Vísir - 26.07.1924, Page 2

VÍSIR
Höíam íyrlrliggjandi:
4
8. Þorláksson
listmálari.
„Vi-ío" skúripúlver,
Kristalsápu
Sóda
Biegsóda,
Handsápur,
Sápuspæni.
Marseillesápu.
Símskeyti
Khöfn, 25. júlí FB.
Ný sijórn í 'Noregi.
Símað er frá Kristiania, að 1 vei-
ten stórþingsforseti hafi á fimtudag-
inn verið kallaður á konungsfund í
tilefni af fráfor Bergestjórnarinnar.
Eftir hálftíma viðræðu við konung
var Mowinckel kvaddur til þess að
mynda stjórn. Verður hann forsæt- j
is- og utanríkisráðherra, Paul Berg '
hæstaréttarlögmaður verður dóms-
málaráðherra, Five stórþingismaður
landbúnaðarráðherra Holmboe stór- ;
þingsmaður, sem kunnur er af kjöt-
tollsmálinu, fjármálaráðherra, Me-
ling útgerðarmaður verslunarmála-
ráðherra og I veiten kirkjumálaráð- !
herra.
Frá Lundúnafundinum.
He.riot hefir komið fram með til- |
!ögu þess efnis, að Frakkar ábyrg-
ist endurgreiðslu á láni því, sem
pjóðverjar eiga að fá, ef sér- j
stakar samþyktir verða gerðar, er
heimila einstökum þjóðum forrétt-
indi gagnvart pýskalandi. Lánveit-
endur hafá hafnað þessu boði al-
gerlega. pykir þetta vera óbein van-
traustsyfirlýsing á fjárhag Frakka.
„Frímerkjasalan
í bænum“.
Hr. porleifur Jónsson, póst-
meistari, hefir skýrt frá þvi i
Morgunblaðinu nýlega, í grein
með þessari* fyrirsögn, að frí-
merki væri til sölu á sex stöð-
um hér í hænum utan pósthúss-
ins. Segir hann að þetta hafi
verið kunngert almenningi með
auglýsxngum í fordyri póstliúss-
ins, „en þær auglýsingar hafa
ekki liaft frið á sér frcmur en
margt annað, sem eyðilagt er
i þessum >hæ.“ Mér virðist nit
sem almenningur muni vera
Jitlu nær, þó að auglýsingar um
þetta sé fcstar upp þarna í for-
dyrinu og rifnar niður jafnharð-
an, enda hefi eg aldrei tckið
eftir þessum auglýsingum og
Vísiskaffið
Kerir alS® glaða.
enginn maður annar, sem eg
hefi um þær spurt. Hr. p.J. seg-
ir lika sjálfur, að þær hafi ekki
haft frið á sér, og er þá aúð-
sætt, að þær hafa ekki getað orð-
ið mörgum lil leiðbciningar.
En nú hefir póstmejistarinn
ialið upp þessa sex frímerkja-
sölustaðí og er eg lionum þakk-
látur fyrir, og hefi skrifað þá
hjá mér til minnis. — 1 morg-
un stóð svo á, eins og reyndar
oft vill brenna við hjá mér, að eg
var fidmerkjalaus. Dreg eg þá
upp minnisblaðið og gæti að
næsta sölustað. Síðan arka eg
þangað og hið um frímerki. lán
þar fæ eg það svar, að engin
frímerki sé til. paðan fer eg svo
i næsta sölustaðinn. par voru að
visu lil nokkur 8 aura frímerki,
en þau gat eg ekki notað. Eng-
in önnur frimerki voru þar til.
Eg leitaði svo ekki fyrir mér
víðar, því að mér fanst eg geta
búist við að leitin yrði árang-
urslítil. Eg treysti þvi, að póst-
stjörnin geri gangskör að því,
að lélta almenningi aðgang að
frímerkjakaupum á öðrum tím-
um en þeim, sem pósthúsið er
oj)ið: pað er ekkert svar við þörf
fólksins, þó að póstmeistarinn
i Reykjavík segi, að okkur, sem
oft crum í frímcrkja-hraki,
muni skorta „fyrirhyggju,
hirðusemi og verksvit.“
23. júlí. A. B.
Utan af landi.
Siglufirði, 25. júlí FB.
Agætur síldarafli í nótt og í gær-
kvöldi. Hæstan afla hafði Súlan,
1400 og Langanes, sem hafði 1000
tunnur; þau eru bæði íslensk. Mörg
skip voru með 200—400 tunnur.
Síldin er tekin á Skagafirði og *við
Skaga. Elr nú komin ný ganga og
síldin feitari og stærri en áður, en
átumikil. Hér er sólskin og sunn-
anblíða.
Sárt ertu syrgður
við sólarlag
útrunnins æfidags.
pú varst einn
vori'a þjóðsnillinga; —•
sannur í samúð og list.
Fanst og skildir
það sem fagurt var,
betur en allmargir aðrir.
