Vísir - 02.08.1934, Blaðsíða 2

VISIR
miOlsemCI
Sae í T ídíndR OMAT-OLlU
Hindenburg látinn
- Hitler forseti.
Berlín, 1. ágúst. FB.
Hindenburg er máttfarnari í
dag. Hitler flaug til Neudeck í
dag og dvaldi u'm stund við beð
forselans. — Mælt er, að lækn-
ar Hindenburg hefði lagt það til
við Hitler, að hann kæmi sem
hraðast til Neudeck, því að lík-
ur benti til, að forsetinn ætti i
mesta lagi sólarhring ólifaðan.
(United Press).
Berlín 2. ágúst. FB.
Frá Neudeck er simað, að
fjórir bestu læknar Þýskalands
Panl von Hinðenbnrg
Skeyti bárust um það hingað
þ. 31. f. m., að Hindenburg, for-
seti Þýskalands, væri alvarlega
véikur. í fregninni var þess get-
ið, að allir ráðherrarnir væri á
leiðinni til Berlínar. Var því
ljóst, að menn bjuggust við þvi,
að hinn aldraði forseti ætti að-
eins skamt eftir ólifað. Nú bafa
borist fregnir um, að hann sé |
látinn, og er birt skeyti um and- |
lát hans á öðrum stað hér í blað-
inu.
Hindenburg forseti hét fullu
nafni Paul Ludwig Anton von
Beneckendorff und Ilindenburg
og var fæddur í Posen 1847.
Hann var kominn af gamalli yf-
irforingjaælt og sú ákvörðun
var snemma tekin, að bann
skyldi verða hermaður. Tæp-
lega tvítugur var hann orðinn
lautinant og tók þátt í styrjöld-
inni við Austurriki og vakti
fyrst eftirlekt á sér í orustunni
við Königgrátz. Hann tók
einnig þátt í styrjöldinni milli
Frakka og Þjóðverja 1870—71
og var í orustunum við Gravel-
otte, St. Privat og við París. —
Hindenburg gekk síðar i lier-
skóla og fékk kapteinstign og
liækkaði smám saman uns
liann varð herforingi og
loks yfirmaður fjórða herfylk-
isins í Magdeburg, en 1911 baðst
hann lausnar. — Heimsfrægð
hlaut Hindenburg á lieimsstyrj-
aldarárunum. Hann var, sem
fyrr segir, búinn að fá lausn i
náð, en i stríðsbyrjun bauðst
liann til þess að taka að sér lier-
stjórn, og var gerður að yfir-
sé ávalt í nánd við hvílu Hind-
enburgs forsela, sem var aðeins
með lífsmarki í dögun. ÖIl nán-
ustu skyldmenni forsetans eru
komin til Neudeck. Varðmenn
eru á öllum vegum í nánd við
höllina, til þess að sjá um, að
engin óþarfa umferð sé í nánd
við hana. — Búist er við, að
lík Hindenburgs verði grafið í
nánd við Tannenberg-minnis-
merkið, sem reist var í tilefni
af sigri Hindenburgs vfir Rúss-
um við Tannenberg. — United
Press).
foringja þýska hersins á austur-
vígstöðvunum þ. 15. ágúsl
1914. Ludendorff hershöfðingi
var forseti herráðsins. Þ. 27.—
29. ágúst vann Hindenburg mik-
inn sigur á Rússum og stöðvaði
innrás þeirra í Þýskaland og
vann sér þá mikla þjóðhylli í
Þýskalandi og héll henni alt til
dauðadags. Því næst vann bann
hvern sigurinn á fætur öðrum á
Rússum og 9. nóv. 1914 var
liann útnefndur marskálkur. —
Nafn Hindenburgs var stöðugt
á allra vörum og þegar sókn
Þjóðverja við Verdun í Frakk-
landi hepnaðist ekki varð sá
endir á, að von Falkenhayn, vf-
I irmaður þýska lierráðsins og
þýsku berjanna, varð að draga
sig í blé, en keisarinn skipaði
Iiindenburg í hans stað. Þar var
við meiri erfiðleika að etjaJ en
á auslurvígstöðvunum og 1917
varð liann, sem kunnugt er, að
fyrirskipa bið mikla undanhald
í Norður-Frakklandi. Mikið var
á þessum árum rælt um sam-
vinnuna milli Hindenburgs og
Ludendorffs og sumir töldu
Ludendorff eigi minni liers-
höfðingja en Hindenburg, en
færri hallast að þvi nú, þólt
Ludendorff léti bera meira á
sér. Og árið 1918, þegar stríð-
inu lauk, og liver stórviðburð-
urinn rak annan, og alt var að
bresta fyrir Þjóðverjum og keis-
arinn lagði á flótla, var mar-
skálkurinn gamli sá maður, sem.
