Vísir - 05.07.1931, Blaðsíða 2

VÍSIR
Símskeyti
—o—
Cleveland, 4. júlí.
United Press. FB.
Schmeling hélt heimsmeistara-
titlinum í hnefaleik.
Max Schmeling hnefleiks-
kappi, sem hefir heimsmeist-
aratign í þyngsta flokki, bar
sigur úr býtum i viðureign við
Stribling, sem hafði skorað á
hann. Voru fjórtán sekúndur
liðnar af 15. atrennu, er Sclime-
ling sló hann niður. — Stribling
varðist vel i fyrstu árásum
moistarans, en fékk slæma út-
•reið, og í semustu sex atrenn-
irnum blæddi lionum mikið, úr
augum, nefi og munni. Sclime-
ling var hinn bratlasti allan
leikinn og bar Stribling af pall-
inum að kepninni lokinni. —
40.000 manna voru viðstaddir.
— Aðgangseyrir talinn 300.000
dollarar.
Friedrichshaven, 4. júlí.
Unitetl Press. FB.
Norðurför „Graf Zeppelin44.
„Craf Zeppelin“ leggur af
stað til pólsins þ. 24. eða 25.
júlí, en ekki þ. 20., eins og áð-
ur var símað.
París 4. júlí.
United Press. FB.
Tillögur Hoovers.
Sámkomulag hefir náðst i
grundvallaratriðum um fyrir-
vara Frakka við greiðlsufrests-
tillögum Hoovers.
Wasliington: Castle, settur
innanríkismálaráðherra, hefir
tilkynt, að Hoover líti þeim
augum á svar Frakka, að ekki
sé fengið fult samkomulag í
meginatriðum um greiðslu-
frestsráðagerðina.
Norskar
loftskejtafregnir.
—o--
NRP, 3.— I. júlí. FR.
Braadland utanríkismálaráð-
iierra hefir látið blöðunum í lé
ummæli um Grænlandsdéiluna
og segir m. a., að ríkisstjórnin
norská hafi látið i ljós afstöðu
sina til landnáms veiðimann-
anna norsku i Austur-Græn-
landi; þeir liafi helgað Noregi
landið upp á eigin spýtur, og
geli því það, sem þeir liafa gcrt,
ekki verið ákvarðandi fyrir
stefnu liinnar ábyrgu stjórnar.
Hinsvegar kveðst hann áh'ta
landnám (ol^kupations) þeirra
framkomið í viðnáms skyni við
þriggja ára áætlunina dönsku
og leiðangur Lauge Kochs. Kvað
hann það skiljanlegt, að Norð-
menn séu ekki kviðalausir
vegna þessa leiðangurs, sem
menn skoði sem friðsamlega
innrás á þessi landsvæði, með
stofnun fastra stöðva fvrir aug-
um, einmitt þar sem norskir
veiðimenn liafa bækistöðvar
sinar. — Svar dönsku stjórnar-
innar við orðsendingu norsku
stjórnarinnar er komið......
(Hér er feldur úr kafli, sem er
samhljóða skeyti fréttaritara
FB. i Kaupmannahöfn um efni
svarsins).
Almennur fundur var hald-
inn í Osló í gær um Grænlands-
deiluna. Ræður héldu Isaksen
major, Lars Eskeland og Mel-
bye jarðeigandi. Samþykt var
ályktun um að krefjast þess, að
landnámið í Austur-Grænlandi
verði trygt samkvæmt þjóðrétt-
arlegum venjum, áður en danski
leiðangurinn lendir í Austur-
Grænlandi. Nefnd frá fundinum
var veitt áheyrn af ríkisstjórn-
inni og lagði nefndin ályktun-
ina fyrir hana.
Sprengjutilræði var i gær gert
við Italíukonung. Vitisvél hafði
verið sett. á járnbraut, þar sem
konungslcstarinnar var von.
Sprakk vítisvélin undir lestinni.
Tveir menn biðu bana, en kon-
unginn sakaði ekki.
„Hættuleg
landhelgisgæsla“.
