Vísir - 30.12.1926, Síða 4

VlSIR
Tryggustu lðkkin.
Ahord-
Eikar-
Borðplölu-
Ofna-
Kristal-
Garðmublu-
Bekkja-
lökk.
Málarinn,
Trolle & Rothe hf Ryík.
Elsta TátrysKingflmkiifstofa landsiiic.
StofnuS 1910.
Annast vátryggingar gegn Sjó og brunatjóni meC bestu
fáanlegu kjörum hjá ábyggilegum fyrate iiokka vá-
tryggingarfélögum.
Margar miljónir króna grelddar innlendum vátryggj-
endum f skaSabaetur.
LátiS því aS eíns okkur annast allar yðar vátrygging-
m, ►á er ySur áreiðanlega borgiS.
PHÖNIX
Lopez — Cervantes
Ámistad — Mexico
Portaga — Tlmes
og fleiri tegundir af H. &
K. vindlum fást í öllum
helstu verslunum bæjar-
ins og í heildsölu hjá
Sigurgeir Einarssonj
Sími 205.
Sími 205.
Heildsala.
Harðfisknr og
steinbitsriklingnr.
VON.
Þai5 er hit
inn, sem með
THERMOGÉNE
eyknr mild*n og þægilegsn hita,
eem dregnr úr Terkjnnum, um
leið og vattstykkið er l»gt á verk-
inn. Enn gwtið að yður sé fengið
hið ekta Tbermogóae vatt, með
yfiretandandi mynd af „eldmann-
innmu á pappanum og undiiskrift
framleiðandans.

Fœst i öllum ly/jabúðum.
Verði öskju kr. 1,60.
ALUMINIUM
Kaffikönnur og
Pottar.
EMAILERAÐAR
Kaffikönnur,
Pottar,
Skálar,
Skólpfötur,
Náttpottar.
Eldhúsáhölð margskonar.
Hvergl ódýrara ea hjá
Johs. Hamseiis Enke,
Laugaveg 3. Sími 1550.
Giimmístimplar
fást í Félagsprentsmið jnrtni
Saekið ei það til útlanda, sem hsegt er
að fá jafngott og ódýrt hér á landt
r
VINNA
1
GóS stúlka óskast í vist nú þeg-
ar. Laugaveg 33 B, miðhæð. (612
Málað eftir ljósmyndum eöa
póstkortum, fyrir afar lítiö verð.
Uppl. Þórsgötu 8. (867
Sett hár í gamla kústa og bursta
af öllum tegundum. Mjög ódýr
vinna. Vinnustofan, Bergstaða-
stræti 22. (521
Unglingur óskast 2—3 tíma á
dag, til snúninga. Laugaveg 33 B,
uppi. (664
Stúlku vantar á gott heimili í
Borgarfirði. Uppl. gefur Vigdís
Blöndal, Laugaveg 95. Sími 1861.
(662
Stúlku vantar á Lokastíg 4,
uppi. (657
Stúlka óskast á ágætt heimili
í Borgarfiröi. Uppl. Kárastíg 2.
(655
Stúlka óskast í vist frá 1. jan-
úar. Uppl. á Lindargötu 20 C. (654
I
TILKYNNING
1
Þarfanaut fæst í Eskihlí'ð C.
(659
SunnudagsblaSið kemur út í
fyrramáliS og er 8 síSur (sjö síð-
ur lesmál og myndir). Tvö heil
æfintýri, myndir o. m. m. fl. —
Söludrengir komi á gamlársdag
og sunnudag (annan nýársdag).
(668
r
TAPAÐ - FUNDIÐ
!
Kvenveski með peningum í, tap-
aðist frá Laugaveg 48, aS Lauga-
veg 23. Skilist á Framnesveg 16B.
(653
Fj elagsprentsmiðj an.
r
KAUPSKAPUR
I
Kartöflur, gulrófur, Simjörr
tólg, kæfa, ódýrt. Hermann
Jónsson, Hverfisgötu 88. Simi
1994. (584.
Steinolía, besta tegund, ódýr.
Hermann Jónsson, Hverfisgötu
88. Sími 1994. (58&
Hveiti nr. 1, á 30 aura kg.r
melís, smáhöggvinn, 40 aura
kg., strausykur, ódýr. Hermanra
Jónsson, Hverfisgötu 88. Símt
1994. * (635
Fersól er ómissandi viS blóö-
leysi, svefnleysi, þreytu, óstyrk-
leik og höfuSverk. Fersól eykur
kraíta og starfsþrek. Fersól gerir
líkamann hraustan og fagran.
Gott steinhús, á góSum staS §
borginni óskast til kaups. TilboS*
sendist afgr. Vísis fyrir 6. jan.
1927, merkt: „Steinhús". (661
ÞjóSvinafélags-almanak 1890—•
'91 og ’95, kaupi eg háu verði.
Kristján Kristjánsson, Lækjar-
götu 10. (660'
Besta buf til nýárs fáiS þið t
kjötbúSinni, Laugaveg 76. (669'
Saltkjöt í heilum og kvart-tunn-
um, einnig í lausri vigt. Rúllu-
pylsur, hangikjöt, freSfiskur,
rjúpur 45 aura. — Halldór R.
Gunnarsson, ASalstræti 6. Símí
I3J8. (667
Til sölu vel trygt veSskuldajjr-
bréf, 2250 króna, meS afföllunt:
eftir samkomulagi. A. v. á. (66$,

