Vísir - 26.03.1924, Blaðsíða 4

VISIR
(Sorö Husholdningsskole)
-Dancnörk — 2 stunda ferS frá
Kaupuraannahöfn. Veitir itarlega
verklega og bóklega kenslu í öll-
húsverkunv. Nýtt 5 raánaða
námskeið byrjar 4. maí tii 4. nóv.
Kenslugjald kr. 125,OÖ á mánuði.
Sendi program.
E. Vestergaard
forstöðukona.
Stúlka óskast um tíma, vegna
lasleika annarar, Laugaveg 72,
uppi. (437
Stúlka óskast mánaðartíma.
Uppl. á Noröurstíg 3 B, ni’Sri.
(436
Sólrík stofa óskast til leigu nú
þegar í Austurbænum. Uppl.
Hverfisgötu 70. (424
Dugleg stulka óskast nú þegar,
vegna lasleika annarar. Hátt kaup.
Uppl. Laugaveg 46 B. (431
VINNA
I
Unglingsstúlka óskast strax. A.
>\ á. (430
Stúlka óskast í vist. A. v. á.
(441
Hraust og hreinleg stúlka ósk-
ast mánaöartíma til aS gera hreint
herbergi. Uppl. í Bröttugötu 6.
(4U
SmíiSa falleg reiðstígvéh Sann-
gjamt verS. Sími 1089. Jón Þor-
steinsson, Aöalstræti 14. (367
Loftherbergi til leigu fyrir ein-
hleypan kvenmann 1. apríl, Grett-
isgötu 36 B. (440
5 herbergi og eldhús- á fyrstu
hæð til leigu frá 14. maí í iíýju
húsi, með flestum þægindum. Til-
boð leggist inn á afgr. Vísis fyrir
30. mars, merkt: „66“. C434
Til leigu í nýju og góðu húsi:
2 sólarherbergi; ágæt fyrir sauma-
stofur. Á sama stað fást leigS 3
lrerbergi til íbúðar. Tilboð leggist
inn á afgr. Vísis fyrir 30. mars,
merkt: „88“. (433
Til leigu frá 14. maí: Tlúsið
Grettisgötu 20 C, 3 herbergi og
eldhús. Uppl. í síma 571. (432
Til leigu frá 14. maí: 3 lier-
bergi og eldhús, ásamt öllum þæg-
indum A. v. á. (439
1 stofa, 7 X 7, raflyst, til leigu
á Laugaveg 33. (421
3—4 herbergi og eldhús óskast
frá 14. maí. A. v. á. (420
Góð íbúð til leigu 1. apríl. A.
v. á. (419
|II,""tILKY™i,NGI"IIIII|
0 "WWWW ..... -■■■■■■ .—. m*rn
Nýja ljósmyndastofan, Kirkju-
stræti 10, er opin alla virka daga
kl. 9—7. Sunnudaga að eins ljös-
myndataka 11—5. (426
Félagsprentsmiðjan.
Nýleg liarnakerra til sqIu'. Barna-
kerra með.tjaldi óskast, Grettis—
götu 28. Sími 221. (435
Vínber og Blóðappelsínur komu
með s.s. „Tjaldur" í Tóbaks- og
Sælgætisverslunina á Laugaveg 6.
(429,
Rúmstæði, skápur, smáborð og.
nokkur langsjöl til sölu á Þórsgötu
2. (427-
Flæðiengjahey úr Borgarfirði
fæst með góðu veröi hjá Guðjóni
Björnss)rni. V.B.K. C425
TAPAÐFUNÐIÐ^|
Kjólbelti,. blátt og rautt, tapað-
ist í fyrrakvöld. Vinsamlegast skil-
ist Laugaveg 27 B. . (43§
Blá unglings-kisa er i.óskilum 5
Ártúni. (42S2
Tapast hefiv taska síðaslliðirm-
laugardag; innihald: bréf, kvitt-
anir o. f 1., merkt mér. Skilist gegn .
fundarlaunum Laugaveg 46. Sig-
ríður Stephensen. (422
Tapast hefir skinnhúfa, frá
Grettisgötu niður í miðbæ. A. v. á.
(4iS”
Lítil búð er til leigu í AðalstrætL
Hentug fyrir brauðsölu eða litla.
vinnustofu. Stór geymslukjallarr
fæst á sama stað. Sími 808. (423.;
e
5VARTÍ ÖLMUSUMAÐURINN. 7
Hann gekk ofan eftir St. German des Prés-
götunni, og nam staðar í l?Abbey-stræti við
dyrnar á litlu, hrörlegu húsi. Uppi undir þaki
á efsta Iofti í húsi þessu var þröngt og lágt
kvistherbergi. par átti ölmusumaðurinn heima.
Ekki voru innanstokksmunir margir. aS eins
rúmflet og lítið koffort. En við gat á múrveggn-
um, Sem átti að vera í glugga stað, héngu tveir
höfuðsmanns-axlaskúfar úr gulli, hermannshatt-
ur með þrílitu kurnbli og neðan undir þessu hékk
sverð óg tvaer skautlegar skammbyssur.
pegar öfmusumaðuririn var kominn inn, gekk
hann: rakleiðis að koffortinu og opnaði það.
