Vísir - 01.02.1932, Page 3

VÍSIR
vínda- og umhleypingasamt. Oft-
•ast jörS fyrir sauSfé fram í des-
,ember. Á Þingeyrum og Gríms-
tungu lá féí5 úti fram undir ntiSj-
an mánuSinn. Á þeim stööum, sem
frést hefir frá, eru fénaðarhöld
góö.
Heilsufar yfirleitt gott, engar
farsóttir gengiö. Nokkur lungna-
bólgutilfelli, en engin banvæn. —
.Settur læknir fram til nóvember-
;Hka, Jóhann Sæmundsson, kyntist
•vel héraðsbúum og náði tráusti
þeirra, er leituðu hans. Frést hefir,
ÆÖ flestir hreppar Austur-Húna-
vatnssýslu hafi sent dómsmála-
ráöuneytinu áskorun um aö veita
^það Jónasi lækni Sveinssyni á
Hvammstanga. (Var honum veitt
.embættiö, eins og auglýst er í Lög-
'birtingabl. og frá hefir veriö.skýrt
i blööunum).
Skjaldarglima Ármanns.
—o—
Hin árlega kapj)glínia um Ar-
-mannsskjöldinn, annar stærsti at-
liniröur í glímulífi fslendinga og
:gtærsti atburöur vetrarins í iþrótta-
'Jífí Reykvikinga, fer fram í kveld
í ISnó.
Glímumenn jieir, sem nú keppa,
Æru níu talsins, flestallir gamal-
kunnir Reýkvíkingum og þektir
iiö glimusnild; flestallir afburöa
hárösnúnir glímumenn og flestall-
jr þeirra hafa líkindi til sigurs.
Þeir eru þessir: Ágúst Kristjáns-
:3on, Ásgeir Einarsson, Georg Þor-
.gteinsson, Lárus Salómonsson,
Höröur Loftsson, Ólafur Jónsson,
Stefán Bjarnarson, Þorsteinn Ein-
iirsson, Tómas Guðmundsson. —
Aliir keppendurnir, nema Tómas,
Æru úr Ármann; hann er úr K. R.
j— Þarf varla annað en nefna nöfn-
tn, og munu þá þeir Reykvíkingar,
' ícm sókt hafa kappglimur, minn-
ast margra frækilegra glimna, sem
þeír hafa séð þessa nienn glima.
Líklega liafa aklrei eins jafn-
-vigir keppendur kept um Ármanns-
ikjöldinn óg út lítur fyrir að verði
nú, því telja má, aö sex af þess-
um níu mönnum hafi allmikil lík-
íridi til sigurs, ef glínnigæfan er
þeim hliöholl. Á mörgum fyrri
Skjaldarglímum hefir það verið
■Svo, að ekki hefir veriö nema um
■einn eða tyo menn að ræöa, sem
sigurveg'ara; hefir glíman mist
niikils i viö það, frá sjónarmiði
éhorfenda, því fyrirfram ákveðinn
.kappleikur verður aldrei eins
skemtilegur, eins og sá, er hið
övænta fær að ráða nokkru um
■úrslítin; viss hluti áhorfenda kem-
ur fyrst og fremst til að liorfa á
kappleik. Annars er það svo með
.allar íþróttir, og glímuná ekki síst,
SÖ ekki er víst að sá vinni, sem
„líkindin“ hefir mest, því þar
koma svo mörg ófyrirSjáanleg at-
ríöi til greina.
Á næst undangengnum kapp-
jglínnim hafa þessir unnið mest af-
rek : Georg, Lárus 'og Ágúst, voru
2., 3. Ög 4. á síðustu Íslandsglínni
í júní siðastl.; auk ]iess vann Ge-
<org þá Steínu-hornið, sem er verð-
Jaun fyrir glímusnild. Á kapp-
glímu á. frídegi verslunarmanna í
Skðhlífar;
Kvenna, karla
og barna
Margar teg. Lágtverö.
Hvannbergsbræðnr.
Vatnaskógi, vánn Lárus 1. verðl.;
Georg varð þá þriðji. Og á leik-
móti Ungmennasambands Borg-
firðinga siðastl. sumar, vann Ágúst
í. verðl. Iíann er þeirra yngstur.