Landsstjórnin hefir orðið að
lofa ensku stjórninni, að eftir-
leiðis skuli enskir togarar ekki
dregnir fyrir dómara að
ástæðulausu.
I Morgunblaðinu 1!). f. m.
birtist grein, með fyrirsögninni
„Hættuleglandh©Igisgæsla“,þar
sem fundið var að landhelgis-
gæslu hr. Einars M. Einarsson-
ar, skipherra á varðskipinu
»Ægi“. .
Einkum var átalin fram-
koma Einars gagnvart erlend-
um togurum, sem leitað höfðu
hafnar undan óveðri, en ekki
*
gætt þess að umbútiaður veið-
arfæra væri eftir ströngustu
fyrirmæhm. laganna.
í þessu sr uibandi var sérstak-
lega bent á hve ólieppilega licf ði
til tekist á Dýrafirði 22. jan. í
vetur, er Ægir tók í) enska tog-
ara, er leitað höfðu þar hafnar
undan óveðri. Togarar þessir
lágu allir fyrir akkerum, en á
hinn bóginn var veiðarfæraum-
búnaði þeirra lítilsháttar ábóta-
vant.
Þrátt fyrir ]>ótt sjálfsagt hefði
verið að láta skipin sleppa með
áminningu, og ]>rátt fyrir það,
þótt óveðrinu væri ekki slotað',
fór Ægir með alla togarana til
Patreksfjarðar.
í tilefni af jiessari áður-
nefndu Morgunblaðsgrein fann
skrifstofustjórinn í dómsmála-
ráðuneytinu ástæðu til að gera
athugasemd, sem hirtist í Morg-
unblaðinu.
Skrifstofustjórinn segir með-
al annars:
„Það eru auðvitað alls ekki
skipherrarnir á varðskipun-
um,* sem eiga að ljúk.a málum
út af brolum gegn fiskiveiða-
löggjöfinni með áminningu,
heldur eru það að lögum dóm-
ararnir, sem slikt geta gert.
Skipherrunum ber því yfirleitt
ætíð að leiða skipsljóra fyrir
dómara, þá er telja verður þá
seka að einhverju leyti, og alveg
eins fyrir það þótt álíla megi að
skipstjóri kunni að eins að
verða látinn sæta áminningu
dómarans, eða að hann kunni
jafnvel að verða alveg sýknað-
ur.“
Það er misskilningur hjá
skrifstofustjóranum, að í um-
ræddri grein Iiafi því verið
haldið fram, að málum út af
brotum gegn fiskiveiðalöggjöf-
inni ætti að ljúka með áminn-
ijigu. Hins vegar var því liald-
ið fram í greininni, að þegar
sérstaklega stendur á, eins og
í þeim tilfellum, sem nefnd
voru, beri að slejipa skipstjór-
um togaranna með áminningu,
sem varðskipsforingi gcfi á
staðnum, er hann hittir skipin
fvrir. -— Annað er flasfengni,
enda er ])að vitanlegt, að varð-
skipaforingjarnir, aðrir en Ein-
ar M. Einarsson, hafa fylgt
]>eirri reglu.
Skrifstofustjórinn léggur á-
herslu á það, að einungis áminn-
ing, sem gefin er af dómara,
hafi þýðingu i þá átt, að annað
brol verði talin itrekun í lag-
anna skilningi.
Samkvæmt lögum uin land-
helgisgæslu, er dómari skyldur
að dæma í sekt fyrir ítrekun
á ólöglegum umbúnaði veiðar-
færa, en má ljúka máli með
áminningu við fyrsta brot, ef
auðsætt er, að hvorki liefir ver-
ið um veiðar né undirbúning
undir þær að ræða. Það er
því augljóst, að dómara er
heimilt að dæma í sekt, þegar
við fyrsta brot, þyki honum á-
stæða til.