öll þjóðin leit upp til og treysti,
enda hvarf hann ekki frá
skyldustörfum sínum. Og á öll-
um þeim erfiðleika- og hörm-
ungatímum, sem gengið hafa
vfir Þýskaland, hefir hann ver-
ið sá, sem allra augu mændu til,
sem allir báru traust til. Hann
var heiðraður á marga lund og
yrði of langt að telja það, en
mestan heiður hefir liin þýska
þjóð sýnl Ifonum með því að
gera Inmn að försela sínum, og
þegar hann var fyrst kosinn i
þá virðulegu slöðu var því spáð,
að liann mundi halda henni til
dauðadags, og sú spá hefir
reyust rétt.
Að undanförnu liafa gerst
miklir og sögulegir atburðir í
Þýskalandi, sem engan veginn
er séð fyrir endann á enn. Hind-
enburg forseti var hermaður af
„gamla skólanum“, scm án efa
Tryggvi Þórhallsson sagði frá
því í blaði sínu einhverju sinni
i vetur, að „sjálfsblekkingar"
Jónasar Jónssonar væri farnar
að ganga svo úr hófi, að slíks
mundu fá dæmi. — Hann lifði
og hrærðist i þessum „blekk-
ingum“ og yæri ekki annað
hægt um það að segja, en að því-
likt ástand væri raunalegt.
En þetta er ekki nýtt fyrir-
brigði, þó að Tr. Þ. hafi kann-
ske ckki veitt því athygli, fyrr
en þeir voru saupsáttir orðnir,
félagarnir og fornvinirnir. Menn
hafa veitt því athygli fyrir
löngu, að J. J. lifir og hrærist
í allskonar „sjálfsblekkingum“
og hefir gert alla tíð, síðan er
hann tók að fást við sljórnmál.
Hann býr sér til einhvern óvirki-
legan heim, oflast utan og neð-
an við alla mannlieima ög skyn-
semi, og buslar þar siðan og
berst um á. hæl og hnákka. En
hitt má vel vera og er ekki ó-
sennilegt, að þessi sjálfsblekk-
inga-Ieikur sé nú orðinn stöð-
ugri og jafnari en áður var.
í síðasla blaði Timans birtist
afarlöng og þreytandi grein eft-
ir J. J. Hún mun yera einir 12
dálkar samtals, fnll af missögn-
um og sjálfsblekkingum.
Það er vitahlega ekki ómaks-
ins verl.að fara að gagnrýna
þetta skrif mannsins. Það hef-
ir á sér öll einkenni bældrar
vánstillingar og reiði, hugsana-
loðnu og um fram alt sjálfs-
blekkingar.
Það er einungis eitt atriði,sem
rétt er að nefna og þó lítilshátt-
ar. Það er fullyrðing böf. um j
])að, að Lárus Jónsson, fyrrum ;
læknir á Ivleppi, hafi ekki neytt j
áfengis, að minsta kosli ekki j
alt af vildi gera það, sem hann
taldi rétt vera og liann vissi föð-
urlandi sínu og þjóð fyrir bestu.
En hann var orðinn gamall
maður, er nazistarnir brutust til
valda, og af ýmsum er talið, að
liann hafi aldurs vegna ekki
getað beitt sér upp á síðkasl-
ið, sem hann vildi til þess að
láta álirifa sinna gæta meira cn
raun varð á.
Andlát Hindenburgs forseta
nú, kann að hafa ófyrirsjáan-
legar og alvarlegar afleiðingar,
eins og' áslatt er, en vafalaust
liefir Þjóðverjum verið það til
gæfu, að þeir fengu að njóta
hans uns hann féll i valinn.
svo, að orð liafi verið á því ger-
andi eða til nokkurs baga starf-
semi hans i hælinu.
Orð J. ,T eru þessi: „Siðan rak
mesti drykkjumaður, sem setið
liefir í ráðherrasæti, Lárus Jóns-
son frá Kleppi fyrír upplognar
sakir um vínnotkun (leturbr.
hér) og kom Helga Tómassj’ni
aflur í embættið“.
Það liggur nærri að skilja beri
orð J. J. „fyrir upplognar sak-
ir“ o. s. frv. á þá leið, að bann
álíli, að Lárus Jónsson hafi
aldrei bragðað áfengi. — Og
vafalaust ætlast greinarhöfund-
urinn til ])ess, að ókunhugir
skilji þau þannig. —
Sannleikurinn er sá, að Lár-
us Jónsson var kærður fyrir
drykkjuskap — kærður af
lijúkrunarliði spítalans. Hann
var kærður fvrir ])að, að hafa
iðulega verið mjög áberandi ölv-
aður, jafnvel á stofugangi.
Landlæknir tók kæruna til
greina og lagði til, að læknirinn
vrði leystur frá störfum, sakir
d rykk j uskapar-óreglu.
