Vísir - 22.06.1930, Side 2

I
VÍSIR
Nýkomnir niðursoðnir ávextir:
ANANAS,
FERSKJUR,
APRIKÓSUR,
JARÐARBER,
PERUR.
Munið að birgja yður upp fyrir Alþingishátíðina.
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
rthi.......
of QjÁaÍiÍy
heims-viðurkendu bifreiðadekk og slöngur á
farþega- og vörubíla fyrirliggjandi af öllum al-
gengum stærðum.
Reynslan hefir einnig sýnt hér á landi, að þetta
ágæta bifreiðagúmmí, stendur framar öðrum
tegundum að gæðum.
— Verðið lækkað að miklum mun. —
Aðaluníboð á íslandi:
Fálkinn.
-- Sími 670. -
æææææææææææææææææs
sæe&æææææ
4 fcT4 V4 »74 I.T4 W M ».

æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
Helfll Magimsson & Co.
Ekki velflar sá
er varir.
(Eftirfarandi grein hefir roskinn
og ráðsettur borgari sent Vísi, og
óskað þess mjög eindregið, að hún
yrði birt fyrir Alþingishátíð).
Meðal annars þess er Heims-
kringla (bls. 539) skýrir frá
um hina glæsilegu ferð Sigurð-
ar konungs Magnússonar Jór-
salafara til Miklagarðs, nú fyr-
ir 820 árum siðan, er þetta:
„. .. .þvi at öll segl lians voru
sett pellum .... þá sá af landi
á bug allra seglanna og bar
hvergi í milli, svo sem einn
garður væri. Alt fólk stóð úti,
þat er sjá mátti sigling Sigurð-
ar konungs. Spurt hafði oft
Kirjalax keisari til ferðar Sig-
urðar konungs, og lét hann upp
lúka borgarhliði þar í Mikla-
garði, er heitir Gullvarla, það
hlið skal inn ríða keisari, þá
er hann hefir lengi áður á brott
verið af Miklagarði og hefir vel
sigrask; þá lét keisari breiða
pell um öll stræti borgarinnar
frá Gullvörtu ok til Laktjarna,
þar eru keisaraliallir liinar á-
gætustu.
Sigurður konungur mælli við
sina menn, at þeir skyldu ríða
drambsamlega í borgina og láti
sér lítit um finnaslc alla ný-
breytni, er þeir sá, og svo gerðu
þeir ....
Þá sendi Kirjalax keisari
menn sína til hans, hvárt hanu
vildi þiggja af keisara sex skip-
pund af gulli eða hann vildi,
at konungur léti efna til leiks
þess, er keisari var1 vanur at
iáta leilca i paðreimi. Sigurð-
ur konungur kaus leikinn ok
sendimenn sögðu, at keisarann
kostaði eigi minna leikrinn, en
þetta gull ....“
Umboðsmeim:
HJilti BJövnssoxi & Oo,
æ
æææææææææææææææææææææ^æææ
Austu^ í Fljótsl&líd
og austup í WíM9
Frá Steindópi,
Sími 581 (þrjár línur).
Ppímusai>
bæði til heimanotkunar og ferðalaga. Þetta eru sömu frægu
OPTIMUS-vélarnar og við höfum selt að undanförnu.
Það er nú að vísu svo, að vér
eigum eklti von á neinum Sig-
urði .Tórsalafara, er stýri slcip-
um sínum hingað til lands eftir
nokkra daga, en skip þau, er
vér eigum von á, verða bæði_
mörg og stór, og sennilega svol
skraUtleg, að um þau megi
segja, eins og sagt var um skip
Sigurður konungs, að þau
„váru sett pellum“. Á skipum
þessum verða mestu þjóðhöfð-
ingjar ýmsra stærstu ríkja
heimsins, auk fjölda annara
gö/ugra nxanna, frænda vorra
og vina, og allir koma þeir
liingað, ýmist sem boðnir gestir
eða af eigin hvöturn, til þess
að sjá, hvernig oss liefir tekist
og tekst, að „breiða pell um öll
slræti borgar“ vorrar', lands og
þjóðar og þá sérstaklega alla
háttu vora og siðu, framfarir
og menningu, engu siður and-
lega en efnalega og bera þetta
alt sarnan við það, sem þeim
Iiafði áður vei’ið um þetta tjáð
eða vér sjálfir á ýmsan liátt
liöfum látið, bæði beinlinis og'
óbeinlínis um okkur spyrjast
að undanförnu, fyrrum og nú
á síðari árum. Allir þessir menn
munu áreiðanlega leggja eyrun
við öllu þvi, er þeir Iieyra um
okkur sagt, meðan þeir staldra
hér við, bæði því sem þeir segja
um það innbyrðis sin á milli
og það sem vér fræðum þá um,
um ástandið eins og það var
og er nú, í hverskonar efnum
sem er. Þeir þurfa ekki að
þukla á hverjum lilut til að sjá
hann; þeir þurfa enga „þefara“
að hafa í förinni, til að finna
af oss „lyktina“; þeir munu líta
vel eftir öllu, smáu sem stóru
—- en hér mun þeim áreiðan-
lega virðast flest smátt — og
99
Simpise“
Avaxtasulta
FYRIRLIGGJANDI.
