Vísir - 20.03.1925, Síða 3

▼ 11?«
viðurkent af Efnarann-
€óknarstofu rikisins. sem
xlgí&rleea óskaðlegt fyrir
fivottinn. Það slitur ekki
tauin, og [gerir þvottina
«kki gulan eða bla«kan. Noti5 eingflngu PERSIL til þvotta og haf
áð ekkert saman við það, þá verður þvotturinn altaf mjallahvít-
-ar og tauið slitnar ekki við þvottinn.
Varlst eftirlíkingar.
PERSIL fæst alstaðar.
Verðið lækkað.
Tilkynning
Jeg leyfi mér hérmeð að tilkynna, að eg hefi selt Kaupféiagr
Borgfirðinga matvöruverslun þá, sem eg hefi rekið á Laugaveg 20 A.
Um leið og eg þakka viðskiftavinum mínum fyrir viðskiftin á liðn-
um árum, vaenti eg þess, að þeir láti hina nýju eigentfur njóta sanw
trausts og velvildar og þeir hafa sýnt mér hingað tiL
Reykjavík. 19. mars 1925
Virðingarfyllst.
E. Milner.
Samkvæml framanskráðu höfum vér keypt matvöruverslun E
Milners á Laugaveg 20 A. og rekum vér hana framvegis með sam»
fyrirkomulagi og hingað til. Munum vér kappkosta að hafa jafnant
fyrirliggjandi vandaðar og ódýrar vörur.
Væntum vér, að heiðraðir viðskiftamenn láti oss njóta sama.
trausts og þeir hafa sýnt fyrri eiganda.
K. F. U. K.
Fundur í kvö d kl f 8x/a 'Ti
’iSira Fr. Frlftriksson tala’-.]
Alt kvenfolk velk imið.Jj | |
Nýkomið:
Leggvefjur, allir litir, B k-
pokar með grind. verð f a
kr. 10. Ein tiií liosmy 'davör.
ur aUkonar, sem þ da allan
samanhurð.Veiðli -tnr s-ndir
viðskifta mftmum útum land
|Si>ortví5rolins weykj *vfkn>-
K a u p i ð ekki það ódýrasta,
heldur það vandaðasta.
s.iuULis.ur
og
tJ e
af öllum gerðum, gull-, silfur- og
nikke! úrfestar allskonar, silfurborð-
búnaður, trúlofunarhringar margar
gerðir, saumavélar frá Bergmann &
Húttemeier. Hamlet og Reminglon
reiðhjól og allir varahlutir til reið-
hjóla. — Vörurnar sendar hvert á
land sem er, gegn eftirkröfu.
Reykjavík. 19. mars 1925.
Virðingarfyllst.
Kaupfélag Borgíirðinga.
Aflaltnndur
hf. KOL & SALT
verður haldinn laugardaginn 21. þ. m. kl. 4 e. m. i Kaupþingss&lmmu
Fundarefni eamkvæmt féiagslögom.
Sigurþór Jóussou
Aðalstræti 9.
Stjórnln.
U nboðsme >n óska-t
víðsvegar um land til þeas að se'jt
£ smá öl ■: Myr dir, ramms, «pee1a,
8t*-khaðar my di . 'jó»myndaóhöld
meðöl u tilheyandi, »lt «amai *>'t-
ir verðli-ta með mvndum og lý»ina:-
om Vnrðið 1 co aknm krónum. Góð
Bðlulaon
Kunstforlaget BROMID
Dronning-nsgt. 38 Oslo, Vorce
Rúdugler
og 8anmur var er ot* verðnr ódýr
ast í veislun JÓNS ZOÉGA.
NB. Ver»l. er flutt t i.ýju buðina.
Kirkjnhljómleika
heldur Friðþjófur BL Jónasson.
i dómkirkjunni sui.nudaginn 22. mars 1925 kl. 0 síðdegia.
Viðfangsefni: Bach, K ger, Mendeissolin, Brosig Töpler.
Aðaöngum. Beldir í bókav. S gf. Eymundssonar og I-afoMar til iaug--
ardagskvölds sunnudaginn frá kl, 5-9 í Bárunni Vetð hr. 1,50,
CRÍMUMAÐURINN.
sjötum þeim, sem brúöhjónin gengu um frá
ráöhúsi til kirkju. Þeir báru skjaldarmerkja-
liti Cihentborgar á búningi sínum, (önnur
skálmin blá, hin gul), og höfiSu stórcflis hatta
á höföi, meö niikhim fjöörum, lituöum gulum
og bláum.
