Vísir - 12.08.1928, Blaðsíða 4

VÍSIR
Veggfódur.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt, nýkomið.
Guðmundur Ásbjörnsson
S1MI: 1 7 0 0. LAUGAVEG 1.
MálningavðFUP
bestu fáaulegu, svo sem: Evistalakk, fernis, þurkefni, tér-
pentina, blackfernis, carbolin, kreólín, Titanhvítt, zinkhvítt,
blýhvita, copallakk, krystallakk, húsgagnalakk, hvítt Japan-
lakk, tilbúinn farfi í 25 mismunandi litum, lagað hronce. —
Þurrlr litir: Krómgrœnt, zinkgrænt, kalkgrænt, græn umbra,
brún umbra, brend umbra, kassel-brúnt, ultramarine-blátt,
emaille-blátt, ítalskt rautt, ensk-rautt, fjalla-rautt, gull-okk-
ur, málm-grátt, zink-grátt, kimrog, lím, kitti, gólf-fernis, gólf-
dúkalakk, gólfdúkafægikústar.
Vald. Poulsen.

Veðdeildarbrj.ef.
e
Nýkomið
Dððlur
Rúsíhup,
Sveskjur,
Appikósup,
Kókósmjöl.
1. Brynjólfsson & Kvaran.
Hvalui*.
Sporð og 'rengi af ungum
hvölum höfum við fengið, veru-
legt sælgæti. Til sölu í
Von.
Bahco.
Skiftilyjdar.
Rðrtenpr.
Einar 0. Maimberg
Vesturgötu 2. Sími 1820,
knQfósfk
Hin dásamlega
TATOL-handsápa
mýkir og hreinsar hörundfð og
gefur fallegau bjartan
litarhátt.
Einkasalar:
I. Bryiiísson s Kvn.
Bankavaxtabrjef (veðdeildar-
brjef) 7. flokks veðdeildar
Landsbankans fást keypt í
Landsbankanum og útbúum
hans.
Vextir af bankavaxtabrjefum
þessa flokks eru 5°/0, er greið-
ast í tvennu lagi, Q. janúar og
1. júlí ár hvert,
Sðluverð brjefanna er 89
krónur fyrir 100 króna brjef
að nafnverði.
Brjefin hljóða á 100 kr.,
500 kr., 1000 kr. ög 5000 kr.
Landsbanki Íslands
Kynstur af golf-
treyjum tekin npp
í gær. -Aldrei áöur
melra örval.
Nýkomnir
barnakjúlar
úr ull mjftg fall-
egir, snnngjarnt
verð.