í grein skrifstofustjóra virð-
ist bóla á því, sem áreiðanlega
hefir gert vart við sig víðar,
að sjálfsagt sé að fá sem flest
skip dæmd í sektir. Þessi skoð-
un virðist Iiafa ýtl undir ofur-
kapp hr. Einars M. Einarssonar
í landhelgisgæslunni, en tiltekt-
ir hans hafa komið mörgum
útlendingum til að líta á is-
lenska landhelgisgæslu, sem
einskonar sjórán, sem fram-
kvæmd sé í því skyni, að afla
ríkissjóði íslands tekna.
Skoðun sú, sem kom fram i
umræddri Morgunblaðsgrein,
og skrifstofustjórinn i dóms-
málaráðuneytinu fann ástæðu
lil að leiðrétta, hefir nú verið
staðfesl af íslensku stjórninni
og einmitt af því ráðuneytínu,
sem skrifstofustjórinn sjálfur
stýrir. I „The Fishing News“
frá 13. Júní s.l. birtist eftirfar-
andi grein, sem tekur al' öll tvi-
mæli í þessu efni:
ívilnun frá íslands hálfu.
Samkv. beiðni Sambands
breskra logaraeigenda til at-
vinnumálaráðuneytisins, hefir
breski aðalkonsúllinn á Islandi
enn á ný snúið sér til íslensku
stjórnarinnar, vegna þeirra
þungu sckta, sem islenskir
dómstólar hafa nýlega lagt á
enska togara, fvrir að koma
* Leturbrevting hér.
íslenskar landlagsmyndir.
Þenna og næsta mánuð látum við heilan myndaflokk,
Nr. 55-—100, af hinum fallegu brúnu Teofani ljósmynd-
um (landslagsmyndum)
fyrir 25 arðmiða
úr SWASTIKA cigarettum.
Að eins heill myndaflokkur aflientur í einu. 88
Gildir til 1. ágúst. ^
ob
Þórdup Sveinsson Si Co. |
Hafnarstræti 10.
Nýlagað daglega:
okkar afbragðs góðu
S A L ö T.
Beneðlkt B. Guömandsson&Oo.
Sími 1769. — Vesturgötu 16.
inn 'á islenska landhelgi með
óuppbundin veiðarfæri.
Rent var á, að i summn til-
fellum hefði bresldr togarar
orðið að leita lands undan ó-
veðrum og hefðu engan tíma
haft til að ganga frá veiðar-
færum. — I öðrum tilfelluin
hefðu togaramir komið inn i
íslenska landlielgi af vangá.
íslenska stjórnin hefir nú skip-
að foringjum varðskipanna að
fyrir fyrsta brot út af umbún-
aði veiðarfæra, eigi að áminna
togaraskipstjórana. Undir eng-
um kringumstæðum skulu
þeir dregnir fyrir dómara,
þegar varðskipsforinginn tek-
ur þá skýringu gilda, að skip-
ið hafi komið inn í landhelgi
af vangá, eða af gildum ástæð-
um, án þess að hafa fiskveið-
ar í hyggju.
íslensku stjórninni hefir aft-
ur á móti verið lofað, að ensk-
ir skipstjórar muni sjá svo til,
að löglega verði búið um veið-
arfærin ])egar eftir að skipin
liafa fengið nægilegt hlé af
landi.“ —
Af þessari grein í „The Fis-
ing News“ sést, að íslenska
sfjórnin hefir orðið að lofa að
samskonar atferli og beitl var
gagnvarl ensku logurunum á
Dýrafirði í vetur, skuli ekki
endurtekið, en það var einmitt
það og hliðstætt háttalag, sem
verið var að víta í áðurnefndri
Morgunblaðsgrein.
Sýnist all-undarlegt, af skrif-
slofustjóra dómsmálaráðuneyt-
isins, sem ])ó hlýtur að vera
kunnugt um skuldbindingu ís-
lensku stjórnarinnar, að halda
þvl fram, „að skipherrunum
beri 3rfirlcill ætið að leiða skip-
stjóra fyrir dómara, ])á er telja
vcrði þá seka að einliverju leyti
og alveg eins fyrir ])að, þótt
álita megi, að skipstjóri kunni
að eins að verða látinn sæta
áminningu dómarans, eða að
hann kunni jafnvel að Verða
alveg sýknaður,“ og hahla þessu
fram einmitt nú, eftir að ís-
lenska stjórnin hefir gefið þá
skuldbindingu, sem um getur
i „Tl)c Fishing News“.