Engu skal spáð um úrslitin, en
sagt er, aö Lárus sé nú í ágætri
æfingu og aflfátt verður honum
sjaldan, en eigi munu hinir æðrast
að heldur — og glímugæfan ræð-
ur miklu.
Að þessú sinni verður glímt um
nýján skjöld, hinn 4. eba 5. í röð-
inni, því síðasta skjöld vann Sig-
tirður Thorarensen glímukonungur
til fullrar éignar. .
Ó.
„Fðstmál Reykjayíknr".
—o—
Niðurl.
I Danmörku er tiltölulega mik-
ill fjöldi ]iósthúsa í samanburði
við það, sem tíökast hjá öðrum
þjóðum. Enda hefir póstreksturinn
þar orðið mjög dýr og þjóðinni
til mikillár byrði til skamms tíma.
ÞaS ætti þvi ekki að vera illa til
falliÖ, að taka nokkur dæmi þaðan
„Kaupsýslumanni" til leiðbeining-
ar. — • s
I Aarhus eru mó.þús. íbúar, og
þrjú póstlvús, auk "áðalpósthússins.
í Odense 100565 íbúar: Tvö póst-
hús., .
1 Randers 58175 íbúar. Eitt póst-
hús.
í Horsens 54670 íbúar'. Eitt póst-
hús.
Þessi samanburðúr skal svo ekki
gerður lengri að sinni, og „Kaup-
sýslumaður“ látinn um að draga
sínar ályktanir af lionum.
Að.vísu eru aukapósthúsin hér,
eins og annarsStaðar, með tak-
mörkuðu verksviði. En sú reynsía,
sem fengin er af notkim þeirra, er
ekki sérléga örvandi til þess að fara
að tillögum „Kaupsýslumanns" um
fjölgunina. — A- sumum þessum
aukapóststöðvum liefir sem sé ekki
enn vérið spurt eftir einu einastá
frímerki. — Og ekki virðist póst-
stjórn réttilega gefin sök á því, þó
áð kona í Skildinganesi hafi lagt .
leið sína fram hjá póststöðinni þar
og tekist ferð á hendur til frí-
mérkjakaupa í aðalþósthúsinu. Hef-
ir sennilega átt önnur brýn érindi
í borgina. —
,,Kaupsýslumaður“ með sinn
mikla áhúga og víðtæku þekkingu á
póstmálum virðist þó gera sér hug-
myndir um sumt á því sviði, e/
þeim, sem líka hafa komið nærri
þessum málum, virðast talsvert ein-
kennilegar.
Milli línanna hjá honum má t. d.
lesa, að hann telji eðlilegt, að full-
trúi sá, er gegnir aðalgjaldkera-
starfinu hér á pósthúsinu, sé jafn-
franit að snúast í öðrum afgreiðslu-
störfum. Slíkt tíðkast þó ekki er-
lendis, .þar sem um jafn mikið og
áþyrgðarþungt starf er að ræða.
„Kaupsýslumaður" mðli engin
hrigð á það bera, að afgreiðslu-
mennirnir hér í pösthúsinu þekki
skyldur sínar, séu yfirleitt vel æfð-
ir og geri sitt besta til að hraða
störfunum, og meira verður ekki aí
þeim hemitað. Séu viðskiftamenn-
irnir annarar skoðunar, er þeim
rétt að snúa sér til yfirboðaranna,
með rökstuddar kvartanir.
Ástæðunum til þess, að viðskifta-
mennirnir verða oft að híða eftir
afgreiðslu, hefir þegar verið lýst að
nokkuru hér á undan. En rétt þyk-
ir þó að vekja at-hygli á fleiru, sem
„Kaupsýslumanni" er víst kunnugt,
cins og svo margt annað, en það
eru sérstaklega staðhættirnir og
samgöngurnar.
„Kaupsýslumaður" kannast við
]iað frá veru sinni erlendis, að í
ílestuin löndum eru samgöngur
tíðari og reglubundnari en hér.
Skip, járnbrautarlestir og önnur
fhitningatæki koma og fara með
póst daglega. Jafnvel oft á dag.
