Vísir - 11.06.1924, Blaðsíða 4

fliBin
Bjamason. Sá fundur hefst kl. 8J4
>og er öllum konum heimill aSgang-
ur a'ð honum, svo lengi sem hús-
rúm leyfir.
Á föstudaginn hefst ftmdur aft-
ur kl. 4. VerSa þá fyrst á dagskrá
nokkur félagsmál, en sxSar um
daginn veröur rætt um mentamál
kvenna, framsögumaöur frú Björg
J>orláksdóttir. Á kvöldfundinum
veröa heilbrigöismál til umræðu.
-Framsögumaður verður einn af
íæknum bæjarins.
HíkarÖur Jónsson
hélt sýningu á .smíðisgripum og
teikningum nemanda sinna, annan
‘hvitasunnudag, og kom þangaö
margt manna. Þegar þess er gætt,
að námstiminn var stuttur og sum-
ir nemandanna höföu etigrar til-
sagnar notiS áður, þá er mikiö,
hve margir góðir gripir og fagrar
teikningar voru þarna. Ber það
bæði vott um góðá kenslu og hag-
leikseðli uemandanna. Af útskorn-
am gripuxn, sem vel voru gerðir,
tná einkum nefna noklcra tnynda-
ramma og af teikn. sumarkönnurn-
ar og einn ítalskan larnpa. Þess
:má geta, að þarna voru ágætar
teikningar eftir Jóhannes Sigfinns-
son, höfund ferðasögunnar, sem
Vísir flutti í fyrri viku.
Iieiðrétting.
Misprentast hefir eitt orð í greini
I. E. um íslandsbanka hér í bíað-
inu í gær. Þar stendur: ... höt-
uðu íslandsbanka, en þeir, sem
tneð honum héldu, ættu að n o t a
Landsbankann", ert átti að vera:
hata Landsbankann.
Visiskaffíð
*©rir alla glaða„
LitiH smjörpakki hefir verið
skilinn eftir i skóverslutx Stefáns
Gunnarssonar. (230
Ljósmyndavéi (Codak 6X9)
tapaðist annan i hvítasunnu intx
við kappreiðavöll. Skilist gegn
fundarlaunum á afgr. Vísis. (222
Göngustafur með silfurhún hef-
ir tapast. Skiíist gegn fundarláún-
um á skrifstofu Sláturfélagsins,
Lindargötu. (214
Eversharix-blýantur fundinn.
Vitjist á afgr. Vísis. (213
Peningabudda hefir tapast frá
Bcrgþórugötu 9, suður Njálsgötu
og Skólavörðustíg. Skilist á Berg-
bórugötu 9. , (239
g 11IW—
KAU PSKAPU R
Graetz gasolíuvélar
svíkja engan.
Hannes Jónsson,
Laugaveg 28. (234
Hæna með 6 unga og 3 varp-
hænur til sölu, sökum burtferðar.
A. v. á. (223
Mjög ódýr barnavagn til sölu
á Smiðjustíg 7, efstu hæö. (219 !
Notað karlmannsreiðhjól óskast
keypt. Úppl. á Nýlendugötu 13.
(229
Góður barnavagn til sölu. A. v.
á. (227
Versl. Eggerts Jónssonar á Óð-
insgötu 30, selur bæjarins bestu
vörur: Strausykur, hvítan og fín-
an, á 65 au. pr. JÁ kg., smjör, tólg,
ný-orpin egg, og hinn margeftir-
spurða rikling, sem er nýkominn,
spikfeitt saltkjöt og niargt fleira.
Simi 1S4S. (225
Rósir x pottum til sölu Þórsgötu
2. (224
Riklingurinn góði kominn aftur,
narðfiskur og reyktur rauðmagi
fæst í Vesluninni Laugaveg 62.
Sími 858. (237
10 góðar grammófónsplötur til
sölu á Lokastíg 10, niðin. Verð kr.