Gúmmistimpiar
eru búnir til i
FélagsprentsmiÖjunni.
Vandaðir og ódýrir.
Tapast liefir kventaska á Suð-
urgötu með saumataui o. fl. —
Skilist á afgr. Vísie. (262
Kápa tapaðist í Kömbum 4.
ágúst. Skilist á afgr. Timans,
Sambandshúsinu. (258
2—3 herbergi og eldhús ósk-
ast sem fyrst. Tilboð auðkent
„33“ sendist Vísi. (261
Sólrík íbúð, 3 herbergi og
eldhús óskast í nóvember. Til-
boð auðkent: „2“ sendist Vísi.
(257
Tveggja eða þriggja herbergja
sólrík ibúð óskast í góðu búsi.
Greiðsla örugg. Til'boð merkt:
,,S“ sendist Vísi. (256
2 námsmenn utan af
landi, óska að fá leigða stofu og'
svefnherbergi með öllum þæg-
indum 15. sept. eða 1. okt., í
vesturbænum. Annar þeirra
óskar einnig að fá fæði á sama
stað. Fyrirframgreiðsla mánað-
arlega ef óskað er. Uppl. í síma
400. (242
Mig vanlar 2 herbergi og eld-
hús 1. okt. eða fyr. Kristinn
Ingvarsson, Grjótagötu 10. (255
3 herbergi og eldhús til leigu,
utanvert við borgina. Uppl. á
Spítalastíg 4 A. (183
Ágætar stofur til leigu ásamt
ágætu fæði. Kirkjutorgi 4. —
Ragnheiður Einars. (757
r
KAUPSKAPUR
1
Fjölbreytt Og íallegt úrval af
kven- og barnanærfatna'Öi. Versl,
Snót Vesturgötú 16. (263»
FASTEIGN ASTOFAN,
Vonarstræti 11 B,
hefir til sölu mörg stór og smá
hús, með lausum íbúðuin 1.
okt. — Fyrst um sinn verð eg
altaf við frá kl. 1—2 og 8—9
á kvöldin. Jónas H. Jónsson,
Sími 327. (568
| Tennisbnxnaefni
o best hjá
B G. Bjarnásön & Fjéldsted.
sbOOOOOOOOCOtS»{SOOOCOOOOQ04
ÍSLENSK FRÍMERKI keypt á
Uröarstíg 12. (34
Húsmæður, gleymið ekki a9
kaffibætirinn „Vero“ er miklu
betri og drýgri en nokkur ann-
ar. (689
Ný og ódýr gram m óí onborð
til sölu. Fornsálan á Vatnsstíg
3. (159
AmatörversÍiin þ’orl. por*
leif ssonar. Nýkomið: hinar
margeftirspurðu kassavélar'
6x9, leðurtöskur 6x9, allar*
filmustærðir, amatöralbúm,
dagsljóspappir, ljósmynda-?
rammar, allár stærðir upp í
ark. Fráinköiíun. — Kópíering.
Stækkanir. (163
f
VINNA
t
Kaupamanri vantar áustur í
Fljótshlíð. UpþÍ. i pingholts-
stræti 26. (260
Kaupakona óskást; þaff að
kunna að slá. Upþl. á Bræðra-
borgarstíg 5. (250
v. a
Stúlka óskast í Vist strax. A.
(253
Unglingsstúlka óskasí, vegná
veikinda annaraf, til Guðmi
Guðnasonar gullsniiðs, Óðins-
götu 8 A. (254
Fj elagsprentsmiöjan.
FRELSISVINIR.
var afar æstur í skapi, en ofurstinn lét geöshræringu hans,
ekki hafa áhrif á sig. Hann gekk til Latimers og lagöi
höndina á öxl honum, svo sem til að friða hann.
„Eg held aö viö höfum ekki v.erulega ástæöu til aö
óttast um líf jiitt, drengur minn — aö minsta kosti ekki
sem stendur. Ef stjórnin ætlaöi aö taka sér fyrir hendur
að hengja einhverja af ykkur, mundi árangurinn verða
sá sami hér, og hann var í Levington. Og hvorki land-
stjórinn né Maudeville, meöhjálpari hans, vilja eiga því-
líkt á hættu. En hvað hinu vfövíkur, þá hefirðu öldungis á
réttu að standa. Við veröumaöná í svikarann. En viö vitum
ekkert hver hann er. í ráöinu eru níutíu manns, og hann
er einn af þeim. Þaö veröur enginn hægöarleikur aö finna
sökudólginn. Þaö veröur eins og aö Ieita aö saumnál í
heysátu!“ Hann þagnaöi snöggvast og hristi höfuöiö því
næst spuröi hann: „Hefiröu hugsaö nánar nm ]taö, hvern-
ig viö eigum aö uppgötva hver hann er?'“
„Eg hefi ekki um annað hugsaö allan tímann, síðan ég
fór frá Savannah. En ég hefi eþki fundiö neina leið út
úf ógöngnnum ennþá.“
„Viö verðum að fá eiuhverja okkur til hjálpar," sagöi
Moultrie. ,Og hvernig sem alt fer, ])á er þaö aö minsta
kosti skylda okkar, aö gera Pinckney og Lawrens aðvart
imi þaö. Og einum eöa tveimur í viðbót.“
„En málinu er best borgið, að sem fæstir viti um.það.“
,-Auövitað. Auövitaö er það. Viö höfum þá ekki fleiri en
sex — og þaö veröa að vera menn, sem okkur er meö öllu
óhætt að treysta.“
Moultrie gerði orö sex mönnum úr frelsisflokknum, og
Iraö þá aö koma á fund í húsi sínu í Breiðugötu, síðdegis
hinn sama dag. Áríöandi mál á dagskrá! Mennirnir voru
allir úr fylkingarbrjósti flokksins.
Skal fyrist telja þá Lawrens og Pinckney. Þar næst
var Christopher Gadsden. Hann var hár niaöur og grann-
ur, foringi fyrir fyrstu nýléndu herdeildinni, sem þá var
nýstofnuð. Hann var búinn hinum bláa, smekklega ein-
kennisbúningi herdeildar sinnar. Hann var eldheitur for-
göngumaður „frelsisviha Suöur Carolinu“. Hann Var
einn af þeim fáu mönnum, sem leit svo á um þessar mund-
ir, aö óhjákvæmilegt væri, að Amerika segöi skiliö viö
England. William Henry Drayton var í för með Gadsden.
Haföi Dreyton nýlega gengið í frelsisflokkinn, eins og
Latimer. Hanri var afar hrifinn af málefninu og rang-
snúinn gegn annara skoðunum, eins og oft vill veröa um
nýliöa. Hann var formaður í leynilegu nefndinni og átti
]iví rétt til aö vera við staddur. Hinir meölimirnir í þessu-
skyndiráöi voru þeir John Rutledge og Eduard, yngri
bróðir hans. John Rutledge var írskur lögfræðingur, full-
trúi á hinu mikla lands-þingi. Hann var'hér um bil 35 ára
aö aldri, og hafði látiö rnjög til sín taka, er tolllöggjöfin
var til umræðu fyrir tíu árum. Hann var maöúi í miklli
áliti.
Þeir sátu kring um stórt borð i lestrarstofu Möultries
og hlustuðu gaumgæfilega á frá sögn Latimers um þaö;
hvernig hann hefði komist á snoöir um, að einhver i þeirrá
hóp væri svikari.
„ÞaÖ eru ])egar tuttugu menn úr okkar flokki,“ sagði
haiin að lokum, „sem eiga alt undir miskunnsenii land-
stjórans. Williams lávarður hefir í liöndum ])annig vaxn-
ar sannanir, að hann getur látið hengja okkur, hvé nær
sem honum þóknast. Það er i sjálfu sér mjög alvarlegt
mál. En ástandið verður háskalegt, ef við höfumst ekki
að. Við verðum að koma upp um svikarann og losa okk-
ur við hann.“
Dreyton hafði einu. sinni áður stungið upp á þvi, að
láta taka landstjórann fastan. En ráðið hafði hafnað þvb
Nú greip hann tækifærið og bar fram sömu uppástungu-.
Moultrie svaraði, að ])að væri mjög óhyggilegt. Þá rauk
Gadsden upp og heimtaði, aö fá að vita, „hvers vegna í
andskotanum“ það væri svo óhyggilegt. Að lokum tók
John Rutledge til máls. Hann hafði setið hljó.ður og af-
skiftalaus — hann var oft ráðgáta í augum félaga sinna-.
En nú blandaði hann sér í deiluna.
„Það kemur ekki málinu við, hvort það er óhyggilegt
eða ekki. Hér er ekki stund né staður til þess, að ræðá
|)að mál •— enda er það ekki til umræðu." Hann bætti viðj