Er sorglegt til þess að vita,
að svo er nú komið landhclgis-
málum vorum, að . íslenska
rikisstjórnin skuli hafa nej’ðsl
til að gefa slíkt loforð og
enn leiðara af ])eirri ástæðu, að
komast liefði mátl hjá þessari
])jóðarskömm, ef valinn hefði
vcrið gætnari maður í ski])-
herrasætið á „Ægi“. Sj.
Ritfregn.
Eftir Guðbrand Jónsson.
—o—
Guðnuindur Kamban: Jóm-
frú Ragnheiður.
Þessi orð veröa að snúast um
fleira en ])að rit sjálft, sem hér
verður aðalumtalsefni, og þá fyrst
og fremst um nokkur opinber um-
niæli um það.
Kristján Albertson rithöfundur
hefir birt ritdóm um bókina i Les-
)>ók Mgbl., og er hann ritaður suð-
ur við Miðjarðarhafið, þar sem á
marga lund mætist austræn og vest-
ræn menning og viðskifti. Mér virð-
ist dómur Kristjáns Albertsonar
furðulegur að ]>ví leyti, að hann er
fullttr af mótsögnum. Og alt endar
svo á vottorði um, að aldarfarslýs-
ingarnar séu réttar, og um að „Jóm-
írú Ragnheið'ur sé éinstætt, fagurt
og djúphugsað skáldverk." Það er
ekki kúnnugt, að Kristján Albert-
son hafi neina sérstaka þekkingu
til ])ess að dæma uin ágæti aldar-
farslýsingarinnar, svo að það vott-
orð dugar lítið. Að skáldsagan sé að
ýmsu einstæð, er nánast sorglega
satt, að hún byggist á miklum lieila-
brotum cr einnig satt. en að hún í
heikl sinni sé fögur, býst eg við að
fáum finnist, og mun eg finna þeim
orðum minum stað.
Síra Sigurður Einarsson hefir
og gert „Jómfrú Ragnheiði“ að um-
tali og vegið ágæti hennar og tveggja
annara bóka á sömú vog, „Alþýðu-
1)ókarinnar“ og rits síra Gunnars í
Saurbæ „Jesús frá Nazaret“. Eg
vil Jtegar taka það fram, að ritdóm-
ur síra Sigurðar á í engu sammerkt
við 'grein Kristjáns Albertsoríar.
En það er sannast að segja, að það
er bókstaflega ómögulegt, að vega
þessar þrjár bækur á sömu skálar,
svo eru þær gerólíkar. Það er ekki
hægt að vega lvf á saltfisksvog, eða
saltfisk á lyfjametum. — Aður en
eg held lengra, verð eg, hvort sem
,,Vísi“ líkar betur eða tniður, að
geta þess, að Qg er fylgjandi jafnað-
arstefnunni, og er þess íullviss, að
bæði einstaklingum og mannfélaginu
í heild sinni er.ekkert hollara, en
að sú stefna nái fram að ganga.*)
Eg verð og að lýsa því yfir, að eg
er sannfærður ttm, að t. d. ríkis-
rekstur á togaraútgerðinni muni
landi og lýð margfalt hallkvæmari
en einstaklingsrekstur, en hitt er eg
alveg jafn sannfærður um, að vel
verkaður saltfiskur frá ríkisútgerð
myndi ekki verða betri eða lakari
en saltfiskur góðra einstaklingsút-
gerðarfélaga. Eg get heldur clcki
hugsað mér, að verði nokkurntíma
til sérstakur jafnaðarmanna- eða
ihaldsmanna molasykur, smjörlíki.
kaffi eða steinolía. Þar ræður ekk-
ert nemá verð og gæði, sem ekkert
kemur því við að jafnaðarmenn
*) Þess þarf naumast að geta.
að Vísir telur alt þetta hjal höf. um
ágæti jafnaðarstefnunnar eintóma
markleysu. Ritstj.