Vísir - 09.01.1933, Blaðsíða 4

V I S I B
Frá sj úklmgum
í Landspítalanum til forstöðunefndar hans
o(j hjúkrunarkvenna.
Að láta skína ljós á þeirra brautum,
sem líða verða af allskyns sorg og þrautum,
og þeim, sem eiga enga vini nærri,
V‘ii ástvinina góðu langt sér fjarri,
er kærleiksverk er sjúkum seint inun gleymast
og síðast þeim, sem alla lijálp þarf veita.
Sú hlýja minning mun i brjósti geymast,
því megnar ekkert hér á jörð að breyta.
Hin liðnu jól þess ljúfust bera merki,
hvað leiða má af góðu kserleiksverki,
þvi gert var alt' svo gleði mættum njóta
og geislaskin í myrkrum lífsins hljóta.
Við fundum ATel liið góða, göfga og þýða,
sem gegnum þjáning veitir friðinn bjarta.
Vð fundum samúð, sanna, hreina og blíða,
er sælukendum veitti i okkar hjarta.
Við þökkum öllum þeim er gleði oss veittu,
og þjáninganna myrkri í sólskin breyttu,
og biðjum guð að blessa þá og leiða,
sem böli manna og þrautum vilja eyða.
Við óskum þess, að árið nýja færi
þeim öllum st}7rk er vinna kærleiks störfin.
Og sól guðs náðar sérhvern endurnæri,
er sífelt lílcnar þar, sem lielst er þörfin.
Á. J. (einn sjúklinganna).
Pðlverjar smeykir.
Eins og kunnugt er, urðu
stórveldjn loks að viðurkenna
i grundvallaratriðum kröfu
Þjóðverja um hernaðarlegt
jafnrétti. Pólverjum hefir mis-
likað þctta mjög og samkvæmt
símfregnum frá Varsjá um
miðbik desembermánaðar er
talið, að þar i landi sé litið á
þessi úrslit sem mesta stjórn-
málaósigur Pólverja um 'mörg
ár. Jafnframt var þess getið, að
ntanríkisráðuneytið pólska
myndi gera alt, sem í þess valdi
stæði, til þess að efla mótspyrn-
una gegn því, að Þjóðverjum
yrði leyft að vigbúast aö vild.
Um líkt leyti var opinberlega
tilkynt í Póllandi, • að ríkis-
stjórnin krefjist þess, að þýska
ríkisstjórnin skrifi undir sámn-
jnga þá, sem gerðir hafa verið,
um öryggi og réttindi útlend-
inga (þjóðabrotanna), sem
heima eiga í löndum þeim, sem
að samningunum staiida, þ. e.
Póllandi, Rúmeniu, Júgóslavíu,
Tékkóslóvakíu og Lettlandi. -—
Þýskaland liefir til þessa ekki
viljað gerast aðili að slíkum
samningi. Pólverjar búast við
stuðningi þeirra þjóða, er mál-
ið verður rætt í Genf, sem und-
ir samningana hafa skrifað. Pól-
verjar líta svo á, að ef Þjóð-
verjar fái rétt til þess að víg-
búast að vild, beri þeim að fall-
ast á samninga um minnililuta-
réttindi Pólverja þeirra, sem
heima eiga i Austur-Prússlandi,
en þeir éru að sögn ein miljón
talsins. Pólskir stjórnmálamenn
segja, að því er fregnir frá Var-
sjá herma, að Þjóðverjgr hafi
vígbúist á laun til þessa, en brátt
gcti þeir vopnast að vild og án
þess að leyna vigbúnaði sínum.
Telja stjórnmálamennirnir í
Póllandi, að Bretland, Frakk-
land og Ítalía hefði átt að koma
svo ár sinni fyrir borð, að Þjóð-
verjar liefði gert hlutleysis-
samning við Pólverja, áður en
þeim væri gefið loforð um, að
þeir mætti vígbúast. Pólverjar
segjast hafa gert tilraunir til
þess að fá Þjóðverja til þess að
fallast á vináttusamning, en
ekkcrt orðið ágengt, og versl-
unarsamninginn, sem gerður
var fyrir tveimur árum, liafi
Þjóðverjar ekki enn samþykt
til fullnustu.