Póstmagnið er því að jafnaði svip-
að og því auðvelt að sníða starfs-
kraftana eftir þörfunum. Hér er
öðru máli að gegna. Samgöngur
eru stopular og óreglulegar. Skipa-
ferðum yfirleitt ekki hagað með til-
liti til póstflutnings. Líða oft heil-
ar vikur — jafnvel hálfir mánuð-
ir milli ferða. Svo koma oft mörg
skip í senn með samsafn af pósti
úr ýmsum áttum, útlendum og
innlendum. — Pósthúsið fyllist
hátt og lágt, svo að póst-
mennirni'r hafa lítið .svigrúm til
vinnu, sem þá verður bæði erfið og
scinleg. Við slik tækifæri eru starfs-
kraftarnir stundum of litlir, og taf-
ir á aðgreiningu pósts óhjákvæmi-
legar. Við þessu vill „Kaupsýslu-
maður" gefa það ráð, að fjölga
starfsmönnum í skyndi. Það er oft
reynt. En á því eru ]ió ýms vand-
kvæði. Pósthúsið á ekki ætíð vísán
aðgang að starflausum niönnum.
Og þó svo væri, gæti enginn ætlast
til þess, að æfðir póstmenn fengj-
ust eftir þörfum, en störfunum er
svo háttað, að. óvanir menn gera
lítið gagn eða þykja jafnvel til
trafala.
„Kaupsýsíuínaður“ tilnefnir sér-
staklega hve seint gangi að raða
sendingum i pósthólf. Er því rétt
að upplýsa, að þegar mikill póstur
berst að, eru jafnán látnir svo ■
margir menn við röðun i hólfin,
seín rúm leyfir. Við þá vinnu gera
þeir einir gagn, sem vel eru æfðir.
Verkið mundi sækjast seint, ef
póstmaðurinn þyrfti að lesa nafn
og númer á hverju hólfi. Hann
verður að vera hólfunum svo vel
kunnugur, að hann rati á þau, að
sínu leyti eins og píanóleikarinn
hittir rétta nótu á hljóðfæri sínu
án þess að horfa eftir henni. Vit-
anlega getur póstmaðurinn hitt á
rangt hólf, eins og hljóðfæraleikar-
inn á ranga nótu.
Nú kemst ákveðinn fjöldi manna
að hólfunum, og ]>ví verður lika
nokkufn veginn ákvéðinn fjöldi
sendinga aðgreindur á t. d. 10
stunda vinnudegi. — -Þetta gildir
alstaðar.
Maður sá, sem áður er um getið,
að liafi búið nokkur ár í erlendri
stór1)org, skýrir einnig svo frá, að
þar komi oft fyrir, einkum um há-
tíðarnar og áramótin, að fleiri daga
töf verði á aðgreinmgu pósts ■—
sérstaklega prentuðu máli o þ. h.
— Blöðin þar hafi fundið að þessu,
en pósthúsið svarað, að nokkur-n
veginn ákveðinn sendingaf jöldi
verði aðgreindur á dag, og þegar
t d. fjóurm sinnum fleiri sendingar
liggi fyrir, taki auðvitað fjóra daga
að afgreiða þær.
Þegar „Kaupsýsluinaður" fer að
tala um bréfaútburðinn, heldur
hann sér við „sama heygarðshorn-
ið.“ — Krefst fleiri starfsmanna,
meiri yinnu, en rennir ekki einu
sinni hornauga til kostnaðarins.
Kaupsýslumenn eru þó oftast vanir
að giöggva sig fyrst á reksturs-
kostnaði fyrirtækis eins og hann cr,
og því næst hver hann vcrði, þegar
.færðar séu út kvíarnar. Sérstak'ega
virðjst þó ástæða til að athuga
kostuaðinn við útfærslu kvianna,
þegar af henni leiðir hann einan, en
tekjur engar.