Vildir virða
og viðurkenna
annara verk og vit.
79*
Inni’ eg í anda
alúðar þökk
þér í þessu stefi.
Sit þó eftir
meðan sorgarskari
gengur lil grafar þinnar.
Óskandí væri
að okkar þjóð
ætti aðra marga,
er að ljúfmensku,
listelsku og dáð,
Jíktust, pórarinu, þér.! —
21. júlí 1924.
X—X.
1
Bækur Þjóðvina-
féiagsins 1924.
pað er heldur en ekki send-
ing, sem félagar pjóðvinafélags-
ins fá að þessu sinni fyrir ár-
gjald sitt, fimm bækur, fullar
34 arkir, fyrir einar fimm krón-
ur, með öðrum orðum tæpa 15
aura örkina. pessu góðkeypi
sæta menn fyrir þá sök, að AI-
þingi veitti fé til þess í fyrra, að
félagið gæfi út fræðirit i alþýð-
legum búningi, þótt það hafi nú
aftur kipt að sér hendinni um
það í bili. Ættu sem flestir að
sæta þessum góðu kjörum og
ganga i félagið, svo að það geti
unnið öfluglegar cn nokkuru
sinni áður að þessu markmiði
sínu. Fræðiritaútgáfa þessi nefn-
ist „Bókasafn pjóðvinfélagsins“
og bafa verið preníaðar tvær
bækur fyrir styrk þenna, þó að
hann reynist ónógur vegna dýr-
tiðar, og fylgir nú önnur þessa
árs bókum, en hin verður látin
fylgja bókum næsta árs, án þess
að árstillag félaga hækki.
Bók sú hin fyrsta i bókasafni
þessu er Mannfræði eflir Marett
báskólakennara í O.xford, kunn-
an vísindamann og fjölfróðan.
Hún hefir áður birst i mörgum
útgáfum í safni því, er Englend-
ingar nefna# „Home University
Library,“ og nú er heimsfrægt
orðið. Bókin er I2y2 örk og kost-
ar aðeins kr. 2,50 í Iausa sölu og
mun cnska bókin ckki vera ó-
dýrari hingað komin. Allir fé-
lagar pjóðvinafélagsins fá þessa
Bofn-
nálning
fyrir járnskip
besta tegund
fyrirliggjandi.
ÞÓRBDB SVBINSSON & CO.
i
bók ókeypis. Bókina hefir þýtfc
prófessor Guðmundur Finn-
bogason, en prófessor Sigurður
Nordal skrifar skemtilegan for-
mála. Nafn þýðandalis er frygg-
ing fyrir þvi, að þýðingin sé vei
að Iiendi leyst og smekkvíslega,
enda mun Iiann hafa íagt sig
íram til þess að vanda hana sem
bcst, og hefir þó ekki lítilJ vandi
Iagst á harin, með því að þetla.
er hin fyrsta bók, sem birst hef-
ir á íslensku um þessi efni. Fer
fræðiritaútgáfa þessi vel af stað
og má vænta þess, að haldið
verði í því horfi framvegis, eft-
ir því sem efni félagsins lcyfa.
Hinar bækur félagsins eru
hinar venjulegu. Almanak um
ár 1925 og Andvari 49. árgang-
ur. — Um almanakiö var ný-
Iega ritað j Visi og má vísa til
þess. En um Andvara er það að
segja, að hann flytur að vanda
margar nierkar og þarflegar
ritgerðir og hefstáæfisöguTorfa
skólastjóra Bjarnasonar i Ólafs-
dal (mcð mynd) effir Grímúlf
Ölafsson, gainlan lærisvein
hans. Er hún ldýlega rituð og
rækilega, enda verðskuldar
Torfi það, að minning hans sé
á loft haldið fyrir áliuga í bún-
aðarmálum og alls konar fram-
förum og umbótum á högum
lands og þjóðar í hálfa öld.
pá er ritgerð um réttarstöðu
Grænlands að fornu, eftir Ólaf
prófessor Lárusson, rituð af
miklum fróðleik og þó lið—
lega og við alþýðu hæfi. Niður-
staða höfundarins er sú, að
Grænland hafi að fomu verið
sjálfstætt ríki.
Prófessor Sigurður Nordal
ritar um Háskólann; fclast þar
í ýmsar bendingar um æðri
skólamál, sem vafalaust verða
ræddar og teknar lil athugun-
ar og eftirbreytni á komandi ár-
unr, þegar af alvöru verður far-
ið að koma festu á skipulag
Latinuskéjlans og sambámLs
bans við Háskólann. Greinin er
að öllu hin skemlilegasta.
Einar skáld Benediktsson rit-
ar næst um Grænland og vákur
þar að stöðu þess eftir að Dan-
ir náðu yfirráðum á landinu, þ.
e. á síðustu öldum.
peir Bjarni fiskifræðingur
Sæmundsson og Guðmundur
prófessor Hannesson rita sín^