25.00. (221
Til sölu: Rósir í pottum. Ti!
svnis eftir kl. 7. A. v. á. (220
Þið, sem eigið söngnótur og aðr-
ar bækur óbundnar, getið fengið
þær bundnar afar ódýrt á Hverfis-
götu 32 B. (215
VERÐLÆKKUN.
Stxausykur 65 aura, Molasykur
70 aura.
Hannes Jónsson,
Laugaveg 28. (233
Sterkt efni i verkamannabuxur
kr. 9,50 meter. Guðm. B. Vikar.
(235
Telpa, 12 ára, óskast til a'ö gæta.
barna í suinar. Sínii 1461. (228
Stilt og iríyndarleg telpa, 10—
13 ára, óskast strax til aö g'æta.
barna. A. v,- á. . (217:
Ungur mentamaður óskar eftir
atvinnu nokkra daga. A.-v. á. (236-
2—3 herbergi og eldhús óskast
á leigu handa hreinlegu og kyr
látu fólki. Tilboð sendist afgr.
Vísis strax, merkt:, „Góð íbúð“...
Til leigu á Amtmannsst.ig 4:
Stofa með svefnherbergi, húsgögn
um, miðstöðvarhita og raflýsingu,
Steingrímur Guðmuudsson. (23;
1—2 herbergi og eldhús óskast
t Vesturbænum. "Góð unigengni.
Áreiðanleg borgun. A. v. á. (226
-• '■■■ -- , ... —. .. ... .—
Ábyggileg stúlka' getur fengið
ódýrt herbergi með annari. Uppl
á Klapparstíg 40. (218
1 stórt herbergi, aðgángur aö
eldhúsi og góð geymsla, til léigu
Grettisgötu 53 B. (216
Eins manns herbergi til leigu
nú þegar á Laugaveg 62. (238
Félagsprentsmiðjan.
©HEILLAGIMSTEINNINN. 14
alds, sá hinn sami scm Lexham hafði minst
ú við hann.
Reece lagði við hlustirnar, og alt í eimi
heyrði hann skrjáfa í runnunum, og fám
augnabliikuni síðar kom Eevlyn Desborough
út úr skóginum. Hún kallaði upp yfir sig aí
gleði og fögnuði, þegar hún kom auga á hinn
amga mann og fleygði sér í faðm hans. —
Það var bróðir hennar.
IV. KAFLI.
Bróðir og systir.
: „Ronnie!“ mælti hún lágt, og þrýsti hon-
; om innilega að sér. „Gí Ronnie, hvers végna
' Tcrtix kominn ?“
Ronald Desborough tók báðum höndum um
höfuð henni, strauk lokkana frá augnnum,
kysti hana og hló glaðlega.
„Það er öllu óhætt. Evie!“ sagði hann stiHi-
'l fcga og blíðlega. „Vertu ekkt hrædd. Hvað er
■þetta? Þú titrar eins og mús! En þú ert auð-
í -vrtað hrædd af þvt að þú hefir orðið að stel-
í ast út eins og þjófur á nóttu. Það er illa gert
af mér, að leggja þétta á þig, og mér þykir
fjrrir því.“
„Nei, nei!“ sagði hún lágt. „Auðvitað vildi
«g koma. Eg ætlaði að koma hingað nokkur-
nn mínútum áður, en eg þóttist heyra eitt-
hvað í skóginum og nam staðar milli trjánna,
4il þess að lilusta. Ertu sannfærður um, að
■engínn hafi séð þig, Ronnie? Veistu það fyrir
: wÍ9t?“
Hann hló glaðlega og rólega, eins og sár
sem ekki kann að hræðast, eða bregður ekk:
við óvænt atvik.
„Það er alveg víst! Hver ættí að hafa séð
mig? Eg lélc á skógarvörðinn. Hann er við
hina skógarbrúnina. Vertti ekki hrædd, barn!