,,Kaupsýslumanni“ er það auð-
vitað kunnugt, að í ársbyrjun 1931
var bætt við einum hréfbera hér í
hæ, svo að þeir urðu 6. Bænum var
þá jafnframt skift í 6 útburðar-
liyerfi í stað 5 áður. — Við þetta
varð bréfaútburðurinn mun greið-
ari. Þá hefir og verið bætt við sjö-
unda hréfheranum til þess að færa
mönnum heim ábyrgðar- og pen-
ingabréf, sem ekki eru sótt innan
ákveðins tíma eftir tilkynningú. Þá
hefir og sá háttuf verið upp tek-
inn, að láta bifreið færa viðtakend-
um blaða og bókasendingar, sem
svo eru fyrirferðarmiklar, að bréf-
berarnir þyrftu að fara fleiri ferð-
ir til að koma þeim aí sér. — Loks
er bifreið látin flytja heim til
manna alla almenna, kvaðalausa
böggla, í stað þess að þeirra varð
áður að vitja í pósthúsið. Sparast
mörgum við það langar ferðir og
jafnframt að lenda i troðningnum
í bögglapóststofunni.
Þessar umbætur í starfrækslu
pósthússins, og aðrar, sem ekki
-verða hér taldar, telur „Kaup-
sýslumaður“ líklega ekki ómaksins
vert að nefna. Hann veit þó sjálf-
sagt um þær og svo hitt, að þær
hafa talsvert hækkáð reksturs-
kostnað pósthússins. En þar mun
honum virðast óþarft að setja
nokkur takmörk. Hann vill sem sé
láta 1)æta við nokkurum bréfber-
um, til þcss að fara aukaferð um
bæinn á kveldin, því tæplega mun
hann ætlast til ])ess, að núverandi
l)réfbérár, sem byrja vinnu kl. 7—8
á morgnana og liaía oft ekki lok-
ið seinni göngu sinni fyrr en um
náttmál, geti bætt á sig.
Sennilega vill hann haía nætur-
bréfberana jafn marga og hina, og
svo vel launaða, að þeir hneyksli
hvorki hann né aðra með klæða-
burði sínum.
Það er 11 ú ekki ætlunin að sinni,
að- nefna margar tölur, eða að taka
alt ómakið við kostnaðarútreikn-
inginn af „Kaupsýslumanni“, en þó
mætti þess geta, honum til leiðbein-
ingar, að útgerð bifreiðarinnar og
mtverandi bréfbera kostar yfir 30
þús kr. á ári, og þó eru mennirnir
ekki betur launaðir en svo, að þeim
mun erfitt að klæða sig svo vel,
sem ýmsum þykir hlýSa. —
Það væri óneitanlega æskilegt, að
þessir menn hefðu svo góð laun, að
þeh' gætu borið góð klæði, jafnvel
einkennisbúning. Hitt skiftir þó
meiru, að þeir séu duglegir og
skylduræknir, og manngildið metið
eftir því, en ekki klæðáburðinum.
Ef látið væri að óskum og kröf-
um „Kaupsýslumanns“, er ekki al-
yeg óhugsandi, að hér gæti farið
eins og t. d. hjá Dönum, a'b kostn-
aðurinn yrði þjóðinni ofurefli, svo
vér yrðunt að grípa til sömu úr-
ræða og ]>eir: að fækka starfs-
tnönnum og a. m. bréfberum. Út-
burður hréfa á sunnúdögurii er nú
kigður niður í höfuðborg Dana,
blátt áfram vegna þess, að kostn-
aðurinn við bréfaúthúrðinn var
orðinn óhærilegtir. —
Með því að draga samán seglin,
fækka starfsmönnum og kippa
nokkrtt af þægindúnúm frá póstnot-
endutn, hafa Dánir unnið m. a.
tvent: 1.) Að þoka rúntlega 16
miljóna króna tekjuhalla á póst- og
símarekstrinum árið 1920 upp i ná-
lega 1 miljónar króna tekjuafgang
á árunum 1929—1931. 2.) Að bæta
kjör póst- og símastarfsmanna, svo
að nú ertt þau nokkurnveginn líf-
vænleg orðin. —
Eigi skal „Kaupsýslumanni" né
öðrum láð, þó að þeir láti til sín
heyra um það, sém þeim þykir bet-
ttr mega fara í póstrekstrinúm hér.
Öllúm er slikt heimilt, enda virðast
menn ósparir á það í daglegu tali.