Skoðun stjórnmálamanna
Póllands er því, að ákvörðunin
um að leyfa Þjóðverjum að víg-
búasl, muni leiða — ekki í frið-
arátt — heldur til þess, að
þess verði skemra að bíða, að til
styrjaldar lnilli Pólverja og
Þjóðverja komi. — Þjóðverjar,
segja þeir, bafa unnið hvern
stjórnmálasigurinn á fætur öðr-
um, frá því er setulið Banda-
manna var kvatt heim úr Rín-
arbygðum, og seinasta sigri
þeirra verður að eins jafnað til
stjórnmálasigurs þeirra í Lau-
sanne. Næsta skrefið verður,
segja Pólverjar, að Þjóðverjar
fá því framgengt, að téknar
verði upp umræður um austur-
landamæri Þýskalands, en af
þvi kunni að leiða nýja styrjöld.
—• iÞjóðverjar líta, að vonum,
hins vegar svo á, að þeir liafi
verið miklum órétti beittir, þar
sem þeir einir voru neyddir til
afvopnunar, en loforð um af-
vopnun annara hervelda svikin,
en einnig líta þeir svo á, að við-
unandi lausn verði að fást ádeil-
unni um austurlandamærin.
Erleadar fréttir.
—o—
Ástandið í Chicago
hefir batnað mikið frá því, er
Anton J. Cermák varð borgar-
stjóri, i stað Big Bill Thomp-
sons. Nú er unnið af kappi að
undirbúningi sýningarinnar
miklu, sem haldin verður í Chi-
cago næsta vor og sumar, stór-
byggingar reistar o. s. frv., og
er áætlaður kostnaður við öll
þau mannvirki 15 miljónir doll-
arar. Þá flykkjast þangað menn
í tugþúsundatali frá öllum lönd-
um heims að kalla, og munu
þeir komast að raun um, að
því er Cermak borgarstjóri seg-
ir, að glæpaöldin i Cliicago til-
lieyrir liðna tímanum. Öryggi
almennings er nú meira í Chi-
cago en nokkurri annari borg,
sem sambærileg er stærðar
vegna. Fyrir nokkru var ástand-
ið þannig i Chicago, að bófar
óðu um með vélbyssur og
sprengikúlur, ef þeim bauð svo
við að liorfa, og fólk úr næstu
borgum og sveitum óttaðist að
koma þangað, en alt hefir þetta
breyst frá því, er loks tókst að
klekkja á A1 Capone og öðrum
stórbófum, er höfðu aðsetur sitt
i borginni, en stórbófar þessir
höfðu lengi vel svo góð pólitísk
sambönd, að ógerlegt reýndist
að hafa hendur í liári þeirra.
Tókst það loks með samvinnu
borgarstjórnarinnar í Chicago,
ríkisstjórnarinnar i Illinois og
sambandsstjórnarinnar í Was-
liington. Bófarnir gálu lengi
vel kúgað smákaupmenn, eig-
endur veitingastaða og jafnvel
verklýðsfélög borgarinnar. —
Fremstur i flokki þeirra manna,
er gengið hafa í að lireinsa til
i borginni, er ríkislögmaðurinn
nýi, Tliomas .1. Courtney, ung-
ur maður, áhugasamur og órag-
ur. Yitanlega er enn mikið af
glæpamönnum í Chicago, enda
er Iiún ein af mannflestu borg-
um í heimi, en svo mjög hefir
ástandið breyst lil batnaðar, að
það er nú betra en í öðrum
botrgum, sem eru áhka mann-
margar eða mannfleiri.
United Press. - FB.
Bifreiðasýning í New Ydrk.