I því var talsvert af penmgum, mest smápen-
ingum, og vasaVeski með stálplötu, sem grafið
var á nafn. Svertinginn lét nú fyrst ofan í
koffortið peninga þá, sem honum höfðu gefist
um daginn, og lauk síðan upp veskinu. Hann
tók úr þyí nokkur skjöl, las þau og sagði síð-
an: „F. A. ]?að er gott! pað eru fyrstu staf-
irnir í nafni hennarV
Hann var í svo ákafri geðshræringu. að fæt-
ur hans skulfu undir honum og hann hné niður
á rúmfletið.
„Með hvíldarlausri þrautseigju hefi eg nú
leitað að henni í 20 ár,“ mælti hann fyrir munni
sér. „Skyldi eg þá loksins hafa fundið hana?
Æ! Eg hefi svo oft haldið, að eg væri á réttri
leið til þess. Ef mér skyldi nú skjátlast einu
sinni enn?“
Hann sat stundarkorn álútur og hreyfingar-
láus og starðí niðúr á gólfið, eins og kjarkur
hans væri að þrotum komínn, en brátt réttí hann
úr sér aftur og augu hans Ijómuðu af sjálfs-
trausti og von.
„Nei, nei,“ sagði hann. „I þetta sinn skjátl-
ast mér ekki. Alt bendir á að það sé hún, og
starfi mínu sé bráðum lokið.“
Hann reis á fætur. Svarta, einkennilega and-
litið hans. sem lýsti bæði góðsemi og siðferðis-
þreki, varð bæði hátíðlegt og sorgbitið. Hann
kraup á kné frammi fyrir vopnunum og her-
manns-einkennunum og kysti axlaskúfana.
Lengi lá hann þannig á hnjánum, sokkinn
niður í endurminningar löngu Iiðins tíma, og
nokkur tár hrundu niður kinnar hans.
„Góði húsbóndi minn!“ sagði hann með við-
kvæmri röddu. „pú ert á himnum, og veist hvað
eg geri. Gleðstu! því að síðasta ósk þín skal
verða framkvæmd!“
III.
Hús það sem Rumbry átti heima í, var afar
stórt og fagurt, og var ekið inn í það frá Gren-
ellegötunnni gegnum stórt port. Skjaldarmerkj-
unum, sem höfðu verið gerð á tímum stjómar-
byltingarinnar, hafði ekki verið haldið við, en
á hinum stóru veggsvölum úr útflúruðu járm
mátti enn þá sjá dreka og stallarastaf, sem voru
skjs.Idarmerki Rumbrys-ættarinnar. Til þess að
komast inn um aðaldyr hússins, varð að ganga
upp mörg steinþrep, úr marmara, og var blóm-
pottum raðað með handriðunum báðu megin.
petta kveld var veisla í húsinu. Forsalurinn
var allur uppljómaður. pjónar í einkennisföt-
um gengu upp og ofan stigaþrep hússins, sem
voru þakin gólfdúkum; þeir höfðu hljótt um
sig, eins og sæmir í tignu húsi. Utan frá að sjá
voru herbergi og gangsvalir skært uppljómuð.
Ljósakrónurnar sendu skæra birtu gegnum
gluggatjöldín, sem sum voru úr gagnsæm grisju
en sum úr þykku silki, og kristallar ljósakrón--
anna sendu Ijósgeislana yfir í næstu hús.
pað hafði safnast fjöldi manns við port húss-
ins, sumir til þess að biðja um ölmusu, en sum-
ir af forvitni og horfðu þeir með áfergju inn í
húsið í hvert sinn sem upp var lokið. En svo
var hinum þungu vængjahurðum portsins skeit:
aftur, svo að kvað hátt við, og alt varð þögult-
pegar leið að 10. stundu, fór að færast fjör
í húsið. Hver vagninn kom á fætur öðrum, svo
að dyravörðurinn varð að opna portið upp á
gátt. Nú gafst þeim færi á að svala fýsn sinni,
sem forvitnir voru, og ánægðir yfir að hafa séS
alla dýrðina, héldu þeir heimleiðis. En ölmusu-
mennirnir héidu þarna kyrru fyrir, og bættust
við þá ýmsir slæpingjar, sem afla sér fjár með
því að opna vagna fyrir mönnum og slá vagn-
tröppunni niður.
Klukkan var orðin IO/2. Hljóðfærasveitin ■
byrjaði að leika á hlióðfæri, en þó bryddi enn
ekki á húsfreyjunni. í fjarveru stjúpu sinnar tók
Helena á móti gestunum með ástúðlegri gest-
risni og þeirri kurteisi, sem stúlkum af heldra
tagi er oft meðfædd. Marga furðaði þó á því,
að frúin sjálf skyldi ekki sjást, og Rumbry
sjálfur horfði hvað eftir annað til herbergisdyra
konu sinnar með auðsærri cþolinmæði.
Loksins kom frúin, allir hcrfðu á hana, kven-
fólkið með öfundaraugum, en karlmenn með að-
dáun. Hljóðskraf heyrðist um allan salinn.
Frú Rumbry kom í þetta sinn nokkuð öðru-
vísi fram, en hún var vön. Hún bar að vísu
með sér þann yndisþokka, sem henni var með-
fæddur, en kæruleysið í fasi hennar var að mestu
horfið, og framkoma hennar lýsti nú þeirri fyr-
irmensku, sem tiginni konu sæmir. Hún gekk
urn herbergin, heilsaði brosandi gestunum, og