Það er sannað með vitna-
[ framburði, að L. J. hafi — að
minsta kosti einu sinni — skot-
ið af byssu út um glugga á
læknis-ibúðinni á Kleppi. Þetla
gerðist, er dimt yar úti, og eng-
inn gat um það vitað, néma
menn vrði fyrir skoti læknisins.
Það er upplýst, að maðurinn
hafði verið mjög ölvaður, er
hann framdi þennan verknað.
Það har við éill sinn, að sjúkl-
ingur særði alvarlega eina af
vinnustúlkum eða hjúkrunar-
nemum spilalans, lamdi liana i
höfuð og varð af mikill áverki.
L. J., læknir sjúkraliússins, var
heima í íbúð sinni, er þetta vildi
til. En það reyndist gersamlega
ómögulegt að vekja hann, til
þess að gera að höfuðsári stúlk-
unnar, en hana mæddi blóðrás
og' þurfti því skjótra aðgerða.
Að lokum náðist í annan lækni
og' gerði hann að sárinu. — Var
talið alveg örugt, að hinn fasli
svefn læknisins að þessu sinni
hefði stafað af ofurölvun. —
J. J. segir fullum fetum, að
staðfestur vitnisburður um
di'vkkjuskap Lárusar Jónssonar
bafi ekki við neitt að styðjast.
Sögurnar um drykkjuskap hans
sé allar upplognar. Samkvæmt
þessu hlýtur það að vera skoð-
un lians, ef hann veit hvað hann
er að fara með, að kæra lijúkr-
unarkvennanna út af drykkju-
skaparóreglu Lárusar, liafi ver-
ið ástæðulaus með öllu og reist
á „upplognum sökum“. Og eigi
einhver Iieil brú að vera í hugs-
anagangi' mannsins, þá hlýtur
hann ennfremur að vera þeirr-
ar skoðunar, að landlæknir, er
kynti sér málið rækilega og
lagði til að læknirinn yrði lát-
inn fara, hafi reist tillögu sina
um frávikningu á „upplognum
sökum“.
Er nú hugsanlegt, að J. J. sé
búinn að blekkja sjálfan sig svo
átakanlega, að hann sé farinn
að trúa því, að Lárus læknir
Jónsson hafi aldrei bragðað á-
fengrsér til meins? Er það hugs-
anlegt, að hann sé farinn að
trúa þvi, að kæra hjúkrunar-
kvennanna liafi ekki yerið á
neinum rökum reist? — Er
hugsanlegt, að hann sé farinn
að trúa því á landlækni, að hann
liafi hlaupið eftir lygasögum og
lagt það til, að manni, sem
aldrei liefði neytt áfengis sér til
meins, vrði vikið úr embælti
fyrir diykkj uskapar-óreglu ?
Hér virðist ekki geta verið
nema um tvent að ræða. Annað
hvort er J. .T. sokkinn svo djúpt
í sjálfsblekkingafenið, að hann
veit ekki sitt rjúkandi ráð, eða
þá að hann fer með vísvitandi
ósannindi, er hann staðhæfir,
að Lárus Jónsson hafi verið
„rekinn“ frá Kleppi að ástæðu-
lausu — „fyrir upplognar sak-
ir um vínnotkun“, eins og hann
orðar það.
Óeirðir á iskipi.
Berlín á hádegi. F.Ú.
Óeirðir urSu í g-ær á grísku
skipi, sem íiggur i Livorno í í-
talíu. Geröu hásetar uppreisn, og
skutu skipstjórann til bana. Lög-
reglan kom síöan um borö, ásamt
gríska konsúlnum. og var öll
skipshöfnin tekin föst.
..............................................................Ik
y
, \
Vér leyfum oss hérmeð að tilkynna almenningi að vér
Jiöfum stofnað til prentsmiðjureksturs i Aðalstræti 4,
og lil þess að geta fullnægt þörfum viðskiftamanna
vorra og kröfum tímans höfum vér útvegað oss ný-
tísku tæki, svo sem'- ýmiskonar vélar, leturtegundir,
skraut o. fl. Ennfremur höfum-vér tryggt oss vand-
virka og f jölhæfa prentara sem hafa margra ára reynstu
að baki sér. »
Sömuleiðis búum vér til vandaða gúmmístimpla.
STEINDÚRSPRENT
H.F. AÐALSTRÆTI4, REYKJAVÍK, PÓSTHÓLF 365.

3
O'V'

Ú5 |
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniHiiniir
Neudeck, F.B. 2. ágúst.
Hindenbupg forseti lést í Neudeck
kl. 9 í mopgmi.
Göbbels Iiefli» tiikynt, .að forseta-
embættiö verði sameinað kanslara-
embættinu og verður Hitler því næsti
forseti Þýskalands. (United Press).
Sjálfsblekking.