Ameríska bifreiðasýningin
fyrir 1933 („The 1933 National
Automobil Show“) var opnuð i
New York í gær, 6. janúar, í
Grand Central Palace, og voru
38 bifreiðategundir sýndar. —
Sýningin stendur yfir vikutíma,
en flyst þá til Chicago. Á sýn-
ingunni gefst almenningi kosl-
ur á að kynna sér ýinsar nýjar
endurbætur á bifreiðum. Bif-
reiðarnar eru sýndar þannig, að
menn geta einnig gengið und-
ir jiær, til þess að geta séð
livernig frá þeim er gengið að
öllu leyti. Bensín og gúmmí-
framleiðendur taka einnig þátt
í sýningunni. Á sýningunni eru
m. a.: Continental-De Vaux og
Stutz, Auburn, Austin, Buick, ,
Cadillac, Clievrolet, Chrysler,
Continental, De Soto, Dodge
Brothers bifreiðir, Essex, Frari-
klin, Graliam-Paige, Hudson,
Hupmobile, La Salle, Lincoln,
Marmon, Nash, Oldsmobile, .
Packard, Pierce-Arrow, Ply- !
mouth, Pontiac, Reo, Rockne, ;
Studebaker, Stutz, Willys-Over- i
land og Willys-Knight. — Þrjár j
fyrstu bifreiðategundirnar eru j
nýjar á markaðinum.
United Press. - FB. 1
TAPAÐ - FUNDIÐ
Manchettuhnappur úr gulli,
merktur B. E. Á. tapaðist á
milli jóla og nýárs. Skilist á
Öldugötu 11. Sími 4218. Góð
fundarlaun. (147
Til leigu tvö Iierbergi og að-
gangur að eldhúsi, Bergstaða-
stræti 41. (148
Herbergi til leigu með for-
stöfuaðgangi á Bergstaðastræti
6 C. — (145
Bilar sem nota EXIDE raf-
geyma eru léttir í gangi og
gangvissir.
Munið að biðja um EXIDE þeg-
ar sldfta þarf um geymi.
Spark Plugs
Thw Standard Qnaíity
Plugt nf t r.e World
AC bilákertin eru nú fyrirliggj-
andi i allar tegundir bíla og
bensínvéla. Skiftið um kerti og
finnið hvað gangur vélarinnai'
batnar og bensíneyðslan minkai'
Jóh. Úlafsson & Co.
Hverfisg. 18.
Reykjavík.
Útvarpstæki. 4 lampa batt-
eriistæki til sölu. Kaldal, Lauga-
veg 11. (144
Barnavagn óskast keyptur.
Sími 1817. (141
26.00 — tuttugu og sex krónri
vöggur fást að eins á einum
stað. Körfugerðin. Sífrii 2165.
(146
Stúlka óskast að Reýkjum í
Mosfcllssveit. Uppl. á Vestur-
götu 36 B á morgun milli 3—6,
(143*
Duglegur trésmiður, ér \rildi
tryggja sér fasta atvinnu, ósk-
ast í félag. Þarf að geta lagi
fram kr. 500.00. Staðurinn er í
grend við Reykjavík. — Tilboð
sendist afgr. Vísis fyrir kl. 1
10. þ. m., merkt: „500“, (142
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN.
H E F N DI R.
eilífar trygðir, nálega á hverjum einasta degi, alla
þá löngu stund, sem liann dvaldist erlendis. Og
hann var staðráðinn í því að „stjórna“ og „þjóna“
í senn. Og hann ætlaði að nota leynifélögin, sem
fvrir voru, og stofna ný í viðbót. Honum skildist,
að með. þeim liætli gæti hann orðið ættjörð sinni
að mestu liði og náð sem öruggustum tökum.
Meðan h«nn beið komu’brúðarinnar, sat hann
löngum heima eða heima við. Og daglega kom-u
hinir kynlegustu sendiboðar, hæglátir, bljúgir
menn, og Wu sat á tali við þá stundunum saman.
Hann leitaði sambanda við leynifélögin, hvert á
fætur öðru, og þar var ekkert til fyrirstöðu. — Hann
sáði og uppskar — lagði.grundvöllinn að veldi sínu
um gervalt landið.