ÞÓRÐUR SVEmSSON & Co.
nre
PONTIAC DE LOXE 1930.
Pontiac vélin er þegar búin að sýna, að hún er ein-
hver allra gangvissasta og endingarbesta bílvél sem liér
þekkist. Mörgunx bílum með þessari ágætu vél er þegar
búið að alca um 60,000 kílómetra, án þess að þurft lxafi
að gera liið allra minsta við vélarxxar, og enn gaixga þær
hávaðalaust eins og nýjar og hafa eigi tapað neinum
lu’afti.
Yfirbyggingin á Pontiac er úr hörðu tré og stáli, en
eklci úr stáli eiixgöngu eins og notað er í flesta ódýra
bíla til að spara á þeinx stöðum senx augað ekki sér. Tré
og stál er unx þrefalt sterkara en stál eingöngu.
Pontiac er til hér á staðnum, og geta væntanlegir
kaupendur reynt hann og fuixdið hversu framúrskarandi
viðbragðsskjótur og kraftmikill hann er, og’ live vélin
gengur með afbrigðum jafnt og liávaðalaust.
Pontiac fæst nxeð GMAC hagkvæmu greiðsluskilmál-
unx.
Aðalumboðsmenn
Jéb. Olafsson & Co., Rejkjavlk.
f
það, live sinált það er, mun sér-
staldega vekja atliygli þeirra.
Þeir nxunu heyra oss láta í ljósi
gleðitilfinningar vorar, þó vér
höfum eklci hátt um þær, eins
og illa siðuð börn, köllunx hátt
eða lirópum í eyrun Iiver á öðr-
unx, eins og þvi er, þvi miður,
oft varið nxeð heinxilisbraginn
lijá oss, t. d. við flesta leiki,
íþróttir og aðrar almennar
skenxtanir, cn sérstaklega munu
þcir allir og' undantekningar-
laust veita því nákvæmna eft-
irlekt, ef vér troðumst hver
fx-aixx fyrir anxxan, til þess eins,
ao koixiast allir sem næst þeixxx
sjálfum, til þess að skoða þá í
krók og kring, virða þá fyrir
okkur frá hvirfli til ilja og
glápa á þá eins og véx* hefðum
aldrei séð siðaða menn fyrri.
Þeim nxun alls ekki geðjast vel
að því, ef þeir sjá oss vera að
stinga saman nefjum unx þeirra
eigið hátterni, klæðabui’ð, eða
hvað þeir liafa meðferðis, hvað
þeir kaupa eða lcaupa ekki,
enda bæri alt slíkt vott unx illa
siðaða menn. í fæstunx orðum
er óbætt að' gera ráð fyrir því,
að menn þeir, lxverrar þjóðar
sem eru og sem nú heimsækja
okkur, Ixafi „auga á hverjum
fingri“, og að þar verði margt
„glöggt gestsaugað“.
—o—
Sigurður Jórsalafai’i liefir
eflaust gert ráð fyrir þvi, að
nxenn hans mundu vex’ða all-
mjög undrandi, er þeir sæju
hinar liáreistu hallir og skraut-
hýsi Miklagarðsborgai’, svo frá
sér nunxdir nxundu þeir verða,
að þeir jafnvel gengju úr lxáls-
liðunum við það eitt, að fetta
höfuð sín aftur á bak, er þeir
færu að skoða stórliýsin frá
grunni til mænis, og hann lxef-
ir séð það fyrir, að ef þeir
liegðuðu sér þannig, inn-
an um ókunnugt fólk, yrðu
þeir sér og honum til liáðung-
ár en borgarbúum til athlægis
og umtals. Því bað hann þá
„at láta sér litit um finnask
alla nýbreytni, er þeir sá.“
Hann hefir grunað, að ef nienn
Iians létu níjög kátlega, þá
mundu borgarbúar liugsa sem
svo: „Já, já, eitthvað er þetta
nú öðruvísi hérna hjá okkur
en þið eigið að venjast heima
lijá ykkur, fyrst þið glápið
svona á það með ophxn munn
eins og kjánar. Og þótt þið
berist mikið á og viljið sýna
okkur, að þið séuð miklir
menn, þá sýnir þessi fram-
koma- yklcai*, að það er eitt-
lxvað nxinna unx að vera heima
fyrir lxjá ykkur, en bæði þið
og aði’ir liafið látið í veðri
vaka, eða livi glápið þið svona
á alt og alla, undrandi af öllu
senx þið sjáið og heyrið?“
Þelta hefir Sigurður Jór-
salafari séð í anda, og til þess
að draga ekki xir hæfilegri
'X