— Hinsvegar kann sumum að förl-
ast í sanngirninni, og vera tarnara
að halda ])ví á lofti, sem miður fer,
en hinu sem vel er gert. Er slíkt
þjóðsiður ög kann að hafa nokkuð
til síns ágætis. Erlendis tíðkast það
aftur á móti nvjög, eins og kaup-
sýlumaður auðvitað þekkir, að geta
uni ýmislegt í blöðunum, bæði til
lasts og lofs. — í útlendu blaði var
póstmeistari einn mjög lofaður fyr-
ir að hafa bætt frímerkjum á bréf
fyrir eintt góðan viðskiftamann, og
krefja hann síðan á eftir utn gjaldið.
V V
O.SEVCIK:
Meisterwerke fiir Violine.
Op. 1. Schule der Violin-
technik.
Op. 7. Triller-Vorstudien.
Op. 9. Doppelgriff-Vorstu-
dien.
Sevcik-Feuillard: Schule
der Bogentechnik (com-
plet).
Dancla: Op. 110, I.—II.,
Die Kunst der Bogen-
fiihrung (Violin).
Mazas: Op. 36, I., Etiiden
fiir Violine.
501 afsláttnr.
Mikið af léttum fiðlutón-
um fvrir 25 aura og 50
aura styltkið.
Mljódfæra—
Msid,
Austurstræti 10 og
tJTBtjlÐ. Laugaveg 38.
Hér er viðskiftamönnum póst-
hússins gerður annar eins greiði,
og meiri, bæði seint og snemrna, á
virkum sem óvirkum dögttm. — Út-
lendir ferðamenn hafa lokið lofs-
orði á lipurð og velvilja, sem þeir
ltafa mætt hér i pósthúsinu. Hafa
þeir þó haft minni ástæðu til en
niargir bæjarbúar — Með þessu er
ekki verið að niælast til þakkar-
ávarps til handa póstmönnum. En
hitt er vert að athuga, að það gerir
ekki mönnum, sem vinna vandasöm
og ábyrgðarmikil störf fyrir lítil
lattn, lífið né vitinuna léttari, að fá
van])akklætið eitt í kaupbæti. —
Loks skal þess getið, að löngu
áðttt1 én „Kattpsýslumaðiir“ lét ljós
sitt skíita, hafði póststjórnin hafið
undírbúning bættrar aðstöðu til fri-
merkjakaupa eftir nýjústu erlendri
tizku, sem hann auðvi’tað veit um,
þó hann riefni það ekki.
Og þó honum þyki e. t. v. ekki
að líkindum, skal ])ó sagt, að áhugi
er vákandi hjá þeím, sem liltit eiga
áð ináli, til þess að attka 'ýins skil-
yrði pósthússins hér til betri og
greiðari afgreiðslu, bæði hvað hús-
rúm o. fl. snertir, svo fljótt, sem
fé óg önriur nauÖsynleg eftii eru
fyrir hendi. —'Og þess er að vænta,
að hinn hýggni ,,Kauþsýslumaður“
lái ekki hlutaðeigend'uni, ])ó fjár-
hagshliðin ‘sé dálítið áthugúð, áður
cn til skára skríður svo sem högttm
er nú háttað. En þeir virðaSt sum-
um athyglisverðir hér, eins og í öðr-
ttni löndttm.
Sig. Baldvinsson.
□ Edda 5932227 s 2.
Veðrið í morgun.
Hiti í Reykjavík 6 stig, Isa-
firði 1, Altureyri 5, Seyðisfirði
9, Vestmannaeyjúm 7 Stykki»-
liólmi 6, Blönduósi 5, Hólum í
Hornafirði G, Grindavík 7,
Færeyjum 7, Julianehaab 5, Jan
Mayen -i- 8, Angmagsalik -4- 9,
Tynemoulh ~ 9, Káupmanna-
liöfn 0, (Skeyti vantar frá Rauf-
arhöfn og Hjaltlandi). — Mest-
ur liiti i Reykjavík i gær 7 stig,
minstur liiti 3 stig. Úrkoma 1,5
mm. — Yfirlit: Lægð fyrir