Landstjórinn haföi og sýnt þá miklu kurt-
eisi, aö lána hirösöngleikara sína, og gengu
þeir í fararbroddi skrúðgöngunnar og Iéku ný-
tísku lög. Sjálf kirkjan haföi verið veglega
skeytt dúkum, en inikill fjöldi fólks stóð við
göturnar, til þess að sjá alla þessa dýrlegu
viðhöfn.
Þegar kirkjuathöfninni var lokið, var stofn-
að til stórveislu í salnum mikla í ráðhúsinu,
og þangað boöiö áttatíu og fjórum útvöldum,
tignum gestum. Þar var boriö á rnörg borö,
og sátu tólf við hvert, en réttir voru tuttugu
■og fimm, — bæði breytilegir og ljúffengir.
Þar voru á borðum fuglar, soðnir í mjólk, og
fyltir innan sætindum og kryddi, akurhænur
með súrsuðum káljurtum, ídýfur og alls konar
kjötréttir og stórar bjórkollur með ísmplum
og Rínarvín til bragðbætis og gleðiauka.
De Vargas sat í öndvegi við höfuðborðiö
og hrúðúrin á hægri hönd lionum, hið næsta,
■en brúðguminn á vinstri hönd. Borgarstjóri
sat og við þetta borð, og horgarstjórafrúin.
kona hans, og Laurence van Rycke, sonur
jæirra, og sáu ]iað allir, að de Vargas var
hinn glaðasti, og sýndi þeim feðgum, borgar-
stjóra og Mark, stórmikinn sóma í hvívetna.
A meðan setið var undir borðum, lék hljóð-
færasveit hirðarínnar hvert lagið öðru fegurra.
Er ]>ar skemst af að segja, að alt fór fram
með mikilli prýði og kurteisi i veislu þessari.
Hér var í fyrsta sinni stofnað til tengda meö
göfugri, spánverskri ætt og flæmskri höfð-
ingjaætt, viðlíka tíginni. De Vargas lét svo um
mælt, — er hann ílutti stutta skálarræðu, með
vinker í hendi, — að það væri von sín, að
hjónaband þetta mætti verða fyrirboði margra
annara.
Þeir, sem sátu veislu þessa, luku upp ein-
um munni um það, að brúðurin hefði veriö
fegurri en með orðum mætti lýsa, Mark hefði
veriö eins og hann átti að sér, — eins og hann
heíði verið hálfar næturnar að undanförnu í
drykkjuskálum, — en Laurence van Rycke
hefði verið fölur og fár.
En ekkert stórvægilega óvænt bar tíl tíð-
inda allan þenna langa og sögulega dag. Þeg-
an máltíö var lokið, voru borð upp tekin og
bættist þá fjöldi gesta í hópinn, til þess að
taka þátt í þessari miklu einingarhátíö, qg
dansinum, sem á eftir fór, og stóð langt fram
á nótt. En hvorki biðti brúðhjónin þess né
nokkur hinna tignu, spánversku gesta
Skömmu síðar en máltiðinni var lokið, var
skotið á lítilli skrúðgöngu, til þess að fyigja
hjónunum heim. Voru í henni foreldrar þrúð-
guma og brúðar og varðflokkur til l*ggjs
handa. Var haldið frá ráðhúsinu til l.nistaðar
borgarstjórans, jiar sem vera átti bráðabírgða-
heimili ungu hjónanna, þangað til þeim yrði'
séð fyrir öSrnm og betra bústað.
§ .2. ’
Og nú bafði Íylgdarliðið skilíö við ungn
hjónin. Don Juan de Vargas og horgarstjór-
inn urðu að hverfa aftur til gesta sinna í ráð-
húsinu og Qémcnce van Rycke var gengin tif.
hvílu. Bogmannasveitin var farin, og ])jón-
ustuíólk, bæði karlar og konur, — nema
Pierre og Jean — var farið, tii ]'ess að skoðas.
ljósadýrðina og blýöa á óminn af hljóðíæra-
slættinnm, sem glögt mátti heyra út á. göto,
gegnum opna ráðhúsglugga.
Qémence van Rycke hafði leitt brúðina upp
á loft til brúðar-stofunnar. Hún baíSi sjáli
dregið bakháan stól aS arninuni og látiS
brúðína setjast á bann. SíSan lét Mark skemiS
viö fætur benni -og dúnkodda viS bakið *.
benni.
Lenóra tók öllum þessum aðhlynníngum
])Cgjandi, en með þakklátu brosi. Hún var
mikiu Jireyttari en ■svo, aö hún .treysti sér