Mér þykir þá fyrir, a'ð eg skylddi bi'ðja þig
að korna hingað. En eg fékk ekki af mér að
fara, án þess a'ð sjá þig einu sinni —.“
„Ó, Ronnie!" mælti hún áhyggjufull. „Nú
hefirðu lent í nýjum vandræðum. Eg er alveg
sannfærð um það! Scgðu mér, hvað það er,
góði Ronnie, scgðu mér það fljótt. Er þaö
eitthvað mjög alvarlegt?“
Hann ypti öxlum, brosti við henni og sveip-
aði yfirhöfninni að henni.
„Jæja, nokkuð svo. Eg býst við, að það
sé talsvert alvarlegt, Evie. Svona! Láttu þér
ekki bregða, og farðu ekki a'ð gráta. Það
gæti einhver heyrt til okkar.“
„Hvað er það, Ronnie?“ hvíslaði hún titr-
andi. „Ertu aftur í fjárþröng?“
„Sumpart,“ sagði hann brosandi. „Eg hefi
alt af verið í fjárþröng, þegar þú hefir ekki
útvegað mér fé. En svo er nú nokkuð annað.
Sjáðu til! Eg vildi helst ekki segja þér frá
því, en e£ eg gerði það ekki, mundir þú ímynda
þér það verra en það er, og hafa af því óþarf-
ar áhyggjur. Eg hefi lexit í ryskingum, en þér
kemur það nú líklega ekki mjög á óvart, eöa
hvað?“ Hann hló og kveikti í öðrum vind-
Jingi. „Við skulum ganga inn í húsið og setj-
ast.“
Hann Jeiddi hana inn í sumar-húsið; þau
settust og hún lagði höfuðið á öxl honum,
en hann lagði handlegginn um mitfcið á henni.
Þau unnu hvort öðru, systkinin. Hún dáðist
að honum af öllu hjarta og var fús til þess
að fóma öllu fyrir hann, en hann unni henni
heitt, og langaði til að vernda hana, þó að
hann hefði engin tök á þvi. Þau höfðu verið
hvort öðru alt í öllu frá þvi er þau mundu
fyrst til sín, og aldrei skiliðf fyrr en gáleys;
Ronalds sleit hann frá henni og lei'öir þeirrs.
skildi.
Dexter Reece tókst bæði að heyi'a hvert
orð, sem þau sögðu, og að sjá þau greinilega
gegnum rifu, sem var á gisnum veggnum.
„Segðu mér það nú,“ sagði Evelyn áhyggju
full og óróleg.
,Jæja þá,“ svaraði hann, „en láttu þér ekki
hregða. Eg er í fjárþröng eins og eg hefx
alt af verið, en svo hefi eg ratað i önnur
vandræði. — Þú þekkir Lydstone? Nei, þfk
þekkir hann ekki, auðvitað, en þú hcfir heyrt
mig minnast á hann. Eg hefi lent í áflogum
við hann. Hann er skepna, sem erfitt er aö
eiga friðsamleg skifti við. Þú getur átt orða
stað við flesta menn, án þess að þeir erfi þaS
nokkuð, en um Lydstone er öðru máli aS •
gegna. Hann er geðvonsku leppalúði og þýtur
upp eins og naðra, þegar hann lýtur í lægnt
haldi.“
„Hvcrs vcgna hefirðu kynst slíkum manní ?“
spurði Evelyn. „Hvers vegna ertu að eiga
hann að vini?"
Ilann ypti öxlum og hló.
„Æ, þvi er nú svo varið, að menn geta ekid
ævinlega valið sér kunningja. Lydstone er •
enginn vinur minn og hefir aldrei verið, jafn-
vel ekki áður en okkur lenti saman. En hann
er í félagsskap okkar og eg hcfi ekki komist
hjá því að kynnast honum.“
„Um hvað voru þið að deila?“ — Ronaid
hykaði við að svara, og hún tók þétt um hand-
legg honum og mælti alvarlega: „Hvers
vegna svarar þú ekki? Þú verður að seg'js.