En þrátt fyrir þetta vanrækti liann ekkiaðlítaeftir
viðbúnaðinum undir komu brúðarinnar. Alt, sem
fingerðar, litlar hendur frú Wu áttu að snerta við,
var fegrað og prýtt. Og sama máli gegndi um alla
liluti, sein Iienni var ætlað að sjá eða augum leiða.
Alt var fágað og fegrað á einhvern liátt. Sérstak-
lega var þó lögð stund á, að prýða garðinn henn-
ar. Og svo var að sjá, sem blómin slcrýddisl að vilja
herra Wu’s. — Allur garðurinn stóð í skínandi
blómskrúði. Ilmurinn barst viðsvegar og litainergð
og litaskraut var svo margbreytt og dásamlegt, að
orð fá ekki lýst. Menn efuðu, að annar slíkur
blómareitur væri lil i öllu Kinaveldi.
Það var guða-musteri,- svo sem að líkindum læt-
ur —- sól-úr, glæsileg skemtibrú, lótustjörn og sér-
stakur lundur með ofurlitlum dvergtrjám.
Guðamustérið var ellefu liæðir. Atta horn voru
á þakskeggi eða sérstöku útskoti hverrar hæðar,
og á hverju horni hékk blá, silfurbrydd postulíns-
klukka, er hljómaði fagurlega. Klukkur þessar voru
svo viðkvæmar og „vakrar“, að þær titruðu og
sungu fyrir hinum minsta andvara. Og jafnframt
voru þær þannig gerðar, að frá þeim streymdi ljúf-
ur ilmur um allan garðinn. Hver klukka hafði sér-
stakan óm og ihn.
Þetta var síðasta undirbúningsverkið, áður en
brúðurin kæmi.
Og svo kom liún til heimkynna brúðgumans. Ilún
kom einn ilmrikan góðviðrisdag — korii í rökkr-
inu og sat í djúpum, blómskreyttum burðarstóli.
Hún kom með milcilli viðhöfn, og skrautið var
gcysilegt. Fyrir dyrum heimilisins beygði Wu sig
niður og Jyfti lienni úr burðarstólnum, sem burðar-
karlarnir höfðu sett á jörðina. Hún linipraði sig
saman, og þegar hann kom við liana, skalf hún
og titraði, eins og óttasleginn fugl. Hanri gal
ekki séð andlit hennar, þó að liann hefði hana í
faðminum, þvi að liún var hjúpuð rauðri slæðri
frá hvirfli til ilja. Hann fann aðeins mjúkan lik-
ama og heitan og sá glitra á gull og gimsteina und-
ir slæðunni. Hann sá móta fyrir mörgum perlu-
banda-röðum, sem héngu úr brúðarkrónunni og
nálega huldu andlit hennar. Þetta sá enginn nema
liann, því að þegar burðarkarlarnir létu stólinn á
jörðina, höfðu þeir allir snúið sér við þegar i stað,
svo að bök þeirra vissu að stolnum.
Því næst bar liann brúði sína inn i húsið og brá
henni rétt sem snöggvast yfir rjúkandi kola-eld á
þröskuldinum. Öll óhamingja og óþægindi áttu a"ð
viðrast burt með þessum reyk.
Þegar inn kom, lyfti hann lienni, í liásætið og
tók því næst sæli j sínu. — Á aðra klukkustund
sátu þau þarna, þegjandi og hreyfingarlaus, en
þegar villigæsin, sem töframaðurinn lét fljúga yfii'
höfðuin þeirra, hringsólaði umhverfis liana en
ekki Iiann, þá hló Wu hátt, en frúin unga horfði —
bak við slæðuna sína — niður á skóna sína og
brosti ánægjulega. En flöktið í gæsinni um höfuð
brúðarinnar álti að merkja það, að hún, en ekkí
herra Wu, ætti að stjórna i þessu liúsi. Wu þótti
þetta nokkuð kátlegt.