“
Nóra gekk á eftir honum inn í húsið. pað var
gamaldags, en viðkunnanlegt, þó að alt bæri þess
vott, innanstokks, að kvenfólk hefði lítið hirt um
húsið. Borðstofan var rykug og þessleg, að hún
hefði ekki verið sópuð síðustu vikuna; — er og
sennilegt, að ekki hafi verið um það hirt. Diskur
stóð þár á veggborðinu, ekki tárhreinn, og myglu-
lykt var í stofunni, en hún var af dyratjöldunum, sem
ekki höfðu verið hreyfð árum saman. Nóru kom
ósjálfrátt í hug, hvað Marta mundi segja, ef hún
sæi þetta herbergi. Hún hjálpaði James til þess
að breiða dúkinn á borðið og beið með forvitnis-
hug eftir því, hvað borið yrði á borð. Ekki leið
á löngu áður en hann kom með niðursoðna tungu
á diski, brauðhleif og tevatn. Og þegar þessu hafði
verið komið fyrir á borðinu, kom húsmóðirin inn.
Hún leit svo ókunnuglega á Nóru, að sjá mátti,
að . hún hafði þegar gleymt þessum nýja þjóni
sínum; en þegar hún kom henni fyrir sig, sagði hún
í hálfum hljóðum: —
„Æ, já, það er drengurinn með leiðinlega
nafnið."
Hún bar bók í hendi og lagði hana hjá disk-
inum. James gekk til hennar, tók bókina kunnug-
lega, en þegar hún saknaði hennar, stundi hún við
og tók til matar síns. pegar James sá það, band-
aði hann til Nóru, til merkis um, að hún ætti að
fa.ra út úr herberginu. Nóra var svo forviða, að
hún mælti ekki orð af vörum, en settist í etdhúsinu
hjá james og tók að snæða niðursoðnu tunguna
með honum.
„Eg býst við þú getir etið kalt kjöt,“ sagði
James, „eða ef svo er ekki, þá venst þú fljótt við
það. Við verðum alt af eta þoð kalt; þá Iosnum
við við matreiðsluna.”
„Er hér enginn þjónn annar en þú?“, spurðí
Nóra, þegar hún hafði Iitast um í éldhúsinu.
„Jú, þú,“ svaraði James stuttlega. „Ef þú á*t
við, hvort hér sé engni vinnukona, þá er því fljót-
svarað. Hún er engin. Jómfrú Deborah vill ekki
hafa þær, og eg þá ekki heldur. En okkur sem-
ur ágætlega. Saknar þú nokkurs hér?“, spurði hann
og leit ánægður í kring um sig.
Nóra lét sem hún væri annars hugar og svar-
aði engu. En þegar hún leit útundan sér, þá sakn-
aði hún margs. Hún hefði fegin viljað ná í heitt
vatn og þvottadulu, og þegar James var farínn,
tók hún til óspiltra málanna við „hreingemingupa",
eins og Marta mundi sagt hafa, og þegar gamli
maðurinn kom, hafði eldhúsið tekið svo miklum
stakkaskiftum, að hann varð forviða. Hann ætlaði
þá að fara að búa til kveldverðinn. En Nóra var
þá þegar tekin til starfa. Hún hafði fundið kjöt í
búrinu og tekið sitt hvað úr körfunni, sem gamla
konan kom með frá Porlash, og úr öllu þessu
hafði hún búið til betri máltíð en verið hafði þar
á boðstólum árum saman. En jómfrú Deborah sett-
ist að máltíð, án "þess að láta hina minstu undrun
í Ijós, svo að Nóru flaug í hug, hvort fyrirhöfn
sín hefði verið tilvinnandi. En á hinn bóginn hlaut
hún mikið lof hjá gamla James, þegar hann sett-
ist að öllum kræsingunum.
Nóra var sárþrevit, og James gamli, sem éf til
vill var henni þakklátur fyrir matinn, fylgdi henni