HÚSNÆÐI
1
Til leigu á ágætuln staS, fyrir
einhleypa: 1 herbergi og forstofa,,
ásamt klefa með mundlaug. Uppl.
Hverfisgötu 40. Sími 1222, eftir
kl. 6 síSd. (658;
KjallaraíbúS, 1 herbergi, eldhús
og geymsla, til leigu frá 1. jan-
úar Nýlendugötu 24 B. (656'
Til leigu: Herbergi, hentugt
fyrir barnlaus hjón. Uppl. Grett-
isgötu 2, búSinni. Sími 871. (666
KjallaraíbúS til leigu nú þegar.
Uppl. á Grundarstíg 8, kl. 6—7
síSd. (663;
ÁST O G ÓFRIÐUR.
þá skoSun, sem gerSi mig enn hlægilegri í þessari
raunalegu stöSu.“
Hann brosti viS og sagSi: „ÞaS skiftir nú engu, kæra
mágkona! Þér eruS ofgóS handa þessum ræningja, hvaS
sem öSru líSur. Þessa heims gæðum er sannarlega mis-
skift! Alt berst h o n u m upp i hendurnar, og hann
kann ekki einu sinni aS meta þaS. ÞaS er ekki nóg meS
þaS, aS hann sé hallareigandi von Steinhövel og eg, sem
yngri bróSir, verði aS láta mér nægja þaS, sem honúm
þóknast aS gefa mér, — en nú er hann líka svo ham-
íngjusamur, aS eiga slíka konu sem Úlriku Trebenów,
og hefir ekki einu sinni vit á aS meta slíka perlu.“
Um leiS og hann sag'Si þetta, dró hann hönd hennar
frá tárvotum augunum, þrýsti henni aS vörum sér og
bætti viS: „ÞaS er illa fariS, aS eg skuli ekki geta gert
mér neinar vonir um ySur, — annars skyldi þaS vera
mín mesta ánægja aS reyna aS ná hylli ySar. En eg
er nú óhappa-vesalingur. Steinhövel og þér haldiS trygS
viS hann, og eg verS aS láta mér lynda mola þá, sem
fleygt er í mig.“
HvaS stoSaSi þaS, aS hún andmælti honum og setti
ofan í viS hann? OrS hans vöktu ósamræmi í sál henn-
ar, sem hún gat ekki yfirbugaS fyr en semt og síSar mein
í horninu á stóru dagstofunni stóS slagharpa úr dökku
eikartré, haglega greypt goSsagnamyndum, og hafSi frú
Reutlingen heitin, aS sögn Lóru gömlu, stytt þeim marga
kvöldstundina me'S því aS leika á þetta hljóðfæri.
Úlrika var sönghneigS og lék aðdáanlega á slaghörpu.
Heinz spilaSi undir á hljóSpípu, er þá var mjög tíSkuS,
af því' aS konungur hafSi miklar mætur á því hljóSfæri,
enda lék hann á þaS af mestu snild.
Heinz Reutlingen þótti vænt um hljóSpípu sína og var
honum hin mesta ánægja aS meSspili mágkonu sinnar.
Þau voru aS æfa ný lög eftir%hinn mikla meistara
Jóhann Sebastían Bach, er konungur hafSi jafnan í há-
vegum. Voru þau svo niSursokkin í þessa dýrlegn
hljómlist, að þau heyrSu ekki eSa tóku ekki eftir belj-
andi nóvemberstorminum, sem hamaSist á herragarSinum
og hristi og skók þakhellurnar. Kertin í ljósastjökunum
á slaghörpunni vörpuSu birtu sinni á opiS nótnahefti og
á hár Úlriku, en annars var skuggsýn í stofunni. Hinn
nngi maSur horfSi meS athygli á hvítu hendumar, er
þutu aftur og fram um nótumar.
Hvoragt þeirra tók eftir því, að húsdyrunum niSri
var lokiS upp og heyrSust háværar raddir og hundgá
í anddyrinu, og aS gengiS var hröSum skrefum upp
stigann.
Nú var stofuhurSinni hmndiS upp, og stóS sjálfur
húsbóndinn, Jobst Reutlingen, í dyranum.
Hann skotraSi augunum fljótlega um herbergiS, og
námu þau brátt staSar þar sem ljósiS skein á. HljóS-
færaslátturinn hætti þegar. Úlrika stóS upp og starSi
forvi'Sa á þessa óvæntu sjón. Heinz lagSi hljóSpípuna
frá sér og stóS líka upp.
„En hvaS þú kemur okkur á óvart, Jobst!“ sagSi liann..
„Eg hélt aS þaS væri stormurinn, sem gerSi allan þenn-
an hávaða, sem viS heyrSum, en eg hefSi reyndar átt
aS vita þaS, aS enginn gæti yfirgiaæft storminn, nema þú.“'
„Mér þykir leitt, ef eg hefi truflaS ykkur,“ sagSi höf-
uSsmaðurinn. Honum fanst aS fögnuSur sá, sem hann
fann til yfir heimkomunni, ætti naumast viS hér, og,
varS honum því hálfgramt í geSi.
Úlrika kom nú og heilsaSi honum.
„KoniiS þér frá Koszdorf, herra Reutlingerr?" spurSt
hún blíðlega.
Hann svaraSi henni ekki undir eins.
Hann leit á hana meS innilegri gleSi, eins og að til-
gangi hans meS heimkomunni væri nú náS, og þyrfti
því ekki frekari skýringa viS.
„Eg kem ekki beint frá Koszdorf,“ svaraSi hann loks-
ins. „ViS eigum aS fylgja matvælalest, sem fer frá Ber-r
Iín til Wittenberg, og höfum fariS á móti henni alt til
landamæranna, en hVílum okkur þar, þaS sem eftir er
dagsins. Það er þriggja tíma leiS héSan, og eg notaSf